ไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่เลิกรา  ในที่สุด  วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของทริปฮ่องกง – มาเก๊า ของเราแล้วค่ะ
วันนี้เราจะเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรม  หลังจากที่ทานอาหารเช้ากันเสร็จ



โดยอาหารเช้าที่ทางทัวร์จัดให้วันนี้  เป็นติ่มซำอีกแล้วจ้า  อิชั้นแอบหวังในใจลึกๆว่า  มันจะอร่อยสูสีคู่คี่กับของเมื่อวานตอนเช้า ......รสชาติมันยังติดปากอยู่แลย



ร้านติ่มซำร้านนี้ อยู่ในห้างไม่ไกลจากโรงแรมมากนัก   ทางทัวร์จึงนัดเวลา 8 โมงเช้า เมื่อพวกเราลงมาพร้อมกัน  ก็พาเราเดินทางไปยังร้านแห่งนี้



บรรยากาศฮ่องกงยามเช้า...




มาถึงร้านแล้ว....





ร้านใหญ่ทีเดียวค่ะ  ท่าทางจะมีทัวร์มาลงเยอะไปหมดเลย.....เค้าพาเรามานั่งโต๊ะด้านใน แล้วก็ทยอยเสริฟติ่มซำหน้าตาต่างๆมากมาย


ติ่มซำที่นี่ออกแนวใหญ่โตมโหทึกนะคะ  ชิ้นใหญ่ทีเดียว  ส่วนรสชาติ.....เราว่ายังสู้ร้านเมื่อวานไม่ได้   อันนี้มันจะออกจืดๆมากกว่า






ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว  เราก็เดินกลับไปเก็บของ + เช็คเอาท์  พอดีผ่านร้านขายขนมจำพวกลูกกวาด  ช๊อกโกแลต  ผลไม้อบแห้ง  แบบที่ชั่งขายเป็นขีดๆ  ซึ่งมีแฟรนไชส์ขายไปทั่วฮ่องกง   (นึกถึงอากิโกะของบ้านเราสมัยก่อน)   ร้านนี้ช๊อกโกแลตอร่อยค่ะ  อิชั้นเคยซื้อมากินเมื่อปีที่แล้ว   อร่อยมว๊ากกกกก  แต่ต้องเป็นแบบเกรดดีหน่อย  และราคาแพงนิดนึง.....


หนนี้อิชั้นเลยซื้อไปสองถุงใหญ่  ถุงนึงไว้ฝากน้องๆที่ทำงาน......อีกถุงนึงเอาไว้กินเองจ้า...หุหุ  (ตะกละอย่างนี้ ไม่แปลกใจเลยที่อ้วน....)






พอเราซื้อเสร็จ  เราก็กลับไปเก็บของเพื่อเช็คเอาท์   จะบอกว่ากระเป๋างี้บวมกันเชียว   เพราะช๊อปกันค่อนข้างกระจาย   เลยต้องมีการฝากของในกระเป๋าคนที่ยังไม่ตุงบ้าง  อะไรบ้าง  (พี่ศักดิ์โดนไปหนักสุด  เพราะช๊อปน้อย กระเป๋าเลยมีพื้นที่เหลือให้ฝากอีกเยอะ อิอิ)



เสร็จแล้ว  เราก็เช็คเอาท์   ลากกระเป๋ามาที่ล๊อบบี้   แล้วก็รวมพล รอขึ้นรถ
ต่อจากนี้ไป.....เราจะเดินทางไปที่ท่าเรือเฟอรี่  เพื่อข้ามฟากไปมาเก๊า  เนื่องจากเราจองตั๋วเครื่องบินกลับที่มาเก๊า  (ทำไมไม่กลับที่ฮ่องกง ? ไม่เข้าใจเหมือนกัน )



พอไปถึงท่าเรือ  ไกด์ก็ปล่อยให้เป็นโปรแกรมอิสระ   โดยจะปล่อยให้ช๊อปปิ้งกันที่จิมซาจุ่ย ซึ่งอยู่ใกล้ๆโซนท่าเรือ     และนัดเจอกันอีกทีเวลาห้าโมงเย็น ดูนาฬิกาตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้ว  เท่ากับเราต้องหาข้าวเที่ยงทานที่จิมซาจุ่ยนี้   



เนื่องจากพวกเรามีอาม่าซึ่งเป็นโรคเบาหวานเดินทางมาด้วย  เราก็เลยไม่อยากให้ผิดเวลาทานข้าวกันมาก   พอเจอร้านขายหมูแดง   เมื่อคืนก่อนที่เรามาจิมซาจุ่ย  เราก็เลยแวะกินกันเลย....เนื่องจากไม่อยากให้เสียเวลารอนาน  (ร้านนี้ค่อนข้างเร็วค่ะ....ถ้าไม่สั่งก๋วยเตี๋ยว)



เมนูร้านนี้มีภาษาไทยกำกับด้วยนะค้า ท่าทางจะเป็นร้านที่คนบ้านเฮามาทานกันเยอะ













อาหารบนโต๊ะ ก็เลยเป็นอาหารเดิมๆ เหมือนที่เราเคยสั่งทาน ....แต่ก็อร่อยอ่ะ  โดยเฉพาะหมูแดง    ถูกปากเราที่สุดแล้ว  ทั้งนุ่มละมุน  อร่อยสุดๆ กินแบบลืมอ้วนเลยอ่า.....










