ผู้ชายนับ 10 - ผู้หญิงนับ 0
ผู้ชายนับ 10 - ผู้หญิงนับ 0 จาก FHM

ผู้ชายนับ - 10. ผมเกือบเดินกลับเข้าออฟฟิศแล้วสิ ถ้าไม่เห็นเธอเดินเข้ามา นางฟ้าของผมวันนี้เธอใส่เสื้อสีขาว กระโปรงสีชมพู เธอดูน่ารักเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่นแก้มแดงผมเดินเสไปเสมาหาอะไรกินอีกหน่อย ทั้งที่อิ่มจะแย่แล้ว ทั้งนี้ก็เพื่อเฝ้ามองนางฟ้าเวลาพักเที่ยงของผม อยากรู้จักเธอจัง ทำไงดีหว่า

ผู้หญิงนับ - 0. ฉันสังเกตเห็นเขาตั้งหลายวันแล้วละ คนอะไรก็ไม่รู้กินเส้นเล็กน้ำเนื้อเปื่อยได้ทุกวัน ไม่รู้จักเบื่อมั่งเลย หน้าตาเขาตลกดีนะ นี่ถ้าเขาจะสร้างหนังโดราเอมอนเดอะมูฟวีฉันคงจะอี-เมลไปบอกผู้กำกับให้มาเชิญพี่แกไปเล่นเป็นโนบิตะ

ผู้ชายนับ - 9. วันนี้ผมตัดสินใจจะแอบตามเธอไปดูว่าเธอทำงานที่ไหน เพราะเธอไม่ใช่พนักงานบริษัทเดียวกับผม แต่ที่แน่ๆกว่าเธอจะลงมากินข้าวก็เกือบบ่าย และกว่าจะกลับก็จวนบ่ายสอง แต่ที่ทำงานเธอคงอยู่แถวนี้แหละ

ผู้หญิงนับ -1. พี่กุ้งชี้หมอนั่นให้ฉันดูแล้วหัวเราะคิกคัก อีตาโนบิตะนั่นเอง! เขาทำเป็นเดินโทรศัพท์ตามพวกเรามาห่างๆ สงสัยพี่แกจะแอบชอบใครสักคนในกลุ่มเราแน่ๆ เลย (สงสัยจะเป็นพี่กุ้งแฮะ ก็เธอสวยออกซะงั้น) เอ..เอาเข้าจริงๆอีตานี่มองจากมุมเฉียงก็ดูดีเหมือนกันนะ

ผู้ชายนับ - 8. เธอทำงานแถวนี้จริงๆด้วย เธอทำงานอยู่ในสถานทูตแห่งหนึ่งในหลายๆแห่งแถวนั้น แต่เป็หน่วยงานย่อยเกี่ยวกับวัฒนธรรมและความร่วมมือ และเป็นโรงเรียนสอนภาษาไปในตัวด้วย โรงเรียนสอนภาษาเหรอ... เออเข้าท่า

ผู้หญิงนับ - 2. อีตาโนบิตะถ้าจะเอาจริงแฮะ! วันนี้บุกมาถึงที่เลย มาหยิบโบรชัวร์อะไรให้วุ่นเลย อยากรู้เหมือนกันแฮะว่าแกจะมาจีบใคร

ผู้ชายนับ - 7. พักเที่ยง ผมยังไม่ไปกินข้าว แต่เดินมานั่งกินกาแฟอยู่ที่Cafe ของสถานทูต รอนางฟ้าเสด็จลงมาเสวยภักษาหาร หัวใจผมเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ.. ที่นี่เขาใช้กาแฟพันธุ์อะไรมาชงเนี่ย เมื่อเธอลงมา คราวนี้ผมจะต้องชวนเธอคุยให้ได้

ผู้หญิงนับ -3. “นี่ๆพี่กุ้ง อีตาโนบิตะมารอพี่แหนะ นั่งกินกาแฟอยู่ที่คาเฟ่ด้วย “จริงง่ะ! เขาสมัครเรียนอะไรหรือเปล่าอ่ะ..หนิง“ไม่หรอกพี่ เขามารอพี่อ่ะแหละ สงสัยวันนี้พี่กุ้งไม่ได้กินข้าวกะพวกหนูแล้วละ“บ้า เหลวไหล!!!

ผู้ชายนับ - 6. “คุณครับ ทำงานที่นี่ใช่หรือเปล่าครับผมเดินเข้าไปถามเธอ “ผมสนใจจะเรียนภาษาฝรั่งเศสครับ
แต่มีคอร์สไหนสำหรับคนที่ไม่รู้อะไรเลยอย่างผมมั่งไหมครับ

ผู้หญิงนับ -4. อีตาโนบิตะเขาเข้ามาคุยกับฉัน เขาถามฉัน!!! เขามารอฉันหรอกเหรอเนี่ย แล้วอย่างงี้ทุกวันที่เขามอง...ก้อ.... หวาย

