11 วัน ของน้องนอต (อวดรูปด้วย) ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกความคิดเห็นครับ แหม โตขึ้น น้องนอตต้องดีใจแน่ ๆ ที่มีพี่ป้าน้าอาค่อยเป็นห่วงมากอย่างนี้ หลังจากกลับบ้านแล้วก็ต้องปรับปรุงสถานภาพบ้านเป็นธรรมดา ต้องปิดบ้านชั้นบนไปเลย เพราะไม่มีใครอยู่ หนิงก็ต้องอยู่ชั้นล่าง เจ้าฟักทอง พี่ชาย(หมา)โต หัวก็ออกอาการเริ่มเหม็นนิดหน่อย (หมาหัวเน่า) ต้องออกไปเอาอกเอาใจบ้างเป็นครั้งคราว 2 วันแรกให้นมแม่อย่างเดียว แต่เกิดปัญหาท้องเดินขึ้นซะก่อน แหมไปหาหมอคลีนิกแถวบ้าน (หมอผู้ชาย) น้องนอตสงสัยจะไม่ชอบ นอนอย่างเดียว ซึม ไปตื่นมางอแงไรเลย แต่ดูจากท่าทางหมอแล้วไม่กล้าฟันธงว่าเป็นไร ให้เราไป admin ร.พ.อย่างเดียวเลย เล่นเอาใจเสีย ก็เลยตัดสินใจไปหา หมอเด็กที่คลินิกของ อ.หมอ (หมอสาว) พอเจอหมอเท่านั้นแหล่ะ ไอ้ตัวดีตื่นมาร้องซะไง หมอเลยบอกว่าถ้าร้องปกติงี้ ไม่เป็นไรมาก ให้ลองเปลี่ยนนมดูไปก่อน ถ้าเปลี่ยนแล้วอึ ไม่เหลวเป็นน้ำก็ใช้ได้ ตอนนี้เลยให้นมดูเม็กไฮคิว1 ไป หลังจากปัญหาการดูดนมแม่แล้วท้องเดิน ก็เป็นอันปกติดี กินกับนอน ตื่นตอนตี1 -ตี5 แล้วนอนต่อ ซึ่ง เล่นเอาน้องหนิงของพี่น้อง หลับในได้เหมือนกัน   Create Date : 08 กันยายน 2550     7 comment Last Update : 8 กันยายน 2550 8:57:43 น.     Counter : 552 Pageviews.   Share Tweet

6 วันของน้องนอต เป็นไปอย่างเมามัน ของน้องนอต และพ่อกับแม่ เหงื่อแตกท่วมตัวกับสถานะใหม่ หลังจากน้องนอตเกิด 28 ส.ค.ถึงวันนี้ (2 ก.ย.) ก็ครบ 6 วัน 28 - 31 ส.ค. อยู่ ร.พ.ได้รับการดูแลดีทีเดียว แต่หนิงมีอาการข้างเคียง คือ ปวดหัวหนักมาก (พยาบาลบอกว่า เพราะแผลที่บล็อกยาชาที่หลัง ยังปิดไม่สนิท) ทำให้ปวดหัว แต่ก็ยังดีที่สามารถนั่งและลุกได้เร็ว (ต้องอดทนอย่างมาก เพราะอยากกลับบ้าน เพราะรู้มาว่า ถ้าสามารถลุกเดินและช่วยเหลือตัวเองได้เร็วมากเท่าไร แข็งแรงพอ หมอก็จะอนุญาตให้กลับเร็วเท่านั้น ) 28-29 หนิงนอนให้น้ำเกลือหลังผ่า 24 ชม.เต็ม ลูกก็ต้องให้พยาบาลดูแลให้ไปก่อน พอวันที่ 29-30 พยาบาลให้ลูกมาเลี้ยงเอง ก็ยังเลี้ยงได้ไม่เต็มที่เท่าไรอีก เพราะปวดหัวมาก ต้องแก้ไขโดยให้นอนราบตรง ไม่ใช้หมอน แต่พอลุกก็ปวดอีก *แต่ อ.หมอ ก็บอกว่า มันจะหายไปเอง ให้กินพาราแก้ปวดและนอนท่านี้ไปก่อน ทำให้น้องนอตอยู่กับพยาบาลสาว ๆ ไปก่อน เรื่องขำของน้องนอต ระหว่างอยู่ ร.