มีใครฉุกคิดมั๊ยว่าเราคิดถึงจักรยานคันแรกที่เราหัดปั่นมากขนาดไหน? ถ้ามีบ้างล่ะก็ ผมพูดได้เลยว่าคุณยังไม่โดนวัย "ผู้ใหญ่" กลืนกินเข้าไปทั้งตัว เคยสงสัยมั๊ยว่า ทำไมตอนเด็กๆ ปั่นจักรยานเท่าไร่ก็ไม่เหนื่อย ขนาดอัดหนีหมาแรงๆ ก็ยังหันมาหัวเราะกับเพื่อนสบายๆ ทั้งที่หมาตอนนั้นกับตอนนี้มันก็อัดไล่เราด้วยความเร็วเท่าๆกับหมายุคนี้ ทั้งที่จักรยานคันแรกของผมเป็น single speed ด้วยซ้ำ แต่แรงมากในความทรงจำผม   สรุปแล้วคือ "คิดถึง"

   คำถามที่คนปั่นจักรยานต้องเคยถูกถามแน่ๆมีไม่กี่คำถาม "ซื้อมาเท่าไร่?","ราคาขนาดนี้ทำไมไม่ซื้อมอไซค์?" บางครั้งผมก็อดคิดไม่ได้ว่า คนที่ถามคำถามหลังนี่เค้าเป็นคนยังไงหว่า?

** ขออภัยที่ภาพแย่มาก ระหว่างปั่นพกไปแค่ IXUS ไม่สมประกอบ ไม่ได้ประณีตมากมายตอนหอบแฮ่กๆ