Group Blog
 
All blogs
 
เรื่องเล่าเขย่าขวัญ โปรดใช้วิจารนญาณในการอ่านนะคร้าบ..

Story


ในโลกมนุษย์ที่เราอาศัยอยู่ทุกวันนี้
มีเรื่องราวเล้นลับมากมายซ่อนเล้นอยู่ มนุษย์พยายามพิสูจน์หาบทสรุปที่แน่ชัด แต่ทว่าจวบจนถึงปัจจุบันนี้สิ่งเหล่านั้นก็ยังคงเป็นปริศนามืดดำอยู่

คงไม่มีใครบอกได้แน่ชัดว่าสิ่งนั้นคืออะไร นอกเสียจากว่าคุณจะได้สัมผัสกับสิ่งนั้นด้วยตัวของคุณเอง.....
สิ่งที่เรียกว่า "~~วิญญาณ~~".........!!


ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยหลงงมงายกับภูตผีวิญญาณ ไม่กลัว แต่ไม่เคยลบหลู่ ผมเคยเกิดอาการที่หลายคนเรียกว่าผีอำ หลายต่อหลายหน แต่นั่นมันเกิดจากผีจริงๆน่ะเหรอ....ไม่ใช่มั้งอาจเกิดจากอาการเหน็บชาของร่างกายมากกว่าผมคิดเช่นนั้นเสมอ...


แต่สิ่ึงที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเพียงเหตุการณ์เดียวที่ผมคิดว่า เกิดจากวิญญาณ แม้มันจะไม่สามารถพูดได้เต็มปาก 100% ก็ตาม....
( ปล. ขอสงวนชื่อบุคคลและสถานที่จริงไว้ณ.ที่นี้นะครับ )





หลังจากผมเอนทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่งได้สำเร็จ ชีวิตใหม่ของผมก็เริ่มต้นขึ้น เนื่องจากมหาวิทยาลัย ค่อนข้างอยู่ไกลจากบ้าน ผมจึงเลือกที่จะอยู่หอพักของมหาวิทยาลัย แต่เนื่องจากหอพักมีจำนวนไม่เพียงพอต่อจำนวนนักศึกษาที่ต้องการเข้าพัก ดังนั้นในหนึ่งห้องจะมีนักศึกษา 4-5 คนอาศัยอยู่ร่วมกัน


หอพักที่ผมอยู่นั้นค่อนข้างอยู่ไกลทีเดียว มีต้นไม้ใหญ่ครึ้มเรียงรายขนาบตัวตึก ในตอนกลางวันมันร่มรื่น
ดีทีเดียว แต่ในยามค่ำคืนก็ชวนขนลุกได้เช่นกัน...


เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เกิดหลังจากที่ผมเข้าพักได้ประมาณ 1 เดือน ....ผมเลือกนอนเตียงชั้นบน ส่วนชั้นล่างเป็นที่นอนเพื่อนผมที่อยู่คณะ และชั้นปีเดียวกัน ส่วนเพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆ เป็นรุ่นพี่ทั้งสิ้น ไอ้เจ้าเพื่อนผมเนี่ยมันเป็นคนอ้วนท้วน กินเก่ง เลยอาจจะดูขี้เกียจสักหน่อย...มันชื่อว่าต๊ะ...มันนอนอยู่เตียงชั้นล่าง...

คืนวันนั้นก็เป็นเหมือนปกติทุกวัน...ที่ผมมักจะนอนดึกกว่าคนอื่นเสมอ ไฟทุกดวงในห้องทุกปิดหมด จะเหลือก็เพียงแสงไฟจากหัวเตียงชั้นสองของผม และก็แสงไฟจากทางเดินนอกห้องที่ส่องผ่านกระจกหน้าต่างเท่านั้น....

วันนั้นผมไม่ค่อยง่วงเลยอ่านหนังสือยาวจนเกือบเที่ยงคืน บรรยากาศตอนนั้นเงียบเชียบ มีเสียงลมที่พัดเสียดสีกับกิ่งไม้ใหญ่ และเสียงกรนของไอ้ต๊ะ...


แมร่งกินง่ายหลับง่ายจริงวุ้ย... ผมนึกอิจฉามัน...แอบเหล่ไปมองพี่ห้องก็นอนเงียบเชียว สงสัยจะหลับกันหมดแล้ว....ผมยิ่ึงรู้สึกเกรงใจมากยิ่งขึ้น กลัวพวกเค้าตื่น...