พ. วันที่ 29 น้องนอตอยู่กับหนิง ก็พยายามให้นมแม่ปกติ แต่น้องนอตกินแบบเรื่อย ๆ อึกสองอึก หลับ ไม่ยอมดูดให้อิ่ม จะนอนท่าเดียว ก็เลยส่งให้พยาบาลไป ประมาณ 20 นาที พยาบาลก็มาบอกว่า ทำไมไม่ให้นมลูก ไปนอนร้องลั่นในห้องพยาบาล ..................(โดนซะ) ต้องอธิบายกันยกใหญ่ แต่พอพยาบาลพาน้องนอตมาให้แม่ป้อนนมจากเต้า เค้าก็เข้าใจ เพราะดูดไปหน่อยเดียว หลับ ปลุกอย่างไงก็ไม่ตื่น ใช้สารพัดวิธีก็ไม่ตื่น พยาบาลก็จนใจ อ.หมอ ก็เลยสรุปให้ว่า ก็น้องนอตเป็นผู้ชาย ธรรมดาล่ะน่า ไปอยู่กับพยาบาลสาว ๆ ก็เลยเรียกร้องความสนใจ เป็นไง น้องนอตของเรา 31 ส.ค. อ.หมอ มาตรวจก็อนุญาตให้กลับได้ สรุปอยุ่ ร.พ. 5 วัน 4 คืน ค่าใช้จ่ายประมาณ 19000 เฉียด 20000 แต่จ่ายจริง 2600 กว่า ที่เหลือเบิกสิ *****วันนี้ แค่นี้ก่อนนะ ต้องไปช่วยหนิงเลี้ยง น้องนอตแล้ว แล้วจะกลับมา update วีรกรรมน้องนอตต่อ เรื่องสาว ๆ อีกแล้ว *******   Create Date : 02 กันยายน 2550     6 comment Last Update : 2 กันยายน 2550 22:26:30 น.     Counter : 383 Pageviews.   Share Tweet

น้องนอต online บนโลกใบนี้แล้วจ้ะ ***สรุปรายงานสถานการณ์การ online มาบนโลก ของน้องนอต*** 27ส.ค.50ตื่นแต่เช้า (05.00) เดินทางไปศิริราช ขอบอกสุดยอด คนเป็นมด 07.30 น. คนเต็มพื้นที่บริการ อย่าว่าแต่ที่นั่งรอเลยครับ มุมยืน ยังต้องเล็งแล้วเล็งอีก กว่าจะหาที่เหมาะ ๆ ได้ (อย่างว่า ร.พ.ระดับชาติ) ก็งี้ ทำใจ หลังจากยื่นใบนัด แล้วก็ตรวจความดัน แล้วก็ไปรอจ่ายคนไข้ (ของหนิง อ.หมอ) เซ็น Admin ให้มาแล้ว ก็เลยเดินทางไป ตึก 100 ปี (อาคาร 100 ปี พระศรีนครินทร์ หรือที่รู้จัก ตึกสมเด็จย่านะ) ได้เลย เข้าห้องคลอด (พิเศษ) ชั้น 4 พยาบาลก็จะมาอธิบายถึงประมาณการค่าใช้จ่าย ให้เลือกห้อง (หนิงเลือกห้องธรรมดา แต่พยาบาลเห็นว่าฝากพิเศษกับ อ.หมอ ก็แนะนำให้เลือกห้องพิเศษเดี่ยว แต่หนิงไม่ยอม เพราะกลัว........ ก็เลยตกลงกันได้ที่ห้องพิเศษรวม (4 เตียง) แล้วก็กรอกเอกสารต่าง ๆ ทีเกี่ยวข้องเสร็จเรียบร้อย ว่าที่คุณพ่อจะไปไหนก็ไป เชิญจรลีไปได้ เพราะไม่อนุญาตให้เข้าไปร่วมวงด้วย ส่วนว่าที่คุณแม่ก็ถูกส่งเข้าไปตรวจในห้องคลอดเลย และพยาบาลก็ให้เบอร์โทรของห้องคลอดไว้โทร.เช็คเอาเองว่า คลอดหรือยัง นึกในใจว่า หนิงคงไม่ได้ออกมาจากห้องคลอดอีกจนกว่าจะคลอดแน่เลย (คำให้การของหนิง : เจอหมอเวร เป็นหมอสาวน่ารักมาก ๆ มาตรวจภายในให้ แล้วก็โทรรายงาน อ.หมอ และอ.หมอก็สั่งให้ขึ้นไปพักรอที่ ชั้น 13 ก่อน เซ๊งสุด เพราะกระเป๋าตังค์และโทรศัพท์ ทรัพย์สินมีค่า โดนเรายึดไปหมด ก็เค้าไม่ให้เอาเข้าไปนิ เลยทำไรไม่ได้ บ่น ๆ ว่าเหมือนโดนปล่อยเกาะเลย) หลังจากกลับไปทำงาน แล้วตอน10.00 ก็โทร.