วันปิยมหาราชที่ผ่านมาอิชั้นได้หยุด 1 วัน
เนื่องจากจำเป็นต้องขึ้นเวรในวันเสาร์และอาทิตย์ต่อเนื่อง
(นี่อิชั้นเป็นหัวหน้าแผนก หรือ Generalเบ๊ กันแน่
ชักมิค่อยมั่นใจ.....)


แต่เอาเถอะ หยุดหนึ่งวันก็มีค่า
ได้แต่งตัวสวยๆออกนอกบ้าน
หลังจากที่วันทำงานต้องเสื้อกาวน์และกระโปรงยูนิฟอร์มทุกวัน
หนึ่งวันหยุดที่ว่าก็เหมือนสวรรค์น้อยๆของเราทีเดียวเชียว....


อาบน้ำแล้วก็แต่งตัว....รอพี่ศักดิ์มารับ




วันนี้เราก็เหมือนเดิมคับ...
เดินห้าง กะดูหนังสืออ่านเล่นไปตามเรื่องตามราว
แต่พิเศษตรงที่ยังอยู่ในเทศกาลกินเจ
มื้อกลางวันกะมื้อเย็นที่จะกินวันนี้จึงต้องเป็นอาหารเจเท่านั้น.....


วันนี้เรามาเดินเล่นที่ห้างฟอรั่มชลบุรี
เป็นห้างท้องถิ่นที่เปิดมาตั้งแต่เราอยู่ม.2 โน่น
จำได้ว่าเป็นห้างแรกในตัวเมืองชลที่มีบันไดเลื่อน...
เคยเจอคุณยายคนนึงลูกพามาเดินห้าง
ปรากฎว่าต้องขึ้นบันไดเลื่อน..แกกลัวซะ
ร้องว่าไม่ขึ้น ยังไงก็ไม่ขึ้น.....เหมือนเด็กๆเลย
ลูกต้องเคี่ยวเข็ญพร้อมจูงแกให้ขึ้นไปให้ได้
สุดท้ายแกก็ยอมขึ้นบันไดเลื่อนนะ

แต่พอขั้นสุดท้ายถึงชั้นบน แกไม่รู้จังหวะ ไม่ได้ก้าวขาออกมา
แกเลยล้มคว่ำหัวคะมำตรงชั้นสองนั่นแหล่ะ
บาดเจ็บไม่เท่าไหร่ แต่คงตกใจมาก
ตะโกนโวยวายใหญ่...ฮือ พวกมึงหลอกกู กูไม่ขึ้นแล้ว
แล้วก็เดินหนีลูกไปลิ่วๆเลย แบบว่างอนจัด
(ทียังงี้ยายไวเชียวนะ 555)

ชะอุ้ย....แป๊บเดียวรำลึกความหลังซะแล้ว
สงสัยจะแก่แล้วนะเนี่ยเรา
(ไม่เอาๆ ไม่พูดเรื่องแก่...มันหยาบคาย)
เอาเป็นว่าตอนนี้บ่ายคล้อยแล้วนะ....
ไปหาข้าวเที่ยงกินดีฝ่า


..................................................................

บรรยากาศหน้าห้างจะมีซุ้มขายอาหารเจมากมาย
เรากำลังจะใจอ่อนกับส้มตำและยำมาม่าเจทีดูหน้าตาน่าทานมากๆ
ปรากฏว่าพี่ศักดิ์ดึงมือเข้าไปกินร้านขายข้าวราดแกงร้านหนึ่ง
ซึ่งแกบอกว่าเป็นเจ้าประจำ ขายทุกวัน
(โห....ไม่น่าเชื่อ ขายเจทุกวันจริงๆง่ะ )

พี่ศักดิ์คอนเฟิร์มว่าจริง
เพราะเวลาที่น้องสาวจากสระแก้วมาเยี่ยมแกที่นี่
เค้าก็จะพามากินที่นี่ เนื่องจากน้องสาวกินเจตลอดทั้งปี
และได้ชิมว่าอาหารร้านนี้ "แจ่ม"
รสชาติดีมั่กมาก น้องสาวชมเป๊าะว่าอร่อย

