• Garden
• Living room*
• Family room
• Dining room
• Kitchen
• Bath room
• Rest room
• Bed room*
• Office space
• Studio

Everybody's changing การเปลี่ยนแปลง เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่เสมอ ไม่ว่าในทางที่ดี หรือไม่ดี การเปลี่ยนแปลงอาจจะเล็กน้อยจนเราแทบจะไม่เห็น หรือว่ามากมายและรวดเร็วเกินที่จะคาดคิด หรือเคลื่อนไหวแล้วกลับมาอยู่ที่จุดเดิม ยังไง ทุกสิ่งก็ต้องอยู่กับการเปลี่ยนแปลง เพราะว่าเวลายังคงเดินอยู่ต่อไป... ในวันวาน... เคยตั้งคำถามถึงเรื่องอนาคตกับเพื่อนๆ อีก 5 ปี เราจะทำอะไรกันอยู่ แต่ก็ไม่ค่อยมีใครที่จะตอบคำถามของเราอย่างจริงจังซักเท่าไหร่ เพราะว่ามันไกลเกินไปหละมั้ง สำหรับช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อตอนนั้น ความตั้งใจที่ดีในตอนนั้น ก็คิดว่าได้ทำเสร็จไปแล้ว แม้ผลที่ได้ตอนนี้จะไม่เป็นอย่างที่คิด แต่มันก็คงต้องดูกันไปยาวๆ หละมั้ง ไม่อยากจะคิดว่าตอนนั้นตัดสินใจพลาดไป ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเปลี่ยนไป แต่สิ่งต่างๆ ที่ได้เจอ คงทำให้เราโตขึ้น แกร่งขึ้น ตามริ้วรอยของประสบการณ์บนใบหน้า ถ้าเป็นได้นะ ตอนนี้อยากคุยกับตัวเองในอนาคต มีหลายๆ เรื่องที่อยากปรึกษา อยากจะถามว่ายังมีความสุขดีอยู่เหมือนเดิมมั้ย หรือว่าให้เป็น meeting ระหว่างตัวเองในช่วงต่างๆ ตอนที่ยังเรียนอยู่ ม.ต้น ม.ปลาย ตอนเรียนมหาลัย ตอนทำงานที่แรก ตอนเรียนโท ตอนนี้ ตอนสามสิบ สามห้า สี่สิบ สี่สิบห้า ห้าสิบ ไปเรื่อยๆ เหมือนได้คอยเช็คตัวเองอยู่ตลอดเวลา จะว่าไป การกลับไปอ่านไดอารี่เก่าๆ ก็เหมือนกับได้คุยกับตัวเองในช่วงเวลานั้นๆ เหมือนกันนะ แต่กับอนาคต... ไม่รู้ว่าความคิดตัวเองจะเปลี่ยนไปอีก...มากน้อยขนาดไหน ... นานมาแล้ว...เคยพูดกับใครคนนึง ที่ห่างกันไปนานช่วงนึง ว่าที่ผ่านมาตัวเราไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ยังคงเหมือนเดิม... (ยังไม่ยอมโตเหมือนเดิม) เคยคิดในใจว่า "เรา" อาจจะกลับไปเหมือนเดิมได้ แต่เมื่อได้คุยกันก็ได้รู้ว่าเค้าเปลี่ยนไป เค้าโตขึ้น แถมเราแยกกันโตมาคนละทางแล้ว คน...คนเดียวกัน แต่คนละเวลากัน คนที่เราชอบ... คนในอดีตหายไปแล้ว จะเหลืออยู่ก็แต่ในความทรงจำหละมั้ง "..." วนมาเรื่องนี้ได้ยังไงเนี่ย เรื่องนี้ต้องโทษเพลงอย่างเดียวเลย เพลงพาไป... นั่งฟังวนไปวนมาระหว่างเขียน - -" คนในความทรงจำ เค้าก็มีเอาไว้นึกถึงนี่เนอะ... ไหนๆ ก็มาเรื่องแนวนี้แล้ว แถมอีกซักหน่อย วันก่อนดูทีวีแล้วคิดได้ แต่ไม่รู้จะเอามาใส่ตรงไหน เพราะมันเป็นเรื่องรักๆ ที่ช่วงนี้ไม่มีอะไรให้เขียนถึง คำบอกรักคำไหนที่โดนใจสาวๆ ที่สุด ผมรักคุณที่สุด ผมรักคุณคนเดียว ผมไม่เคยรักใครเท่าคุณ ผมจะรักคุณตลอดไป รู้สึกว่ารักคุณตลอดไป...