ไปห้องคลอด ถามความคืบหน้า เค้าบอกว่ากลับไปรอที่ห้องแล้ว ก็เลยไปหา ถือโอกาสโดนงานไปครึ่งวัน ไปนั่งเฝ้าซะ ได้เจอ อ.หมอมาหาแป๊บนึง วันนี้ไม่มีไรมาก คึกกันไปก่อน คุณหนิงก็ยังซ่าอยู่เหมือนเดิม แล้ว อ.หมอ ก็สั่งให้งดน้ำและอาหารหลังเที่ยงคืน พรุ่งนี้จะให้ยาเร่งคลอด 28ส.ค.50 เวลาโดยประมาณ 0500 พยาบาลมาเรียกหนิงให้เตรียมตัว 0600 พาลงไปห้องคลอดอีกครั้ง คราวนี้ เริ่มให้ยาเร่งทางสายน้ำเกลือ (คำให้การ หนิง บอกว่า พยาบาลดูแลในระดับที่ดีมากทีเดียว มีการนวด ประคบสมุนไพรด้วย 0900 โทร.ไปสอบถามอาการอีกครั้ง เค้าบอกว่า พึ่งให้ยา และต้องรอหมอมาประเมินอีกครั้งประมาณเที่ยง ว่าจะเอาไงกับน้องนอตดี ก็เลยทิ้งช่วงไปก่อน 1200 โทร.ไปสอบถามอีกครั้ง เค้าบอกว่าหมอสาวสวยตรวจให้แล้ว มดลูกยังเปิดไม่พอ ต้องรอถาม อ.หมออีกครั้งว่าจะเอาไงกับไอ้ตัวแสบดี เริ้มใจเสียเหมือนกันนะ ก็ว่าจะคลอดเองแล้วไง ว่ะเนี้ย 1400 อ.หมอตัดสินใจให้ผ่าคลอด ตอนนั้นโทรไปพอดีเลย พยาบาลก็บอกว่า ผ่าคลอด ตอนนี้กำลังจะให้รับตัวไปห้องผ่าคลอดแล้วจ้ะ.................(หวั่น ๆ กลัวโน่นกลัวนี่) ก็คนไม่มีประสบการณ์นี่น่านะ) หนิง เล่าให้ฟังว่า พยาบาล มาบอกว่าสามีโทร.มาเช็คบ่อย ๆ เรื่อย ๆ ไม่ต้องกังวล ตอนจะออกไปห้องคลอด พยาบาลก็มาบอกอีกนะว่า สามีทราบแล้วว่าต้องผ่าคลอด ไม่ต้องเครียด ได้หน้าอีกเยอะ 1550 เดินทางไป ร.พ.กะว่าไปรอหน้าห้องผ่าเลย ใจร้อนเป็นไฟแล้ว 1615 พอไปถึงก็ขึ้นไปหน้าห้องคลอดพิเศษ ถามถึงคนไข้ เค้าก็มาอธิบายให้ฟังเป็นฉาก ๆ ว่าต้องเตรียมการผ่า ทำการผ่า แล้วก็ต้องรอพักฟื้นอีกประมาณ 2 ชม.ก็ประมาณ 1800ถึง 1900 ถึงจะมาให้ไปรอที่ห้องคนไข้ได้เลย โอ้ชีวิตมีอะไรให้ทำอีกล่ะ รอ..................... ก็เลยทำหน้าที่เป็นโอเปอร์เตอร์ให้หนิง นั่งรับโทร.จากญาติและเพื่อน ฯลฯ ซึ่งโทร.มาถามไถ่การคลอดของหนิงจน แบต.โทร.จะหมดเอา นั่งอ่านหนังสือ รอ.................... จนกระทั่ง เจ้าหน้าที่เข็นเตียงหนิงขึ้นมา แล้วพยาบาลก็ขอเชิญ (ไล่) ให้ผมออกไปรอหน้าห้องก่อน เห็นหนิงนอนตาปริบ ๆ (แต่ไม่เห็นลูก) ไม่ทันได้คุยไรกัน ไม่มีโอกาส ต้องรอจนเค้าทำธุระทางการแพทย์กันจนเสร็จ ผมถึงได้คุยกัน หนิงบอกว่าปลายขายังไม่รุ้สึก เพราะยาชา ยังออกฤทธิ์อยู่ ยังไม่เจ็บแผลที่ผ่ามากเท่าไร ยังสามารถโทร.หาคนโน่นคนนี้ ได้อย่างร่าเริง แล้วลูกล่ะ น้องนอต ปายไห...น ...