|
บทเพลงที่สอนฉัน
หลายครั้ง หลายคราที่ปัญหารุมเร้า แต่ไม่ว่าจะหนักหนาสาหัสอย่างไร ฉันยังทนและสู้ได้เสมอ แต่ใครจะรู้ล่ะ หลายครั้งที่ฉันท้อแท้ปล่อยตัวให้ลัมลงกับพื้น เพียงแค่ลมปากของคนที่กล่าวร้ายฉันเท่านั้นเอง จนวันนึงฉันจึงได้คิด ลมปากของคนไม่หวังดี เราใส่ใจไปเพื่ออะไร ทำไมเราต้องเจ็บต้องใส่ใจด้วยล่ะ เพราะเพลงๆหนึ่งกระมัง ที่ทำให้ฉันยืนหยัดและยิ้มเยาะต่อลมปากเหล่านั้นได้ เพราะที่สุดแล้ว ฉันก็ได้เห็นว่า ลมปากที่ใส่ร้ายเรานั้น ถ้าไม่เกิดจากความริษยา ก็เพียงเพื่อเบี่ยงเบนปกปิดความผิดของพวกเขาเท่านั้นเอง ก้อนหินห้อนนั้น เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา ว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน ถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้
บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้
หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น หากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง
Create Date : 29 กันยายน 2551 |
Last Update : 29 กันยายน 2551 0:23:34 น. |
|
0 comments
|
Counter : 486 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
sifnos Greece
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
บล็อกของฉัน บล็อกของคนธรรมดา ที่มีทั้งแข็งกร้าวและอ่อนไหว ชอบท่องเที่ยว ถ่ายภาพไปเรื่อย ฉันไม่ใช่นักถ่ายภาพฝีมือดี ฉันแค่อยากบันทึกความทรงจำไว้เท่านั้น วัฒนธรรม โบราณสถาน ต้นไม้ ดอกไม้ กาแฟหอมกรุ่น เครื่องดื่มชื่นใจ คือความสนใจของฉัน
|
|
|
|
|
|
|
|