เสร็จแล้ว ป๊ากับแม่ก็ขอพาอาม่าไปนั่งรอที่ท่าเรือ  ปล่อยพวกเราละอ่อนน้อยทั้งหลาย  (แน่ใจนะที่พูด)  ไปเดินช๊อปปิ้งกัน......เฮ้



น้องของอิชั้น  2 คน ก็ปล่อยอิชั้นกับพี่ศักดิ์ เดินกันตามลำพัง  เหมือนกับพวกเค้าก็ไม่อยากมาเป็นกขค.เท่าไหร่..เราสองคนจึงต้องเดินเล่นกันในย่านจิมซาจุ่ย....







ช่วงนี้อากาศดีมากกกค่ะ  ไม่หนาวจนเกินไป   วิวรอบตัวก็สวยด้วย  เดินเล่นตามถนน  ก็จะมีพร๊อพวันคริสมาร์ตมากมาย ชวนให้ถ่ายรูปเล่น น่ารักๆทั้งนั้นเลยค่ะ.... 



อิชั้นกอดเอวพี่ศักดิ์เอาไว้  นึกๆไปก็เหมือนความฝัน   ที่เราสองคนได้เปลี่ยนบรรยากาศจากที่เมืองไทยที่ร้อนตับแล่บ  มาเดินเล่นเย็นๆชิลๆที่ฮ่องกง............

ถ้านี่เป็นความฝัน เราก็ไม่อยากจะตื่นหรอกค่ะ ก็มันมีความสุขนี่ !



เดินๆไปก็หยุดถ่ายรูปเป็นระยะๆ























แล้วความฟลุ๊คของอิชั้นก็เกิดขึ้น   เมื่อิชั้นได้เห็นคนยืนชูป้ายโฆษณา นาฬิกา Casio  เซล !!!   (เหมือนเมื่อปีก่อนเปี๊ยบบบ)

ในใจก็นึกอยากได้นาฬิกาขึ้นมา....ปล่าวหรอกค่ะ  อิชั้นไม่ได้ซื้อใส่เองหรอก   ปีที่แล้วก็เพิ่งซื้อ Baby-G มาเรือนนึง   แต่กะจะซื้อให้แม่เอาไปฝากญาติของเรา  เพราะเห็นแม่เปรยๆอยู่ว่าอยากซื้อนาฬิกาไปฝาก   แต่ยังหาร้านแบบที่ซื้อปีที่แล้วไม่เจอ....



แต่....นี่ไง !! มานอยู่ตรงนี้เอง   หุหุ   อิชั้นเลยเข้าไปถามคนชูป้าย  (โดยที่มีพี่ศักดิ์ยืนงุนงงข้างๆ) 
เพื่อให้เค้าพาไปที่ร้าน   คนชูป้ายก็ดีใจหาย   รีบเอาป้ายไปฝากเพื่อนข้างๆ  แล้วก็พาอิชั้นกะพี่ศักดิ์  ไปที่ตึกๆหนึ่ง  และกดลิฟท์พาเราไปที่ชั้น 7



ถึงตอนนี้สีหน้าพี่ศักดิ์นี่งุนงงถึงขีดสุดแล้ว  คงคิดว่าอิชั้นพามาซื้อของเถื่อนหรืออย่างไร.....ยังไม่เคยเจอละซี่   เดี๋ยวไปถึงร้านก็รู้เอง  อิอิ








มาถึงร้าน  ก็มีนาฬิกาคาสิโอมากมายให้ท่าเลือกสรร   หน้าตาของร้านก็เหมือนร้านที่เราเคยไปซื้อปีที่แล้วไม่มีผิด  (แต่เป็นคนละที่แน่นอน  เพราะปีที่แล้ว อิชั้นซื้อที่มงก๊ก  แต่ที่นี่คือจิมซาจุ่ย)