ผู้ชายนับ - 5. วันนี้เธอน่ารักเป็นพิเศษขึ้นอีกหลายเท่า แก้มงี้แดงน่ารักเชียว เธอบอกให้เพื่อคนอื่นไปทานข้าวกันก่อน ส่วนเธอยอมเข้ามาคุยกับผมใน Cafe และแจกแจงรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียนให้ฟัง

ผู้หญิงนับ -5. พี่กุ้งน่ะสิ ทำขยิบหูขยิบตาให้ฉันคุยกับเขา จะบ้าเหรอ แต่ก่อนที่ฉันจะทันตอบอะไรได้ พี่กุ้งก็ชิงบอกว่า “อา ยินดีค่ะ มีอะไรก็ปรึกษาน้องหนิงได้นะคะ น้องเขาดูแลเรื่องนี้อยู่พอดีค่ะผู้ชาย - ผู้หญิง
“คุณ...เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสมาบ้างหรือเปล่าคะ“ไม่เคยครับ เอ้อ...ผมชื่อเอกครับ...“หนิงค่ะ“หนิงทำงานที่นี่นานหรือยังครับ หนิงจบเอกภาษานี้มาเหรอครับ“ค่ะ หนิงเพิ่งจบได้ปีเดียวเอง“ขอผมเลี้ยงข้าวนะครับ หนิงอุตส่าห์คุยกับผมตั้งนาน อดไปกินข้าวกับเพื่อนเลย“อุ อย่าเลยค่ะ ในนี้แพงออก ไว้คราวหน้าดีกว่าค่ะคราวหน้า!!! คราวหน้า ได้ยินกันไหมครับ ท่านผู้ฟัง เข้าทางผมเลย “คุณหนิงมีเบอร์มือถือไหมครับ ยังคุยไม่จบเลย พอดีผมต้องกลับไปทำงานแล้ว บ้า!!! ฉันพลาดไปได้ไงอ้ะ “อ้อ...ก้อ เอ้อ มีค่ะ ... 0 1 6 1 5...ให้เบอร์ค้าไปทำไมอ่า... แง้ๆๆๆฉันจิกกระดาษทิชชูในมือจนเละเป็นปุยเหมือนปลาดุกฟู

ผู้ชายนับ - 4. ผมคุยกับน้องหนิง (เธออ่อนกว่าผมสี่ปี) สองสามคืนติดต่อกัน คืนละหลายๆชั่วโมง ตอนกลางวันก็ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน แต่ก็ได้แค่นั้นเองง่ะ... พอจวนบ่ายสองก็แยกย้ายกันไปทำงาน เคยลองชวนไปดูหนังเธอก็บอกไม่อยากดู ตอนเย็นก็ต้องรีบกลับบ้าน ไปนั่งที่ไหนต่อก็ไม่ได้สงสัย เดี๋ยวกลับบ้านช้าแม่จะดุละมั้ง

ผู้หญิงนับ - 6. พี่ๆ ล้อว่าฉันเป็นแฟนอีตาโนบิตะ เอ้ย! พี่เอก ไม่ใช่ซะหน่อย ก็แค่เพื่อนคนนึง ทำงานอยู่ใกล้ๆ กัน
ตอนกลางวันต่างคนต่างก็ต้องกินข้าวอยู่แล้ว ให้เขากินด้วยอีกคนจะเป็นอะไรไป แต่พี่เอกเค้าคุยสนุกดีเหมือนกันนะ ฟังเขาคุยทีเพลินเลย บางทีนึกว่าคุยแป๊บเดียว ที่ไหนได้ ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน

ผู้ชายนับ - 3. น้องหนิงน่ารักจริงๆและเธอเป็นนางฟ้าจริงๆเธอช่างมองโลกในแง่ดี สวยงาม และใสสะอาด เสียจนผมละอาย... ผมเริ่มได้คิดว่า ผมเหมาะกับเธอหรือเปล่า ผมสามารถใช้ชีวิตแบบเธอได้ไหม การเลี้ยงดูของเรามันต่างกันเหลือเกิน เธอไม่เคยพบกับความยากลำบากและสิ่งอันชั่วร้ายอะไรในโลกเลย... ถ้าเธอเป็นนางฟ้าจริงๆส่วนผมน่ะเหรอ เรียกว่าคนเดินดินยังยากเลย เธอเรียนจบจากโรงเรียนสตรีชื่อดัง จบมหาวิทยาลัยของรัฐที่มีชื่อเสียง และเข้าทำงานกับสถานทูต ส่วนผมน่ะเหรอ... อย่าให้เล่าเลยคุณ ยาว

ผู้หญิงนับ - 7. พี่เอกนี่มีอะไรมากมายกว่าที่ฉันคิดแฮะ พี่เขาผ่านอะไรต่ออะไรในชีวิตมามากมายกว่าที่จะนึกถึง
เขาไม่เหมือนใครที่ฉันรู้จักเลย เขาเริ่มต้นจากเด็กเกเรคนหนึ่ง ลองมาหมดแล้วอะไรแสบทั้งหลาย เหล้า ยา การพนัน เคยเข้าบ้านเมตตาก็เคย แต่แล้วเขาก็สามารถตั้งใจเรียนจนจบทั้งการศึกษานอกโรงเรียน และเรียนมหาวิทยาลัยเปิดจนจบด้วยตัวเองตลอด และทำงานในบริษัทใหญ่ขนาดนี้ได้ในตำแหน่งและเงินเดือนที่ไม่น้อยทีเดียว ฉันทึ่งในชีวิตของพี่เขาเหลือเกิน


