Group Blog All Blog
|
เป็นแม่ซิดต้องอดทน ตอนที่ 11 เวลานอนของหนูกับแม่ แม่เคยบอกว่า ช่วงเวลาที่ดีที่สุดและสำคัญที่สุดของเด็กเล็กๆ แบบหนู ก็คือ เวลานอนค่ะ แม่เคยอ่านหนังสือ หลายต่อหลายเล่ม เค้าก็เห็นพ้องต้องกันว่า เวลาเด็กเล็กๆ อย่างหนูนอนหลับ เป็นเวลาที่สมองได้พัฒนา และร่างกายก็ได้หลั่ง Growth Hormone ที่จะช่วยให้หนูเติบโตแข็งแรงสมวัย ปัญหาก็มาเกิดตอนนี้แหละค่ะ เพราะหนูเป็นเด็กไม่ยอมนอน - อย่างที่แม่คาดหวังเท่าไร หนูมีปัญหาการนอนมาตั้งกะตัวกะปิ๊ดเดียว ตอนกลางวันหนูนอนหลับยากมาก แต่กลางคืนเวลาหนูนอนกับแม่ ไม่เคยมีปัญหา แม่เคยแอบคิดเล่นๆ ว่าหนูคงขึ้อ้อน อยากให้แม่อยู่ด้วย แม่กังวลสารพัด หาทุกวิธีทางให้หนูได้นอนกลางวัน แต่จนแล้วจนรอด หนูก็นอนได้ไม่เยอะเหมือนใครเขา แต่หนูก็แข็งแรงดีนะคะ แถมอ้วนท้วนสมบูรณ์กว่าเด็กหลายคนแถวบ้าน หลังๆ แม่ก็พยายามทำใจ เลิกกังวลเกินเหตุ คิดว่าหนูคงแข็งแรงดี ถ้าอยากนอน หนูก็คงนอนเอง ตอนกลางคืน แม่พาหนูเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำ ไม่เกิน 2 ทุ่ม แม่จะปิดไฟ ปิดทีวี พาหนูกินนม แล้วก็เอ่เอ๊แล้วค่ะ บางครั้งหนูยังอยากเล่น ใครๆ ในบ้านทั้งอากง อาม่า ก็จะชอบตามใจ บอกให้ปล่อยหนูเล่นก่อน เพราะหนูยังไม่ง่วง แต่แม่ไม่เคยยอม แม่คิดเอาเอง และบอกตัวเองเสมอว่า ผู้ใหญ่ต้องเป็นคนสอนเด็กว่า เวลาไหนต้องทำอะไร ซึ่งสิ่งนั้นจะพัฒนาไปเป็น "วินัย" ในอนาคต เวลากินข้าว อาบน้ำ และเวลานอน ควรต้องเป็นเวลา เพราะเป็นสิ่งพื้นฐานที่สุดที่เราจัดการได้ แม่แอบกระซิบหนูว่า แม่เอง ไม่ใช่คนมีระเบียบ เพราะไม่ค่อยมีใครบังคับแม่ให้ทำอะไรเป็นเวลา - ซึ่งแม่คิดว่ามันเป็นข้อเสียและข้อด้อยของแม่อย่างนึง ที่แม่ทำอะไรตามใจตัวเองมาตลอด อยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่ทำ... แม่ถึงไม่อยากให้หนูเป็นแบบเดียวกัน แม่เคยบอกป่าป๊าว่า ถึงเวลากินข้าว ถ้าไม่กิน เพราะเกเร งอแง - ก็ไม่ต้องกิน ให้อดซะ (...โหดนะแม่...) ถึงเวลาอาบน้ำ ก็ต้องอาบ กี่โมงก็ว่ากันไป วันนึงอาบกี่ครั้งก็จะได้รู้เวลา ....เพราะฉะนั้นถึงเวลานอน ก็ต้องนอน ไม่ว่าจะง่วงหรือไม่ง่วงก็ตาม แต่ชีวิตจริงไม่ง่ายอย่างนั้นสิคะ เพราะกลางวัน แม่ไม่ได้เป็นคนเลี้ยงหนูเอง - มีทั้งพี่เลี้ยง แม่บ้าน และอาม่าคอยดูแล แต่ละคนก็ตามใจหนูไปแต่ละแบบ - ไม่ค่อยมีคนขัดใจหนูหรอก แม่ก็ได้แต่มอง เพราะพูดอะไรมากไม่ได้ เดี๋ยวจะโดนย้อนเอาว่า "ไม่ได้เลี้ยงเองแล้วพูดมาก..." ทั้งที่หลายอย่างไม่ค่อยตรงกับที่แม่คิดไว้เท่าไร แม่ก็ต้องยอมปล่อยให้เป็นไปตามนั้น แต่ถึงเวลานอนตอนค่ำ - อันนี้เวลาของแม่กับหนูของจริงแล้วค่ะ แม่จะพาหนูปิดไฟนอนตั้งแต่ 2 ทุ่ม แม่จะอุ้มหนูกินนม แล้วก็ร้องเพลงงึมงัมไปด้วย หนูฟังไปยิ้มไป ขำมั่งอะไรมั่ง หนูชอบเอานิ้วจิ้มปากแม่เล่น สนุกดีค่ะ บางครั้งแม่ก็เล่านิทานตลกๆ ให้หนูฟัง ส่วนใหญ่เราอยู่ในห้องนอนกันสองคน เพราะป่าป๊าไม่ค่อยอยู่ เผลอแป๊บเดียว หนูก็หลับ กรนคร่อกฟี้แล้ว แม่บอกว่า เวลาหนูนอนหลับ หน้าตาหนูเป็นเด็กดี ไม่เหมือนตอนตื่น หนูเป็นเด็กเกเรน่าดู เวลาตื่น แม่ว่าหนูหน้าเหมือนแม่ แต่เวลาหลับ หน้าหนูเหมือนป่าป๊า แม่ชอบแอบมองเวลาหนูนอนหลับเรื่อยเลย แม่บอกว่าเด็กๆ ตอนนอน ตลกดี บางทีก็ยิ้ม บางทีก็หัวเราะ เด็กๆ นอนละเมอเก่งกว่าผู้ใหญ่ ช่วงเวลาก่อนนอนของหนูกับแม่ เลยเป็นเวลาที่แม่ทั้งเหนื่อยทั้งมีความสุข หนูก็มีความสุข ที่ได้อยู่กับแม่เหมือนกันค่ะ ถึงตอนหลับไปแล้ว หนูจะมีออกท่ากังฟู ฟาดขาอ้วนๆ ไปปลุกแม่ทุกคืน แต่แม่ก็ไม่เคยโกรธหนูเลยสักครั้ง คร่อก....ฟี๊..... ซิดนีย์
|
bizkiss
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Link |
|||||||||||||