แต่ด้วยความที่หน้าตาร้านมันเหมือนกันมากกก  อิชั้นเลยอดความสงสัยไม่ได้  พอถามพนักงานก็เลยถึงบางอ้อ   เค้ามีหลายสาขานี่เอง  มิน่า...แต่ละร้านมันถึงได้เหมือนกันหมด  (แต่มันเป็นร้านเดียวกันจริงๆนะ  ถุงที่ซื้อมาปีที่แล้วยังหน้าตาเหมือนกันเลย)



อิชั้นเลือกนาฬิกาให้แม่ไปฝากญาติ  และซื้อ Baby-G ตามออเดอร์ฝากซื้อของเจ้าหน้าที่ที่รพ.   และเห็นพี่ศักดิ์เมียงๆมองนาฬิกาเรือนเงินเรือนนึง  หน้าตาดูวัยสะรุ่นสวยดี  ก็เลยเชียร์พี่ศักดิ์ให้ซื้อไปใช้  ราคาไม่แพงค่ะ  ประมาณ 1,600 บาท  แต่มันสวยดีนะ....พี่ศักดิ์เชื่ออิชั้น  ก็เลยสอยมาอีกเรือน   สิริรวมเราซื้อนาฬิกาที่นี่ไปสามเรือน   หมดไปห้าพันกว่าบาท

ร้าน Sasa สุดที่ร๊ากกก ของอิชั้น  ชอบมว๊ากกก  เจอเมื่อไหร่เข้าตลอด... และได้ของทุกครั้งด้วย จนพี่ศักดิ์ขยาดเจ้าป้ายสีชมพูบานเย็นนี่มากมาย  ค่าที่อิชั้นพุ่งเข้าหาทุกครั้งที่เจอมัน และที่ฮ่องกงก็มีร้านนี้เยอะเสียด้วยนะ  หาได้ง่ายยิ่งกว่าเซเว่นบ้านเราเสียอีก  

ใหม่ๆพอเจอร้าน ขอพี่ศักดิ์แวะเข้าไป  พี่แกก็โอนะ......แต่พักหลังๆชักเป็นเอาหนัก  เข้ามันทุกร้าน......และร้านมันมีเยอะด้วยไง  จนสุดท้าย  พี่ศักดิ์ต้องล๊อคแขนอิชั้นเอาไว้  ไม่ยอมให้เข้าอีกแล้ว  ตอนหลังๆที่กลับไปเจอแม่ เห็นพี่ศักดิ์เล่าอะไรก็ไม่รู้..... "พอเจอร้านนะ  พุ่งเข้าไปอย่างกับวัวกระทิงเลยแม่..."   (หวังว่าคงไม่ได้หมายถึงอิชั้นนะคร้า )



ช๊อปเสร็จแล้ว  ก็เดินกลับไปหาป๊า แม่ อาม่าที่รอที่ท่าเรือเฟอรรี่  พอถึงเวลาห้าโมงเย็น  พวกเราก็นั่งเรือเฟอรี่ข้ามฟากไปที่เกาะมาเก๊า....จากนั้นก็เดินทางไปที่สนามบินมาเก๊า   เพื่อเช็คอินและโหลดกระเป๋า



จากนั้นเราก็นั่งรอเวลาขึ้นเครื่อง  ก็เลยหาอาหารเย็นทานกัน......อาหารที่ขายในสนมบินนี้แพงมากกกค่ะ  ไม่ค่อยอร่อยด้วย  แต่เราก็กินเพื่อรองท้องไว้ก่อน....จนถึงเวลาสี่ทุ่ม พวกเราจึงขึ้นเครื่องและออกเดินทางจากมาเก๊า  กลับสู่บ้านของเรา



ในที่สุดทริปของเราก็จบเพียงเท่านี้ค่ะ   เวลาที่เที่ยวอาจจะน้อยไปหน่อย  แต่ก็ต้องเข้าใจสำหรับป๊าแม่อิชั้น  ซึ่งเวลาเป็นเงินเป็นทองเหลือเกิน  ยิ่งใกล้วันกลับบ้านสองคนยิ่งคิดถึงงาน.....อยากกลับไปสะสางงานเป็นการใหญ่  (ต่างกับอิชั้นมากมาย......ซึ่งไม่เคยคิดถึงที่ทำงานเลย...เอิ๊กกก)



แต่เท่านี้ก็ดีนักหนาแล้วเนอะ  กับครอบครัวๆนึงที่มีเวลาน้อยไปนิดดด  แต่ก็ยังอุตส่าห์ได้เจียดมันมาเที่ยวด้วยกัน  มีเวลาที่ดีๆด้วยกัน  แค่นี้ก็ประทับใจมากสำหรับเราแล้วหล่ะ...

Create Date : 14 มกราคม 2555
Last Update : 12 กันยายน 2556 13:55:08 น.		3 comments
Counter : 1489 Pageviews.
Share Tweet