สายน้ำ...สายลม
สายน้ำ...สายลม
ความรักก็เหมือนสายน้ำและสายลม เมื่อปล่อยให้พัดผ่านช่วงชีวิตของเราไปแล้ว ก็ย่อมไม่มีวันที่จะย้อนคืนกลับมาได้ดั่งเดิม
ถึงแม้เราจะหาขวดโหลมาใส่น้ำ มันก็ยังสามารถที่จะระเหย หายไปไม่เหลือได้
หรือเราจะหาลูกโป่งมาใส่ลมนั้นไว้ ไม่นานลูกโป่งนั้นก็เหี่ยว
ไม่ว่าเราจะมัดมันแน่นหนาแค่ไหน เหมือนกับความรักของคน
ถึงแม้จะให้มันกลับคืนมาได้ช่วงหนึ่งของชีวิต แต่ความรู้สึกคงไม่กลับคืนมาดี่งเดิม เหมือนกับครั้งที่เรารักกันใหม่ ๆ
ถ้าเมื่อใดเกิดเหตุการณ์ที่ทำร้ายหัวใจกันอีก ความรักนั้นก็ย่อมจะสูญสลายหายไปอย่างรวดเร็ว
ไม่เหลือแม้แต่ความซาบซึ้งให้ได้คิดถึงกัน แต่ถ้าหากเรารู้จักที่จะรักษาสายน้ำและสายลมนั้นไว้ได้
เรียนรู้ที่จะรัก รู้ที่จะทนุถนอมความรักนั้นไว้ ไม่คิดถึงความรู้สึกของตัวเองเป็นหลัก
ไม่เห็นแก่ตัว จนเกินไป พยายามที่จะพูดคุยกัน ปรับความเข้าใจกัน
ทนุถนอนน้ำใจกัน ความรักนั้นคงจะอยู่ดั่งเดิม ไม่ล่องลอยไปกับสายน้ำและสายลม
fw mail
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
