Bloggang.com : Happy ending - ไม่อยากจะเชื่อเลย

แค่อยากให้ทุกเรื่อง ...และแล้วก็ Happy ending

ไม่อยากจะเชื่อเลย

- 10 ก.ค.2550 วันแรกที่เริ่มนับอายุครรภ์

- ราวๆสัปดาห์ที่2ของเดือนส.ค.2550 เริ่มคิดว่ามันต้องใช่แน่ๆเลย

- 12 ส.ค. โทรไปสุขสันต์วันแม่ที่บ้านแล้วก็บอกเป็นเลาๆว่าเราน่าจะมีน้องแล้วแต่ยังไม่แน่ใจ อยากจะซื้อที่เทสต์แต่ไม่มีใครเห็นด้วยเลย มีแต่คนบอกว่าเดี๋ยวก็รู้เอง รอซักอีก2สัปดาห์ให้แน่ใจก่อน รอจนทนไม่ไหวเพราะเริ่มมีอาการแพ้ ปวดหัว วิงเวียน เมื่อยเนื้อตัว อ่อนเพลียอยากนอน แต่ก็คิดว่า เอ...หรือเพราะเราขี้เกียจ เอ..หรือเพราะเราไม่สบายกันแน่นะ

- 21 ส.ค. ไปหาหมอ มั่นใจเป็นอย่างมากว่าเราจะได้เป็นคุณแม่คนใหม่แน่ๆ แต่ถ้าไม่ใช่คงต้องขอยาหมอแล้วหละ เพราะยังเวียนหัวเป็นพักๆเหมือนเดิมเลย แล้วอีกไม่กี่วันจะต้องเดินทางลงใต้อีก ไปหาหมอก่อนเถอะนะ (นี่เป็นข้ออ้างที่ขอให้พาไปโรงพยาบาล อิอิ...ก็เรากลัวผิดหวังนี่นา)

ในที่สุดเราก็ได้รับการยืนยันอย่างเป็นทางการว่า เราเป็นคุณแม่-คุณพ่อคนใหม่กันแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลย

ตอนแรกที่พยาบาลเดินมาบอกว่าท้องนะคะจะฝากครรภ์เลยไหม เราตอบเสียงเหมือนเรียบๆว่าค่ะ แต่ข้างในเราตื่นเต้นไปหมดว่าในที่สุดมันก็เป็นความจริง

หลังจากนั้นก็พบคุณหมอ ซักประวติ ตรวจภายใน (สยองเล็กน้อยแต่อายคุณหมอกับพยาบาลมาก) แล้วก็ไปรับยาได้ โฟลิกกับไดเมนมา แล้วก็ถูกส่งไปเจาะเลือด เจ้าหน้าที่ที่เจาะเลือดให้เรียกเราว่า “คุณแม่”

เป็นครั้งแรกที่มีคนเรียกเราอย่างนี้ แต่เดี๋ยวอีกหน่อยเราคงจะชิน แต่ตอนนี้เขินเล็กน้อยข้างใน เอ..หรือเราจะให้ลูกเรียกว่า หม่าม้า ดีน้า ยังตัดสินใจไม่ได้เลย

Create Date : 07 ธันวาคม 2550

Last Update : 7 ธันวาคม 2550 23:30:40 น.

0 comments

Counter : 385 Pageviews.