จะโดนใจสาวๆ มากที่สุด มันดูเป็นนิรันดร์... ดูดี... แต่มีกี่คนที่พูดแล้วทำได้จริงๆ...ก็น่าคิด กับรักที่สุด ฟังดูเหมือนมีหลายคน ฮะฮะ แล้วจะรู้ได้ไงว่าจะไม่เจอคนที่...ที่สุดกว่า ซึ่งก็คล้ายกับรักคุณคนเดียว ส่วนไม่เคยรักใครเท่าคุณนี่ น้ำเน่ามากๆ เหมือนรักคุณเท่าฟ้าเลย หุหุ จะพูดกันยังไงก็แล้วแต่ พยายามทำให้ได้ก็แล้วกัน ใช่ป่ะ...ของให้จริงจังและจริงใจ แต่ถ้าจะให้จริงใจจริงๆ ก็ต้องบอกว่าคนส่วนใหญ่คงจะไม่เคยรักใคร...มากไปกว่าตัวเอง ผมรักคุณมากกว่าตัวผมเองอีกนะ ให้ได้ทุกอย่าง สละได้ทุกอย่าง แต่ไปพูดแบบนี้มันก็คงแหม่งๆ รึเปล่า? มันคงไม่สวีทหวาน...เอาเถอะ... ความสม่ำเสมอของการกระทำคงจะสำคัญกว่าคำพูดทั้งหลาย การยืนหยัดท่ามกลางความเปลี่ยนแปลง But everybody's changing. And I don't feel the same ♪♫ ... วันก่อนไปเลี้ยงส่งเพื่อนมา ส่งกันหลายรอบแล้ว มันก็ยังไม่ไปซะที (ฮา) จนคราวนี้คงไม่เลื่อนอีกแล้ว วันอังคารเที่ยงคืน. .. ไปวันนี้กะคุยเรื่องงานด้วย แต่ไปๆ มาๆ ก็ได้คุยแค่นิดเดียว มีแต่จะพากันออกนอกเรื่อง -*- เพื่อนอีกคนจะไปวันที่ 1 สิงหา คิดว่าไม่อาทิตย์นี้ก็อาทิตย์หน้าคงจะต้องเลี้ยงส่งก ันอีก พวกที่สนิทๆ หนีไปเมืองนอกกันหมด T-T (เปลี่ยนจาก mode เฮฮา เข้าสู่ mode เศร้า) เพื่อนคนที่พึ่งไปเยี่ยมมาเมื่อวานซืน มาเมื่อวานอาการทรุดหนักลงอีก ไม่ได้สติแล้ว... โอย... แย่จัง สงสารเค้า... คิดแล้วก็ปลงๆ คนเรามันก็แค่นี้ จะตายกันเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ good1uck 9 ก.ค. 2548 เวลา 17:02 น.   Create Date : 24 สิงหาคม 2548     Last Update : 24 สิงหาคม 2548 18:28:02 น. Counter : 360 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Black hole สองสามวันมานี่ ได้เจอ...ได้ยิน...แต่เหตุการณ์แปลกๆ หลังจากรับจ๊อบทำงานเล็กน้อยๆ มา ก็ใช้เวลาทำงานอยู่วัน สองวัน ซึ่งมันก็น่าจะเสร็จ แต่... มันก็ไม่เสร็จ -___-" เมื่อวานเลยคับ ทำจนเรียบร้อยแล้ว โดยที่คอยเซพอยู่ตลอด ป้องกัน...ทุกความผิดพลาด แต่มันก็เกิดขึ้นจนได้ ตอนที่จะเอาไปพิมพ์ file งานทุกงานที่ทำ...เปิดไม่ได้ กลายเป็นภาษาต่างดาวซะงั้น - * - ไม่นะ... โอ๊ะ...ไม่เป็นไรมี back up อยู่ ก็แค่วันนี้เหมือนไม่ได้ทำอะไรเพิ่มเลย...ก็เท่านั้น...ไม่ต้องทำใหม่หมดก็ดีแล้ว (1. คิดบวก) เสียเวลาไปวันนึงโดยที่ไม่ได้อะไรเพิ่มขึ้นเลย...