หลุดพ้น

ซึ่งตอนนั้นดิฉันศึกษาอยู่ที่อินเดีย ในวันหนึ่งที่ดิฉันตื่นนอนขึ้นมาอย่างงัวเงียเพราะนอนไม่หลับมาทั้งคืน มาจนฟ้าสางเเล้วจะทนนอนต่อทำไม
ก็รีบลุกลี้ลุกลนลงจากเตียง ทำกิจวัตรเสร็จ ทุกอย่าง เเล้วนั่งหน้าระเบียงห้องนอน นั่งนิ่งๆ ไม่คิดอะไร สายตามองเเขกอิเดียเดินไป เดินมา อลหม่านวุ่นวายดีเเท้ ทันทีนั้นก็กลับมาคิดถึงตัวเองว่า '' เราเก็บตัวอยู่คนเดียวมานานเเค่ไหนเเล้วหรือนี่ กี่วันเเล้วที่เราอยู่กับ ปัญหาเดิมๆ ซึ่งหลุดไปไม่พ้นซะที กับความคิดที่วกวนไปวกวนมามนสมอง "
สายตาก็ยังมองพวกเเขกที่อลหม่าน เเละกำลังทะเลาะอยู่กับไก่ เพราะบังเเกเอาไก่มัดใส่ท้ายจักรยานมา คาดว่าประมาณ 8- 10 ตัว บังเอิญไก่หลุดจากเชือกที่ัมัดขามันไว้เป็นพวงๆ เเล้วจับไม่ทัน จับได้มาเเค่ตัวเดียว บังทำหน้าเซ็ง เเล้วปั่นจักรยานไปต่อ คนก็พลันหัวเราะกันเป็นเกรียว ทำให้ดิฉันอดยิ้มเเละหัวเราะไปด้วย
ความเงียบเข้ามาในสมองอีกครั้ง !!!!!!!!!!!!!!!!! จนในที่สุด
ไม่เอา ไม่คิดเเล้ว ไม่เอาอะไรเเล้ว ( เป็นคำพูดที่ออกจากปากขึ้นมา ) พลันก็อาบน้ำเเต่งตัวออกไปข้างนอกของสองอาทิตย์ที่ผ่านมา เดิน ดุ่มๆคนเดียว อย่างที่เคยเป็น เเล้วบังเอิญเจอเพื่อนในมหาลัยเดียวกันเป็นคนอาหรับ ก็หยุดคุยกันแป๊ปนึงก่อนที่เค้าจะทิ้งทวนคำพูดว่า " ปัญหาบางอย่างไม่ต้องเเก้มัน เเต่มันจะเเก้ตัวมันเอง " เเล้วจากไปทิ้งท้ายคำว่า สลาม
เดินๆๆ คิดๆๆ หลายๆเรื่อง หลายๆปัญหาที่เข้ามาในเวลาเดียวกัน
ปิ๊ง !!!!


เออวะ ! ทำไมเราต้องมาคิดกับปัญหาที่เเก้ไม่ได้เเล้ว อย่างความรักที่โดนถอดถอนโดยไม่มีงานเเต่ง ก็ช่างมันสิ เเต่เราต้องอยู่ไป จะอายอะไรกันเชียว อายเพื่อน อายสังคม ทั้งๆที่เค้าไม่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งในการใช้ชีวิตคู่เราเลย
ทำไมต้องมาคิดกับเหตุการณ์ที่ยังไม่เกิดกับอีเเค่เกรดไม่ดี ริบรี่ว่าเรียนจบหรือไม่จบทำไมต้องมาคิดกับเรื่องที่เราสมมติขึ้นมา เราน่าจะใช้เวลาที่เหลือทุ่มเทปัจจุบัน ถึงตอนนั้น จบหรือไม่จบ ปัญหาก็มีทางออกเสมอ ต่อให้ต้องเรียนซ้ำอีกปี
ทันใดนั้นก็คิดถึงอาบังไก่หลุดขึ้นมาทันที........
บังจับไก่ได้เเค่ตัวเดียว ทั้งๆที่พยายามจะจับให้ได้ทั้งหมดก็ไม่ได้สุดท้ายก็ปล่อยไป เพราะมันจับไม่ได้ ได้เเค่ตัวเดียวก็ดีกว่าไม่ได้อะไร เเสดงว่าไอ้ตัวเดียวที่จับได้มันต้องมีประโยชย์อยู่บ้างเเหละวะ
ตลอดเวลาที่ผ่านมาดิฉันจะคิดอยู่เเค่ว่า ทำไม ?? เเล้วก็คำว่า ถ้าสมมติว่า ถ้า ?? เเละพยายามที่จะหาเหตุผล กับสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งบางอย่างหาได้เเต่ก็ยากที่จะยอมรับกับคำตอบตัวเอง บางครั้งหาไม่ได้ก็ยังทุรังที่จะหาคำตอบ คิดไปเองเเล้ว ต่างๆนาๆ ( เราเป็นผู้มีการศึกษา เเต่ทำไม การเเก้ปัญหาบางครั้งยังเเย่กว่าบังไก่หลุดอีก ทำไมไม่ปล่อยวางกับเรื่องบางเรื่องที่เเก้ไม่ได้ )
ปัญหามา สติมี ปัญญาเกิด มันอยู่เเค่นี้เอง !!!

