วันนี้วุ้นตื่นก็เก้าโมงแล้ว สบายตัวขึ้นเยอะเลย...^^ เก็บของเพราะต้องรีบเช็คเอาท์ตอน 10 โมงไม่งั้นต้องจ่ายเงินค่าเช็คเอาท์เลท 5 ยูโร...

แอบรู้สึกผิดที่ไม่มีรูปโรงแรมเลย - -...ห้องที่วุ้นพักเป็นห้องรวม แปดเตียง แต่คืนที่วุ้นนอนมี 6 คน มีวุ้นกะเพื่อน คู่เพื่อนสาวไม่รู้ชาติไหน แต่สวยทั้งคู่ แล้วก็คู่รักโซนอินเดีย(ไม่กล้าระบุสัญชาติ...ขอเม้าท์หน่อย คือห้องที่พักมันซอยย่อย เป็นห้องเล็ก 3 เตียงสองชั้นกะเตียงธรรมดา ส่วนห้องใหญ่ตรงกลางที่โต๊ะ เก้าอี้ให้ มี 5 เตียงเป็นเตียงสองชั้น 1 กะเตียงธรรมดา 3 วุ้นเลือกห้องใหญ่เพราะห้องเล็กมันจองชั้นล่าง กะธรรมดาไปแล้ว - -...เลยเอาเตียงธรรมดา ติดหน้าต่างไป เพราะมีทีวีด้วย...ซึ่งก็ไม่ได้ดูอยู่ดี - -...

คือว่า สองสาวนอนห้องใหญ่เตียงสองชั้น ส่วนคู่รักโซนอินเดียอยู่ห้องเล็ก ห้องเล็กที่ซอยย่อยไม่มีประตูปิดนะ ทีนี้ทุกคนทยอยตื่น โดนคู่รักตื่นทีหลังสุด ประเด็นคือ วุ้นไม่เข้าใจวัฒนธรรมโซนนั้นว่า ทำไมผู้ชายต้องใส่แค่บ๊อกเซอร์นอนด้วย ทั้งๆที่นี่มันเป็นห้องรวมนะเฟ้ย มีผู้หญิงตั้ง 4 คนในห้อง - -...วุ้นแค่รู้สึกไม่ดี หรือเพราะวุ้นหัวโบราณหว่า - -)

..เตียงเป็นแบบเตียงเดี่ยวไม่ใหญ่ แต่ใหญ่กว่าเตียงที่วุ้นไปนอนที่ญี่ปุ่น ไม่สิ เรียกว่ายาวกว่า...วุ้นซวยตรงที่ เตียงวุ้นกะเพื่อนชาวจีนไม่มีคนมาทำเตียงให้ ปีเตอร์เลยต้องไปขอผ้าปูที่นอน ผ้าห่อผ้าห่ม ปลอกหมอนเอง เพื่อมาใส่เอง - -...

ในห้องมีล็อกเกอร์ให้ ไม่ใหญ่มาก เพราะเคยเห็นลอกเกอร์ที่โรงแรมแบ๊กแพคเกอร์เมืองไทย ใหญ่กว่านี้...มีถังขยะรวมให้ มีห้องน้ำแยกกับ ห้องอาบน้ำ มีสบู่เหลวรวมให้...มีสบู่เหลวล้างมือให้...มีทิชชู่ให้ วุ้นอยู่ชั้นสี่ที่นี่มีลิฟท์ มีบริการฝากกระเป๋า หลังเช็คเอาท์ก็ฝากได้ เดินจากสถานีรถไฟแป๊ปเดียวเอง

ตอนแรกวันนี้วุ้นตั้งใจไป ชอนบุน...

(ไม่ใช่ชื่อเกาหลี - - คุณลุงคุณป้า ชาวฝรั่งเศสเรียกว่า ชอนบุน)ไม่งั้นก็ไป พิพิธภัณฑ์บีโธเฟน...แต่ลงมาเช็คเอาท์เขียนโปสการ์ดก็ 10.30  น.แล้ว - - หิวข้าวด้วย เลยเปลี่ยนใจเที่ยวแถวนี้แหล่ะ เพราะตอนกลับเมื่อคืนคุณลุงคุณป้าบอกว่า ที่ๆวุ้นอยู่ใกล้กับโบสถ์นึงที่สวยมาก...เลยลองเดินส่องๆดู...ก็เจอ...ร้านอาหารญี่ปุ่น...เลยกินก่อนนะ 555