เหรอเนี่ย? (2. คิดลบ) ต้องยอมรับว่าในใจตอนแรก ข้อ 2. มาเต็มๆ บ่นอยู่เป็นสิบนาที เอาเถอะว้า...ช่างมัน มาวันนี้...ทำเหมือนเมื่อวานอีกรอบนึง...สนุกจังเลย (1.) ทำงานไปด้วย...เล่นเกมไปด้วย ตอนที่จะเอาไปพิมพ์ คนเยอะมาก...เอาว้า... เสร็จแล้วรอได้ คนอื่นเค้ารีบจะไปส่งงานกัน เราไม่รีบ รอไปก่อนได้ (1.) แต่แล้ว...ความซวยก็มาเยือนอีกรอบ file เจ๊งอีกเหรอ? ไม่หรอก...มุขนั้นเก่าแล้ว มามุขนี้เลยคับ...หมึกหมด อ้าว...เวง...ดันไปใจดี (2.) เป็นไงหละ ต้องลำบากหาที่ print ใหม่เลย แพงด้วย - * - แต่ในที่สุดก็ happy ending... เจ้าชายมารับเจ้าหญิงถึง... ไม่ช่าย -___-" งานก็เสร็จจนได้ เย้ๆ (^-^)// เอาน่า ทำอะไรมันก็ต้องมีอุปสรรคสิเนอะ เพราะยิ่งมาคิดถึงเรื่องที่คนอื่นเจอในช่วงนี้แล้ว เรื่องเรากลายเป็นอะไรไม่รู้เลย ... วันก่อนเล่นบาสกัน จังหวะที่ทีมเราแพ้ออกมา ก็เลยนั่งดูนั่งคุยกันไป พอหันเข้าไปดูเกมอีกที เพื่อนคนนึงนอนอยู่กับพื้นแล้ว คงชนกันธรมดามั้ง...แต่ไม่แล้ว เพื่อนที่เล่นอยู่ตอนนี้รีบวิ่งหาน้ำ หาผ้ากันใหญ่ พอวิ่งเข้าไปดูก็เห็นเพื่อนเลือดอาบแก้ม ไหลออกมาจากตา ๐___0 เฮ้ย... ดูไปดูมาปรากฎว่า มีแผลแตกใต้ตามาซักครึ่งเซนต์ ยาวเซนต์กว่าๆ ได้ ใต้ตาบวมเป่ง...เลือดไหลซิบๆ...น่ากลัวมั่กๆ แต่แตกใต้ตาแบบนี้ หมออาจจะให้ชกต่อได้... ๐___0 แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ ตามันจะเป็นอะไรรึเปล่านี่สิ ก็รีบไปโรงพยาบาลกัน ระหว่างทางระหว่างที่ข่าวสารยังไม่สมบูรณ์ ตอนแรกก็นึกว่าโดนเล็บเพื่อน ก็แตกยาวซะขนาดนั้น แต่ที่แท้ก็โดนศอกครับ ศอกขวาเข้าเต็มๆ 1 ดอก ผลของการคลุกวงใน -___-" สรุปคือเย็บไป 4 เข็ม เป็นครั้งแรกที่เล่นบาสแล้วเห็นเพื่อนเลือดออกเยอะขนาดนี้ เพราะปกติก็เจ็บกันคนละนิดละหน่อยอยู่แล้ว เจ็บมือ เจ็บแขน เจ็บหลัง เจ็บเข่า เจ็บเท้า หายที่นึงก็มาเป็นอีกที่นึง เล่นในนี่น่ากลัวจริงๆ เมื่อวานไปเล่นบาส หลังจากไม่ได้เล่นมาเกือบอาทิตย์ ชักฝืดๆ... ปัดบอลมากระแทกตาขวาตัวเอง 2 ครั้งซ้อน -___-" มึนแล้วมึนอีก...เหมือนโดนต่อยสองที ตาชั้น... มันหลุดมือนี่หว่า...มึนแค่นั้นเอง (1.) ... ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เวลาเปลี่ยนไป...การเปลี่ยนแปลงต่างๆ... เมื่อเกิดขึ้นน่าจะนำพามาแต่สิ่งที่ดีๆ แต่ตอนนี้ความปลอดภัยเดิมๆ ในโรงยิมของเราหายไปแล้ว เพื่อนมือถือหาย 1 คน เพื่อนตังค์หายอีก 2 คน เฮ้ย... มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย อยู่กันมาตั้งนานไม่มี - * - ... แล้วก็เมื่อวานอีกนั่นแหละ ที่ได้ข่าวเพื่อนคนนึง ที่ทำให้เราเลิกบ่นเรื่อง file งานเจ๊งเลย เพื่อนมาบอกว่า เพื่อนผู้หญิงคนนึงโดนแทง ๐___0 เฮ้ย...