Create Date : 14 สิงหาคม 2554 Last Update : 14 สิงหาคม 2554 10:29:00 น. Counter : 379 Pageviews.		2 comment
Share Tweet

ความสมดุลอยู่ที่ไหนในชีวิต

" ทุกชีวิตดิ้นรน....ค้นหาเเต่จุดหมาย
ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข "

หรือมันอาจจะเป็นธรรมดาของสัตว์โลกที่เกิดมาพอเอาหัวชี้ฟ้าได้ก็บ่งบอกถึงความทะเยอทะยาน พอเจ็บป่วยใกล้ตายก็ปลงจิตใจปลงสังขาร ปลงทุกอย่างที่อยากได้ใคร่มี บางเหล่าวิญญาณยังปลงไม่ได้ตัดไม่ขาด ก็ยังวนเวียนเป็นสัมปเวสี กว่าจะรู้ตัวก็สายเเล้วกลับมามองข้างหลังอย่างน่าเสียดาย
ลองจินตนาการว่า "ชีวิตคนเราทุกคนเปรียบเหมือนวงกลมวงหนึ่ง"
เวลาเราสุขเราก็จะอยู่สูงสุดเเล้วเราก็จะหลงกับความสุขคิดว่ามันจะอยู่กับเรานานที่สุด เเล้วคนเรามักจะต้องการให้จุดนี้มันอยู่นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ ทุกคนก็จะหลงอยู่กับตัวเอง หลงอยู่กับสิ่งที่ได้มา ไม่ว่าจะเป็น ชีวิตที่มาอย่างสวยหรู ความรวย ความสวย ความไม่เเก่ ตำเเหนงงานที่ใหญ่โต บ้านหลังใหญ่ๆ แฟน คู่สามีภรรยา เป็นต้น
ในขณะที่วันเวลาผ่านไปทุกๆวันสิ่งที่คนเรามัวเมาอยู่ มันก็ผ่านไปเรื่อยๆ ทุกคนรู้ว่าเวลามันผ่านไป เเต่ทุกคนเเทบจะไม่รู้ "สติ" ของตัวเองเลยว่าทำอะไร ตั้งอยู่ตรงไหน ในขณะที่วงกลมหรือวงจรนั้นได้เคลื่อนมาอยู่อีกที่เเล้ว เค้าก็ยังมัวเมาอยู่กับความสุขที่ไม่จีรังยั่งยืน
เเต่ทว่าวันนั้น.......มาถึงซึ่งรู้สึกยาวนานที่สุดทั้งที่เวลาในวงกลมมันเท่ากันทุกที่ที่เคลื่นไหว เเต่ทำไมเวลานี้จึงเป็นเวลาที่นานที่สุด เพราะว่าเราไม่มีสติที่จะเเยกเเยะมาตั้งเเต่ต้นตอนที่เราอยู่สูงสุดของวงกลม กว่าทุกอย่างมันจะผ่านมาอยู่ที่ตรงนี้มันขึ้นอยู่กับ สติ เเละ การกระทำทั้งปวง ได้ลาภเเล้วเสื่อม เคยมีกลับหาย เคยได้กลับสูญ
เมื่อเรามาอยู่จุดนี้ เรามักจะหาทางออกกันไม่ค่อยได้ เพราะมัวเเต่วิ่งชนกับกำเเพงที่ทั้งหนาเเละหลายๆชั้น สุดท้ายเราก็เจ็บตัวเอง หรือทุกอย่างดิ่งออกนอกวงกลมไป คือ บ้า หลุดโลก คบบคุมสติไม่ได้ เพราะยังมัวเมาเเละดิ้นรนเพื่อที่สูงข้างบนสุดของวงกลม
เเต่ทำไม ทำไม ทำไม ?????? ทุกคนไม่ดิ้นรนเพื่อหลุดพ้นไปอยู่ " ตรงกลาง" ซึ่งจุดนั้นคุณสามารถเห็นทุกๆอย่างๆได้ดีไม่ว่าจะเป็น จุดสูงสุด ตรงกลาง เเละต่ำสุด นี่เเหละคือจุดที่สมดุลที่สุดของคนเรา เเต่ถ้าผู้ใดเจอจุดนี้ก่อนก็ถือว่าได้เปรียบ เเละมีชัยไปกว่าใครๆอีกหลายคน เเละสุดท้ายก็หาความสุขได้ก่อนใคร ทุกอ่างมันอยู่ที่ใจจริงๆคะ
ค้นหาความจริงในชีวต ปล่อยมันให้เป็นไปตามธรรมชาติ อย่าให้เสียสมดุล อยู่ที่ใจเเละ สติ ล้วนๆ
เมื่อไหร่ที่คุณยังอยู่ในวงกลม.....คุณก็ยังคงเจอกับสิ่งเหล่านี้ หลุดพ้นไม่ได้
เเต่เมื่อไหร่คุณอยู่ตรงกลาง......คุณจะรู้ว่ามันสุขจริงๆ

Create Date : 13 สิงหาคม 2554 Last Update : 13 สิงหาคม 2554 23:55:13 น. Counter : 326 Pageviews.		1 comment
Share Tweet