มาจากไหน
มาจากไหน
ขณะที่คุณพ่อกำลังนั่งอ่านหนังสืออย่างสบายอารมณ์ เขาก็ต้องสะดุ้งกับคำถามแรกของลูกชายวัย 5 ขวบว่า “พ่อ..ผมมาจากไหนฮะ”
คุณพ่อนึกในใจและพยายามคิดอย่างถ้วนถี่ว่าจะอธิบาย ให้ลูกเข้าใจได้ยังไง ครั้นจะตอบว่าลูกมาจากกระบอกไม้ไผ่หรือตกลงมาจากฟ้ามันก็ดูไม่เข้าที เป็นการปลูกฝังความคิดที่ผิด ๆ ให้กับลูก ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจว่าจะเล่าความจริงอันเกี่ยวกับการกำเนิดชีวิตให้ลูกฟัง
“ฟังนะ..ลูกตั้งใจฟังพ่อหน่อย” แล้วคุณพ่อก็เริ่มต้นสาธยายเกี่ยวกับสรรพสิ่งในโลกนี้ที่ต้องมีคู่ตามธรรมชาติ การมีเพศสัมพันธ์ตลอดจนถึงการปฏิสนธิ และค่อย ๆ เติบโตในครรภ์มารดา
คุณพ่อค่อย ๆ สรุปอย่างละมุนละม่อม และพยายาม ให้ลูกเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องของธรรมชาติอย่างแท้จริง..
“เอาล่ะ..ทีนี้ลูกพอจะเข้าใจหรือยัง ?”
“ไม่เห็นรู้เรื่องเลยฮะพ่อ” ลูกน้อยเกาหัวแกรก ๆ “สมชายเพื่อนผมเขาบอกว่าเขามาจากระยอง สมศักดิ์มาจากสงขลา แล้วพ่อไม่เห็นบอกเลยว่าผมมาจากไหน..”
เกือบไปแล้ว
เกือบไปแล้ว
สองสุภาพบุรุษชาวอังกฤษกำลังนั่งอยู่ในร้านกาแฟแห่งหนึ่งในเมืองเล็ก ๆ ของประเทศฝรั่งเศส
สุภาพบุรุษท่านแรกเรียกพนักงานเสิร์ฟมาที่โต๊ะ
“ต้องการอะไรเพิ่มไหมคะ ?” พนักงานสาวถาม
“ขอนมสดอุ่น ๆ เติมถ้วยกาแฟผมหน่อย” สุภาพบุรุษท่านแรกบอก
แทนที่พนักงานเสิร์ฟจะไปเอานมสดมาเติมให้ตามที่ลูกค้าขอ หล่อนกลับกระวีกระวาดปลดกระดุมเสื้อ ควักเต้าข้างหนึ่งออกมาบีบน้ำนมใส่ลงไปถ้วยกาแฟของสุภาพบุรุษ
ครั้นพอเห็นพนักงานเสิร์ฟเดินคล้อยหลังไปบริการลูกค้าโต๊ะอื่นแล้ว สุภาพบุรุษท่านที่สองก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก พลางบอกกับสุภาพบุรุษเพื่อนร่วมโต๊ะว่า
“รอดตัวไปที” สุภาพบุรุษท่านที่สองบอก “ผมเกือบจะขอน้ำอุ่นเธอเติมถ้วยชาผมอยู่แล้วเชียว !”
น้ำผึ้ง
น้ำผึ้ง
หนุ่มเซลส์แมนเดินสายที่ต้องออกหาลูกค้าตามเมืองต่าง ๆ เพิ่งแต่งงานมาสด ๆ ร้อน ๆ เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย เขาจึงวางแผนฮันนีมูนโดยพาเจ้าสาวตระเวนไปตามเมืองต่าง ๆ ที่เขาออกไปติดต่อลูกค้าด้วย
ครั้นมาถึงเมืองหนึ่งซึ่งมีชื่อในด้านอุตสาหกรรมผลิตน้ำผึ้ง เขาจึงคุยอวดกับภรรยา
“น้ำผึ้งของเมืองนี้จัดว่าเยี่ยมที่สุด แล้วที่โรงแรมที่ผมจองไว้นั้น เขาจะเอาน้ำผึ้งมาเสิร์ฟให้ทุกมื้อเชียวล่ะ ผมมาทีไรก็พักโรงแรมนี้ทุกที บริการดีมาก”
ทั้งคู่เข้าพักที่โรงแรม ซึ่งตรงกับเวลาเสิร์ฟน้ำชาพอดี เซลส์แมนหนุ่มประคองภรรยาไปนั่งที่โต๊ะในห้องอาหาร แต่ไม่เห็นมีน้ำผึ้ง จึงเรียกพนักงานเสิร์ฟมาโวย
“ดูซิ” เขาขึ้นเสียง “น้ำผึ้งของผมหายไปไหนเสียล่ะ ?”
พนักงานเสิร์ฟก้มลงกระซิบข้างหู
“ขอโทษครับ..คุณผู้ชาย น้ำผึ้งถูกไล่ออกไปแล้ว เพราะเธอออกไปกับเซลส์แมนเดินสายมากไปหน่อย”.
พูดดี ๆ ก็ได้
พูดดี ๆ ก็ได้
หัวหน้าอินเดียนแดงเผ่าหนึ่งในรัฐเนวาดาขับรถเข้าไปในเมืองลาสเวกัสเพื่อเล่นการพนัน
ชั่วเวลาไม่นานเงินที่พกติดตัวมาก็ถูกเจ้ามือในบ่อนกินเกลี้ยง เขาจึงไต่ขึ้นไปบนยอดเขา แล้วส่งสัญญาณควันไปยังเผ่าของตน สั่งให้คนนำเงินมาให้ด่วน
เมื่อเห็นสัญญาณควันจากหัวหน้า คนในเผ่าก็ส่งสัญญาณควันถามกลับไปว่า จะเอาเงินไปทำอะไร
แต่ไม่ทันที่หัวหน้าเผ่าจะส่งสัญญาณตอบกลับ วินาทีนั้นเอง นักวิทยาศาสตร์ซึ่งกำลังทดลองระเบิดปรมาณู ก็กดปุ่มระเบิดขึ้นในทะเลทราย เกิดกลุ่มควันรูปดอกเห็ดลอยสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าจนมืดครึ้มทั่วบริเวณ
คนในเผ่าเข้าใจว่าเป็นสัญญาณควันที่ส่งมาจากหัวหน้าของตน จึงรีบส่งสัญญาณตอบกลับไปใหม่
“ตกลง..ตกลง..จะส่งเงินไปให้ทันที..ถามแค่นี้ทำไมต้องตะคอกกัน ด้วย !”
ปลุกเองสิ
ครูสายสมรหงุดหงิดอย่างแรง เมื่อเหลือบไปเห็นเด็กนักเรียนคนหนึ่งที่อยู่แถวหลังสุดแอบนั่งสัปหงกไม่ สนใจบทเรียนที่เธอกำลังบรรยาย
ครูสายสมรจึงตะโกนบอกเพื่อนนักเรียนที่นั่งอยู่ข้าง ๆว่า
"นี่เธอ...ปลุกหมอนั่นให้ตื่นขึ้นเดี๋ยวนี้"
ได้ยินดังนั้น เด็กชายที่นั่งข้างๆ จึงตะโกนตอบกลับว่า
"ครูเป็นคนทำให้เขาหลับ ครูก็ปลุกเขาเองซิครับ "