มันไปทำอะไร ถึงโดนขนาดนั้นวะเนี่ย ในตอนแรกที่ยังไม่รู้รายละเอียดนัก ก็คิดหาสาเหตุกัน เรื่องชู้สาว? เป็นไปได้ (2.) เรื่องเงิน? ตามทวงหนี้แล้วโดนแทง แล้วหนักขนาดไหนหละ...ยังอยู่ใน ICU หนักขนาดไหนหละ...โดนทีเดียว...สองสามที...หรือว่าหลายที ข่าวสารค่อยๆ เพิ่มมากขึ้น ก็เลยกลายเป็นเรื่องน่ากลัวไปเลย เพราะมันออกแนวข่าวอาชญากรรมยังไงไม่รู้ เรื่องเกิดมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว แต่ข่าวพึ่งกระจายมาถึง ตอนนี้เพื่อนสาวของเราก็ยังอยู่ใน ICU หมอบอกว่าอาการยังทรงๆ อยู่ พูดยังไม่ได้ ต้องอาศัยอ่านปากเอา ต้องฟอกตับทุกวัน... ส่วนแฟนเพื่อนตอนนี้ออกจากโรงพยาบาล แต่เพราะถูกแทงใกล้กระดูกสันหลัง ก็เลยต้องทำกายภาพด้วย เรื่องนี้ก็เลยกลายเป็นเรื่องน่ากลัวไปเลย เพื่อนตั้งแต่เด็กของแฟนกลับกลายเป็นคนร้ายไปได้ ไม่รู้เป็นโรคจิตรึเปล่า... อันตรายอยู่ใกล้ตัวเราจริงๆ... อุบัติเหตุ หรือแม้แต่ เรื่องที่คิดว่าไกลตัวในสมัยนี้อาจจะเกิดกับเราได้ทุกเมื่อ ... ยิ่งสว่างขึ้นเท่าไหร่...เงามืดก็ยิ่งเด่นชัดขึ้นเช่นกัน บ้านเรา...โลกของเรา...เจริญกันมาถูกทางแล้วเหรอ จิตใจของคนไทยเรา...เมืองที่พูดกันอยู่ร่ำไปว่าเป็นเมืองพุทธ โดนกระแสเงินตราเข้ากระหน่ำจนจะไม่เหลืออะไรแล้วมั้งเนี่ย ด้านมืดของสังคม...ด้านที่ไม่มีใครสนใจจะแก้ไข...ธุระไม่ใช่ เพราะมันไม่ทำให้ GDP เพิ่มสูงขึ้น เพราะมันไม่ทำให้คะแนนเสียงสูงขึ้น เพราะมัน...ไม่เกี่ยวกับเรา ?!? ...จริงหรือ? แน่ใจเหรอว่า อยู่บนยอดปิระมิดแล้วจะหนีพ้น ผมเคยคิดว่าตัวเองโชคดีที่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีๆ (กว่าคนอื่นอีกหลายล้านคน) อยู่ในสังคมที่ดี มีเพื่อนที่ดี บลาๆ (1.) แต่สภาพแบบนี้จะอยู่ไปถึงเมื่อไหร่ น้ำที่สะอาดๆ เจอน้ำเน่าหยดเดียว เชื้อโรคต่างๆ ก็ไปทั่วแล้ว (2.) จนเคยบ่นกับเพื่อนว่า...ถ้ามีลูก...ในสังคมแบบนี้...ไม่อยากมีลูกสาวเลยว่ะ มาถึงตอนนี้ ถึงมีลูกชายก็ชักไม่แน่ใจแล้วว่าจะดีมั้ย ...ในสังคมแบบนี้...ไม่มั่นใจเลย...ไม่มั่นใจว่าจะเลี้ยงลูกให้เป็นคนดีได้ สิ่งเร้ามันเยอะมาก...เยอะซะจนที่คนที่ไม่แข็งพอจริงๆ คงจะอยู่ไม่ได้ ...ในสังคมแบบนี้...ต้องตัวใครตัวมันเหรอ ถึงจะอยู่รอดได้ ไม่รู้ว่าจะโดนลูกหลงอะไรตอนไหน ทั้งช่างกลตีกัน ทั้งพวกเมาแล้วขับ โอย...