วิญญาณ เพรียก
วิญญาณ เพรียก

ขนหัวลุก

ใบหนาด



"หนูนก" เล่าประสบการณ์สยองเมื่อไปเก็บเห็ด

บ้านหนูอยู่ ต.น้ำหนาว อ.น้ำหนาว จ.เพชร บูรณ์ ครูบอกว่าสมัย จอมพล ป.พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี จังหวัดเราเกือบจะได้เป็นเมืองหลวงแทนกรุงเทพฯ แล้วล่ะค่ะ แต่สภาฯ เขาไม่ยอมเสียก่อน จอมพล ป.เลยต้องลาออก

ที่บ้านหนูมีเรือกสวนไร่นา จากบ้านติ้วมีถนนสูงลิ่ว ราดยางเรียบไปยันศรีจันทร์ พวกเราทั้งปลูกมะขาม กล้วย ยาสูบ พอถึงหน้าฝนพวกหนูเด็กๆ อายุราวสิบกว่าขวบก็จะเข้าป่าหาเห็ดกันสนุกไปเป็นประจำ

ป่าโปร่งไม่ มีอะไรน่ากลัว เราเข้าป่ากันทั้งผู้หญิงผู้ชาย ถ้าผู้ใหญ่ก็จะไปหาพืชไร่ สมุนไพร ขุดหน่อไม้ พวกหนูก็อยู่ใกล้ๆ เพื่อหาเห็ดต่างๆ มีทั้งสีขาว สีแดง สีเหลืองเอามากินมาขาย ได้เงินปีละหลายพันบาทให้พ่อแม่ไว้ใช้จ่าย ดีกว่าวิ่งเล่นเสียเวลาโดยใช่ที่

เห็ดตุ๊กตา เห็ดมันปู เห็ดสำลี...วันไหนเจอเห็ดโคนก็ถือว่าโชคดีแล้วค่ะ!

ที่น้ำหนาวมีสาว วัยรุ่นชื่อพี่แตง ขาวสวย พูดจาอ่อนหวานน่ารัก นิสัยดีมากๆ มีผู้ชายมารุมรักหลายคน แต่พี่เขาเฉยๆ ค่ะ สนใจแต่จะเป็นคนนำกลุ่มพวกรุ่นน้องๆ คอยแนะนำแกมสั่งสอนพวกเราตั้งแต่แรก ให้รู้จักและสังเกตว่าเห็ดไหนมีพิษ เห็ดไหนกินได้ จะหาเห็ดอะไรที่ไหน

คือ เห็ดบางอย่างก็จะขึ้นรวมกลุ่มกัน แต่บางอย่างก็กระจายทั่วไป มีทั้งชอบขึ้นใกล้ๆ กอไผ่กับตามริมน้ำ...รู้แล้วก็เก็บเห็ดใส่ตะกร้ากันเพลินเลย

อ้อ! พี่แตงจะสอนให้เราหาตามใต้ใบไม้ที่ทับถมกันด้วยค่ะ บอกว่าอย่ารื้อกระจุยกระจายเพราะจะทำให้เชื้อเห็ดตาย มันต้องการที่ร่มชื้นสำหรับงอกงามต่อไป ให้ใช้ไม้ค่อยๆ เขี่ยดู พบแล้วก็เก็บใส่ตะกร้าได้ทันที

พี่เขาสอนเราทำนองว่า...กินน้ำไว้ เผื่อแล้งไงคะ!

อาหารของพวกเราคือแกงเห็ด ลาบเห็ด ล้อมวงกันจิ้มข้าวเหนียวแสนจะสุขที่สุด เพราะอร่อยและอิ่มด้วยค่ะ หลังจากที่เราขายเห็ดให้แม่ค้าที่เขามารับซื้อแล้ว

วันอาทิตย์นั้น เราออกจากบ้านตอนเช้าไปพบกันในป่าโปร่ง เพราะฤดูฝนเราเก็บเห็ดทุกวัน...จนกระทั่งสายๆ ก็ไม่เห็นพี่แตง ถามใครก็ไม่มีใครเห็น บางคนก็บอกเห็นหลังไวๆ เท่านั้น

เอ๊ะ! พี่เขาหายไปไหนนะ?

