ป้าแพทเปิดหน้านี้แล้วไม่มีภาพสะพานสายรุ้งและไม่มีเพลงอีกแล้วค่ะ ต้องทำยังไงคะ เพราะชื่นชอบมากไม่มีเบื่อเลยค่ะ อ่านแล้วอ่านอีกแต่อยากให้มีเสียงเพลงประกอบด้วยค่ะจะดีมากๆเลยค่ะ

แปลกจัง? มะแต้มมะตูมเปิดแล้วก็มีเสียงปกติค่ะ
เดี๋ยวจะลองไปเปิดเครืองที่ออฟฟิศดูนะคะ

จำได้ว่าตอนที่นิตยาสารทำเรื่องเกี่ยวกับดัชชุน ฮอทดอก ก็เป็นหนึ่งในนั้น ตอนนั้นเรายังคิดว่า อายุยืนดีจริงๆ แถมขนก็ไม่หงอกเหมือนไส้กรอกของเราด้วย ไม่น่าเชื่อว่าอีกไม่นาน ฮอทดอกก็จากไปเสียแล้ว ถ้าไส้กรอกจากไปหัวใจเราต้องสลายแน่เลย (ใช้ศัพท์น้ำเน่าไปมั้ยเนี่ย แต่เราคิดอย่างนั้นจริงๆ นะ)

เมื่อใดที่ป้าเปิดเข้ามาที่หน้านี้ เมื่อนั้นน้ำตาป้าไหลรินด้วยความโศกเศร้าและอาลัยต่อน้องซิดนีย์และสุนัขทุกตัวที่ต้องจากเจ้าของไปอย่างไม่มีวันกลับ ป้าได้เห็นรูปของฮอทดอกหรีอน้องเตี้ยแล้วยิ่งเศร้ามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเพราะสีเดียวกันกับน้องซิดนีย์ ทำให้ระลึกถึงเขามากๆ เห็นใจและเข้าใจความรู้สึกของเจ้าของมากๆๆๆๆๆคงมีความรู้สึกไม่ต่างกันกับป้าแพทเลยค่ะ ทุกวันนี้ยังไม่คลายทุกข์โศกค่ะ สวดมนต์ไหว้พระ ทำบุญ ทำทาน อุทิศบุญกุศลให้เขาบ่อยๆค่ะและอีกทั้งงดทานเนื้อสัตว์เพื่ออุทิศให้แก่เขาเราทำเพราะใจเรารักเขาจริงๆ ความรักของเขาใสซื่อบริสุทธิ์จงรักภักดีแม้ยามสุดท้ายก่อนลาจาก น้องซิดนีย์เป็นสุนัขดัชชุนด์สีดำเพศเมียขนาดเล็ก น้ำหนักประมาณ9กิโลกรัม ถือว่าอ้วนมากค่ะ เสียชีวิตเมื่อวันที่6ธันวาคม 2550 เวลาประมาณ 08.30น ขณะที่ป้าแพทขับรถไปส่งลูกๆที่โรงเรียน โทรศัพท์ที่แม่บ้านโทรมาบอกนั้นกระช่ากหัวใจป้าแพทอย่างรุนแรง ป้าแพททราบดีว่าไม่ช้าหรือเร็วน้องซิดนีย์ต้องจากป้าไป แต่ป้าทำใจไม่ได้เลยค่ะ ป้าแพท เสียใจมากและไม่สามารถอธิบายได้ว่าอย่างไรเท่าใด ทุกวันทุกเวลาคิดถึงเขาตลอด ไม่เคยมีวันใดที่จะไม่คิดถึงเขาเลยค่ะ จึงได้เข้าใจผู้เป็นเจ้าของ ของน้องเตี้ยหรือฮอท ดอกมากที่สุดน้องซิดนีย์ เสียชีวิตด้วยมะเร็งที่ปอดค่ะ ซึ่งจากที่ทราบก็รวดเร็วมากค่ะ เริ่มด้วยครั้งแรกราวพฤษภาคม 2550 มีเนื้องอกที่เท้าหน้าซ้ายก่อนค่ะ จึงได้ไปพบแพทย์เพื่อตรวจ และนัดผ่าตัด ครั้งแรกส่งชิ้นเนื้อตรวจ ไม่พบมะเร็ง หลังจากนั้นราว2-3สัปดาห์ก็มีเนื้องอกซ้ำตำแหน่งเดิมได้ผ่าตัดครั้งที่สองส่งชิ้นเนื้อตรวจพบมเร็งค่ะ จนต้องตัดนิ้วเท้าที่สองของขาหน้าซ้ายทิ้ง หลังจากตัดไหม หายป่วยเดินปกติดี ราวตุลาคมเริ่มมีอาการไอ หอบทำท่าพยายามคายเสมหะ ซึ่งป้ามั่นใจว่าต้องไม่ใช่พยาธิหนอนหัวใจอย่างแนนอนค่ะเพราะป้าฉีดivomectinให้ทุก2เดือน แต่ก็พาไปเจาะเลือดตรวจค่ะก็ไม่พบพยาธิหนอนหัวใจแต่อย่างใดแพทย์ลงความเห็นว่าหลอดลมอักเสบจึงให้ยามาทาน แต่อาการไม่ดีขึ้นแต่อย่างใด พบแพทย์เจาะเลือด