สารพัด (นี่พูดในฐานะคนที่เคยเห็นเคยได้ยินอะไรๆ มาบ้าง) มันเหมือนเป็นหลุมดำ ที่รอคอยจะกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านไปใกล้ (เย้...วกมาเรื่องหลุมดำได้แล้ว...ก่อนที่จะเครียดมากมายไปกว่านี้) หลุมดำ...เป็นชื่อรายการที่เหมาะมากกับด้านมืด อันตรายต่างๆ ที่ไม่ควรริ...แม้แต่จะลอง เสาร์ที่แล้ว...เด็กเที่ยว มาเสาร์นี้...เมียฝรั่ง ค่านิยมรวยทางลัด...อีกวิธีนึงของบ้านเรา นอกเหนือไปจาก การโกงกินบ้านเมือง รีดไถชาวบ้าน ค้าของเถื่อน ค้ายาเสพติด จี้ปล้น โอย...เยอะ วิธีหาเงินง่ายๆ เนี่ย "หนูโตขึ้นอยากมีผัวฝรั่ง...จะได้มีบ้านหลังใหญ่ๆ" แค่นี้ฝรั่งก็มองเราเป็น sex city ไปแล้ว จะให้ต้องถึงขนาดไหนกัน หวังพึ่งพาแต่การท่องเที่ยว...ก็ต้องอยู่กับสภาพนี้ไปเรื่อยๆ หนังสือไม่ต้องเรียน...ไปทำงานบาร์ หาฝรั่งมาทำผัว -___-" แต่ไม่ว่าอะไร...ถ้าได้มาง่าย...มันก็จะไปจากเข้า "ง่าย" เฉกเช่นเดียวกัน ศักดิ์ศรี...ไม่สำคัญเท่ากับ "หน้าตา" ซะแล้วสมัยนี้ ... หวังว่าปัญหาต่างๆ ของบ้านเรา จะค่อยๆ คลี่คลายไปได้ (1.) แต่ก็นะ... ผมเคยคิดว่า คนรุ่นเรา จะมาแก้ไข "อะไรๆ" ที่คนรุ่นก่อนทำพลาดไว้ แต่ตอนนี้...สงสัย...แต่ละคน...จะต้องดูแลตัวเอง ให้ไม่ไปก่อความเดือดร้อนกับคนอื่นให้ได้ซะก่อนแล้ว (ทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็น...ด้วยตาเปล่า) อย่าไปทำให้ใครต้องตกเป็นเหยื่อ...หรือไปกลายเป็นเหยื่อซะเอง ต่างคนต่างช่วยกัน สังคมดีๆ ก็จะคงอยู่ต่อไป... (1. คิดบวก) ไม่อยากเป็นผู้ถูกกระทำ...จะต้องกลายเป็นผู้กระทำ...รึเปล่า? (2. คิดลบ) ... ...ต้องให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง... ควบคุมคนไม่ดี ไม่ให้มีอำนาจ...ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้ ประโยคนี้แว๊บ...เข้ามาในหัว คนดี... ...แค่ไหนถึงจะเรียกว่าดี ไม่สิ...ต้องถามว่า มีความเลวในตัวได้มั้ย? ขนาดไหน? คนที่ไม่มีความเลวในตัวเลย...คงหาได้...ยากกกกกกกกมากกกกกกกก คนดี... ...เลือกตั้งคราวหน้า มาซะที...นะนะ ยาวซะ -___-" จบดีกว่า... ^^ เที่ยวบินนี้ ถ้าใครอ่านจบอาจจะมีปวดหัวกับบ้าง เที่ยวนี้บินสูงหน่อย อากาศน้อย... อาจไม่สบายกันได้ ถ้าใครเริ่มกลุ้มใจ...ผมว่า คุณก็เป็นคนดีคนนึงนะ :) ...ไม่ดูดาย good1uck 3 ก.ค. 2548 เวลา 19:10 น.   Create Date : 24 สิงหาคม 2548     Last Update : 24 สิงหาคม 2548 18:15:40 น. Counter : 380 Pageviews.   0 comment Share Tweet

Equilibrium Severe Human Dignity Deficiency Disease (SHD3) เป็นชื่อของโรคหนึ่ง ..."โรคขาดศักดิ์ศรีของความเป็นคนอย่างรุนแรง" โอ้โห... ไปอ่านเจอมา...ชื่อโรคเด็ดขาดบาดใจจริงๆ ใช้อธิบายอาการของป๋าเหนาะที่ตบะแตกไป หุหุ ... เริ่มต้นด้วยชื่อโรคแปลกๆ ที่ออกแนวการเมืองนิดๆ เป็นการบอกนัยๆ ว่า วันนี้จะเครียดๆ (รึเปล่า) เหอๆ ชื่อโรคก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นอาการขาดอะไรบางอย่าง จะว่าไป...ทุกอย่าง ไม่ว่าอะไรถ้าไม่พอดี...ขาด...เกิน... ย่อมไม่ดีซักอย่าง แล้วทุกครั้งธรรมชาติก็จะปรับสภาพให้กลับมาอยู่ที่สมดุลใหม่เสมอ ไม่มีใครจะสามารถมีความสุขอยู่ได้เสมอๆ สุข...สุข...สุข... แล้วก็จะเกิดอาการเบื่อ ไม่สุขขึ้นมาซะอย่างงั้น ขณะเดียวกัน...ก็ ไม่มีใครจะสามารถมีความทุกข์อยู่ได้ตลอดเวลา ทุกข์...ทุกข์...ทุกข์... แล้วก็จะเกิดอาการชินชา (จริงอ่ะ) ขึ้นมาซะอย่างงั้น เรียกได้ว่าถ้าอาการไม่ดีขึ้น...ก็คงตายไปเลยหละ (กลับสู่จุดเริ่มต้น...ใหม่? รึเปล่า) จะว่าไปเรื่องทางศาสนา...ทางสายกลาง เรื่องที่ในหลวงตรัสถึง...เศรษฐกิจแบบพอเพียง ก็เป็นเรื่องของดุลยภาพในด้านต่างๆ ทั้งนั้น ชีวิตจะอยู่ได้ดีที่สุดในสภาพที่สมดุลที่สุดหละมั้ง กินก็ต้องไม่มากไปน้อยไป มากไปก็อ้วน...โรคภัยสารพัดถามหา น้อยไปก็อยู่ไม่ได้...โรคกระเพาะรับประทาน เรี่ยวแรงไม่มี หงุดหงิดง่าย นอนมาก-น้อยไปก็ไม่ดี ทำงานหามรุ่งหามค่ำ อดหลับอดนอน ก็จะไม่สบายเอาได้ ตายไว - -" แสวงหาแต่ความสุขมากๆ ก็จะกลายเป็นทุกข์ได้ ทุกอย่างต้องพอดีๆ ในแบบของใครของมัน เวลา 1 วันมีเท่ากันทุกคน...จัดสรรกันไปตามชอบ หา "จุดดุลยภาพ" ของตัวเองให้เจอ จะได้เดินสู่เป้าหมายได้...รวดเร็ว...แน่นอน ... ไม่น่าเชื่อว่านี่จะเป็นเรื่องที่อยู่ในหัว ขณะที่กำลังอยู่ใน Route66 เมื่อคืน เที่ยวอีกแล้ว...เที่ยวทุกอาทิตย์เลยนะเฮ้ย... เล่นแรง...ระวัง...โดนใบแดงมาจะร้องไม่ออก ><" ต้องบอกเลยว่าวันนี้ไม่ได้อยากไปเลย ไปด้วยความจำใจ เงินเก็บก็ร่อยหรอลงเรื่อยๆ เอาไปใช้แบบนี้เสียดายจริงๆ -___-" "ตูมาอยู่ตรงนี้ทำไมเนี่ย?" ต้องบอกเลยว่าไปด้วยความเกรงใจ นี่คงเป็นครั้งรองสุดท้ายแล้ว ไปๆ หน่อยละกัน เพื่อนมันขอทั้งที จะไม่ได้เจอกันอีกหลายปีแล้วด้วย...หรืออาจจะไม่ได้เจอกันอีกเลย! มาดูหญิง? อ้าว...ถามแบบนี้ก็ต้องถามกลับ จะหาคนดีๆ ก็ต้องไปที่ดีๆ ใช่มั้ย แต่ก็เจอที่น่ารักๆ เหมือนกันนะ ><" ไม่น่ามาเที่ยวแบบนี้เลย น้องเอ๊ย สรุปคือ...มาดูสิงั้น เออ...ดู ก็เหมือนเดินดูของตามห้างไง window shopping :) มากินเหล้า? ต้องมากินแพงแบบนี้เหรอ อาจจะมีเพื่อนบางคนมองว่า เรากลายเป็นตัวบริโภคแอลกอฮอล์ cc สูงไปซะแล้ว (คำอธิบายมุข: หมายถึง กินน้ำมันเยอะอ่ะนะ - -" กลัวจะมีคนลุกขึ้นยืนไว้อาลัยจริงๆ) หาว่าเรากินเปลือง...