พวกเราร้องวู้ๆ ตะโกนเรียกชื่อ เสียงในป่าโปร่งคล้ายจะหายไปในความเย็นชื้น ลมพัดวู่หวิวไปตามยอดไม้ พวกเราชักเอะใจก็เข้ามารวมกลุ่มกัน...พี่แตงไม่เคยหายไปแบบนี้มาก่อนนี่นา

ท้อง ฟ้าร่มครึ้มไม่มีแสงแดดเลย อากาศเยือกเย็นน่าใจหายชอบกล...ตัดสินใจตะโกนเรียกชื่ออีกครั้ง ได้ยินเสียงขานรับว่า...พี่อยู่นี่ๆๆ

เสียงถอนหายใจเฮือก พวกเราสบตากันยิ้มออกมาได้ พยักพเยิดไปทางที่ได้ยินเสียงพี่แตงใกล้ชายน้ำ มีต้นอ้อกอหญ้าขึ้นรกครึ้ม บางคนเหลียวซ้ายแลขวาบ่นพึมพำว่า...พี่เค้าอยู่ไหนวะ? สงสัยจะชวนเราเล่นซ่อนหาละมั้ง?

"นั่นไง! พี่แตง..." ใครคนหนึ่งร้องลั่น ชี้มือไปที่ริมตลิ่ง เราหันขวับไปมองก็เห็นท่อนขาและร่างปริ่มๆ น้ำของพี่แตง พากันวิ่งเข้าไปดู...พอเห็นภาพนั้นเต็มตา ก็ตกตะลึงไปตามๆ กัน บางคนร้องกรี๊ดๆ ด้วยความตกใจสุดขีด

คุณพระช่วย! ร่างพี่แตงนอนหงายเปลือยเปล่าแช่น้ำ แขนขากางออก...นัยน์ตาเหลือกลานบ่งบอกว่าเจ็บปวดสุดขีดก่อนจะสิ้นใจ!

เด็ก ผู้ชายชวนกันวิ่งตื๋อเข้าหมู่บ้านไปบอกผู้ใหญ่ ส่วนหนูกับเพื่อนๆ ยืนตัวแข็ง บางคนก็ร้องไห้...เราพอจะรู้แล้วว่าพี่แตงพบกับชะตากรรมโหดเหี้ยมสุดขีดแค่ ไหน

จริงดังคาด เมื่อพวกผู้ใหญ่มาถึง แม่พี่แตงเป็นลมล้มพับ พ่อเข้าไปกอดศพลูกสาวร้องไห้ใจจะขาด...พี่แตงถูกไอ้คนบ้ากามใจร้ายข่มขืน แล้วบีบคอจนตายคาที่

พี่เขาออกมาหาเห็ดก่อนเรา คนร้ายมันคงซุ่มรอทีอยู่แล้ว พี่แตงต่อสู้ขัดขืนมันจึงเล่นงานถึงชีวิต...เสียงที่เราได้ยินคือเสียงจาก วิญญาณพี่แตงให้เราไปพบศพเธอ

เจ้าประคู้น! ขอให้วิญญาณของพี่แตงจงไปลากตัวไอ้คนใจร้ายมารับโทษของมันให้สาสมเร็วๆ นะคะ ...ตอนนี้พวกหนูขอหยุดพักเก็บเห็ดไปซักระยะหนึ่งก่อนค่ะ!

//www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPREF5TURRMU13PT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBeE1DMHdOQzB3TWc9PQ==



Create Date : 25 เมษายน 2553
Last Update : 25 เมษายน 2553 12:54:12 น.
Counter : 1010 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

iamZEON
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [?]



ยินดีต้อนรับทุกท่านนะครับ ^^/

ข่าวสารการ์ตูนญี่ปุ่น
กับเกี่ยวข้องอย่างภาพยนตร์-เพลง
รายชื่อการ์ตูนออกใหม่-งานหนังสือ
เรื่องทั่วๆไปทั้งในและนอกประเทศก็มีบ้าง
New Comments
Group Blog
All Blog
MY VIP Friend