เตรียมพร้อมเช่นกันค่ะ อยู่เวียงป่าเป้า อีกไม่เกิน 3 ปีก็จะออกแล้วค่ะ ให้ครบ 50 ปีก่อนค่ะ ตอนนี้เตรียมทุกอย่าง ไว้ เกิน 80 % แล้วค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ค่ะ ใกล้กันนี่เองนะคะ เวบ บ้านสวนพอเพียง หรือ ค้น ใน google kanvara's blog ค่ะ

ดีจังเลยค่ะมีคนเตรียมความพร้อมแบบนี้มาก ๆ ก็คงลดภาระของสังคมได้ดีทีเดียว แต่เข้าใจว่าหลายคนไม่ได้คิดเรื่องนี้

คนเราไม่จำเป็นต้องเกษียณตอน 60 เสมอไปค่ะ บางคนเกษียณการทำงานก่อนครบกำหนด เพื่อไปหาอะไรทำเล็กน้อย แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว เพียงแต่ถ้าเรารู้จักกับคำว่า "พอ" ก็จะไม่เดือดร้อนค่ะ

เดี๋ยวตามเข้ามาอ่านใหม่ให้จบอีกรอบครับ

หว้าาา แอบลุ้นนึกว่าเจ้าของบล็อกจะผันตัวไปเป็นเถ้าแก่ซะล่ะ 22 (อีก20คนอ่านเอาไปเข้าแบ้งค์ให้ ^_^) ยังไม่แก่เลยค่ะ แต่ก็ดีนะค่ะที่เตรียมตัวไว้เนิ่นๆ พอเกษียรแล้วจะได้ไม่ต้องไปกวนลูกหลานให้มันรำคาญ เห็นด้วยกับจขบที่บอกว่าการวางแผนอนาคตต้องเริ่มตั้งแต่เนิ่นๆค่ะ แล้วก็ต้องบังคับตัวเองให้ทำตามแผนให้ได้เพราะใจคนเรามันนอกลู่นอกทางได้ง่ายๆ เผลอๆหยุดไม่ทำต่อซะงั้น เพราะมัวคิดว่ายังอีกนานไม่ต้องรีบ แผล็บๆ อ้าวแก่แล้วยังไม่ได้เริ่มอะไรเลย แป่ว! เอ่อเผลอโม้ยาวเลยเรา

พี่..คิดเหมือนหนูเลย แต่ต่างกันตรงที่ พี่มีครอบครัว แต่หนูตัวคนเดียว ทุกวันนี้ก็พยายามใช้หนี้ และเก็บเงินไว้ตอนแก่ และจะเข้าวัด ฟังธรรมให้มากขึ้น เพื่อเป็นการทำใจให้รับกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ว่ามันเป็นวัฎจักรของชีวิต

เมษา 55 นี้ ก็จะ30 แล้ว ถ้าตั้งหน้าตั้งตาลุยงานขายอย่างเต็มที่( เพราะใจรักอาชีพนี้อยู่แล้วค่ะ แต่ต้องหยุดเพราะดูแลคุณแม่ท่านป่วย ตั้งแต่ ข้าวเริ่มทำงาน ต้องลาออกตอนอายุ26 ) ตอนนี้กลับมาสมัครใหม่กำลังรอเรียกอยู่ ตอนนี้ก็ 30 แล้ว แก่เกินไปรึเปล่าคะ ถ้าจะกลับมาทำในสิ่งที่ชอบและรัก ( ท้าทายและไม่น่าเบื่อ )ตอบด้วยนะคะ เพื่อนๆ พี่ๆ

ขอบคุณสำหรับข้อแนะนำดี ๆ แบบนี้ค่ะ บางเรื่องอะไรที่เราไม่มีโอกาสได้รู้ หรือได้อ่าน เพราะไม่ทันได้คิดถึงเรื่องในอนาคตอะไรแบบนี้ เพราะคิดว่าเรายังอายุน้อยอยู่ ก็ปล่อยใช้ชีวิตให้ผ่านไปเรื่อย ๆ จนวันหนึ่ง เอ้า! เราอายุปานนี้แล้วยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เลย แก่ซะแล้ว แล้วก็มานึกเสียดายที่หลัง ไม่ต้องการเป็นแบบนั้นค่ะ ตอนนี้พยายามใช้ชีวิตให้ตรงเป้าหมายและวางแผนการใช้ชีิวิตอยู่ค่ะ รู้สึกว่าใช้ชีวิตผ่านไปวัน ๆ มันน่าเบื่อมากไม่มีความกระตือรือล้นหรือแรงบันดาลใจอะไรเลยคะ่