ผมอ่านหนังสือต่อไปเรื่อยๆ จนเริ่มง่วงนอน มองดูนาฬิกา เฮ้ยจะตีหนึ่งแล้ว พรุ่ึงนี้มีเรียนเช้าด้วย ก็เลยปิดไฟข่มตานอน ภายในห้องเหลือเพียงแสงไฟจากทางเดิน ที่ค่อนข้างสว่างเหมือนกัน....


เนื่องจากดึกแล้วผมเลยหลับได้ไม่ยากนัก แต่ผมเกิดฝัน...ฝันว่ามีหมาดุ แยกเขี้ยวมาแง่งๆจะกัดผมที่ใกล้ๆขา
น่ากลัวมากเลยครับ จนทำให้ผมตกใจสะดุ้งตื่น...
เฮ้อ....ฝันร้ายนี่หว่า ผมรู้สึกเหนื่อยและหงุดหงิดเล็กน้อย...

หลังจากที่หายตกใจผมข่มตานอนต่อได้ประมาณ 5 นาทีกำลังเคลิ้มได้ที่ ก็มีความรู้สึกว่าเท้าไปปัดหมอนใบเล็ก(ผมมีหมอนสองใบ) ตกลงไปข้างล่าง .... อะไรกันวะเนี่ย... เออช่างมัน!! เดี๊ยวตอนเช้าค่อยเก็บละกัน ผมคิด....ข่มตานอนต่อ....


สักพักก็มีความรู้สึกว่าเหมือนมีใครโยนผ้าห่มสะบัดขึ้นมาให้ผม อ้าวไม่ใช่หมอน....ผ้าแพรตกหลอกเหรอ แล้วไอ้ต๊ะมันเป็นไรวะ!! อุตส่าห์ตื่นมาเก็บผ้าโยนมาให้ผม
แปลกว่ะ!! ผมคิดขำแกมนึกขอบคุณมันในใจ ตาก็ยังหลับอยู่..............แต่.. แต่ทำไมผ้ามันไม่ตกลงมาสักที ผมมีความรู้สึกว่าผ้าแพรผืนนั้นมันโบกสะบัดอยู่เหนือตัวผมนานผิดปกติ.....จนทำให้ผมเอะใจลืมตาขึ้นมาดู..!!
ณ.ช่วงเสี้ยววินาทีนั้นเอง....

ณ. เสี้ยววินาทีนั้นก็มีเงาดำู รูปร่างผอมสูง ไม่มีใบหน้า กระโดดขึ้นมาจากชั้นล่างขึ้นมาที่ตัวผมอย่างรวดเร็ว สองมือของเงาดำนั้นกดลงที่หัวไหล่ผม ส่วนสองเท้านั้นก็วางกดอยู่บนขาผมเช่นกัน คล้ายกบ.... ตัวผมชาทันที แล้วหน้าของเงาดำนั้นหล่ะอยู่ห่างจากหน้าผมไม่เกิน 2 นิ้วได้มั้ง....เฮ้ยนี่มันอะไรวะเนี่ยผมยังงงๆ ผมหลับตาปี๋ และเบือนหน้าไปอีกทางหนึ่ง...

หลังจากที่ตั้งสติได้สักครู่เอาวะ คราวนี้แหล่ะที่ผมจะได้รู้ว่าผีมีจริงหรือเปล่า ผมคิดที่จะลืมตาไปมองสิ่งนั้น
แต่ถึงผมจะอยากทำ แต่มันทำไม่ได้ครับ มันสุดๆจริงๆ ทีนี้ก็เลยสวดมนต์ไม่รู้กี่บท ไม่รู้ว่าตอนนั้นผมสวดผิดหรือเปล่าเพราะตัวผมยังชาตลอด หรือว่าเป็นฝรั่งไม่เข้าใจภาษาไทย (><) ตอนนั้นผมคิด อย่างนั้นจริงๆ ก็เลยขอร้องให้เค้าไปซะทีเถอะ เพราะเริ่มอึดอัดมาก อยากจะร้องไห้ประมาณนั้นเลย...ก็เลยบอกว่าจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้......


ทันใดนั้นพี่ห้องอีกคนของผมกลับมาจากเที่ยวข้างนอกทันทีที่เปิดประตูห้องเข้ามา เชื่อมั้ยครับ ตัวผมหายชาทันที รีบเอื้อมไปเปิดไฟหัวเตียง แสดงว่าผมไม่ได้ฝันไป!!!! ( ฝันยังจะดีซะกว่า)


พี่ห้องผมคนนั้นเค้าก็คงงงครับ ถามว่าเป็นอะไร....ตื่นมาทำไม...ผมบอกว่าไม่มีอะไรครับ เพราะถ้าบอกไปเป้นอันไม่หลับไม่นอนกันแน่.....ผมดูนาฬิกาจะตี5แล้ว ก็เลยนอนต่อใจก็ยังเต้นแรงไม่หาย ใช่ครับคราวนี้เปิดไฟนอนครับ.....