ซะงั้น แล้วกินทำไม? มาเที่ยวแบบนี้นะคับ จะให้สั่งนมเหรอ สั่งน้ำเปล่ามากินก็ใช่ที่ ร้านคนเยอะๆ มันจะไล่ออกจากร้านเอาได้ แล้วเพื่อนกลุ่มนี้ที่ไปด้วยก็ค่อนข้างมีแนวทางของตัวเองมาก เที่ยวกับพวกมันบ่อยสุดแล้วด้วย ยืนยันได้ เที่ยว...แต่ ไม่แตะแอลกอฮอล์ บางคนไม่กินเลย บางคนกินได้...น้อยมาก ประมาณว่าตูไปดูหญิง ไป dance อย่างเดียว hip hop แบบ no alcohol เวงกำ...ไปด้วยตอนแรกอึดอัดมาก แปลกประหลาด ทำไงหละเนี่ย ถ้าไม่กินกันหมด... น้ำเปล่า 2 โค้ก 1 น้อง... มีหวังโดนแน่ๆ ไม่งั้นก็สั่งมาตั้งไว้...ให้โต๊ะไม่โล่งแค่นั้น - -" ตามใจเว้ย...ตูก็กินของตู จะสังเกตได้...ว่า ความสนุกของเราจะแปรผันตรงกับจำนวนหน่วยของ alcohol อย่างเมื่อวาน 5 ชั่วโมง ต่อ 1 หน่วย - -" และจะอึดอัดทุกครั้งที่ไปแจมกับกลุ่มอื่นด้วย คือคนอื่นเค้ากินเหล้ากัน หารกัน...คิดง่ายๆ ว่างั้นเถอะ เพื่อนบางกลุ่ม ผู้หญิงไม่กินยังหารเท่าเลย ส่วนใครอยากออกเกินก็ตามสะดวกกัน... ประมาณว่าคิดว่ามันเป็นค่าเข้า...ค่าใช้บริการ...ประมาณนั้น เปิดเหล้า...คนละสามร้อย...ไม่เกิน = เบียร์สองขวดได้ แต่ถ้าต่างคนต่างกินอย่างต่ำก็...สามขวดไปแล้ว จ่ายตามที่กินก็เข้าใจ มันเคยถามว่า ยูกินไปกี่แก้วหละ จ่ายตามนั้นแหละ โอว์... พระเจ้ายอด มันจอร์ชมาก... ใครมันจะบ้านับวะ ><" 5 - 6 ชั่วโมง สามร้อย คิดเป็นระยะเวลาแล้วถูกกว่าดูหนังโรงอีกนะ ถ้าเป็นการไปคาราโอเกะ เวลาเท่านี้ คนละเกือบๆ พัน เงินนี้อาจจะมาก อาจจะน้อยแล้วแต่คน แต่ไม่ว่าเงินแค่ไหน ถ้าทำให้สบายใจได้ ก็ยอมจ่ายว่ะ - -" ต้องมากลุ้มใจอะไรกับเรื่องแค่นี้วะเนี่ย มันเคยต้องทะเลาะกับแฟนมันเพราะเรื่องแค่นี้ เรื่องที่คิดไม่ตรงกัน มองกันคนละอย่าง - -" เฮ้อ... ถ้าไม่ติดว่าเสียดายเงินที่ลงแรง อดหลับอดนอน หามานะ (เว่อร์ไปเปล่า...เป็นยามเหรอต้องอดนอน) จะเปิดเหล้ามาตั้งให้มันระเหยเล่นซะ แล้วให้พวกมันเต้นบูชาไฟ (เทียน!) กันไป ... รั่วอีกแล้วสิเนี่ย หุหุ มาบ่นให้ฟัง เฮ้อ... เสแสร้งจริงตู คิดอย่างต้องทำอีกอย่าง แต่ก็อย่างว่า มันต้อง...คิดก่อนทำ...คิดก่อนพูด... พูดไปแล้วไม่ได้อะไร...ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมา...จะพูดไปทำไม เพราะ แม้ว่า... ความจริงจะเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนพูดความจริงอาจตายได้!!! เฮ้อ...เอาเถอะ ขำขำ กันไป ... หัวยังไม่หายเหม็นบุหรี่ ก็มาซ้ำให้มันเหม็นต่อไปอีก... - -" เมื่อคืนกินเบียร์ไปขวดเดียว แต่มึนคับ มึนบุหรี่+อื่นๆ ที่ลอยกันคลุ้ง... ระบบระบายอากาศห่วยมาก...