ผลกรรมที่หนีไม่พ้น ภาค ใช้กรรมคุณกุ้งก้ามกราม
Free TextEditor
เนื่องจากเคยทำเลวไว้เยอะ ที่บาปหนาก็ อาณาติปาตา นี่ล่ะ ปัจจุบันที่เกรงกลัวต่อบาปมาก เพราะ เคยเลวมาก่อน ถึงได้เกรงกลัวต่อบาป วันนึงชีวิตมันถึงขีดสุดแล้ว กรรมส่งผล แต่ด้วยที่อาจจะพอมีบุญ หรืออะไรที่หนุนไว้ เหลืออยู่บ้าง ซึ่งเห็นหนอ ก็บอกว่า ที่ได้มีโอกาสทำกรรมฐาน เพราะ ๑. บุญที่สวดมนต์ ทำนอง สรภัญญะ ทุกวัน จันทร์ถึงศุกร์ ตั้งแต่ ป.๖ ถึง ม.๑ (เข้าประกวดการแข่งขัน ชิงถ้วยพระราชทาน สมเด็จพระเทพ ฯ ซึ่งก็ได้ที่ ๓ ) ๒. บุญที่ กตัญญู กตเวที พ่อแม่ เชื่อฟังท่าน ช่วยงานทุกอย่าง ทำอะไรก็จะต้องพ่อแม่มาก่อน ๓. บุญจากอดีตชาติ ที่ทุกชาติ จะอธิษฐานจิต ทุกชาติว่า ขอให้ได้อยู่ใต้ร่มโพธิ์ของพระศาสนา และได้ปฏิบัติกรรมฐาน เพิ่มขึ้นทุกชาติไป เมื่อทำกรรมฐาน บุญเกิด เจ้ากรรมก็มารับคืนทันที เจอวิบากกรมหนักๆ เป็นปกติของคนทำกรรมฐาน คนทำกรรมฐาน สร้างบุญปุบ เจ้ากรรมเอาคืนปับ (มีหนี้ ไม่มีเงินใช้คืน เจ้าหนี้ไม่มาทวง เพราะรู้ว่าไม่มีเงินให้ พอมีเงิน เจ้าหนี้รีบมาทวงเงินเลย เพราะรู้ว่ามีเงินแล้ว) นี่ล่ะ ทำไมยิ่งทำกรรมฐาน ยิ่งรู้สึกว่า อุปสรรค ในชีวิตมันเยอะขึ้นจัง จึงควรรู้เท่าทัน ตรงนี้ คนไม่ทำกรรมฐาน ไม่สร้างบุญ เจ้ากรรมไม่มาเอาคืน รอส่งแรงกรรมหนักๆ ครั้งเดียว ให้ล้มทั้งยืนเลย (บางราย ต้องตายใช้กรรม แต่ทำกรรมฐาน ก็ลดแรงกรรม ไม่ให้ถึงตายได้) แต่เห็นหนอ ก็รู้ว่า เศษกรรม ที่ต้องใช้ ยังไงก็หนีไม่พ้น แต่ด้วยทำกรรมฐาน ใช้กรรมไปบ้างแล้ว ทำให้เหลือเศษกรรมที่ต้องใช้เจ้ากรรมนายเวร ภาค กรรมตัดก้านตากุ้งก้ามกราม
กุ้งอายุประมาณ ๔ เดือน เนื่องจากต้องทำงานทดลอง เพื่อนร่วมงานอีก ๒ คน ไม่อยากลงมือ แต่ไม่ทำก็ไม่เสร็จงาน เราเลยเป็นคนเดียวที่ลงมือตัดก้านตากุ้งเอง เราเอาเครื่องผ่าตัดมากางออก เอากรรไกรผ่าตัดนี่ล่ะ ฆ่าเชื้อด้วยแอลกอฮอล์ แล้วเอาไปรนไฟ ร้อนจัด ลงมือตัดก้านตากุ้งทันที ตัวกุ้งสั่นทั้งตัวด้วยความเจ็บปวด เมื่อโดนความร้อนจากกรรไกร ตัดลงที่ก้านตาซ้าย จากนั้นนำไปปล่อยลงเลี้ยงต่อ บางตัวตาย ถ้าทนความเจ็บปวดได้ บางตัวก็รอด ผลคือ ตัวที่รอดมีหนวดกุ้งงอกขึ้นมาแทนที่ตาซ้าย หลังจากนั้น ๕ ปี (ซึ่งก็ทำกรรมฐานมาได้ หลายปีแล้ว ) เจ้ากรรมมาทวงหนี้กรรมคืน จากที่ต้องรับกรรม "ตาข้างซ้ายต้องบอด" ไปตามที่ทำกรรมไว้กับกุ้งก้ามกราม หลายชีวิต ด้วยการสร้างบุญ ทำกรรมฐาน แผ่เมตตาให้กุ้งก้ามกรามทั้งหลาย ทำให้ เศษกรรม ที่ต้องรับ ก็คือ
