“ โลกของเรามีทั้งกลางวันกลางคืน ความเร้าร้อนและรื่นรมย์ ..มนุษย์เราก็มีทั้งด้านสว่างและด้านมืด ความดีและความด้อย เช่นเดียวกัน ..แต่ในสิ่งที่แตกต่างเหล่านี้ ย่อมมีความงดงามอยู่ในตัวของมันเอง ..อยู่ที่เราจะมองเห็นมันเช่นเดียวกันกับที่มองเห็นความงดงามของผีเสื้อในเวลากลางวันและเสน่ห์ของหิ่งห้อยในกลางคืน .. หรือไม่เท่ากัน ...”

ผีเสื้อและหิ่งห้อย เป็นงานเขียนของประภัสสรเสวิกุลที่ไม่เก่าและก็ไม่ใหม่มาก (งานใหม่ๆ เท่าที่จำได้ น่าจะมี ..ลอยคอ/มีเมฆบ้างเป็นบางวัน/รักในม่านฝน/จะฝันถึงเธอ .. ทุกคืนที่มีแสงดาว ..)เรื่องนี้ลงเป็นตอนๆในสกุลไทยตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ จนถึงเดือนตุลาคม ๒๕๔๙ ในความยาว ๓๑ ตอน(ไม่ยาวไม่สั้นมาก) แล้วเรื่องนี้ยังไปได้รับรางวัลชมเชยในงานสัปดาห์ฯอีกต่างหาก(นิยายของอาประภัสสรฯ ที่ได้รับรางวัลมีหลายเรื่องเด่นๆ อย่าง .... อำนาจ ,เวลาในขวดแก้ว ,ชี๊ค , เด็กชายมะลิวัลย์ , ลอดลายมังกร , ขอหมอนใบนั้น .. ที่เธอฝันยามหนุน, หิมาลายัน , สำเภาทอง และพระจันทร์ทะเลทราย ) ผมไปเปิดอ่านที่ร้านหนังสือฯในตอนแรกก็ยังงงกับเนื้อเรื่อง ดูเหมือนนิยายจะมีเนื้อหากึ่งจริงกึ่งฝัน กึ่งทดลอง กึ่งความจริง เลยไม่ซื้อ ..จนพอได้รับรางวัลฯ นั่นแหละจึงได้มาครอบครอง (ด้วยความอยากรู้ว่าดีเด่นแค่ไหนถึงได้รับรางวัลอันทรงเกียรติฯ รางวัลนี้)

พออ่านไปจนจบเรื่องก็อดที่จะทึ่งกับวิธีการนำเสนอในเรื่องนี้ไปไม่ได้.. อาประภัสสร เสวิกุล เขียนผีเสื้อและหิ่งห้อยแบบฉีกกฏนิยายเรื่องอื่นๆเยอะเรื่องราวทั้งราวเป็นเรื่องราวในความนึกคิดของพระเอก ชื่อ ปลาทองกับการแสดงความคิดเห็นในการสนทนากันกับนางเอก(หรือเปล่า)ที่ชื่อ แก้มแดง ..เรื่องราวที่คนแต่งนำเสนอไม่เรียงลำดับเหตุการณ์ แต่จะค่อยเล่าต่อเหตุการณ์ต่อเนื่องตามท้องเรื่องในมุมมองของปลาทอง... เรื่องนี้เป็นนิยายอีกเรื่องที่คาดเดาเรื่องราวไม่ถูกเลยจนจบเรื่องก็ไม่คิดว่าเรื่องจะจบแบบนี้ (ใครที่ชอบนิยายที่มีมุมมองแปลกแล้วสอดแทรกแง่มุมคิดตลอดแทบทุกบรรทัด .. ผมว่าเรื่องนี้น่าสนใจมากนะ) แต่ถ้าใครนิยายแบบขนบเดิมๆอาจจะงุนงงเล็กน้อย เหมือนคนแต่งอยากจะเล่าก็เล่าอยากจะพาเหตุการณ์ในเรื่องโลดโผนโจนทะยานไปข้างหน้าก็ทำก็ทำเลย ..ในความคิดเห็นส่วนตัว ผมชอบนิยายเรื่องนี้นะ .. ได้มุมมองแปลกๆได้แง่คิดในชีวิตประจำวัน และได้อรรรสนิยายเสมือนอ่านเรื่องสั้นหลายๆเรื่องมาต่อๆกัน

จะถือได้ว่าอาประภัสสรฯกล้าฉีกกฎนิยายแบบเก่าไปอย่างสิ้นเชิง .. อยากจะเห็นงานเขียนแบบนี้อีกหลายๆเรื่องแต่พออ่านไปแล้วถ้าใครจะคิดเขียนแนวนี้ผมว่าน่าจะเขียนยากมาก ..ต้องใช้ประสบการณ์สะสมคำมายาวนานถึงจะเปรียบเทียบชีวิตคนเมืองกรุงในปัจจุบันกับความเชื่อคำสอนเดิมๆรุ่นปู่ย่าตายาย .. แถมในเรื่องมีสัญลักษณ์หลายอย่างให้ได้ตีความ อย่างชายชราตกเบ็ดบนดาดฟ้า .. กองทัพหนูบุกอาจักรธนบัตร..การถ่ายสดมหกรรมฆ่าหนูเหมือนรายการเรียลลิตี้โชว์ ฯลฯผมว่าคนแต่งเสียดสีคนแห่งยุคสมัยนี้ได้อย่างปวดแสบปวดร้อนไปตามๆกัน ...สำหรับข้อดีมีเยอะพอประมาณ ส่วนข้อติติงคือ .. บางช่วงบางตอนเรื่องเนิบช้า ชวนง่วงนอน .. บริบทบางตอนยังงงงง(เข้าไม่ถึง)อิอิแต่สรุปได้ว่า .. เป็นชิ้นงานที่น่าอ่านอีกชิ้นหนึ่งเลยทีเดียวครับผม

วันนี้วันจันทร์ ...มาชี้ชวนอ่านงานเขียนของนักเขียนที่เพื่อนหนอนคุ้นเคยกันดีเรื่องผีเสื้อและหิ่งห้อยของสำนักพิมพ์เวลาดี .. กันนะครับผม .....................นายอิส รักในหลวง... เมฆชรา

มีลิงค์เพื่อนคนอื่นรีวิวได้น่าสนใจดีครับ 

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=atnoon&month=28-11-2009&group=1&gblog=19

Create Date : 25 มิถุนายน 2555
Last Update : 25 มิถุนายน 2555 16:37:33 น.		3 comments
Counter : 2384 Pageviews.
Share Tweet