• บนเส้นทาง ที่ไม่รู้จะสิ้นสุดตรงไหน ^^
• บางทีมันก้อเจ็บปวดมาก,, เกินกว่าที่จะแกล้งทำเป็นว่า ไม่รู้สึกอะไร ~(
• :) น่าอ่านจริง-จริงนะ,,,, O_O"
• อีกนานไหมกว่าใจจะยอมรับว่า รักดี-ดี ยังคงมีอยู่
• น่ารักมากกกก^^

😊😊 สวัสดีค่ะทุกคนนนนนน ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน   กลับมาย้อนอ่านข้อความเก่าๆ   อ่านคอมเม้นท์ที่มีคนเคยมา ment ไว้ ก็รู้สึกดีเหมือนกันเนอะ   มีคนปลอบใจ  ให้กำลังใจ ทั้งๆที่เราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ ขอบคุณทุกคนที่เป็นส่วนหนึ่งในcomment เหล่านั้นนะคะ กลับมาอ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆค่ะ ในนี้ได้เขียน  ได้ระบายความรู้สึก โดยที่ไม่มีคนรู้จักเรามารับรู้   บางทีมันก็นเป็นเรื่องที่ดีเหมือนกันเนอะ   Create Date : 04 ตุลาคม 2558     Last Update : 4 ตุลาคม 2558 23:05:58 น. Counter : 455 Pageviews.   0 comment Share Tweet

^__^" กลับมาอีกครั้งหลังจากที่หายหน้าไปนาน สวัสดีนะค๊ะ  ทุกๆๆคน ^_____^"   Create Date : 20 มีนาคม 2555     Last Update : 20 มีนาคม 2555 13:55:40 น. Counter : 389 Pageviews.   3 comment Share Tweet

พรุ่งนี้จาเปิดเทอมแร้วคร่าาา พรุ่งนี้เปิดเทอมแว้ววววว เผลอแป็บเดียว นี่ปีสุดท้ายแล้วหรอเนี่ย ไวแฮะ ปี 4 แระ ยังรู้สึกเหมือนเพิ่งเข้าเรียนปีหนึ่งเมื่อวันก่อนนี้เอง (เว่อไปป่ะ 55+) สองสามวันที่ผ่านมานี่ ไปแอ่วเหนือมาเจ้า เพิ่งกลับมา เหนื่อยมั่กกมากกกกก เรยคร่า นั่งรถตั้ง หก ชม. แน่ะ นานเจงๆ   Create Date : 30 พฤษภาคม 2553     Last Update : 30 พฤษภาคม 2553 14:54:22 น. Counter : 314 Pageviews.   19 comment Share Tweet