ช่วงนั้นรับดูแลข้อมูลเวบไซด์ภายในของฟาร์ม ใช้คอมพิวเตอร์บ่อยมาก ทุกวัน เช้าจดเย็น แต่ไปใช้งานคอมพิวเตอร์ที่ออฟฟิส เช้าวันนึง เจ็บตาซ้าย เนื่องจากแสงคอมพิวเตอร์ที่ออฟฟิส ปรับค่าไว้สูงมาก (มาค้นพบสาเหตุภายหลัง) ทำให้เกิดอาการตาอักเสบ เหมือนมีเข็มมาแทงตา เจ็บยิบๆในดวงตาเลย ทรมานจัง แต่แค่นี้ยังไม่สะใจเจ้ากรรมนายเวร ก็ไปหาหมอ หมอให้ยาหยอดตามา ซึ่งมีอาการดีขึ้นเล็กน้อย ถึงจะเจ็บตาแบบตาซ้ายใช้งานไม่ได้แต่ด้วยความที่งานเร่งด่วน บอสก็ส่งไปทำข้อมูลต่อ อีกฟาร์มนึงที่มีสัญญานดาวเทียม และ ที่สำคัญตาขวาเราสามารถทำงานได้ (บอสดูเกรงใจเราอยู่ แต่งานมันเร่งอะ) ก็ทนนั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์ต่อไป แบบนี้ ๓ วันติดๆกัน อาการดีวันดีคืน แต่ตาหยอดตาหมด ก็เลยไปโรงพยาบาลอีก หมอเฉพาะทางไม่อยู่ หมออีกคนเลยจ่ายยาหยอดตามาให้ พร้อมยาป้ายตา วันต่อมาเกิดอาการ ตาอักเสบรุนแรง ตาซ้ายปิดสนิท มีเยื่อขุ่นๆ เหนียว ปิดตาซ้าย ลืมตาไม่ได้ น้ำตาไหลตลอดเวลา ทั่วดวงตาเป็นสีแดง บอสดูท่าไม่ดีแล้ว ให้พัก ไม่มีวี่แววว่าอาการจะดีขึ้น ก็กำหนดเวทนา ปวดหนอ ไปเรื่อยๆ รู้หนอ ปวดหนอ ก็ระลึกกรรมขึ้นมาได้ นี่มันกรรมที่ ตัดก้านตากุ้ง ตัดก้านตาซ้าย ก็เอ่ยแผ่เมตตาออกไปและยอมรับกรรม ที่ต้องใช้คืนอยากเต็มใจ
พ่อแม่ และน้องลิง เครียดกันไปหมด เป็นห่วงเรามาก เพราะไม่สามารถมาดูแลได้ ตอนนั้นน้องลิงติดงานที่สนามบิน ลามาหาไม่ได้เลย ข้าวน่ะ ไม่มีคนเอามาให้หรอก ไหวก็เดินไปกินเอง ไม่ไหวก็อดกิน นอนซมอยู่บนเตียง มีอาการไข้ขึ้นซ้ำด้วย (กรรมเอ๊ยกรรม) พ่อแม่ก็ปวดใจมากขึ้น เราก็ร้องไห้ทุกครั้งที่คุยกะพ่อแม่ มีโอกาส ตาบอดสูงมาก ถอดใจกันหมด บอสส่งตัวไปโรงพยาบาลบ้านแพ้ว (เราร้องขอเอง เพราะเป็นโรงพยาบาลที่เชี่ยวชาญ ด้านดวงตา) หมอฉีดสีอะไรไม่รู้ใส่ตาซ้าย หมอว่า มีการฉีกขาดของเนื้อเยื่อในตาซ้าย ประมาณนี้และให้คำมั่นที่ว่า หายแน่นอน ให้หยุดใช้ยาป้ายตา และยาหยอดตา ที่หมอโรงพยาบาลเอกชนที่เพชรบุรีให้ใช้ก่อนหน้านี้ ยาหยอดตาที่เราได้มา ครั้งที่ ๒ เป็นตัวยาคนละตัวกับหมอเฉพาะทางให้เรามา ทำให้เราเกิดอาการแพ้อย่างรุนแรง รวมกับ อาการแพ้ยาป้ายตา ทำให้ตาซ้ายเกือบบอด ไม่นาน อาการก็ดีขึ้น พ่อแม่ สบายใจขึ้น แต่เศษกรรม ยังจะต้องชดใช้เจ้ากรรมนายเวร ต่อไปอีกหลายปี บางครั้งก็ปวดเบ้าตาซ้าย สุดๆ แบบไม่มีสาเหตุ ปวดจนน้ำตาไหล แต่ก็ ภาวนา ปวดหนอ ไปเรื่อยๆ เพราะ รู้ว่าต้องรับกรรมส่วนนี้ ทำให้เราไม่ทุกข์ใจ กลับดีใจลึกๆ (ถึงจะเจ็บเยอะอยู่อะนะ แหะแหะ) ที่ได้ใช้กรรมไปเรื่อยๆ เจ้ากรรมนายเวรไม่เอาคืนแบบให้ ตาบอด ไปตามกันก็ดีแค่ไหนแล้ว ปล. โปรดใช้วิจารณาในการอ่านนะค่ะ ต้องรู้ได้เฉพาะตน ปัตจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญู หิ
Create Date : 16 มกราคม 2553 |
Last Update : 16 มกราคม 2553 15:07:32 น. |
|
5 comments
|
Counter : 1766 Pageviews. |
|
|