Group Blog All Blog
|
เป็นแม่ซิดต้องอดทน ตอนที่ 13 พ่อกับแม่ไม่มีเวลา ป่ะป๊ากับแม่หนูทำงานที่บ้านค่ะ ตั้งแต่ก่อนหนูจะเกิด ป่ะป๊ากับแม่ก็ไม่ค่อยจะว่างกันเท่าไรเลย พอหนูเกิดแล้ว ยิ่งอีรุงตุงนังขึ้นเป็นสอง-สามเท่า บ้านเราทำธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง แต่ไม่ได้ใหญ่โตมากมายหรอกค่ะ เลยอยู่กึ่งๆ ระหว่างจะใหญ่ก็ไม่ใหญ่ จะเล็กก็ไม่เล็กซะทีเดียว งงๆ สับสนบอกไม่ถูก หลายอย่างหลายหน้าที่ ทั้งป่ะป๊าทั้งแม่ต้องช่วยๆ กันทำเป็นหลัก อากงหนูก็แก่มากแล้ว ป่ะป๊าอยากให้อากงพักผ่อน แม่บอกหนูว่า งานก่อสร้าง ไม่เหมือนงานอื่น ... ซึ่งแต่ก่อนแม่ก็เคยเป็นมนุษย์เงินเดือน พอตอนมาทำงานกะป่ะป๊าใหม่ๆ แม่ปรับตัวอยู่นาน เพราะไม่ชินกับการทำงานแบบ Non Stop คือทุกวันคือวันทำงาน และทุกเวลาคือการคิดเรื่องงาน วันไหนที่คนงานออกไปทำงาน - วันนั้นก็เป็นวันทำงานของเราเหมือนกัน ป่ะป๊าสอนแม่เสมอว่า เราไม่ได้อยู่ในฐานะลูกจ้าง และเราไม่ใช่เจ้าของธุรกิจใหญ่โตพอที่เราจะนั่งชี้นิ้วสั่งคนอื่น เราต้องลงมือทำสิ่งต่างๆ มากมายให้เกิดขึ้น ต้องคิด ต้องแก้ปัญหา และปฏิบัติงานนั้นด้วยตัวเอง ถ้าเราไม่คิด ก็ไม่มีใครคิดให้เรา ไม่มีใครหางานให้เราทำ เราต้องเป็นคนหางานให้คนอื่นทำ ไม่มีใครขึ้นเงินเดือนให้เรา เราต้องเป็นคนขึ้นเงินเดือนให้คนอื่น และทำยังไงให้ธุรกิจของเราอยู่ได้ ...ป่ะป๊ากับแม่ ก็เลยยุ่งแสนยุ่ง ทุกเมื่อเชื่อวัน... เท่านั้นไม่พอ ยังมีจอมซนคนสวยอย่างหนูมาช่วยปั่นป่วนชีวิตให้มีสีสันมากขึ้นไปอีก ตอนหนูเกิด ถึงวุ่นวายกันสารพัด ที่จะหาคนมาช่วยเลี้ยงดูเจ้าเด็กอ้วนตัวน้อยของแม่ แม่เคยบอกหนูว่า แม่รู้สึกผิดบ่อยๆ ที่ไม่ได้เป็นคนเลี้ยงหนูเอง (โดนป่ะป๊าว่าประจำ ถ้าป่ะป๊ารู้ว่าแม่คิดแบบนี้) แม่อยากเลี้ยงหนูเอง แต่แม่ก็รู้ว่า แม่คงทำไม่ได้ เพราะแม่ชอบทำงาน แม่ไม่ใช่แม่บ้าน ถ้าให้แม่มานั่งเลี้ยงหนู 24 ชั่วโมง แม่คงคลั่งตาย .... จริงเหรอแม่... แม่บอกว่า ค่อยยังชั่วบ้าง ที่กลางวันแม่ได้ทำงาน และกลางคืนแม่ได้เลี้ยงหนูเอง ถึงจะเหนื่อย