วันเสาร์ที่ผ่านมา  อิชั้นกะพี่ศักดิ์กลับไปเยี่ยมบ้านแม่ หลังจากที่ไม่ได้ไปมาสองอาทิตย์

แต่แม่กะป๊า เราก็เจอกันบ่อยนะ  เพราะเค้าชอบมาเที่ยวในตลาดแถวๆบ้านเรามากกว่า

วันนี้ก็ถือเป็นการคืนสู่เหย้า ของบ้านเราอีกวาระหนึ่งก็แล้วกัน....

จะบอกว่าอิชั้นตื่นเต้นมากกก.....ทั้งที่นี่ก็เป็นบ้านที่ตัวเองนอนมาเป็นสิบยี่สิบปีแล้ว  กลับไปมันก็ไอ้บ้านหลังเดิม ไม่รู้ว่าตื่นเต้นอะไรหนักหนา...

อนุญาติท้าวความนิดนึง......

ชีวิตของอิชั้นเป็นคนที่เปลี่ยนบ้านบ่อยมากกกก  ตอนเด็ก ประมาณ ม.1 ก็ไปอยู่กับอากงกะอาม่าที่บ้านใกล้ๆโรงเรียน เพราะเมื่อก่อนบ้านเราถือว่าไกลจากรร.พอสมควร และหลังก็เล็กด้วย  เค้าก็เลยให้ไปอยู่เป็นเพื่อนอากงอาม่า  ซึ่งก็ได้ผลมากค่า....อากงกะอาม่าบ่นปวดหูทุกวัน  (แห่ะๆ แต่เค้าก็รักน้า....ถึงจะพูดมากไปหน่อยก็เถอะ)

 พอขึ้น ม.5 ก็กลับมาอยู่กับป๊าแม่อีกครั้ง เพราะสร้างบ้านหลังใหม่เสร็จ  (บ้านอิชั้นสร้างนานขนาดไหน....คิดดู)แม่จึงรีเควสขอลูกสาวกลับมาอยู่กะแม่อีกรอบ  นัยว่าคิดถึงเต็มแก่  โดยที่อากงอาม่ารีบใส่พานคืนให้ เพราะรำคาญมันเหลือเกิน....เอิ๊กกก

ตอนเรียนมหาลัย อยู่ที่หัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ  ตรงบางนา  กะว่าจะไม่อยู่หอแล้วเชียว เพราะจริงๆรถปอ. ก็มีรับส่งตลอดทาง  ไม่ได้ลำบากอะไรมากมาย เพียงแต่ต้องเดินทางนานหน่อย.....ปรากฏว่าพอขึ้นปี 4 ชักเปลี่ยนใจ  ก็มันเรียนหนักขึ้นเรื่อยๆนี่นา ก็เลยขอแม่อยู่หอสัก 2 ปีสุดท้าย (เภสัชเรียน 5 ปีค่า)  แต่ก็เป็นชีวิตเด็กหอที่สนุกค่ะ เรียนบ้าง เฮฮาบ้างตามประสา

พอเรียนจบ มาได้งานที่กทม.  ก็เลยมาพักที่จุลดิศแมนชั่นที่ประตูน้ำกะน้องสาว   อู๊ยยยย....จะบอกว่าเป็นช่วงชีวิตที่เมามันส์กะการช๊อปปิ้งมากกก (ก็อยู่แถวไหนล่ะ !)  เสื้อผ้า เครื่องประดับ อิชั้นสอยจากที่นี่ตลอด  ทั้งถูกเงินและถูกใจ...ช๊อบ ชอบค่า  ทุกวันนี้ก็ยังหาโอกาสแวะเวียนไปประตูน้ำอยู่เรื่อยๆนะ เพราะติดใจที่นี่เข้าแล้วอย่างที่บอก...มันเริ่ศจริงๆค่า

ทำงานที่กทม. 3 ปี แล้วก็กลับมาอยู่ที่ชลบุรีอีกรอบ เพราะได้งานโรงพยาบาลที่นี่  ก็เลยอยู่มาตั้งแต่ปี 45  ซึ่งก็เกือบจะครบ 10 ปีแล้ว  ที่กลับมาอยู่ที่นี่     

