38 สัปดาห์แล้ว... พร้อมคลอดทุกเมื่อ ^ ^/


11 ธ.ค. 2553
37 สัปดาห์กับอีก 1 วัน วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่คุณหมอให้ยาลดการบีบตัวของมดลูกมากิน หลังจากที่เคยกินมาตลอดตั้งแต่รู้ว่าอาจจะคลอดก่อนกำหนดได้ พองดได้ประมาณ 2 – 3 วันเท่านั้นแหล่ะ อาการเจ็บจี๊ดบริเวณท้องน้อยด้านขวาก็กำเริบขึ้นมาอีก ...แต่ก็เอาเถอะ ตอนนี้ก็ถือว่าเข้าสู่ช่วงที่ปลอดภัยแล้วล่ะ

จากที่อยู่เฉยๆมาตลอด ตอนนี้ก็ต้องเริ่มบริหารกล้ามเนื้อบ้างแล้ว ไม่งั้นเดี๋ยวไม่มีแรงไปคลอดเอง แต่ก็ไม่รู้ว่ามาบริหารเอาตอนนี้จะช่วยได้มากน้อยแค่ไหน แต่ยังไงก็คงดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย เริ่มด้วยการสังคยนาห้องนอนตัวเอง ไม่งั้นเดี๋ยวไม่มีที่วางของลูก เหอๆๆๆ ลงมือตั้งแต่เช้ายันเย็น ลุกๆนั่งๆยืนๆเดินๆมันตลอด จนเมื่อยไปทั้งตัว ผลปรากฏว่าไอ้ที่เคยนอนไม่หลับ คืนนั้นหลับเป็นตายเลย สงสัยจะขาดการออกกำลังกายไปมากจริงๆ

19 ธ.ค. 2553
วันนี้คุณหมอนัดตรวจครรภ์ครั้งที่ 12 ขนาดท้องก็ไม่ได้ใหญ่ขึ้นเท่าไหร่ ไอ้เราก็คิดว่าน้ำหนักคงไม่ขึ้นเท่าไหร่แล้วมั้ง เพราะก็มีบางช่วงที่น้ำหนักขึ้นเดือนนึงไม่ถึงโลเลยด้วยซ้ำ นี่เพิ่งห่างจากครั้งที่แล้วมาแค่ 2 อาทิตย์เอง ...ที่ไหนได้ น้ำหนักขึ้นมา 1 โลพอดิบพอดี ไม่มีขาดมีเกิน รอบพุง 93 ซ.ม. ความสูงมดลูก 33 ซ.ม. ขยายจากเดิมขึ้นมาอย่างละ 1 ซ.ม.

ไอ้เราก็ลืมไปว่าช่วงไตรมาสสุดท้ายเนี่ยล่ะตัวดีเลย ลูกกำลังโตเอาๆ ดีนะที่เริ่มคุมน้ำหนักมาตั้งแต่แรก (ต้องขอบคุณหมอที่ญี่ปุ่นด้วยที่เข้มงวดเรื่องนี้ ถึงจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าซักเท่าไหร่ก็เถอะ) เพราะถ้าปล่อยตามใจปากมากเกินไป ไอ้ที่ตั้งใจว่าจะคลอดเองก็อาจจะเป็นไปไม่ได้

อีกอย่างที่ต้องขอบคุณคุณหมอที่แสนจะดุที่ญี่ปุ่นก็คือ เรื่องที่แกสั่งให้เราอยู่เฉยๆเพราะมีความเสี่ยงที่อาจจะคลอดก่อนกำหนดได้นี่แหล่ะ เพราะความดุของหมอ ทำให้เราสามารถรักษาลูกให้อยู่ในท้องมาได้อย่างปลอดภัยจนถึงตอนนี้ ทั้งคำสั่งที่เข้มงวดของหมอ ทั้งยาที่กินมาตลอดกว่า 3 เดือนครึ่ง พร้อมๆกับการอยู่บ้านเฉยๆตลอดช่วง 3 เดือนครึ่งนี้ ไม่ได้ออกไปไหน ไม่ได้ไปสังสรรค์กับเพื่อนฝูงเลย ทั้งๆที่นานๆจะได้กลับมาไทยทั้งที แต่ทั้งหมดนี้ก็ทำให้ลูกไม่โผล่ออกมาก่อนกำหนด ก็ถือว่าคุ้มมากๆจริงๆ

...วันนี้ก็ลองถามหมอเพื่อความชัวร์ด้วยว่าเราจะคลอดเองได้หรือเปล่า หมอตอบกลับมาว่า...
“ครั้งที่แล้วซาวน์เด็กได้ 2450 กรัม ครั้งนี้ก็น่าจะอยู่ที่ 2800 ได้ ก็อาจจะคลอดเองได้ก็ได้นะ เดี๋ยวคราวหน้าหมอจะซาวน์ให้อีกที”

...เอิ่ม... คนอื่นที่เค้าน้ำหนักตัวมากกว่านี้ ลูกตัวโตกว่านี้เค้ายังคลอดเองได้เลย ทำไมหมอให้คำตอบหนูแบบไม่มั่นใจอย่างงั้นล่ะคะเนี่ย > <

นี่ก็พร้อมคลอดได้ทุกเมื่อแล้ว หน้าท้องก็แข็งเป็นระยะๆ ถี่ขึ้นกว่าที่ผ่านๆมามาก ไม่รู้ว่าจะคลอดออกมาก่อนได้ไปหาหมอคราวหน้าหรือเปล่าเนี่ยซิ

