จิตอาสา
จิตอาสานี่ชัดเจนเรื่องกิจหรืองานที่ควรทำ ก็คือทำให้กับผู้อื่น ทำให้กับสังคม ทำให้กับสังคมที่กำลังเดือดร้อนอันนี้ชัดเจน อันนี้มีประโยชน์แน่ๆ แต่ปัญหามันคืออะไร ที่ผมยกประเด็นนี้ขึ้นมาเพื่อจะมาพูดคุยเล่าสู่กันฟังเพราะว่าวันนี้สังเกตไหมครับว่าเวลาเราทำจิตอาสาหรือบริษัทเราทำจิตอาสาหรือบริษัทไหนทำ CSR เพื่อจะออกไปทำกิจกรรมกิจการอะไรให้กับสังคมหรือว่าองค์กรหรือหน่วยงานใกล้ๆ เราจะพูดถึงความสุข เราจะบอกว่าทำจิตอาสาแล้วมีความสุข เราจะเห็นโฆษณาทางทีวีเยอะแยะเลยแสดงออกถึงความสุข ทำจิตอาสาแล้วมีความสุข มันจึงทำให้คนออกไปทำจิตอาสาเพราะคาดหวังความสุข
แล้วผิดยังไง ? ก็ความสุขก็ถูกแล้ว ก็ทำให้คนอื่นเขามีความสุข
เอาล่ะถ้าวันนี้สังเกตดูดีๆ คนที่ออกไปทำจิตอาสาอย่างเช่น ช่วงน้ำท่วมมีคนออกไปแล้วก็มีทหารพายเรือ หรือทหารก็จูงเรือออกไป แล้วพวกท่านก็เอาของไปแจกชาวบ้านที่กำลังน้ำท่วม ถ่ายรูปกันช๊อกแช๊กๆ ลงเฟสบ้างลงอะไรบ้างเพื่อให้ตัวเองดูดีแล้วก็แชร์ไปในหมู่ของเพื่อนฝูง
สังเกตไหมว่าท่านทำอยู่ไม่กี่บ้านแล้วท่านก็รีบกลับเพราะกลัวร้อนกลัวดำ ท่านไม่ได้คิดจะออกไปเพื่อให้จริงๆ หรอก ไม่ได้คิดจะออกไปเพื่อจะทำให้กับสังคมจริงๆ หรอก มันกลายเป็นท่านออกไปเอาความสุขเล็กๆ น้อยๆ ในใจ แล้วก็เอาไปโชว์ให้คนอื่นดู วันนี้มันจึงนำมาซึ่งมันไม่ใช่ว่ามันเกิดเป็นบุญที่เกิดขึ้นในบุญที่สละออกของตัวตน หรือช่วยเหลือผู้อื่นจริงๆ แต่มันเป็นการกำลังจะดึงหาความสุขเข้ามาใส่ตัว
ลองดูดีๆ ว่าทหารที่กำลังลากเรือไปให้พวกเราหรือว่า อปพร. ทั้งหลายที่ออกมาช่วยแล้วเขาย่ำอยู่ในน้ำคลำ พวกเขาต่างหากคนเหล่านี้ต่างหากที่กำลังขวนขวายในงานที่ควรทำ แล้วพวกเราใช่จริงๆ หรือ ?
ตรงนี้ที่ผมอยากจะชี้ให้เห็นเท่านั้นแหละนะครับ
การทำ การช่วยเหลือสังคมดีทั้งนั้น เเต่ขอให้ช่วยจริงๆ ด้วยหัวใจ ช่วยจริงๆ เพราะการช่วยเหลือคนมันเหนื่อย ทุกคนรู้ว่าการช่วยเหลือคนเนี่ยเหนื่อย เหนื่อยไม่ได้นำมาซึ่งทุกข์ เเต่เหนื่อยเพราะว่าการช่วยคนให้พ้นทุกข์บางครั้งมันต้องอาศัยกำลังกาย กำลังทรัพย์มันต้องเหนื่อย อย่ามองว่าเหนื่อยเเล้วเป็นทุกข์ เเต่มองว่าเหนื่อยเพื่อช่วยคนให้เขาพ้นทุกข์เเล้ววันที่เขาพ้นทุกข์ขึ้นมาได้หรืออาจจะไม่ได้พ้นขึ้นมามาก ได้อาหารสักมื้อหนึ่งที่ยาไส้พวกเขา มันจะเกิดเป็นความรู้สึกดีๆ เล็กๆ ในหัวใจของทุกคนที่ไปช่วยเขา ที่ช่วยด้วยใจจริงๆ ตรงนี้ถึงจะเป็นบุญ
บุญมาจากการชำระตัวตนออก ชำระโลภะออก ความอยากของพวกเราที่จะอยากมีความสุขมันจะหายไป เเต่อยากจะให้หรือปรารถนาจะให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ ตรงนั้นเป็นการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ตรงนั้นใจถึงจะเกิดเป็นบุญจริงๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
