เพราะฉะนั้นเราต้องรีบชิงตัดหน้ามันก่อน รีบจริงๆค่ะ เพราะกำหนดที่เคยคุยคือ วันที่ 5 เม.ย. ก็โดนเลื่อนเป็น 4 เม.ย. 
เราก็พยายามทำใจสบายๆ อย่างที่เคยบอกไว้ ท่องไว้ตั้งแต่ก่อนขึ้นขาหยั่งแล้วว่า....อย่าเครียดๆ (มันจะเครียดอีตอนที่เห็นหน้าคุณหมอเวลาซาวน์เนี้ยแหล่ะค่ะ) ซึ่งมันก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ว่าผนังมดลูกเรากระตุ้นยากมากก ขนาดเรากินยาตรงเวลา และอัดนมถั่วเหลือง และช่วงหลังๆก็เพิ่มน้ำมะพร้าวเข้าไปอีก
ยังได้แค่นี้เลย....แต่ก็มีคำปลอบใจจากคุณหมอมาเหมือนกันว่า ก็ยังดี หมอยังกลัวว่ากินยาแล้วจะกระตุ้นไม่ขึ้นด้วยซ้ำ จะต้องเปลี่ยนไปเป็นแบบอื่น....ก็พยายามปลอบใจตัวเอง ได้แค่นี้ก็ดีแล้ว
กลับมาบ้าน ก็ได้ยากินเหมือนเดิม และเพิ่มยาเหน็บ เช้า เย็น จนถึงวันฝังตัวอ่อนเลย ซึ่งยังไม่ได้คุยกะที่บ้านเลยว่าจะเอายังไง เพราะหลังจากวันที่ฝังตัวอ่อน ต้องนอน 3 วัน ทำงานไม่ได้ ขึ้นบันไดก็ไม่ดี ก็เลยว่าจะปรึกษากับที่บ้าน เพราะวันจันทร์พี่ศักดิ์ก็ไม่อยู่กับเราแล้ว......
แอบมีแนวคิดเพิ่มขึ้น คือญาติอิชั้นที่เล่าให้ฟังว่าทำก่อน เค้าให้แฟนนอนในรพ.เลย 3 วัน เพราะกลัวจะไม่ติด เราก็แบบ...ฮื้อ นอนรพ.เลยเหรอ แต่จริงๆมันก็สะดวกดีนะ ไม่ต้องเดิน ไม่ต้องขึ้นบันได
แต่แหม....มันเปลืองอ่ะ นอนคืนนึงตั้งหลายตังค์ เราก็ไม่ค่อยอยากเสียเงินกับเรื่องแบบนี้เลย เราแค่อย่าเดินเยอะ อย่าขึ้นบันไดเยอะ อย่าลุกเยอะเท่านั้น (แต่มันลำบากตรงที่ ห้องนอนเราที่บ้านแม่ที่เรากะจะไปพักน่ะ มันชั้นสามเลยนะ ) เดี๋ยวคุยกะป๊ากะแม่ก่อน ว่าจะเอายังไงดี
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
