วิญญาณพยาบาท
วิญญาณ พยาบาท
ขนหัวลุก
ใบหนาด
"สมุทร" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากพระประแดง
เหตุการณ์สยองขวัญนี้เกิดขึ้นเมื่อ 3-4 ปีมาแล้ว แต่ยังติดหูติดตาและฝังแน่นอยู่ในความทรงจำไม่มีวันลืมลงเลย
ผมกับเพื่อนชื่อบอยอยู่บ้านใกล้ๆ กันแถวท่าเรือพระประแดง ตอนกลางวันกับหัวค่ำคึกคักด้วยผู้คนพลุกพล่าน มีทั้งคนทำงานและนักเรียนนักศึกษา คนต่างถิ่นก็มาทำงานแถวนั้นมากหน้าหลายตา ทั้งโรงงาน ทั้งพวกก่อสร้าง รวมทั้งพวกเร่ร่อนรับจ้าง ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง ดูแล้วค่อนข้างน่ากลัวเอาการ
พวกผู้หญิงซีครับน่าเป็นห่วง มีทั้งพนักงานกับนักศึกษาสาวๆ ที่ต้องเดินกลับมาที่ท่าเรือตอนค่ำๆ เป็นประจำ
นอกจากนั้น ยังมีพวกพม่ากับเขมร ทั้งมีครอบครัวแล้ว ทั้งคนโสด ตกเย็นก็ตั้งวงเหล้า พูดคุยกันด้วยภาษาที่เราไม่เข้าใจ หัวเราะเฮฮาดังลั่น ผมกลับจากทำงานพร้อมกับบอย ผ่านมาเห็นเขาตั้งวงกันก็หันไปมองโดยไม่ตั้งใจ
พวกนั้นหยุดหัวเราะ หน้าดำ นัยน์ตาขาวๆ จ้องเขม็งเหมือนตาเสือหรือผีร้าย แววตาบางคู่เยาะเย้ยหรือคาดคะเนอะไรบางอย่าง จนเราต้องรีบเดินกลับบ้านทันที
คืนหนึ่งก็เกิดเหตุสยดสยองขึ้นโดยไม่คาดฝัน!
ผมกับบอยเลิกงานก็มีเพื่อนชวนแวะร้านหมูกระทะที่ตลาด...ราวสี่ทุ่มเรานั่งรถ สองแถวมาจนสุดทาง แล้วเดินเข้าบ้านที่แยกจากถนนซอยค่อนข้างเปลี่ยว...ทันใดนั้นก็ต้องยืนตะลึง เมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงหวีดร้องมาจากดงไม้ข้างทาง
"ช่วยด้วย! อย่านะ...ปล่อย..."
เสียงหัวเราะกับเสียงคำรามบ้าคลั่งกลบเสียงหวีดร้อง เราย่องไปดูก็เจอชายกลุ่มหนึ่งกำลังกลุ้มรุมกันขืนใจหญิงสาว ผู้หนึ่งในอาการเมามัน!
ม่านตาผมพร่าพรายไปหมด มองเห็นหน้าตาไม่ถนัดทั้งผู้หญิงที่นอนสะบัดหน้าไปมา ผู้ชาย 2-3 คนกำลังยืนบังอยู่ บางคนก็คุกเข่ากดไหล่เธอไว้ แต่เสียงร้องกับเสียงคำราม เสียงหอบหายใจฟืดฟาด เหมือนเสียงที่ดังก้องมาจากนรกอเวจีก็ปานกัน!
บอยกระซิบว่าเอาไงดี? ผมบอกว่าเข้าไปช่วยดีไหม? แต่เพื่อนบอกว่าเรามีแค่สองคนมันไม่กลัวหรอก เผลอๆ ยังอาจจะโดนฆ่าปิดปากด้วยซ้ำ
เสียงพูดหอบๆ ดังรัวเร็วและแปร่งหู ทำให้เรารู้ว่าชายโฉดกลุ่มนั้นคือคนงานต่างแดน!
ในที่สุดเราก็โผเผกลับบ้าน ยอมรับว่าใจไม่ถึงพอที่จะเข้าไปขัดขวาง...คืนนั้นผมนอนหลับๆ ตื่นๆ หูแว่วแต่เสียงหวีดร้องโหยหวน ฝันร้ายน่าสยองแทบทั้งคืน
รุ่งขึ้นก็พบศพหญิงเคราะห์ร้ายที่ถูกข่มขืนฆ่าอย่างทารุณ โดนไม้กระหน่ำตีจนหน้าตาแหลกยับ กะโหลกแตก ไม้เปื้อนเลือดทิ้งอยู่ไม่ไกลนัก แต่ยังไม่พบร่องรอยของฆาตกร...เราปิดปากเงียบเพราะจำหน้าใครไม่ได้เลย
ราวสองอาทิตย์ต่อมา หนุ่มวัยรุ่นชาวพม่าก็ถูกแทงตายคาที่ในจุดเดียวกับที่เกิดเหตุข่มขืนฆ่า คดีนี้ยังมืดมนตามเคย...แต่น่าสังเกตว่าอาวุธสังหารที่ยังเสียบอกอยู่นั้น เป็นของผู้ตายเอง!
อีก 2-3 วันต่อมาก็มีคนงานพม่านั่งมอเตอร์ไซค์มารถคว่ำตายที่นั่นอีกแล้ว...คราวนี้ มีเสียงร่ำลือว่า คนทั้งสองอาจจะเป็นฆาตกรข่มขืนฆ่านั่นเอง
เหตุการณ์ที่น่าสยดสยองสุดๆ เกิดขึ้นในคืนต่อมา!
ชาวบ้านได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากห้องเช่าพวกพม่า ตามด้วยเสียงโอดโอยโหยหวน เมื่อพากันออกไปดูก็เห็นร่างหนุ่มฉกรรจ์ 3 คนที่เช่าห้องอยู่ด้วยกันชั้นบน กระโดดหน้าต่างลงมาตายคาที่ 2 คน ส่วนอีกคนร่อแร่เต็มที
นั่นคือมีเลือดทะลึกจากปากและจมูก นัยน์ตาเหลือกลาน ชี้ไม้ชี้มือไปที่หน้าต่าง อ้าปากพะงาบๆ คล้ายจะบอกกล่าวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น...แต่ยังไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำ เดียวก็สิ้นใจตาย
นัยน์ตาเบิกค้างเหมือนกำลังจ้องเขม็งไปที่หน้าต่างชั้นบน...
ชาว บ้านหลายคนยืนยันตรงกันว่า เมื่อเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นร่างดำๆ ของผู้หญิงผมยาวก้มหน้าลงมามองนิ่งๆ อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหายลับไป...ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีเหตุการณ์น่าขนหัวลุก เกิดขึ้นอีกเลย!
//www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPREExTURRMU13PT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBeE1DMHdOQzB3TlE9PQ==
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