คิดถึงน้องมะแต้มน้องมะตูมค่ะป้าแพทเข้ามาเยี่ยมด้วยน้ำตานองหน้าอีกเช่นเคย ไม่เคยมีวันใดที่ป้าจะไม่คิดถึงน้องซิดนีย์ของป้าแพทเลยเมื่อคิดถึงคราใด ป้าก็จะเปิดเข้ามาหาน้องมะแต้มน้องมะตูมนี่ล่ะค่ะแต่บางครั้งป้ามิได้คอมเมนท์ค่ะ เข้ามาเยี่ยมชมป้าก็รู้สึกดีขึ้นแม้จะมีน้ำตาไหลรินก็ตาม ป้ารู้สึกว่าที่นี่คือที่ที่มีคนหัวใจเดียวกันนั่นคือมีความรักให้สุนัขของเราอย่างท่วมท้นยอมทุ่มเทยอมเสียสละด้วยความรักที่ใสซื่อบริสุทธิ์แด่สุนัขตัวน้อยอันเป็นที่รักยิ่ง ป้าแพทรักน้องมะแต้มและน้องมะตูมนะคะที่ทำให้วันของป้าแพทมีห้วงความคิดคำนึงและช่วยให้ย้อนความทรงจำที่ดีๆทั้งหมดเกี่ยวกับน้องซิดนีย์สุนัขสุดที่รักของป้าแพทที่จากป้าแพทไปยังสะพานสายรุ้งอย่างไม่มีวันหวนย้อนกลับมาซึ่งป้าปรารถนาที่จะให้มีสะพานสายรุ้งจริงๆค่ะเพื่อที่วันข้างหน้าป้าแพทจะได้พบเขาที่นั่นอีกจริงๆและป้าแพทจะได้อุ้มเขาข้ามสะพานสายรุ้งไปด้วยกัน

ป้าแพทเข้ามาเยี่ยมด้วยความรักและระลึกถึงดัชชุนด์ทุกตัวในโลกนี้ค่ะ
ฟังเพลงสะพานสายรุ้งแล้วเศร้าจังเลยค่ะแต่ก็ชอบมากรักที่สุดในดวงใจค่ะ คิดถึงน้องซิดนีย์มากที่สุดเช่นกันค่ะ

มะแต้มมะตูมเป็นอย่างไรบ้างคะ ป้าแพทคิดถึงอยากทราบเรื่องราวของหนูๆทั้งสองค่ะ นานแล้วที่ป้าไม่ได้up date เลยค่ะ

วันนี้ป้าแพทเข้ามาที่นี่เพื่อขอไว้อาลัยแด่สุนัขดัชชุนด์เพศเมียซึ่งเป็นแม่สุนัขที่เสียชีวิตจากการคลอดลูกน้อยสิบสองตัวที่บ้าน ป้ารู้สึกสงสารเศร้าโศกกับเรื่องนี้มาก แม่สุนัขคงเสียเลือดอ่อนเพลียมาก
วันนี้ป้าแพทไปเยี่ยมสุนัขโดเบอร์แมน ที่admit ที่ รพ สัตว์แห่งหนึ่งแถวประชานิเวศน์ ขณะคอยที่เคาน์เตอร์ได้พบสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีอุ้มลูกสุนัขดัชชุนด์มาทำวัคซีนป้าแพทดีใจตื่นเต้น หัวใจเต้นแรงด้วยความรู้สึกรักถวิลหาสุนัขพันธุ์ดัชชุนด์ น่ารักมากๆทั้งสองตัวเลยค่ะ สีชอค และสีน้ำตาลแดงสนิม สวยงามน่ารักทั้งคู่ตัวนิ่มมากทำให้คิดถึงน้องซิดนีย์อย่างจับใจ ได้เข้าไปคุย เลยทราบข่าวการสูญเสียที่น่าเศร้า ป้าแพทขอไว้อาลัยแด่แม่สุนัขดัชชุนด์ผู้เสียสละชีวิตตัวนั้นเพื่อลูกน้อยทั้งสิบสองตัวค่ะขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งนะคะ รวมทั้งดัชชุนด์ตัวอื่นๆที่เสียชีวิตหรือบาดเจ็บด้วยค่ะ