เอาวะ...โปรโมทขนาดเนี้ย
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้ว
แต่ก่อนเชื่อขอชิมหน่อยนะ
จะได้พิสูจน์ว่าอร่อยจิงๆ



บรรยากาศภายในร้านคะ
ร้านไม่ใหญ่นะคะ เป็นคูหาเล็กๆ
โดยอาหารจะวางขายนอกร้าน แล้วเราเอาเข้ามากินในร้าน
แต่แม้จะเล็ก เค้าก็จัดร้านสะอาดสะอ้านดีค่ะ
ที่ชอบใจคือ มีไมโครเวฟไว้อุ่นอาหารบางอย่างเช่น ห่อหมกให้ลูกค้า
ดูเค้าใส่ใจกับรสชาติอาหารดี
ถึงเป็นอาหารเจ เราก็ได้กินแบบร้อนๆ เสมอ



ของเราสั่งเป็นผัดวุ้นเส้นกับทอดมันข้าวโพดค่ะ
เวลาที่เค้าตักอาหารมาให้
เริ่มรู้สึกว่าหน้าตาน่ากินจังวุ้ย....

ยิ่งพอได้กินแล้วอร่อยมากๆๆๆๆค่ะ
เราแน่ใจว่าเค้าเพิ่งผัดวุ้นเส้นมาแน่ๆ
เพราะเส้นมันเหนียวนุ่ม และออกหนึบๆ ถูกปากเราที่ซุ้ด
มันไม่อืดเหมือนร้านอาหารเจบางร้านที่เคยกิน
แต่นี่จริงๆแล้วอร่อยกว่าร้านอาหารทั่วไปอีกนะคะ

ส่วนทอดมันข้าวโพดก็กรอบได้ใจมากคะ
เนื้อข้างในทำเหมือนทอดมันเป๊ะ เหนียวได้ที่ รสชาติกลมกล่อม
สรุปว่าอร่อยมากๆ เรากินหมดจานในพริบตาเลย




ส่วนของพี่ศักดิ์เป็นแกงจืดใส่ถั่วลิสงกับทอดมันข้าวโพด
(เน้ ! แอบเลียบแบบเค้า )

แอบชิมถั่วลิสงในจานพี่ศักดิ์อร่อยดีคะ
เม็ดแข็งกำลังดี ไม่เละเกินไป
คนทำกับข้าวเก่งจัง ทำไมทำอร่อยทุกอย่างเลยอ่ะ




เค้ามีน้ำพริกที่ทำเองให้ลูกค้าเติมด้วยนะคะ
พี่ศักดิ์คลุกข้าวแล้วติดใจเลยค่ะ
บอกว่าทำให้อาหารเผ็ดขึ้นและอร่อยขึ้นเยอะเลย




พี่ศักดิ์หง่ำๆๆๆ

V
V

กินเสร็จ....เก็บตังค์
จ่ายไป 60 บาท เท่ากับจานละ 30 บาท
ไม่แพงเลยอ่ะเมื่อเทียบกับรสชาติ
อิชั้นจึงมีแผนการไว้ในใจว่าจะต้องมาชิมอีกในวันหลัง
แม้ว่าจะเลยเทศกาลกินเจไปแล้วก็ตาม อิอิ




โดนลมพัดซะผมกระจุยเลย...
ยังกล้าเอามาลงอีกหรือเนี่ยหล่อน


............................................................


