|
|
Passport ของฉันอยู่ในสถาณฑูตญี่ปุ่น ทำไงดีละ
มันเปงแบบนี้ทุกครั้งไป ที่เมื่อไหร่อิช้านจะไปญี่ปุ่น ต้องมีเหตุการณ์ตื่นเต้นตกใจ โหด มันส์ ฮา อยู่ตลอดเวลา ไม่รู้เป็นอะไร
นับตั้งแต่ครั้งแรก ธันวา 2007 ที่ตกเครื่องบิน เจ็บใจแสนสาหัส มาผิดวันจนได้ ลากกระเป๋าร้องไห้กลับบ้าน อย่างน่าเศร้าใจ
ครั้งที่สอง ธันวา 2008 เอ้า สืบเนื่องจากครั้งแรกไม่ได้ปั๊มตราออกนอกประเทศ อ่ะ สงสัยละสิแล้วมันออกมาได้ยังไง ย้อนเวลากลับไป นึกสักพัก อ่อ มันออกมาทางที่เจ้าหน้าที่สายการบินต่างๆ เค้าใช้กัน แต่ก็ยังงงงวยกันอยู่ว่า แล้วใครปล่อยให้ออกมาทางนั้นได้ยังไง แต่สุดท้ายแล้ว ก็สามารถผ่านเข้าไปรอบที่สามได้อย่างทุลักทุเล
รอบที่สาม เมษา 2009 ผ่านฉลุย เห้ออ รู้สึกดี ชีวิตไร้อุปสรรค มีแค่ขากลับที่เกิดวันแดงเดือดในเมืองไทย จึงต้องเลื่อนกลับไปอีกหนึ่งอาทิตย์
รอบที่สี่ที่ไปญี่ปุ่นนั้น ตุลา 2009 ก็ไม่มีอะไรมาก แค่เกือบตกเครื่องเพราะไปสาย ทั้งลำรอเราคนเดียว ฝรั่ง เอเชียหัวขาว หัวดำ หัวงอก คงจะนั่งด่าว่าอินี่ ไม่ดูเวลาเอาซะเลย ก็รถดันติดหนักแถวถนนพระรามสี่ สองชะโมง แม่เจ้า ติดอะไรกันหนักกันหนา ไปถึงสนามบินวิ่งหาเคาร์เตอร์ check-in วิ่งไปวิ่งมาแอบลื่นพรวดไปหนึ่งที โอ๊ย ไม่สนแล้วใครจะมองก็มองไป ยังไงช้านก็ต้องไปขึ้นเครื่องให้ได้ สุดท้าย มีเจ้าหน้าที่พาไปทางลัด นั่งเบาะบนเครื่องปุ๊ป ไม่ถึงห้านาที สั่งทุกคนรัดเข็มขัด เครื่องออกเลยคร้า เหนื่อยยังไม่ทันแห้งเลยนะเนี่ย
ยังไม่จบค่ะ รอดมาได้เข้าไปตม ไม่วาย โดนหาว่า หน้าไม่เหมือนกะพาสปอร์ต ถูกกักตัวอยู่เกือบชะโมง จากต่อแถวคนแรกๆ กลายเปงเข้าคนสุดท้ายเลย ไรว้า แมร่ง โดนทุกรอบ หน้าไม่เหมือนนี่เพราะเราดัดผมไป แล้วก็แอบแต่งหน้างามนิดเดียวเท่านั้น แถมตอนที่ถ่ายรูปพาสปอร์ต หน้ามันก็เหมือนกะเหรี่ยง พม่าหรืออยู่แถวดอยไหนสักที่ จะว่าหน้าตาดูดีขึ้น ก็ได้นะ คิคิ
มาคราวนี้ค่ะ ล่าสุด จะออกเดินทางคืนวันที่ 19 May 2010 ก็ไปทำวีซ่าตั้งแต่วันที่ 10 เค้านัดมารับใบฟังผลวันที่ 12 แต่เนื่องด้วยติดงาน ติดป่วย ก็เลยไปรับไม่ได้ กะว่าอีกอาทิตย์ ก็ยังทันอยู่ แป๊วว และแล้ว เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โป้ง ป้าง เปรี้ยง ตูมตามๆ บึ้มๆ เอ้าๆ อะไรกันว้าเนี่ยยย สนามมวยกลายเปงสนามรบ แล้วอย่างงี้พาสปอร์ตช้านล่ะ มันอยู่ท่ามกลางสงครามเยี่ยงนั้น แล้วช้านจะไปเอามันมาได้ยังไง
ตั๋วเครื่องบินก็ออกแล้ว เลื่อนได้ไม่ได้ไม่รู้ แต่มันเปงตั๋วโปรแบบเลื่อนเปลี่ยนอะไรมะได้เลยย ฮือๆ โทรไปถามสถานฑูตบอกจะเปิดทำการอีกทีวันที่ 20 แป่วว แล้วพาสปอร์ตอิช้านละคะ คุณเจ้าหน้าที่จะช่วยยังไงดี คุณเจ้าหน้าที่บอกว่า ลองโทรมาใหม่อีกทีนะ เผื่อวันที่ 19 พ.ค จะมีหน่วยกล้าตายไปเสี่ยงไปเอาพาสปอร์ตมาให้ได้ แง๊ๆๆ รอ เพียงคำเดียวหรอเนี่ย
หวังว่าทุกอย่างจะสงบสุขโดยเร็ว สงบพอที่จะให้เจ้าหน้าที่ฝ่าไปเอาพาสปอร์ตเล่มนั้น ที่อยู่ในสถานฑูตญี่ปุ่นด้วยเถิดดดด
และหวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีน้า แล้วช้านจะได้พาสปอร์ตคืนมามั้ยเนี่ย เหตุการณ์จะเปงอย่างไร จะมาเล่ากันต่อนะคะ
ยังไงก็ขอให้ทุกคนรักกัน อะไรที่แล้วก็ให้แล้วๆ กันไป ต่อไปนี้หวังให้ชาติบ้านเมืองมีแต่ความเจริญ เหตุการณ์แบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิดเลย
| Create Date : 17 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 17 พฤษภาคม 2553 13:21:02 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 359 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: kem IP: 113.53.81.30 วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:49:55 น. |
|
|
|
| โดย: P'Pla sakana's world IP: 202.90.125.220 วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:21:00 น. |
|
|
|
| โดย: ไก่ย่างถูกเผามันจะถูกไม้เสียบ IP: 118.174.39.89 วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:07:46 น. |
|
|
|
| โดย: aqua IP: 203.144.144.164 วันที่: 18 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:33:31 น. |
|
|
|
| โดย: peterpan IP: 124.121.121.231 วันที่: 18 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:57:22 น. |
|
|
|
โดย: จขบ เจ้าคร้า (~@JaPPanNy@~  ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2553 เวลา:23:39:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ลำปาง Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ยินดีต้อนรับทุกๆคน ที่เข้ามาแวะเวียนบล็อกนี้นะคะ
สาววัย 26ปี เพิ่งแต่งงานกะหนุ่มยุ่น ผันตัวเองจากทำงานเป็นล่ามเลขาควบจัดซื้ออยู่โรงงานญี่ปุ่นในไทย ตอนนี้ชีวิตเปลี่ยนมาเป็นแม่บ้านมือใหม่ที่แดนปลาดิบ เพิ่งเข้าสู่ปีแรก ยังอยู่ในช่วงต้องเรียนรู้และปรับตัวอีกมาก
ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวกับแม่บ้านมือโปรทุกท่านด้วยนะคะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