...ตั้งแต่กลับมาเมืองไทยนี่ สามีไรท์เพลงคลาสสิคส่งมาให้เยอะแยะมากมาย ตั้งแต่ของโมสาร์ท, บาค, โชแปง, บีโธเฟ่น, โยฮันเนส บราห์ม และอื่นๆอีกมากมายราว 30 แผ่นได้ แล้วยังมีเพลงบรรเลงอื่นๆที่เพื่อนไรท์มาให้อีกประมาณ 20 กว่าแผ่น ฟังกันหูห้อยไปเลย 555

ส่วนช่วงนี้ก็มีเตรียมเอาของใช้ของเจ้าตัวน้อยออกมาจัดเรียงให้เป็นระเบียบ อยู่ๆเกิดเจ็บท้องคลอดขึ้นมา กลับมาจากโรงพยาบาลจะได้หยิบจับใช้สอยได้เลย อีกอย่างก็เป็นการทบทวนไปในตัวด้วยว่าเตรียมของไว้ให้ลูกครบแล้วหรือยัง ...แต่ก็เตรียมเท่าที่จำเป็นเท่านั้นอ่ะนะ เพราะพอหลังคลอดก็คงอยู่ไทยแค่ไม่กี่เดือน ขี้เกียจขนของกลับญี่ปุ่นเยอะๆ ไปหาซื้อเอาที่นั่นยังถูกกว่าอีกต่างหาก

ของใช้ส่วนตัวของตัวเองที่จะเตรียมไปโรงพยาบาลก็จัดเรียบร้อยแล้ว ...คงไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงแล้วล่ะ พร้อมเสมอแล้วค่ะ ^ ^

มาดูสภาพร่างกายของแม่ตอนใกล้คลอดนี่กันดีกว่าว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงไปยังไงบ้าง
สภาพร่างกายของคุณแม่... ตกขาวมีปริมาณมากขึ้น หรืออาจมีเลือดออกเล็กน้อย ซึ่งเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าใกล้คลอดแล้วนั่นเอง
ท้องจะแหลมออกมาด้านหน้ามากยิ่งขึ้น เำพราะทารกลงมายังบริเวณเชิงกรานแล้ว อีกทั้งมดลูกก็จะลงมาต่ำไม่เบียดบริเวณช่องอกอีกต่ิอไป ทำให้ความรู้สึกแสบร้อนบริเวณอก และอาการแน่นท้องหายไป แต่จะรู้สึกเจ็บเอวและบริเวณหัวหน่าวมากขึ้น และรู้สึกตึงบริเวณขาหนีบ เข้าห้องน้ำบ่อยครั้งขึ้น บางคนอาจจะรู้สึกว่าปัสสาวะออกไม่หมด
เนื่องจากท้องที่มีขนาดใหญ่ขึ้นทำให้ผิวบริเวณสะดือทุกดึง จึงไม่เห็นรอยบุ๋มของสะดือ หรือบางคนสะดืออาจจุ่นขึ้นมาได้ แต่พอคลอดแล้วทุกอย่างก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม ไม่มีอะไรต้องกังวล

...ตอนนี้เราเป็นมันเกือบทุกอย่างเลย ยกเว้นที่ว่าไม่มีเลือดออก บริเวณขาหนีบนี่จะรู้สึกตึงก็เฉพาะตอนที่นอนตอนกลางคืนเท่านั้น ...อย่างงี้นี่ใกล้คลอดมากน้อยแค่ไหนน้า... ตื่นเต้นๆ อยากให้สามีมาอยู่ด้วยจัง



Create Date : 19 ธันวาคม 2553
Last Update : 20 ธันวาคม 2553 13:01:35 น. 4 comments
Counter : 9635 Pageviews.
Share

 
ขอให้คลอดง่ายๆ นะคะ
ดีใจด้วยค่ะ อีกไม่นานจะได้เห็นหน้าตัวเล็กแล้ว


โดย: sisser IP: 118.11.244.158 วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:8:44:33 น.  

 
ตื่นเต้นแทนค่ะ ขอให้คลอดง่ายๆนะคะคุณแม่


โดย: lookmoodeaw วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:21:22:05 น.  

 
อ่านแล้ว ลุ้น ๆ จังค่ะ...คุณพ่อ ตามมาตอนคลอดหรือเปล่าค่ะเนี่ย


โดย: Li Shana วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:15:45:40 น.  

 
สู้ๆ นะ


โดย: kea IP: 180.183.21.222 วันที่: 25 ตุลาคม 2556 เวลา:13:02:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

HappyToBeMe*
Location :
Shizuoka Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]

เรียนเอกญี่ปุ่น ทำงานบริษัทญี่ปุ่น แต่งงานกับคนญี่ปุ่น มาใช้ชีวิตอยู่ที่ญี่ปุ่น บางช่วงก็เกลียดญี่ปุ่นเข้าไส้ บางช่วงก็รักใจจะขาด ไม่นึกว่าญี่ปุ่นจะมายุ่งเกี่ยวกับชีวิตมากมายขนาดนี้เลยนะเนี่ย

เพื่อการอ่านหน้าบล็อคให้ได้ตามความตั้งใจของจขบ. ลองดาว์นโหลดฟอนต์ดู ที่นี่ เลยค่ะ
ขอขอบคุณคุณ iannnnn มากๆที่สร้างสรรค์ฟอนต์สวยๆให้ได้ใช้กันนะคะ

**สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของรูปภาพ และ ข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุดนะคะ**

New Comments
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add HappyToBeMe*'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.