ระหว่างทาง...ของการเดินทางถอยกลับ เคยไหม...ที่คุณก้าวเดินไปข้างหน้า แต่รู้สึกว่ามันเป็นการถอยหลังกลับ เคยไหม...ที่ท้องฟ้าในโลกส่วนตัวของคุณ กลับเปลี่ยนจากสีฟ้ามาเป็นเมฆครึ้มสีเทาหม่น โดยไม่มีเค้าลางแห่งพายุร้าย ทุกอย่างพัดพาคุณกลับไปสู่จุดเริ่มต้น หรือไกลกว่านั้น...เปลี่ยนจากรอยยิ้มเป็นหยดน้ำตา เปลี่ยนเสียงหัวเราะเป็นเสียงสะอื้นไห้ ความทุกข์เข้ามาทดแทน วันเวลาแห่งความสุขของคุณจนหมดสิ้น ความคาดหวังคือปัจจัยหลักของความทุกข์ ความฝันบางครั้งก็เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดทุกข์ ชีวิตคนเรามีปัญหา เพิ่มมากขึ้นตามวันเวลาที่หมุนไป ทุกๆ วันเหมือนกับต้องตื่นขึ้นมา เพื่อเดินเข้าไปในสมรภูมิรบ ฟาดฟันกับปัญหา หากคุณชนะคุณก็จะเดินจากมา พร้อมความสำเร็จอีกครั้งหนึ่ง หากคุณแพ้คุณก็อาจล้มจมอยู่กับที่ แล้วจะมีใครสักกี่คนบนโลกใบนี้ ที่จะคอยยื่นมือให้ความช่วยเหลือเมื่อเราเจ็บปวด เอาเข้าจริงในโลกใบนี้...เราจะมีใคร? ใครที่เป็นของเราจริงๆ เกิดมาเพื่อเราจริงๆ บทเรียนของการเดินถอยหลัง ทำให้รู้ว่าความคาดหวัง มักมาพร้อมกับความผิดหวังเสมอ เราคาดหวังว่าจะมีใครมาร่วมแบ่งปันความรู้สึก คอยประคับประคองอยู่เคียงข้าง...คอยรับเมื่อเราล้ม แล้วตั้งความหวังว่าเขาจะยืนอยู่เคียงข้างเราไปจนวันตาย มีลมหายใจของกันและกันอย่างอบอุ่น แต่ในโลกของความเป็นจริงก็คือ...เราต้องยืนด้วยตัวเองให้ได้ หายใจด้วยตัวเองให้ได้...ลุกด้วยตัวเองให้ได้ อ้อมแขนและลมหายใจของคนอื่น เป็นเพียงส่วนประกอบ ที่ทำให้เราเต็มพร้อมสมบูรณ์ เราจำเป็นต้องก้าวเดินต่อไปให้ได้ แม้ไม่มีส่วนประกอบนั้นก็ตาม ฉันได้เรียนรู้ว่า...ความฝันจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลง เพื่อลดความเจ็บปวดในชีวิต เช่นเดียวกับความรัก สิ่งที่เรามอบไปอย่างทุ่มเท...โดยไม่เคยคิดถึงความผิดหวังที่จะตามมา มักทำให้เราเจ็บปวดจนสุดจะทน ความรัก...เปลี่ยนแปลงได้ รอยเท้าของเราเหยียบย่ำไปท่ามกลางความสับสน บางครั้งเข็มนาฬิกาก็เดินเร็วขึ้น...บางครั้งกลับเดินช้าลง ทุกอย่างไม่เป็นดั่งที่วาดหวังไว้เสียที เพราะเราควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้ ความคิดของเขา...อาจทำให้เราเจ็บปวดจนสุดจะทน แต่เราก็ยังจำเป็นต้องมีชีวิตอยู่...เพื่อรับรู้ถึงความเจ็บปวดนั้น ดังนั้นเมื่อมีน้ำตาและตัดสินใจว่าจะต้องเปลี่ยนแปลง อย่าหันกลับไปทางเดิม เพราะเรากำลังจะเดินจากมันมา...อาจไม่ใช่เขาหรือเราเป็นคนไม่ดี แต่ในบางเรื่อง...ก็อาจมีเหตุผลมากกว่าหนึ่งอย่าง อย่าพูดว่าเราทำเพื่อเขา...แต่กลับเอาตัวของเราเป็นที่ตั้ง เพราะนั่นไม่ใช่รักที่แท้จริง ถ้าบนทางเดินที่ผ่านมาเราก้าวเร็วเกินไป มองย้อนกลับไปดูตัวเองใหม่...แล้วหัดเดินให้ช้าลง   Create Date : 19 พฤษภาคม 2553     Last Update : 19 พฤษภาคม 2553 13:05:58 น. Counter : 294 Pageviews.   8 comment Share Tweet

อ่อนแอหว่ะ ในวันที่หัวใจของเรา ...  อ่อนแอ    ไม่ว่าจะรู้สึกเหนื่อยย  ท้อแท้   จนแทบทนไม่ไหวแค่ใหน  ยังงัย  ชีวิตก้อต้องก้าวเดินต่อไป บนเส้นทางนี้อยู่ดี  มันมาไกลจนกลับไม่ทันแล้วล่ะ เปลี่ยนใจไม่ทันแล้ว    ตอนนี้ก้อคงทำได้แค่เพียง  ...ทำใจยอมรับมัน ... แค่นี้แหละมั้ง  มีคนเคยบอกว่า ...   “ ไม่ว่าจะเจอปัญหาหนักหนาแค่ใหน แค่เพียงเรายิ้มสู้กับมัน  ไม่แสดงให้มันเห็น ว่าเรา...อ่อนแอ   แค่นี้เราก้อชนะมันไปครึ่งหนึ่งแล้ว   เหลืออีกแค่ครึ่งเดียว  แล้วเราจะต้องกลัวอะไรอีกล่ะ"  ที่จริง ...  ก้ออยากทำให้ได้อย่างนั้นนะ   แต่บางที่  ในเวลาอย่างนั้น มันก้อแทบจะยิ้มไม่ออก  มันยากมาก  แค่จะทำให้รู้สึกว่า เราไม่เป็นไร ไม่ร้องไห้   ยังทำไม่ได้เลย  แล้วจะให้ยิ้มสู้  แสดงออกว่าไม่อ่อนแอเนี่ยนะ     มันทำไม่ไหว จริง - จริง  ว่ะ Free TextEditor   Create Date : 03 พฤษภาคม 2553     Last Update : 3 พฤษภาคม 2553 5:21:12 น. Counter : 265 Pageviews.   13 comment Share Tweet

• =p o o k p u i=
• DConan1597
• ขุนพลน้อยโค่วจง
• Paradijs
• thattron
• auntymod
• นนนี่มาแล้ว
• puy_naka63
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com