เยอะไม๊ค่ะ  ผู้หญิงคนนี้  ย้านนิวาสถานบ่อยมากมาย  เท่าที่นับมือคร่าวๆก็ 5 ครั้งแล้ว  แต่ตอนนี้อิชั้นมีสถิติใหม่เป็นครั้งที่ 6  ก็ด้วยการแต่งงานแล้วย้ายไปอยู่กับพี่ศักดิ์เนี่ยแหล่ะ ....นับเป็นการย้ายที่อิชั้นเต็มใจอย่างยิ่ง

เม้าท์มานาน  เกือบลืมไปเลยว่าวันนี้เราจะไปที่ไหน....ตอนนี้เรามาถึงบ้านแม่แล้วค่า    เข้าไปในบ้านกันเถอะ

เข้าไปถึง แม่ก็พาไปนั่งโต๊ะกินข้าวเลย  สงสัยกลัวลูกสาวกะลูกเขยหิว

วันนี้กับข้าวเยอะมว๊ากกก  เลือกกินไม่ถูกเลย  จะบอกว่ายังไม่หมดแค่นี้นะคะ  คุณแม่ยังถือจานลูกชิ้นปลาลวกจิ้ม  กะต้มยำหัวปลาชามโตๆเข้ามาสมทบอีก  โอย...แค่นี้ก็กินไม่หวาดไม่ไหวแล้วค่า คุณแม่ขา

ไหนๆก็ได้เวลาอาหารแล้ว  งั้นหม่ำๆเลยล่ะกัน

อาหารมื้อนี้ของเราอร่อยมากกกกก  ไม่รู้คุณแม่ไปซื้อมาจากไหน.....สุโค่ยจริงๆ

ทั้งไส้เป็ดพะโล้  ซึ่งปกติอิชั้นไม่แตะเลย  แต่วันนี้ป๊าเชียร์ว่าอร่อยๆ ให้ลองทาน....ทานเข้าไป โอ้วว มันกรุบ มันกรอบได้ใจมาก  ทั้งน้ำจิ้มมันก็เข้มข้น กินเข้าไปแล้วต้องคีบชิ้นใหม่ซ้ำ  อร่อยๆๆๆ

หรืออย่างน้ำพริกไข่ปู  ก็ถูกปากพี่ศักดิ์มากมาย  รสชาติเด็ดดวงมากกก น้ำพริกมันกลมกล่อมอ่ะ  ไข่ปูก็ชิ้นใหญ่ เคี้ยวมันดีแท้...ชอบๆๆ

มื้อนี้กินกันจนจุกเลยค่ะ....เพราะอาหารเลิศรสที่คุณแม่ตั้งใจซื้อมาให้  และบรรยากาศสบายๆที่เราได้กลับบ้านที่คุ้นเคย  วันนี้เลยซัดซะเต็มที่เลยค่ะ  มีความสุข  อิอิ

 หลังอาหาร เราก็นั่งคุยเล่นกันตามอัธยาศัย  ปรากฏว่าแม่กะน้องชายยกกล่องใส่พระมาให้พี่ศักดิ์ดู  เพียงเท่านั้นแหล่ะ...อิชั้นกลายเป็นคนนอกวงสนทนาไปในทันทีเลยทีเดียว  (ไม่ได้เล่นพระกะเค้า  ดูไม่เป็นอ่า)

ไม่มีใครสนใจหนูแล้ว    ส่องกันใหญ่ ฮือๆ

หลังจากพี่ศักดิ์ส่องพระหนำใจแล้ว  เราก็กลับบ้าน แต่ก่อนกลับ  เราแวะไปหาญาติเราก่อน

มาที่บ้านสาวหมวย ถ้าใครเคยอ่านไดอารี่ว่าที่เจ้าสาวมือใหม่ของอิชั้น  น่าจะจำสาวหมวยได้  ชีเป็นทั้งญาติและผู้ช่วยเจ้าสาวที่ดีมากกก  สามารถช่วยเหลืออิชั้นได้เยอะเลย......ซึ่งตอนนี้ถึงแม้งานแต่งของอิชั้นจะผ่านพ้นไปแล้ว  แต่อิชั้นก็ยังแวะเวียนไปหาอยู่บ่อยๆ  อีกทั้งบ้านสาวหมวยมีพระเครื่องเยอะมว๊ากกก  จึงดึงดูดให้พี่ศักดิ์พาอิชั้นมาบ้านนางบ่อยๆ  โดยไม่มีอิดออดแต่ประการใด

