ความรัก เหมือนแสงแดด
ความรัก เหมือนแสงแดด
ความรัก
สองคำสั้นๆ แต่ทรงอนุภาพยิ่งนัก มีคนมากมายพยายามไขว่คว้าให้ได้มา และอีกหลายคนอยากหลบลี้หลีไกล...ด้วยรู้ถึงพิษสงของมัน ถ้าเพียงแต่จะหยุด...ดูสักนิดจะพบว่าความรักมิได้มีเพียงด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้น ความรักก็เหมือนกับอะไรๆ อีกมากมายที่มีด้าน มีมุม มีเหลี่ยมให้มอง แล้วแต่ว่าใครจะมองด้านไหนเพราะฉะนั้น
ฉันจึงได้เห็นนิยามความรักที่แตกต่างกันออกไป บ้างก็ว่าความรักเหมือนดวงตะวัน ส่องให้ความอบอุ่น ความรักเหมือนรุ่งอรุณอันแสนหวาน ความรักเหมือนยาพิษ ความรักหนอ....ถ้าเจ้ามีชีวิต มีตัวตน ฉันอยากรู้จังว่าเจ้าจะบอกกับทุกคนว่าอย่างไร จะอธิบายให้สรรพสิ่งเข้าใจถึงตัวเจ้าในแง่ไหน
ฉันก็เหมือนคนอื่นๆ ที่มองความรักเป็นเหมือนแสงแดด ที่มีระยะเวลาในตัวของมัน
แสงแดดยามอรุณรุ่ง จางตา น่าถวิลหา อบอุ่น พาให้หลงใหล
แต่พอสายหน่อย แดดเริ่มแรง ความร้อนเข้าแทนที่ และรู้สึกว่า มันเกินอบอุ่นไปเป็นร้อนรน และร้อนรุ่ม
แสงแดดยามเที่ยงวัน เจิดจ้า ท้าทายสรรพสิ่งที่อยู่โดยรอบ ต้องหาที่หลบร่ม เพราะเกินกว่าจะต้านทานได้ไหว
แสงแดดยามบ่ายคล้อย แม้จะไม่ร้อนแรงเท่าตอนเที่ยง แต่ก็ไม่นวลตา พาให้หลงใหลได้อีกครั้ง
แสงอาทิตย์อัสดง ดูไกลๆ ก็สวยดี แต่ไม่อยากเข้าไปใกล้อีกแล้ว อยากกลับไปพัก ณ ที่จากมาในตอนต้นมากกว่า
ความรักในมุมมองของฉันมีระยะเวลาที่มันเป็นไป 5 ระยะด้วยกัน แต่มันไม่ได้หมายความว่ามันจะลงเอยด้วยความไม่เข้าใจ หรือจากลาเสมอไปหรอกนะ เพราะว่าบางความรักที่มีอยู่อาจจะเรียนรู้ที่จะหลบร้อนเมื่อใด และออกมารับแสงบ้างตอนไหน ทำให้รู้จักประคับประคองความรักให้เป็นไป...ในทางที่ควรจะเป็นโดยไม่มีใครต้องฝืนใจ และเสียใจ
วันนี้หลายคนอาจจะเสียใจกับความรัก แต่ว่า...พรุ่งนี้ยังมี ความรักไม่เดินหนีไปไหน ความรักยังอยู่ที่เดิม และที่สำคัญความรักยังอยู่รอบๆ ตัวเราทุกคน แล้วคุณล่ะคะ...คุณมองความรักว่าเป็นอย่างไร
fw mail
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