ตอนแรกวุ้นถามว่า ต้มยำกุ้งที่ราคา 3.9 ยูโรเนี่ย ถ้วยขนาดไหน ก็โชว์ ถ้วยแบบใส่ซุปมิโซะมาให้ - -...วุ้นอยากลองเลยสั่งมา - -...ที่นี่มีกิมจิสลัด 2.8 ยูโรเอาวะ...หิวจริงจังแหล่ะ พอมานึกได้ตอนพิมพ์อยู่เนี่ย - - เลยสั่งข้าวผัดไก่มาอีก - -...เดี๋ยวให้ดูรูป - -...ข้าวผัดจานใหญ่มาก เหมือนไว้ตักแบ่งทานสามสี่คน - -..

.ถ้วยต้มยำกุ้งยังใหญ่กว่าถ้วยเมื่อวานที่วุ้นกินอีก - -...กิมจิไม่ต้องพูดถึง ความจริงมันมีมาให้พร้อมกับข้าวผัดด้วย - -...มันไม่ใช่กิมจิ!!!...มันคือกะหล่ำปลีหมักน้ำส้มสายชูกะพริกแดง - -...นึกถึงโควสลอ(วุ้นจำไม่ได้ว่าที่ไทยมันมีกลิ่นแบบนั้นมั้ย แต่โควสลอที่โปแลนด์มันเป็นแบบนั้นอ่ะ)..

.กิมจิไทยดูดีขึ้นเป็นกองเลย...ร้านอาหารญี่ปุ่น แต่มีต้มยำกุ้ง พนักงานทุกคนเป็นคนจีน...ข้าวผัดคล้ายไทย มากขึ้น ต้มยำกุ้งอร่อยสุดที่กินมา(ทั้งหมดสามครั้ง รวมครั้งนี้ด้วย) เยอะมาก - - คิดในใจถ้าขอให้ห่อกลับแล้วไม่ให้ขึ้นมา...จะโกรธตัวเองมาก เพราะเบ็ดเสร็จมัน 14.9 ยูโร - -(กินบุฟเฟ่ต์ที่กทมได้เลย - -) ปรากฏว่าได้ ซึ่งก็เหลือไม่เยอะหรอก 555

กินเสร็จก็อุ้ยอ้ายออกมา...(ยังสงสัยตัวเองอยู่ว่ายัดไปได้ยังไง - -)...เผอิญจากโรงแรมที่วุ้นพักอยู่ มันสามารถเห็นอะไรก็ไม่รู้ เหมือนหอคอย เลยกะจะเดินไป...เดินไปเรื่อยก็พบว่าไกลวายวอดเลยเพราะต้องอ้อมเมืองข้ามแม่น้ำไป - -...รู้จักวุ้นใสน้อยไปซะแล้ว...เมื่อเห็นแบบนั้น วุ้นเลย..เปลี่ยนเส้นทาง ตามหาโบสถ์ดีกว่า - -

เดินไปเดินมาก็เจอเอง 555...เพราะตอนที่เห็นโบสถ์ ก็เดินเลยอ่ะ ไม่ดูแผนที่ - -...ไม่มีนะไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง...ตอนที่ไปโบสถ์มันไม่เปิดอ่า เปิดประหน้าให้เผื่อนักท่องเที่ยวมาถ่ายรูปประมาณนี้ เนื่องจากวุ้นไม่รู้จักว่าคือโบสถ์อะไร เดี๋ยวยังไงกลับไปเปิดแผนที่ใหม่จะเล่าให้ฟังนะคะ

เที่ยวเสร็จก็กลับโรงแรมไปเข้าห้องน้ำ เอากระเป๋าไปสถานีรถไฟ นัดปีเตอร์ที่นู่นเลย...แหม่ ถ้าแยกกันเที่ยวมันดีอย่างนี้ ก็แยกไปนานละ  - -...แต่เที่ยวแบบวุ้น อารมณ์เที่ยวแบบชนชั้นกลางเลย...เที่ยวผู้ดีมาก ค่อยๆเสพ...ปีเตอร์นี่เป็นต้นแบบที่ดี คนจีนจริงๆ แบบมาทั้งทีเน้นปริมาณ ว่ากูมาแล้ว ถ่ายรูปติดไว้ จบ...

