จากความทรงจำของวันที่ 17 มีนาคม 2554

ความตั้งใจประการหนึ่งนับแต่ต้นปีมาก็คือ จะพยายามเขียนไดอารี่ค่ะ คุณๆขา.. สั้นบ้าง ยาวบ้าง ก็ว่ากันไป แต่คงดีกว่าปล่อยให้ความทรงจำถูกหยากไย่เกาะอยู่อย่างนั้น

วันนี้คือวันพฤหัสบดีที่ 17 มีนาคม 2554 เวลา 23.45 วู้ววววว เลขสวยจริง อะไรจริง

บันทึกชีวิตจากความทรงจำ ณ วันนี้คือ

* เรื่องใหญ่ที่สุดประจำวันและน่าจะประจำโลก ซึ่งอาจจะกินยาวไปอีกพักใหญ่ๆคือ เหตุการณ์ที่ญี่ปุ่น นับเป็นความซวยแบบซ้ำซ้อน ชนิดชวนคิดว่าเป็นปีชงของญี่ปุ่นได้ไม่ยาก ลากมาตั้งแต่แผ่นดินไหวขนาด 9.0 ริคเตอร์ ตามมาด้วยคลื่นยักษ์สึนามิความสูง 10 เมตรที่ว่ากันว่า ก่อตัวและถล่มเร็วขนาดชาวญี่ปุ่นที่มีระบบการเตือนภัยยอดเยี่ยมแน่นหนาที่สุดของโลก ยังไม่ทันตั้งตัว ประมาณการกันว่า ตัวเลขผู้เสียชีวิตครั้งนี้อาจบานปลายไปถึงหลักหมื่น ซึ่งก็คงไม่เกินการประมาณการเลย เพราะข่าวว่ามีหมู่บ้านหมู่บ้านหนึ่ง มีชาวบ้านอยู่ 17,000 หายไปหมื่นนึง ตายแน่ๆแล้วสองพัน ภาวนาให้พระญี่ปุ่นเทวาธิราชประจำประเทศ ช่วยคุ้มครองที่ยังหาไม่พบด้วยเถิด

กำลังหนาวๆจากสึนามิ ก็ต้องร้อนระอุกับปัญหาโรงงานนิวเคลียร์ที่บังเอิญไปตั้งเล่นที่แถวนั้นพอดี แหม่ๆๆๆ ที่ตั้งกว้าง ดั๊นนน เอาไปตั้งใกล้ความเสี่ยงฝั่งชายทะเล รู้ทั้งรู้ว่าปลาอานนท์ใต้ประเทศตัวน่ะ มันพยศ ขยับตัวปีละตั้งหลายครั้ง ยังไม่ระวังอีก จนถึงตอนนี้ ชาติต่างๆเช่นฝรั่งเศส ออสเตรเลีย เป็นอาทิ ได้ออกประกาศเตือนชาวประเทศตัวเองให้รีบเผ่นกลับโดยด่วน ไม่งั้น เค้าไม่รับรองความปลอดภัยจริงๆนะตัว..

เพิ่งจะหนาวๆร้อนๆ แบบปรอทไม่นิ่งอยู่พักเดียว เจ้ากรรมนายเวรญี่ปุ่นก็คิดบัญชีซ้ำอีกระลอกด้วยหิมะตก ที่ตามข่าวว่ากันว่าอุณหภูมิติดลบถึง 5 องศาเลยเชียว อย่างงี้คนที่รอดจากสึนามิแล้วยังไม่ได้รับการช่วยเหลือ คงได้บอกศาลาเจ้าหนี้ชาตินี้กันอีกจำนวนไม่น้อยจากความโหดร้ายของอากาศ

เป็นโศกนาฏกรรมต่างชาติครั้งแรก ที่รู้สึกใจกระตุกวูบ และกระตุกแรงไปถึงหัวตา จนน้ำตาพาลไหลเอาดื้อๆ สงสารอย่างจับใจเอาจริงๆจังๆ จะอีกนานแค่ไหนหนอ กว่าที่รอยช้ำนี้จะลบเลือน...

พ้นจากความวิปโยคที่ญี่ปุ่นประสบอยู่ ก็มาปะกับความวิปริตของสภาพอากาศแปรปรวนของเมืองไทย และคงไม่ใส่ร้ายเกินไปถ้าจะบอกว่าของโลกด้วยซ้ำ ขณะนี้ที่นั่งอัพบล็อคอยู่ อุณหภูมิภายในห้องนอนดิฉันที่จับค่าโดย Samsung Galaxy Tab คือ 19 องศา...บร๊ะเจ้า!! ต้องอุทานเวอร์ๆอย่างนี้จริงๆ ก็ตั้งแต่เกิดเป็นตัวเป็นตนมาจนป่านนี้ ไม่เคยเจออากาศอย่างนี้กลางเดือนที่เริ่มร้อนตับแล่บมาก่อนเลย

สภาพความวิปริตของอากาศครั้งนี้ ก็เริ่มด้วยฝนที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ ที่เริ่มตกไม่รู้เวล่ำเวลาตั้งแต่ช่วงกลางธันวาคมแล้วด้วยซ้ำ แล้วก็มีประปรายแซมๆมาแบบไม่ให้น่าเกลียดตั้งแต่มกราคมจนถึงเดือนนี้ พอเมื่อวาน ฝนก็ตกอีกเช่นเคย แต่คราวนี้ตกแล้วไม่ยักกะเย็นสบายเหมือนปกติ กลับได้ความหนาวมาเยือนแทนนนนนนน

บรรยากาศทองหล่อผ่านมุมมองของ PicPlz ค่ะ



อยากจะเขียนให้เห็นว่าเหงาแบบจับจิต เพราะบรรยากาศ อากาศและเพลง Ombra Mai Fu ของ Paul Schwartz feat. Rebecka Luker มันช่วยให้อยากนั่งกอดตัวเองเงียบๆ นานๆ และดำดิ่งลงไปให้ลึกสุดห้วงใจ..

นิทราสวัสดิ์ทุกๆท่าน

Create Date : 18 มีนาคม 2554 Last Update : 18 มีนาคม 2554 0:08:45 น. Counter : 414 Pageviews.		0 comments
Share Tweet