จบจากมื้อเที่ยง ก็เดินดูของต่อในห้าง
สักพักคุณอาก็โทรมาหา
ชีเพิ่งกลับจากอเมริกาค่ะ บ่นว่าคิดถึงและอยากกินข้าวด้วยจังเลย
อิชั้นเลยจัดให้ นัดคุณอาเจอที่ร้านอาหารเจแถวหน้าศาลากลางจังหวัด
(แถวนั้นของกินจะเยอะหน่อย)


อีกอย่างร้านนี้ถึงจะอร่อยแค่ไหน
อิชั้นก็คงไม่สามารถกินได้ถึงสองมื้อติดๆกันได้
คงต้องหาเปลี่ยนบรรยากาศเป็นแบบอื่น
และจะได้สั่งอาหารเป็นจานๆมาทานด้วยกัน....
น่าจะดีกว่า


V
V
V
V




มาถึงแล้ว ร้านที่เรานัด
ร้านนายจั๊วโภชนา ซึ่งงปกติเค้าจะขายข้าวต้มกุ๊ย
แต่พอเทศกาลกินเจ เค้าก็จะมาขายอาหารเจ
บรรยากาศคึกคักมากเลยค่ะ
คนชลบุรีเนี่ยช่างกินเจกันเยอะจริงๆ....



คุณอาแหม่ม กะอังเคิ่ลเจมส์
(จริงๆน่าจะเป็นอากะอาเขยเนอะ)
แต่อาแหม่มก็ให้เรียกว่าอังเคิ่ลจนติดปาก
อิชั้นเลยมีญาติผู้ใหญ่เป็นฝาหรั่งโดยไม่รู้ตัว อิอิ

อังเคิ่ลใจดีมั่กมาก
ตอนเราไปอเมริกา ขับรถพาเราไปเที่ยวครึ่งค่อนวัน
โดยที่เค้าขับพาอากับเราไปสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ
เช่นดิสนีย์แลนด์ องค์การนาซ่า
ทั้งที่เค้าต้องทำงานที่บ้านด้วย.....

โดยตอนเช้าเค้าจะขับรถไปส่งเรากะอา
แล้วตอนเย็นก็ขับรถมารับพวกเรา
ขับรถร้อยกว่ากิโลทุกวัน บางวันก็สองร้อยกว่า
เป็นอย่างนี้อาทิตย์นึง
เรายังรู้สึกขอบคุณเค้าอยู่ทุกวันนี้เลย

และอีกอย่างการได้พักบ้านอังเคิ่ลนั้น...
ก็เซฟค่าโรงแรมอิชั้นไปได้มากๆเลยคร่า
ทำให้ทริปอิชั้นถูกลงได้อีกเยอะเลย หุหุ



สองคนเค้าพบรักกันทางอินเตอร์เน็ทนะ
แล้วก็บินไปแต่งงานกันที่ฮาวาย
แต่ตอนนี้ย้ายมาอยู่ที่ฟลอริดา
เป็นรัฐที่อากาศดีโคตรๆ มีแสงแดด แต่ไม่ร้อน
แต่ตอนนี้อยู่ว่างๆเลยแวะมาเที่ยวเมืองไทยจ้า




เกือบลืมถ่ายอาหาร โดนหง่ำไปพักนึงแล้ว
อาหารก็มีทอดมัน ปลาเค็ม แกงจืดหน่อไม้ ผัดคะน้า อะไรทำนองเนี้ย
แต่กินแล้ว..มันไม่อร่อยเลยง่า
เค็ม เค็ม และเค็ม เท่านั้น
อาหารเราเลยเหลือบานเบอะ เพราะไม่ประทับใจเท่าที่ควร
(แอบคิดถึงร้านข้าวแกงเมื่อเที่ยง...ถูกและอร่อยกว่าเยอะเลยยยย)





คุณอาแหม่มกะอังเคิ่ลเจมส์ชวนไปโยนโบว์ลิ่ง
เพราะรู้ว่าพี่ศักดิ์ชอบมากกก สามารถโยนได้บ่อยๆโดยไม่เบื่อ
เลยนัดกันว่าอาทิตย์นี้ตอนเย็นจะไปโยนโบว์กัน
แล้วมาดูกันนะคะว่า หลานสองคนจะสู้คุณอากะอังเคิ่ลได้หรือเปล่า


แล้วเจอกันนะคะ