หลังจากนั้น ผมก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เงาดำนั้น....ผมไม่ได้ย้ายห้องไปไหน แค่เอาพระมาคล้องที่หัวเตียงกับเปลี่ยนตำแหน่งเตียงนิดหน่อยครับ แล้วก็ไม่มีเหตุการณ์ใดๆเกิดขึ้นอีกเลย....


เหตุการณ์นี้ผมก็ไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร แต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง นึกทีไรขนลุกทุกที.....


โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ ....คืนนี้สวดมนต์ก่อนนอนหรือยังครับ...นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์!!


//nextmusic.weez.mu/s/rateconv/listen20040929230122.m3u







Create Date : 13 สิงหาคม 2548
Last Update : 7 ตุลาคม 2548 20:50:17 น. 27 comments
Counter : 618 Pageviews.
Share

 
พี่กลัวอ่ะ...แล้วพี่เกิดมาอ่านเวลานี้ด้วยนะเนี่ย

จะนอนหลับเปล่าเนี่ย



โดย: ลำพูริมน้ำ วันที่: 13 สิงหาคม 2548 เวลา:23:33:23 น.  

 
เสียงเพลงประกอบด้วยอ่ะ...

บรื้ออออออออ.......



โดย: ลำพูริมน้ำ วันที่: 13 สิงหาคม 2548 เวลา:23:34:13 น.  

 
คืนนี้ช่าง โหยโชย กลิ่นลี้ลับ
ผีโขกสับ อัยคุง มุ่งอำหนา
สงสัยว่า ผีมันจะ บอกเอ๊ดว่า
ตัวเหม็นหวะ ไปอาบน้ำ ก่อนเข้านอน....


โดย: namit วันที่: 14 สิงหาคม 2548 เวลา:1:18:50 น.  

 
โอ้โห อ่านแบบนี้กลัวก็กลัวแต่ว่ายังดีหน่อยว่า
มะล่ายอยู่คงเดียว


โดย: JewNid วันที่: 14 สิงหาคม 2548 เวลา:1:41:27 น.  

 
.. เอ่อ (ดีนะว่ามาเปิดตอนกลางวัน)


โดย: แ ม ง ป อ วันที่: 14 สิงหาคม 2548 เวลา:13:05:09 น.  

 
อยู่เมืองไทยไม่ค่อยเจอผีซักทีค่ะ ทั้ง ๆ ที่ตอนอยู่หอของมหา'ลัย ก็มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับผี ๆ ในหอให้มาได้ยินได้ฟังกันอยู่บ่อย ๆ

มาเจอตัวตนจริงของคุณผีอีกทีก็อยู่ญี่ปุ่นนู่นแนะ สงสัยเธอจะชอบคนต่างชาติ 5555



โดย: Tai-Sarunya IP: 58.11.32.94 วันที่: 14 สิงหาคม 2548 เวลา:15:57:22 น.  

 
ฮ้า... งั้นจารย์ต่ายเล่าให้ฟังมั่งสิครับ...


โดย: Bossa (namit ) วันที่: 14 สิงหาคม 2548 เวลา:16:35:15 น.  

 
อืม แล้วจะไปเล่าให้ฟังที่ blog คุณ namit ละกันนะคะ วันนี้ไม่มีเวลาแล้วค่ะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า


โดย: Tai-Sarunya IP: 203.107.196.7 วันที่: 14 สิงหาคม 2548 เวลา:21:55:26 น.  

 
โดนลักหลับเหรอ ประสบการณ์เจ๋งดีนะ 5 5 5


อ่า น่ากัวแฮะ


โดย: dont wanna no วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:0:47:27 น.  

 
อ๊ะ ไม่ใช่ จะเข้ามาบอกว่า ไปทำ blog ตอบปัญหาหลังไมค์ให้แล้วตะหาก wa ha ha, zehi kite kudasai


โดย: dont wanna no วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:0:48:20 น.  

 
พี่ dont ครับ...
ขอบคุณครับผม ตอนนี้ผมยังทำไม่สำเร็จฮะ เดี๋ยวลองใหม่คร้าบ
อ่ะ! ผีอำครับ ถ้าโดนลักหลับก็ดีสิครับ...เอ้ย!! ม่ายช่าย....