อ่ะ พอดีมองไปเห็น ญาติคนอื่น ๆ เค้ายื่นดูเด็กแรกเกิดกันอยู่ ก็มุ่งเข้าไปมั่งดิ น้องนอตอยู่ในนี่เปล่าว่ะเนี้ย เห็นแต่ลูกคนอื่น ๆ จำได้ว่าเตียงหนิง เลข 29 ก็มองหาตู้เด็กเบอร์ 29 อยู่ไหนหว่า อยู่นั้นเอง น้องนอตของเรา ไปอยู่กลางห้อง แถมด้วยการหันด้านหลังตู้ให้ มองเห็นแต่ผ้าขนหนูห่ออยู่ ไม่เห็นลูกเลยอะ แล้วชีวิตก็ยังต้องดิ้นครับ หน้ากระจกก็มีญาติใครต่อใครก็ไม่รู้ยืนดูเด็กกันเต็มไปหมด หาช่องไปได้เลย แถมยังมายืนคุยกัน แหม ใจจะขาด น้องนอตอยู่ห่างจากออกไปประมาณ 3 เมตร มีกระจกกับญาติใครก็ไม่รู้ขวางอยู่ ต้องรออีกประมาณครึ่ง ชม. จนคนบางตาลง ก็เลยไปขอพยาบาลให้ช่วยเข็นตู้น้องนอตมาให้หน้ากระจกหน่อย พยาบาลก็ใจดี ไปเข็นมาให้ นาทีนั้น ***บอกไม่ถูก*** คนที่เป็นพ่อเป็นแม่คงเข้าใจนะ 8 -9 เดือน ที่ลุ่นและรอคอย เราสองคน ถูกปลดคำว่า "ว่าที" ออก เป็นพ่อกับแม่เต็มตัวแล้วสินะ และเริ่มที่จะใช้ชีวิตต่อไป ด้วยคำว่า "ครอบครัว" อย่างสมบูรณ์ น้องนอต ด.ช.นภัทร์ เกิดเวลา 15.39 น. โดยวิธีผ่าคลอด เนื่องจากสายสะดือของน้องนอตสั้น ทำให้อัตราการเต้นของหัวใจลดลง ขณะที่เคลื่อนตัวจะคลอดธรรมชาติ จึงต้องใช้วิธีผ่าคลอดแทน น้ำหนัก 2,740 กรัม กุมารแพทย์ให้คะแนนสุขภาพน้องนอต 8/10 และ 10/10 สมบูรณ์ แข็งแรงดี สถานะ น้องนอต online บนโลกเรียบร้อยแล้ว ขอขอบคุณ รศ.นพ.เรืองศิลป์ ฯ อ.หมอ ของเรา ที่ได้ดูแลมาตลอด 8-9 เดือน ขอบคุณคณะแพทย์และพยาบาลของ ร.พ.ศิริราช ทุกท่าน ขอบคุณพี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนที่โพส อิจิโงะจัง โบค่ะ (bodiamond1) ป้าแป๋ม kateking(แม่คิงคอง) tatana Mooky Miracle Mom Nui (mumam) Imperfect Mom Bigmommy boweng_mod nu_ningning พี่ปุ้ม (ภ.สำเภากางใบ) MONROVIA wbj boatboat นางฟ้าตาหวาน Yoawarat ดาวหมีพูร์ หมวยน้อยร้อยชั่ง และอีกมากมายที่ได้เข้ามาเยี่ยมชม และเป็นกำลังใจจ้ะ **ขอบคุณสำหรับ Better Mom ที่ได้ Sms แนะนำและเป็นกำลังใจมาให้อีกทาง ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่โทร.มาถามไถ่จากทุกสารทิศ และทุก ๆ คนที่ ***ขอบคุณแล้วเนี้ย บล็อกไม่ได้ปิดนะ อยากขอบคุณเฉย ๆ*** ข้อคิด สำหรับผู้ใช้บริการ ร.พ.ภาครัฐ ทุกท่านนะจ้ะ หากท่านต้องการรับบริการที่ดีจากเจ้าหน้าที่ของ ร.พ. ก็ควรจะพูดจาดี ๆ และมีมารยาทกับเค้าด้วย รวมทั้งปฏิบัติตามกฎระเบียบของ ร.พ.ด้วย เพราะเข้าไป ร.พ.แค่สองวันเนี้ยนะ ต่างจากที่คิดไว้เยอะ รู้สึกดีขึ้นกว่าการฝากครรถ์ครั้งแรกมาก ๆ อาจจะเป็นเพราะฝากครรถ์กับ อ.