เป็นมนุษย์ที่เป็นที่ต้องการของบริษัททัวร์ ...วุ้นไม่ได้ว่า ว่าไม่ดีนะ - - เพราะก็แอบอิจฉานะที่ไปเยอะมาก ในขนาดที่เมื่อวาน วุ้นไป ห้า หกที่เอง - -...แต่หลังจากคุยกับคุณลุงคุณป้าฝรั่งเศสแล้ว ทำให้รู้ว่า เวียนนาที่เที่ยวสวยๆก็เยอะนะ...สามวันกำลังดี...แต่ถ้าถึกแบบปีเตอร์ เน้นดู ก็วันครึ่ง ก็พอ...วุ้นเป็นคนละเอียดมั้ง ไปมิวเซียมก็ต้องอ่านทุกสิ่งทุกอย่าง ...ดูมันทุกรูป - -...เมืองไทยไม่มีอ้ะ!!!

พอรถไฟมา...ก็มีปัญหากับคนตรวจตั๋ว เพราะว่า เราใช้วิธีเดิมไม่ได้ - -...คือ ขามาเนี่ย เราแค่ยื่นเลขจอง ชื่อ จบแล้วไง...แต่รถไฟไม่ให้ ต้องพิมพ์ตั๋วออกมา - -...วุ้นกะปีเตอร์เลยต้องจ่าย คนละ 15 ยูโร ค่าตั๋วไปชายแดนเช็ก - -...ไม่เห็นมีใครบอกเลย

 ตอนก่อนมาวุ้นย้ำแล้วว่าจำเป็นมั้ย ทุกคนบอกไม่ - -...แพงกว่าค่าข้าวอีกอ้ะ...พอถึงสถานี ปีเตอร์เลยรีบลงไป หาที่พิมพ์ตั๋ว โชคดีที่เคาน์เตอร์ เค้าพิมให้พิมพ์...ขอบคุณค่า

ที่รถไฟนี่มีปลั๊กให้ แต่ไม่มีไวไฟนะ..แต่กว้างนั่งสบาย...ผลจากการได้เดินทางตอนกลางวันครั้งที่สอง...วิวสวยมากกกกกกกกกก...โดยเฉพาะที่เช็ค เมืองน่ารักอ้ะ วิวงามเวอร์ ของจริงกะในรูปมันไม่เหมือนกันเลยนะ ใครที่บอกว่า ไม่เห็นต้องเหนื่อยเปลืองตังเที่ยว แค่ดูรูปอ่านข้อมูล มันก็ได้เที่ยวแล้ว...แหม มาดูของจริงก่อนสิ...แล้วจะรู้ว่า ความรู้สึก อภิเชษ  มันเป็นยังไง

ที่นั่งที่วุ้นนั่งเป็นที่นั่งติดหน้าต่าง ของปีเตอร์ก็เหมือนกัน...เราเลยไม่ได้นั่งด้วยกัน...ข้างๆวุ้นเลยว่าง...วุ้นเพิ่งรู้ว่า อารมณ์รถไฟภายในประเทศเค้าไม่ระบุที่นั่งกัน...พี่นั่งวุ้นเลยมีคนมานั่งผลัดเปลี่ยนกันเรื่อยๆ...คนแรกเป็นคุณป้าคนนึง พอคุณป้าจะลงก็มาบอกบ๊ายบาย วุ้นๆ น่ารัก คนที่สองเป็นผู้หญิงน่าจะสามสิบปลายๆ ไม่มีอะไร...คนล่าสุดเป็นคุณป้าแก่ๆ...ตอนคุณป้าจะลง เอาลูกมาให้วุ้นสองเม็ด

 พร้อมกับพูดเช็กใส่วุ้น...(ตอนอยู่ปราก ระหว่างนั่งรอทหารสวนสนาม วุ้นพยายามฝึกภาษาเช็กแล้ว แต่ไม่สำเร็จ ตอนไปไปรษณีย์ถึงขึ้น ขอให้พนักงานออกเสียงคำว่าของคุณให้หน่อย...ซึ่งอยากอ้ะ - -...สามพยางค์ มีเสียงแทรกด้วย - -...) วุ้นไม่รู้ทำไง

 เลยขอบคุณเป็นเยอรมันไป คุณป้าก็ตอบกลับมาว่าไม่เป็นไรมา น่ารักอ้ะ...วุ้นเลยแบ่งให้ปีเตอร์เม็ดนึง...ความจริงคุณป้าพยายามพูดกะวุ้นสักอย่าง แต่วุ้นไม่สามารถจริงๆ - -...วุ้นขอโทด