แต่เหมาะกับวิธีคิดและวิถีชีวิตของป่ะป๊ากับแม่มากกว่า กลางวันทุกวัน หนูยังชอบไปปั่นป่วนกวนอารมณ์พี่ๆ ในออฟฟิศ - บางทีแม่แทบไม่ได้คุยกับหนูเลย ก้มหน้าก้มตาทำงาน ยิ่งป่ะป๊า ไม่ต้องพูดถึง ถ้ากำลังยุ่งๆ แล้วหนูเข้าไปกรี๊ดกร๊าดในออฟฟิศ มีหวังโดนตะเพิดออกมาแทบไม่ทัน หนูถึงกลัวป่ะป๊ามากกว่าใครๆ - ถ้าป่ะป๊าดุ หนูจะเงียบทันที แล้วก็ร้องไห้กระซิกๆ น้ำตาไหลพราก ส่วนแม่น่ะเหรอ ไม่เคยดุหนูหรอกค่ะ - ถึงดุหนูก็ไม่กลัว เพราะแม่ดุเสียงไม่ดัง แถมเวลาแม่ดุ เหมือนแม่เล่นตลกให้หนูดูมากกว่า หนูขำก๊าก หัวเราะคิกคักทุกที ... แม่ต้องไปฝึกมาใหม่นะ เวลาวันไหนที่ว่างๆ ป่ะป๊าจะชอบชวนแม่ไปข้างนอกกันสองคน ไม่พาหนูไปด้วย ป่ะป๊าบอกว่าอยากพัก และอยากให้แม่พักด้วย เพราะถ้าพาหนูไป แม่ก็ยังกับออกสนามรบ เพราะหนูเกาะแม่ไม่ปล่อย แถมชอบเกเรอีกต่างหาก แม่ยิ่งเหนือ่ยกว่าอยู่บ้านเป็นสองเท่า หลายครั้งแม่ไม่อยากไป เพราะไม่อยากให้หนูอยู่บ้านคนเดียว (จริงๆ ก็มีคนดูแลหลายคน - แต่แม่ก็ยังคิดว่าทิ้งหนูอยู่ดี) ก็กระเตงหนูไปด้วย ... กลับมาที แทบสลบ เพราะนอกบ้านหนูก็แสดงอิทธิฤทธิ์ไม่แพ้ใคร แม่บอกว่า แม่ทุกคน หรือหลายๆคน มักจะรู้สึกผิด ที่ออกไปมีความสุขโดยไม่มีลูกอยู่ด้วย เวลาแม่ไปเที่ยวข้างนอก โดยที่หนูไม่ได้ไป แม่ไม่สบายใจเลย อยากจะกลับบ้านเร็วๆ ทั้งที่บางทีเวลากลับมา หนูซะอีกกำลังเล่นเพลิน เมินแม่ - ไม่เล่นกะแม่ซักกะนิด อีกไม่นานหนูก็จะมีน้องแล้วค่ะ ป่ะป๊ากับแม่ คิดว่า อยากมีน้องให้หนูเร็วๆ แล้วก็เลี้ยงน้องกะหนูให้โตไปพร้อมๆ กัน เพราะป่ะป๊ากะแม่ ไม่มีเวลา พอหนูกับน้องโตเข้าโรงเรียน ก็จะได้ไม่ต้องกังวลใจเรื่องเลี้ยงเด็กเล็กๆ อีก เพราะตอนนี้มีคนช่วยเลี้ยงเยอะ ทั้งอากง อาม่า อาแปะ แม่บ้าน พี่เลี้ยง .... หนูอยากให้ในอนาคต ป่ะป๊ากับแม่มีเวลามากกว่านี้ จะได้พาหนูกับน้อง ไปเที่ยวเล่นพักผ่อนวันหยุด เหมือนอย่างคนอื่นๆ เค้าบ้าง แล้วหนูจะรีบโตเร็วๆ มาช่วยงานแม่กะป่ะป๊านะคะ ซิดนีย์
|
bizkiss
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Link |
|||||||||||||