พี่JewNid , พี่แมงปอ ,พี่ลำพูฯ ครับ ....
อย่างงี้เดี๋ยวต้องมาเล่าเรื่องผีให้ฟังต่อครับ เหอๆๆๆ

พี่ Namit ครับ...
ขอแก้ข่าวครับ เด๊ยวผมก็ขายไม่ออกพอดีดิเฮีย เดี๋ยวขอคิดกลอนตอบ รอแป็บ...

พี่ต่ายครับ...
เล่าที่หน้านี้ก็ได้ครับผม อัยคุงคิดสองบาท ครับ ราคาคนกันเอง....
ผมก็อยากฟังเหมือนกันคร้าบดีมั้ยครับ...

************


โดย: อัยคุง วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:17:01:39 น.  

 
พี่คีนนี้ขอให้เจอผีนะ555


โดย: หลานยายจุล วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:17:33:22 น.  

 
จ๊ะเอ๋ ภมร...ทำไรอยู่..ตื่นๆ มาตามไปต่อ...


โดย: ลำพูริมน้ำ วันที่: 16 สิงหาคม 2548 เวลา:10:16:26 น.  

 
ง้า เปลี่ยนแนวกระทันหันเหรอ ยังซึ้ง ๆ กะวันแม่อยู่เลยยยย สงสัยกลัวผีต้องกลับไปอ้อนแม่ซะแล้ววววว


โดย: Pigwidgeon IP: 203.150.30.31 วันที่: 17 สิงหาคม 2548 เวลา:8:12:20 น.  

 
น่ากลัว


โดย: mungkood วันที่: 12 กันยายน 2548 เวลา:20:21:42 น.  

 
น่ากลัวจังอ่ะน้องอัยคุง ถ้าพี่เจอแบบนี้ คงได้กรี๊ดสลบแน่ๆ เรื่องลึกลับๆ อย่างนี้พี่ชอบอ่านชอบฟังนักแล แต่ไม่ชอบไม่อยากจะเจอนะ หุหุ


โดย: jan_tanoshii วันที่: 14 กันยายน 2548 เวลา:21:23:43 น.  

 
เคยเจอเหมือนกันล่ะ ที่บ้านตัวเอง
นอนอยู่บนเตียงพ่อ แล้วมี เงาดำ ไม่มีหน้า แต่ยิ้มกว้างเชียว มามองเราอยู่ข้างเตียง ยื่นหน้าเข้ามาใกล้..กลัวเป้นบ้าเรย

ตื่นมาเลยไปตักบาตรให้อ่ะ ของจริง หรือฝันเองก็ไม่รุ้ รุ้แต่ติดตามาตลอด..ตั้งแต่เจอมา ตั้งหลายปีแล้ว อะฮึกๆๆ


โดย: เกือกซ่าสีชมพู วันที่: 14 กันยายน 2548 เวลา:22:01:54 น.  

 
ผมไม่เคยเจอแฮะ ประสบการณ์ผีอำเนี่ย เคยแต่ฝันว่าผีหลอก ตื่นมาเหนื่อยชิบเป๋ง เพราะวิ่งหนีผีแบบไม่คิดชีวิต เหนื่อยวะ ..... แต่เพื่อนผม มันเจอ"ผีขบหัว" ประจำ .. แต่ไม่ยอมเล่าให้ฟังเลยละท่าน อัยคุง....


โดย: POL_US วันที่: 3 ตุลาคม 2548 เวลา:6:08:14 น.  

 
ตั้งแต่เกิดมาเคยโดนผีอำครั้งเดียวเท่านั้น ครั้งเดียวที่คิดว่าพี่อำ มันน่ากลัวตรงที่เราขยับไม่ได้ แต่ก็ไม่กลัวอะไรมากเพราะไม่ได้เจอแบบอัยคุงนะที่เห็นเป็นตัวๆเลย ก็เหมือนจะสนุกนะ เหมือนกับปลื้มว่าเราก็โดนผีอำจนได้ เคยแต่ได้ยินเค้าเล่าให้ฟัง ก็สงสัยตลอดเวลาที่ขยับไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้สวดมนต์นะ แค่นอนรอคิดว่าแค่กล้ามเนื้อเกร็งเท่านั้น ไม่ได้น่ากลัวเหมือนที่อัยคุงเล่าให้ฟังหรอกครับ


โดย: House Of FlyingBird (House Of FlyingBird ) วันที่: 8 ตุลาคม 2548 เวลา:22:26:15 น.  

 
ไม่กลัว..แต่ไม่อยากเจอ...


โดย: ดอกพิกุลจะร่วง วันที่: 26 ตุลาคม 2548 เวลา:18:39:59 น.  

 
กลัวอ่ะ
ผีญี่ปุ่นก็น่ากลัวเหมือนกันนะ
เคยสัมผัสวิญญาณมาแล้ว คงจะเจออีกเรื่อยๆรึเปล่า
สำหรับพี่สี่ครั้งแล้ว แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใช่หรือไม่


โดย: jisi (jisi ) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:06:56 น.  

 
อ่านถึงย่อหน้าที่ 2
ไม่เอาแว๊ว....ไม่อ่านดีก่า
มันดึกแล้ว กลัวผี๋


โดย: กาปุ้ย วันที่: 26 มกราคม 2549 เวลา:23:05:09 น.  

 
คืนนี้จะหลับได้มั้ยเนี้ย


โดย: ToT IP: 58.10.193.191 วันที่: 28 มกราคม 2549 เวลา:11:03:18 น.  

 
น่ากลัวจริงด้วย เหมือนผีญี่ปุ่นในหนังเลยอะ


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 31 มกราคม 2549 เวลา:13:03:45 น.  

 
เธ™เนˆเธฒเธเธฅเธฑเธงเธญเธฐ
เธ”เธตเธ™เธฐเน€เธ™เธตเนˆเธขเธ—เธตเนˆเธญเนˆเธฒเธ™เธ•เธญเธ™เธเธฅเธฒเธ‡เธงเธฑเธ™
เน„เธกเนˆเธ‡เธฑเน‰เธ™เธ™เธญเธ™เน„เธกเนˆเน„เธ”เน‰เนเธ™เนˆเน€เธฅเธข


โดย: เธ™เธฒเธ‡เธŸเน‰เธฒ IP: 61.19.157.77 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:36:04 น.  

 
น่ากลัวจิงแหะ


โดย: ........................... IP: 125.27.212.249 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:28:29 น.  

 
ผีอำหรอ ผมเคยนะ ตอนเด็กๆเลยอ่ะ แบบว่า แม่เค้าไปเอาผลไม้จากในเมืองมาขาย(บ้านอยู่ติดชายแดน ไทย- มาเลเซีย) แล้วเค้าก็เจอมา ว่าเค้าเห็นผี สองแม่ลูก แม่กลับมา ตี 2 กว่าๆ มาปลุกคนในบ้าน แล้วเล่าเรื่องที่เจอให้ฟัง ทีนี้ พอเริ่มปิดไฟนอนกันอ่ะ เราโดนคนเดียวเต็มๆเลย คือ รุ้สึก ขาขยับไม่ได้ เหมือนมีใครมานั่งทับอะ ที่นี้จะร้อง ก็ร้องไม่ออก(ยังเด็กมากเลยอยากร้องไห้) เราก็หลับตานะ คิดว่าเราคงฝันไป แล้วเราก็หลับ พอสักพักก็ตื่นมา ตอนประมาณ ตี 3-4 นี่แหละจำไม่ได้ ก็เป็นอีก ทีนี้ ไม่แค่เท้าที่หนักนะ ทั้งตัวเลย เหมือนโดนอะไรมากดทับไว้ พอเราเปิดตา ดู เห็นเลย คับ ผู้ ญ ผมยาวๆ นั่งร้องให้ บนตัวเรา อ๊ากกกกกกกกกกก จนไก่ขันอ่ะ เราถึงจะขยับตัวได้ ( ไข้ขึ้นสูงเลยครับ) ก็เลยเล่าให้แม่ฟังตอนเช้า แม่ก็พอไปตักบารตอ่ะ หลังจากนั้น ก็ไม่เคยโดนอีกเลย เฮ้ออออออ คืนเดียว เจอไป 2 รอบ ตู จะบ้า..!!


โดย: ไซม่อนคุง IP: 58.8.44.50 วันที่: 17 ธันวาคม 2551 เวลา:17:23:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อัยคุง
Location :
Chiba Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


เวลาเบื่อๆก็ชอบเล่า...
เวลาเหงาๆชอบมองฟ้า...
ชีวิตนี้ไม่ยึดติดกับกาลเวลา...
แต่ขึ้นอยู่กับสองขาที่ก้าวเดิน....


สู้ต่อไปไอ้มดแดง...อิอิ

















Friends' blogs
[Add อัยคุง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.