วิญญาณอาฆาต
วิญญาณ อาฆาต
ขนหัวลุก
ใบหนาด
"บุญสนอง" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากวิญญาณพยาบาท
สมัยเด็กๆ ผมอยู่ที่ อ.พระพุทธบาท จ.สระบุรี ทางการจัดให้มีตำบลพัฒนานิคม ครอบครัวหนึ่งจะได้รับการจัดสรรที่ดินทำกิน 25 ไร่ พวกผู้ใหญ่เล่าว่าก่อนนั้นเป็นป่าดงเปล่าเปลี่ยว มีสัตว์ชุกชุม เช่น เสือ ช้าง กระทิง เก้ง กวาง ฯลฯ พวกพรานได้เนื้อมากินมาขายเป็นประจำ แต่หลายคนก็ต้องเอาชีวิตไปทิ้งในป่าเช่นกัน
โดนช้างเหยียบ เสือขบหัว งูกัดตาย บ้างก็หายสาบสูญไป พวกคนแก่พูดกันว่า ผีป่ามาเอาชีวิตไปอยู่ด้วย
แม้แต่ตอนจัดสรรที่ทำไร่กันแล้วก็ยัง มีป่าดงที่ลึกเข้าไป พวกที่ว่างจากงานสวนงานไร่ก็ชอบออกไปล่าสัตว์ ตีผึ้ง หาน้ำมันยาง รวมทั้งขุดหน่อไม้ เก็บผักมากินมาขายดีกว่าอยู่ว่างๆ
อัน ที่จริงงานไร่ก็ไม่ค่อยหนักหนาอะไร ส่วนมากปลูกต้นไม้อย่างมะม่วง ขนุน มะพร้าว รวมทั้งมะละกอ กล้วย พริก และผักสวนครัวเอาไว้แถวหลังบ้านนั่นแหละ ทำให้มีเวลาออกไปหาของป่ากันแทบทุกวัน
จู่ๆ ก็เกิดเหตุร้ายขึ้นกะทันหัน!
น้าหวินกับน้าตองอ่อนสองผัวเมียเพิ่ง ได้เสียกันเกือบปี ยังไม่มีลูกเต้า ปลูกต้นไม้ร่มครึ้มรอบบ้าน น้าหวินชอบแบกปืนแก๊ปเข้าป่า น้าตองอ่อนรับหน้าที่ดูแลสวนครัว ตอนเย็นๆ คอยรับผัวกลับบ้านเป็นประจำ
น้าตองอ่อนเป็นลาวพวน ผิวขาว หน้าตาสะสวย ผมยาวประบ่า รูปร่างอวบอัด อกพุ่งสะโพกผายจนมีคนล้อน้าหวินว่า ได้เมียสวยๆ ยังงี้น่าจะมีลูกเต้าเสียที
น้าหวินอารมณ์ดีก็หัวเราะ เฉยเสีย...จนกระทั่งเย็นหนึ่งกลับมาก็เห็นเมียสาวนอนตายอยู่ในดงกล้วยนั่น เอง...
น้าตองอ่อนถูกข่มขืนฆ่าขณะที่ตั้งท้องได้เพียงสามเดือน!
ตำรวจ ยังจับคนร้ายไม่ได้ ไม่มีพยานหลักฐานด้วยว่าเป็นใคร ระยะนั้นมีคนต่างถิ่นมาอยู่กันมากหน้าหลายตา มาเช่ามาซื้อที่ดินทำกินต่อก็มี มาอาศัยญาติช่วยทำกินก็มี ไม่ได้รู้จักมักคุ้นกันเหมือนสมัยแรกๆ
น้าหวินเสียใจแทบเป็นบ้า ไม่เป็นอันทำมาหากิน เอาแต่เมาเหล้าร้องไห้คร่ำครวญอยู่คนเดียว บางคืนก็หัวเราะเหมือนกำลังพูดคุยอยู่กับใคร จนชาวบ้านขนหัวลุกไปตามๆ กัน...
น้าตองอ่อนตายไปได้เดือนเศษ วิญญาณเจ็บปวดทนทุกข์ทรมานก็ย้อนกลับมา
มีคนเห็นผู้หญิงผมยาวเดิน วนเวียนอยู่ในไร่พริก บางทีก็วูบๆ วาบๆ อยู่ในดงกล้วยและสวนผักตอนเย็นๆ เหมือนจะรอคอยใครกลับมาแบบเดียวกับที่น้าตองอ่อนคอยรับผัวเป็นประจำเกือบทุก วัน...หมาเจ้ากรรมก็หอนโจ๋วประสานเสียงกันระงมไป
ต่อมา พอตกค่ำก็มีคนเห็นผู้หญิงผมยาวมาเดินวนเวียนอยู่หลังบ้านที่น้าหวินนอนสลบ ไสลด้วยพิษเหล้า มีเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นดังแว่วมาตามลม...
"นัง ตองอ่อนแน่ๆ สาบานได้" ตาหยุดยืนยันในร้านเหล้าเจ๊กฮง "พอมันหันมาสบตาข้าเท่านั้น เนื้อตัวข้าแข็งทื่อเหมือนกลายเป็นหินไปเลย! โอย...ผีดุเหลือเกิน"
"มันคงมาหาผัวมันน่ะซี" ตากรีออกความเห็น "ตอน ยังเป็นๆ น่ะมันรักกันมาก ถึงจะตายไปแล้วก็ยังคิดถึงผัวมัน เหมือนไอ้หวินก็ยังบ่นบ้าคิดถึงเมีย"
ตาหยุดพยักหน้าหงึกๆ เทเหล้าลงคอแล้วโพล่งขึ้นว่า
"ถ้างั้นทำไมมันไม่ไปเล่นงานไอ้คนที่ ขืนใจมัน ฆ่ามันตายคาสวนกล้วยล่ะวะ? จะปล่อยให้คนฆ่ามันลอย นวลอยู่ทำไม?"
คำ พูดหนักแน่นของตาหยุดทำให้คนอื่นๆ มองสบตากัน แม่ไปซื้อของร้านเจ๊กฮงรีบจูงมือผมกลับบ้านทันที นึกถึงผีน้าตองอ่อนแล้วเล่นเอาผมต้องเดินเหลียวซ้ายแลขวาไปตลอดทาง
อีก ไม่กี่วันต่อมา มีชายคนหนึ่งผูกคอตายที่ต้นมะม่วงข้างบ้าน เป็นคนแปลกถิ่นมาอาศัยอยู่กับญาติก่อนหน้าแตงอ่อนถูกฆ่าไม่นาน ไม่มีใครรู้ว่าสาเหตุว่าฆ่าตัวตายเพราะอะไร? แต่ตาหยุดกับคนอื่นๆ อีกหลายคนเชื่อมั่นว่าวิญญาณอาฆาตของน้าตองอ่อนต้องตามมาล้างแค้นจนสำเร็จ
เรื่อง นี้มีทั้งคนเชื่อและไม่เชื่อ แต่ที่แน่ๆ ก็คือ หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ชาวบ้านก็ไม่เคยเห็นผีน้าตองอ่อนมาร้องไห้ เดินวนเวียนให้ขนหัวลุกอีกเลยครับ!
//www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPREl5TURNMU13PT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBeE1DMHdNeTB5TWc9PQ==
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