หมอด้วยส่วนหนึ่ง แต่เท่าที่พบเห็น คนไข้และญาติคนไข้ พูดจาไม่ค่อยดี ไม่ค่อยมีมารยาท ไม่ค่อยให้เกียรติกับเจ้าหน้าที่เท่าที่ควร (เห็นมากับตา) เจ้าหน้าที่ไม่ว่า หมอ พยาบาล หรือเจ้าหน้าที่เปล ก็คน มีอารมณ์เสียได้เหมือนกัน ยิ่งเจอวันละหลายสิบหลายร้อยคน ก็เน่ากันไปเลย ก็อาจจะพาลพูดไม่ดีบ้างก็ได้เหมือนกัน   Create Date : 28 สิงหาคม 2550     17 comment Last Update : 30 สิงหาคม 2550 22:04:44 น.     Counter : 684 Pageviews.   Share Tweet

ครั้งแรกในชิวิต ครั้งแรกในชิวิตของหนิงเลยนะเนี่ย ที่จะต้องเข้าไปนอนโรงพยาบาล ในฐานะคนไข้ ต้องแต่เกิดมา ยังไม่เคยใช้บริการการนอนโรงพยาบาลในฐานะคนไข้เลยสักครั้งเดียว แต่มันก็คงเป็นความเต็มใจจากเรา เพราะจะได้เห็นหน้าเจ้าน้องนอต ที่นอนดิ้น ดุ๊กดิ๊ก อยู่ในท้องมาต้องนานแล้ว วันจันทร์นี้แล้วซินะที่ต้องไปนอนโรงพยาบาล จะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้ เฮ้อ เค้าบอกว่า คนคลอดลูกเนี่ย น้ำเย็นก็ไม่ให้กิน อาหารก็ต้องจำกัดโน่นก็ไม่ได้ นี่ก็แสลง ไอ้เรื่องอาหารน่ะ คงไม่เท่าไหร่หรอก แต่ให้อดน้ำเย็นเนี่ยนะ จะทำได้เหรอ มันเป็นเรื่องยากมากกกกกกกกกซะด้วยซิ แต่ไงก็ต้องทำให้ได้ดิ ก็ต้องทำเพื่อลูกเรานี่นา   Create Date : 25 สิงหาคม 2550     6 comment Last Update : 30 สิงหาคม 2550 22:20:51 น.     Counter : 397 Pageviews.   Share Tweet

ใกล้คลอดแล้ว 17 ส.ค.50ไปหาหมออีกครั้งหลังจาก ลุ้นระทึกทุกวันว่าน้องนอตจะออกมาวันไหน อ.หมอก็ตรวจปกติ ก็ขอนัดอีกครั้งวันที่ 24 ส.ค. ถ้าภายใน 24 ไม่คลอดเอง มีเฮ้แน่ วันที่ 27 อ.หมอจะให้ไปนอน ร.พ.แล้วจ้ะ เพราะคำนวณจากขนาดและอายุครรภ์แล้ว ควรจะออกมาตั้งแต่ อาทิตย์นี้ ลุ้นสิพี่น้อง แต่ อ.หมอ ก็เตือนนักหนา ว่าถ้าลูกไม่ดิ้น ต้องไป ร.พ.ทันทีนะ เนี้ย ลุ้นเข้าไป 19 ส.ค.50 มีลุ้นครับ หลังจากไปลงประชาติมติกลับมากแล้ว นอนดู TV หนิงก็บอกว่าลูกไม่ดิ้น เอาเข้าไป ตื่นเต้น ๆ ไงว่ะเนี้ย ก็เลยให้รอสักพัก หนิงก็ตื่นเต้น เขย่าลูกใหญ่ แล้วก็ไปอาบน้ำด้วย สักพัก ความตื่นเต้นเร้าใจก็หายไป ลูกดิ้นอีกครั้ง แม้โว๊ย เอาใจยากจัง อะ อะ รอ ต่อ ไป ****วันนี้สั้น ๆ นะครับ เพราะต้องรอ ..............ถ้าไม่ออกมาเอง โดย อ.หมอ เจาะออกมาไม่รู้ด้วยนะลูก**********   Create Date : 21 สิงหาคม 2550     5 comment Last Update : 21 สิงหาคม 2550 20:48:49 น.     Counter : 490 Pageviews.   Share Tweet