I need more times and spaces เรื่องจริงของชีวิตที่ได้เรียนรู้ I don't know what happen to me. But  these day i don't want to do anything. Maybe i'm lazy. Maybe i have no responsibility. I really don't have any idea.   Sometimes i feel like why this and that things happen to me. I had enough, but this is life, i know. It is not so smooth as silk.   I have something in my workplace I have something in my university.   I am sorry to Nida for what i did to you. We maybe friend or not i don't know. But i really don' t want to do anything. i'm sucks i know.   i used to enjoy my work, but not now i don't know.   now i need more time to adjust myself.   yes i'm a looser.   i really need more time.   ใครกันที่บอกว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เราผ่านพ้นปัญหาหรือว่าอุปสรรค์มาได้เราก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ใช้ไม่ได้เลยสำหรับเรา เมื่อไหร่ก็ตามที่ปัญหาเข้ามา หากเลือกได้ระหว่างการที่เราจะแข็งแกร่งขึ้น เราขอเลือกเป็นเอาไอ้ปัญหานั่นออกไปไกลๆ เราดีกว่า แล้วดูเหมือนว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เราต้องการให้มันออกไป มันจะยิ่งเข้ามา เข้ามาเรื่อยๆ ซ้อนทับกันวุ่นวายไปหมด บางครั้งเราก็สร้างมันขึ้นมาเอง บางครั้งคนอื่นก็ยัดเยียดเอามันมาให้เหมือนกับว่ามันเป็นเงินหรือของมีค่าที่เราต้องการ ไม่ว่าใครจะเอามาให้ก็ตามตัวเองหรือคนอื่น แต่ว่าตอนนี้มันมากมายเหลือเกิน แค่ปัญหาของตัวเองก็จะแย่อยู่แล้ว ทำไมเราต้องมารับภาระของคนอื่นอีกด้วยก็ไม่รู้ เรื่องเรียนก็แย่ลงๆ พูดตรงๆ ว่าโง่ลงทุกวันจริงๆ เมื่อก่อนคิดนั่นคิดนี่ได้ แต่ว่าเดี๋ยวนี้เรื่องง่ายๆ กลับกลายเป็นเรื่องที่เราต้องคิดนานเกินกว่าเหตุ เรื่องงานก็อีกเรื่อง ที่เราไม่คิดว่ามันจะจบลงอย่างนี้จริงๆ ครั้งนี่ดีนะที่เป็นแต่งานระหว่างเรียน ไม่ใช่งานจริงๆที่เราต้องทำหลังจากเรียนจบ แต่จริงๆ แล้วงาน พาร์ทไทม์ กับฟูลไทม์ นี่มันก็ไม่ต่างกันหรอก ความรับผิดชอบมันเหมือนกัน ต่างกันตรงที่เวลาทำงานกับเงินที่ได้รับเท่านั้นเอง สำหรับคนที่เข้ามาอ่าน ไม่ว่าเพื่อนหรือใครก็ตามโดยเฉพาะคนที่กำลังจะเรียนจบ พวกคุณก็จะได้เผชิญมันเร็วๆนี้ อยากจะบอกว่ามันโหดร้ายมากๆ ชีวิตการทำงานเนี่ย คนไทยนิสัยเสียอยู่อย่างนึงก็คือเรื่องเวลา มันสำคัญมากๆ กับชีวิตการทำงานของเรา โปรดตรงเวลา ความจริงต้องพูดว่าโปรดมาก่อนเวลา สายหนึ่งนาที ก็คือสาย ประสบการณ์ที่เราได้มาจากที่ทำงานแห่งนี้ก็เยอะมากๆ แต่สิ่งที่วนเวียนอยู่ในหัวตอนนี้อย่างเดียวคือ หัวหน้าก็คือหัวหน้า ลูกน้องยังไงก็ต้องอยู่เบื้องล่างอยู่ดี เค้าจะทำอะไรเค้าก็เป็นหัวหน้า ส่วนพวกลูกน้องก็ก้มหน้าก้มตารับไป น้อยนักที่หัวหน้างานจะคิดถึงลูกน้อง อย่าไปคิดให้มากเรื่องมนุษยศาสตร์ มนุษยธรรม น้อยคนนักที่จะมีเรื่องนี้อยู่ในใจ รู้อย่างเดียวว่าลูกน้องก็คือคนที่ทำงานเพื่อเงิน ไม่ว่าจะเป็นการทำงานแบบอเมริกาหรือว่าไทยก็ตาม “ก็เราโมโหนี่นา เราก็ต้องระเบิดมันออกมา จะให้เราเก็บไว้กับตัวทำไม” (พวกแกเป็นลูกน้องก็ต้องรับไป นี่คือสัจธรรม) เงินไม่สามารถเปลี่ยนสันดารคนได้จริงๆ พวกลูกน้องก็จะตั้งใจทำงานเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองซะเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งก็ว่าไม่ได้ ประโยชน์ของคนอื่น จะทำไปทำไม ปัญหาอย่างใหญ่หลวงของการทำงานก็คือเรื่องเวลา ลูกน้องมาก่อนเวลาเป็นอีกหนึ่งวิธีที่ทำให้หัวหน้าพอใจได้อย่างมากที่สุด เรื่องผลงานอีกเรื่อง เพราะว่ามันแสดงให้เห็นว่าเราพร้อมทำงานให้เขาอย่างเต็มที่ จริงๆ เต็มใจหรือเปล่านั่นอีกเรื่อง หน้าที่ที่ยิ่งใหญ่อีกอย่างของลูกน้องก็คือการรองรับการระเบิดอารมณ์ของหัวหน้า ใครทนได้ก็ดี ใครทนไม่ได้ก็ออก เรื่องนี้นั่นแหละที่ทำให้เรามีปัญหากับการทำงาน เพราะว่าเราทนไม่ได้ แล้วก็ไม่ชอบมากๆ สมมุติว่ามีงานใหม่ หัวหน้าอยากทำไรก็ทำ เราไม่สนใจ ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด อารมณ์เสียมาเราออกห่าง ไม่ต้องบังอาจไปเตือนหรือว่าแสดงอาการไม่พอใจไดๆทั้งสิ้น เท่านั้นเอง เป็นหนทางการอยู่รอดได้ในที่ทำงาน และที่สำคัญที่สุดอีกอย่าง จงอย่าไว้ใจใคร ไม่ต้องสะเหร่อไปแก้ปัญหาให้ใคร ปัญหาใครก็ปัญหามัน คนเราส่วนใหญ่เวลาที่จะยื่นมือเข้าช่วยใครสักคน มันต้องมีอยู่ในใจไม่มากก็น้อยว่า "คนเราช่วยเหลือกัน เราช่วยเค้าแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก เผื่อวันหน้าเรามีปัญหา เค้าอาจช่วยเราได้" ลืมมันไปได้เลยครับ อย่าหวังให้ใครช่วยอะไรหรอก มันยาก แค่บางครั้งจะเอ่ยปากยังไม่กล้าเลย ปัญหาใครปัญหามัน เรื่องของใครเรื่องของมัน หัวหน้าประจบได้ ประจบไปเลยครับ ผลประโยชน์เห็นๆ ใครเข้ากับหัวหน้าไม่ได้ก็แพ้ไปแล้วครึ่งทาง ที่สำคัญ อย่าไว้ใจใครเป็นอันขาด พอไม่มีเงินใช้เท่าเก่า คอยดูเหอะความเครียดก็จะตามมาเรื่อยๆ Create Date : 25 กันยายน 2549 Last Update : 25 กันยายน 2549 23:40:30 น. 0 comments Counter : 371 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก