เรื่องของน้องชายสุดที่รัก ว่าจะเขียนเรื่องของน้องชายสุดที่รัก ตั้งท่าจะเขียน จนถึงวันนี้ก็ล่วงมา 3 ปีกว่าๆ แล้ว แต่แปลกจัง ทุกๆ ความรู้สึก ทุกๆ ความคิดคำนึง น้องรักยังอยู่ข้างๆเสมอ ก๊องเป็นน้องคนสุดท้องจากครอบครัวเรา ก๊องเป็นน้องที่รักพี่สาวมาก ว่านอนสอนง่าย ก๊องเป็นน้องที่เรารักและภูมิใจเสมอ แต่เล็ก เรามักจะไปไหน มาไหนด้วยกันเสมอ ถึงแม้ว่าเราจะห่างกัน 6 ปีแต่เราก็คุยกันรู้เรื่องมากที่สุด เวลาเราไปเที่ยว เราก็พาน้องไปด้วยเสมอ จำได้จนถึงวันนี้ว่า เคยพาน้องขึ้นรถเมล์ไปดูหนังด้วยกัน 2 คน เรามีเงินพอแค่ค่าตั๋ว ค่ารถเมล์กลับบ้าน กะค่าขนมนิดหน่อย พอดูหนังจบตังค์ค่าหนมหมด แต่น้องอยากกินท๊อฟฟี่ เราไม่มีตังค์อ่ะ น้องร้องไห้งอแง จนขึ้นรถเมล์ น้องก็ดิ้นไปมาจนรองเท้าหลุดออกนอกตัวรถ เราเสียใจจัง เป็นความเสียใจของเด็กอายุ 12 ที่บอกตัวเองณ.วันนั้นว่า...พี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้น้องไม่อด หลังจากวันนั้นเราไม่เคยทำให้น้องต้องร้องไห้ ไม่เคยทำให้น้องไม่อิ่ม เพราะเราอีก เวลาใครมารังแกน้อง เราจะออกไปลุยเองเสมอ ด้วยความที่สนิทกันมากๆ เราเลยมักจะออกรับแทนน้องทุกเรื่อง เวลาแม่บ่นน้อง เราจะเป็นฝ่ายเถียงกะแม่แทน สุดท้ายเราก็ทะเลาะกะแม่ เวลานนท์ทะเลาะกะน้อง แล้วจะตีน้อง เรามักจะเอาตัวออกไปรับแทน ไม่รู้ซิ ถ้าน้องร้องไห้ หัวใจเราจะขาดรอนๆ 6 มีนาคม 48 เช้าตรู่วันอาทิตย์ ป๋าวิ่งขึ้นมาปลุกพร้อมทั้งบอกว่า น้องจากไปแล้ว ใจเอ๋ยใจ ใจจะขาดรอนๆ น้องจ๋า อย่าจากไปไหน รอพี่สาวคนนี้ด้วย ทำไมฟ้าเศร้าจัง ทำไมต้องทำร้ายหัวใจด้วย ทำไม ทำไม ต้องเป็นน้องสุดที่รักด้วย เราเป็นพี่น้องกันไปได้แค่ 21 ปีเอง พี่คิดถึงน้องจัง   Create Date : 04 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 4 พฤศจิกายน 2551 10:45:02 น. Counter : 354 Pageviews.   2 comment Share Tweet