ผ้าปูที่นอนเนื้อซาตินแสนสวย
ซื้อจากห้างใหญ่ ในวันที่บังเอิญไม่ลดราคา
คืนหนึ่งขณะทำงานก่อนนอนบนเตียง
พลาดทำหมึกหยดลงไปบนผ้าปูที่นอนแสนรักผืนนั้น

ทุกครั้งที่เดินผ่านหรือคิดถึง
ใจจะทนไม่ได้เลยกับรอยเปื้อนบนผ้าปูที่นอนนั้น
ทั้งๆที่มีพื้นที่ที่ไม่เปื้อนอยู่มากกว่า ๙๙%
อยากกำจัดผ้าปูมันไปให้พ้นๆ
หรือเอาไปทำผ้าเช็ดพื้นซะเลย

ตกลงรอยเปื้อนนั้น
มันเปื้อนที่ผ้าหรือมันเปื้อนที่ใจ
จะลบรอยเปื้อน ควรลบที่ผ้าหรือที่ใจ
หากผ้าลบได้ก็คงลบไปแล้ว
พอลบได้ก็ดีใจลิงโลด

ดีใจทำไม
มันแค่กลับมาเป็นเหมือนเดิม

ผ้าผืนอื่นๆ ก็ไม่ได้เปื้อน
เมื่อไม่เปื้อนก็ไม่ได้ลบ
วันนี้ผืนอื่นๆไม่เปื้อน ทำไมไม่ดีใจล่ะ
ต้องรอให้เปื้อนแล้วลบได้จึงจะดีใจหรือ?

ทำไมไม่ลบที่ใจก่อน ลบให้สำเร็จ
เมื่อลบสำเร็จ ใจจะไม่ยึดถือสิ่งนั้น
สิ่งนั้นจะไม่ทำให้เป็นทุกข์
ส่วนการลบบนผ้า ค่อยทำต่อมา
ถึงแม้ใจจะไม่ทุกข์แล้วก็ทำต่อไป
คราวนี้ ผลไม่ว่าลบรอยเปื้อน
บนผ้าปูที่นอนนั้นได้หรือลบไม่ได้

จะไม่สามารถทำอะไรให้ใจเป็นทุกข์ได้อีก