แต่วันนี้ที่บ้านสาวหมวยมีภารกิจหญ่ายยมากค่ะ  นั่นคือชีต้องทำคุกกี้ส่งลูกค้าค่ะ  อ้อ...ลืมเล่า  สาวหมวยเธอทำขนมเก่งค่ะ   สามารถทำเป็นอาชีพเสริมได้  ซึ่งตอนนี้ออเดอร์เธอก็เยอะมากกก เพราะใกล้ช่วงปีใหม่  นัยว่าทำขนมกันมือเป็นระวิงเลย

ไหนๆก็มากันแล้ว  ขอแอบดูวิธีทำของเธอหน่อยนะคะ

เริ่มจากใส่เครื่องทุกอย่าง  ทั้งเนย น้ำตาล ลูกเกด อัลมอนด์  + เครื่องอื่นๆตามสูตร คนให้เข้ากัน

จากนั้นเอาไปใส่เครื่องตี และค่อยๆใส่แป้งลงไป  ตีมันเข้ากัน

ได้ส่วนผสมที่เข้าเป็นเนื้อเดียวกันแล้ว ก็เอามาปั้นเป็นลูกๆ

แล้วก็เข้าเตาอบ

เสร็จแล้วก็จะได้คุกกี้หน้าตาน่ากินเยี่ยงนี้ 

จะบอกว่า....มันอร่อยมว๊ากกก  เป็นคุกกี้ที่หอมเนย และเข้มข้นสุดๆ  เพราะสาวหมวยเธอใส่เครื่องไม่อั้น  แบบว่าไม่อยากทำของไม่อร่อยให้คนอื่นกินแล้วเอาไปด่า!    ชีก็เลยจัดซะเต็มที่  แต่มันอร่อยๆจริงๆนะ  และยิ่งทำเสร็จใหม่ๆนะ ทั้งห้องจะหอมกรุ่นด้วยกลิ่นเนย   ทั้งยังเป็นคุ๊กกี้โฮมเมด  (เพราะไม่ได้ใส่สารกันบูดค่ะ)   มันก็เลยยิ่งเฟรช ยิ่งสด  กินแล้วได้รสคุ๊กกี้เข้มข้นถึงใจจริงๆ

เสร็จแล้วก็แพคใส่กล่อง เตรียมส่งลูกค้า

เฮ้อ....เห็นวิธีการทำแล้ว  อิชั้นคงไม่ถนัด  รู้สึกว่ารอกินอย่างเดียวจะคล่องกว่า   วันนี้ก็เลยได้ติดมือกลับมา 1 กล่อง อิอิ

อยู่ได้สักพัก ป๊าก็พาอาๆมาดูวิธีทำขนมเหมือนกัน  เพราะคุณอาอยู่ออสเตรเลีย  ตอนนี้กลับมาเยี่ยมบ้าน ก็เลยมาขอดูวิธีทำ เผื่อจะเอากลับไปทำที่เมืองนอก....(สูตรนี้โกอินเตอร์เลยนะหมวย อิอิ) 

พอถึงเวลาอาหารเย็น  (จริงๆออกจะค่ำๆหน่อย)   อากาศในเมืองชลก็เย้น เย็นได้ใจ  ป๊ากะแม่เลยชวนอาๆกะเราไปกินข้าวต้มปลาที่ร้านนายหนับ ตรงถนนเมืองใหม่

มานั่งที่ร้านแล้ว

ของเราสั่งเป็นก๊วยจั๊บปลา + ซี่โครงหมูค่ะ   ร้านนี้แปลกนะ   ขายซี่โครงหมูด้วย

จะบอกว่า  มันอร่อยมากกกก ปลาชิ้นใหญ่ + สดดี และซี่โครงหมูก็เปื่อยยุ่ย กำลังกิน  เนื้อนุ่มดีค่ะ  ชามนี้ราคา 60 บาท  แพงหน่อย ....แต่อร่อยคุ้มค่าที่จะลองค่า

หนึ่งวันสบายๆของเราก็ผ่านไปแล้วค่ะ......แต่เดี๋ยวอาทิตย์หน้า  เราจะไปลั้นลากันที่ฮ่องกงกันแล้ว  เดินทางพฤหัสนี้ กลับวันอาทิตย์.....คาดว่าน่าจะเป็นทริปสบายๆส่งท้ายปีใหม่สำหรับเรา

แล้วเจอกันใหม่อาทิตย์หน้านะคะ

Create Date : 18 ธันวาคม 2554
Last Update : 20 ธันวาคม 2554 15:31:05 น.		1 comments
Counter : 1582 Pageviews.
Share Tweet