ผู้ชายนับ - 2. วันนี้ตอนเช้า ผมซื้อดอกไม้ให้เธอ...
เพราะรู้ว่าเธอจะมีแจกันใบเล็กๆใส่ดอกกุหลาบน่ารักๆ
เอาไว้บนโต๊ะทำงานเสมอ แต่เธอรับไปแล้วก็ไม่ว่าอะไร
สักคำ... ตอนเที่ยง ผมไปหาเธอที่ห้องทำงานตามปกติ
ดอกไม้บนโต๊ะทำงานเป็นดอกเดียวกับที่ผมเห็นเมื่ออาน....
เธอไม่ได้เอาดอกไม้ที่ผมให้มาปักแจกันหรือนี่.. สงสัยดอกไม้ถูกๆ
ช่อเล็กๆ ซื้อที่สถานีรถไฟฟ้าแบบนี้ มันคงจะไม่ถูกใจเธอละมั้ง

ผู้หญิงนับ - 8. พี่เขาให้ช่อดอกไม้เล็กๆกับฉันละ... มันน่ารัก
จนฉันพูดอะไรไม่ออกเลยแม้แต่คำว่าขอบคุณ สงสัยฉันต้องรีบไปหาซื้อซิลิก้าเจลมา
เก็บดอกไม้นี่เสียแล้วสิ... ไม่อยากให้มันเหี่ยวไปเลย

ผู้ชายนับ - 1. ผมพยายามที่จะยอมรับความจริงว่าผมกับเธอนั้นแตกต่างกันแค่ไหน...
นางฟ้าก็มีไว้สำหรับคนบนฟ้า...ผมคิด ผมพยายามทำงานให้หนักขึ้น
กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงเหมือนเดิม และคุยกับเธอให้น้อยลง
หรือถ้าให้ถูกเธอเองก็ไม่ค่อยโทรหาผมสักเท่าไรแล้วช่วงนี้
ผมจะจำเธอไว้ในฐานะความทรงจำที่สวยงามแล้วกัน

ผู้หญิงนับ - 9. เพื่อนฉันที่ทำงานบริษัทเดียวกับพี่เอกบอกว่า ช่วงนี้พี่เขาทำงานหนักมาก...
บางวันสี่ทุ่มก็ไม่ยอมกลับบ้าน มาถึงก็ก่อนแปดโมง ฉันก็เหงานะ
แต่เราก็ชอบที่พี่เขาเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ ผู้ชายที่มีพลังและความรับผิดชอบ
ที่พุ่งไปข้างหน้าตลอดเวลา สิ่งที่ฉันทำได้ ก็คือให้เขาทำสิ่งที่เขาตั้งใจนั้นอย่างเต็มที่
โดยไม่ขัดขวางหรือแง่งอน... ถึงจะไม่ได้คุยกับพี่เขาบ้าง แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ...
ไว้ถ้าพี่เขาว่างๆคราวนี้ถ้าจะชวนไปดูหนังหรือกินข้าวเย็นบ้าง ฉันจะไปละนะ

ผู้ชายนับ - 0. ผมทำงานจนเกือบบ่ายสองแล้วนึกได้ว่าลืมกินข้าว
“พี่เอกคะ ทานข้าวมั่งป่ะเนี่ย น้องออย เด็กฝึกงานมาถามผม
ด้วยความเป็นห่วง “ออยไปซื้อให้ไหมคะ “ไม่เป็นไรหรอก
พี่ไปกินเองก็ได้แล้วออยล่ะกินหรือยัง เธอสั่นหน้าแทนคำตอบ
“งั้นไปกินข้าวกับพี่ไหม... พี่เลี้ยงเอง น้องออยพยักหน้าตอบรับ...
เออวันนี้น้องออยแก้มสีชมพูเลย

ผู้หญิงนับ -10. “พี่กลับไปก่อนนะหนิง“ค่ะ เดี๋ยวหนูรอแถวนี้
อีกแป๊บนึงแล้วกันนะ พี่เอกคงงานยุ่งจนไม่ได้ออกมาทานข้าว
วันนี้แหละ ถ้าพี่เอกชวนฉันไปดูหนังฉันจะไปดูกับเขา...



Create Date : 09 ธันวาคม 2550
Last Update : 9 ธันวาคม 2550 9:03:34 น.
Counter : 560 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

iamZEON
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [?]



ยินดีต้อนรับทุกท่านนะครับ ^^/

ข่าวสารการ์ตูนญี่ปุ่น
กับเกี่ยวข้องอย่างภาพยนตร์-เพลง
รายชื่อการ์ตูนออกใหม่-งานหนังสือ
เรื่องทั่วๆไปทั้งในและนอกประเทศก็มีบ้าง
New Comments
Group Blog
All Blog
MY VIP Friend