ขอบอก มีแต่ควันแถมร้อนด้วย - -" ... เที่ยวมากไปก็ใช่ว่าจะสนุก... (ยังมีสำนึก หุหุ) มันต้องพอดีๆ แต่เมื่อวันเสาร์ดู "หลุมดำ" เป็นเรื่องเด็กเที่ยว... เที่ยวตั้งแต่อายุ 14 จนตอนนี้จะ 20 แล้ว เที่ยวตั้งแต่อายุยังไม่ถึงเกณฑ์ ผ่านมา 6 ปี... ตอนนี้ก็ยังไม่ถึงอยู่ดี - -" เที่ยวจนเช้ามันทุกวี่ทุกวัน...แล้วมันเอาเวลาไหนนอนหว่ า?? แบบนี้เรียกว่าเกินพอดีแน่นอน มีการทำหน้าทำตา...ให้เบลอด้วยนะ สงสัยกลัวคนดูรับไม่ได้ (คนพวกนั้นมันจะอายเป็นกันเรอะ -*-) ก็ดูไปเรื่อยๆ อีกตัวอย่างนึงของความไม่พอดี ... ปัญหาครอบครัว-สังคม... การหากินบนอนาคตของเยาวชน. .. ...ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไร...เห็นได้ทั่วไป แต่ที่สะดุดใจมาก ไม่ใช่อะไร ตรงที่น้องเค้าตอบมาประมาณว่า... กับผู้ชายพวกนี้เล่นๆ สนุกๆ ไป...ถ้าจะหาแฟนจริงๆ ต้องเป็นคนดีๆ โอว์...เหมือนโดน cross-counter ขวา เข้าปลายคาง อยากจะตะโกนถามดังๆ ว่า คนดีๆ ที่ไหนเค้าจะเอาน้องครับ...หือ? ถ้ายังทำตัวเยี่ยงนี้... ใช้อะไรคิดเนี่ย?? ดูละครมากไปรึเปล่า หรือว่าเหล้าจะทำลายสมองไปเยอะแล้ว ทั้งผู้ชายทั้งผู้ หญิง อยากได้คนดีๆ กันทั้งนั้น... แต่ตัวเองไม่เป็นคนดีก่อน!!! แบบนี้หมายความว่ายังไงว้า วัฒนธรรมการเอารัดเอาเปรียบรึเป ล่า? รึว่าเน้นๆ ที่สนุก-สบาย และใช้ทางลัด สุขนิยม...บริโภคนิยมนี่หว่า... ในทางเศรษฐศาสตร์ สามารถอธิบายพฤติกรรมและหาผลของเหตุการณ์เช่นนี้ได้ ที่ทั้งผู้ชายทั้งผู้หญิง อยากได้คนดีๆ กันทั้งนั้น... แต่ตัวเองไม่เป็นคนดีก่อน!!! สภาพแบบนี้...จะไม่มีใครยอมเป็นคนดีเลย เพราะตนเองจะเสียผลประโยชน์ไป ในที่สุด ผลลัพท์สุดท้ายที่ได้ก็จะเลวร้ายที่สุด... นั่นก็คือ...คนที่ไม่ยอมเป็นคนดีก็จะ...ได้กันเอง 555 (อย่าถามหาทฤษฎี...คืนอาจารย์หมดแว้ว 555 Prisoner's Dilema รึไงเนี่ย ><") อ๊ะ...ไม่ได้สิ ไปว่าแบบนั้นไม่ได้ โตๆ กันแล้วนี่นา...ต้องรู้จักคิดเอาเอง อนาคตใคร อนาคตมัน เที่ยวกระจาย...กินเหล้าแทนน้ำ ได้ดิบได้ดีกันไปก็คงมีเยอะ เพราะเค้าหา "สมดุล" ส่วนตัวได้ ชอบเที่ยวก็เปิดร้านเองมันซะเลย...ร่ำรวยกันไป หากินกับเด็ก...หากินกับคนจน...หากินบนความลำบาก ความทุกข์ของคนอื่น ถึงจะขึ้นไปอยู่บนยอดปิระมิดได้ มั นก็ยิ่งหนาวคับ... เพราะถ้าฐานไม่เอาด้วยเมื่อไหร่ เป็นเรื่องแน่ คงจะเจ็บมิใช่น้อย...ตกจากที่สูงๆ แบบนั้น อันนี้แสดงว่าหา "สมดุลส่วนตัว" ได้ แต่มันไม่ใช่ "สมดุลส่วนรวม" หมดอำนาจเมื่อไหร่ พังแน่...หลังเสือยากที่ละลง เอ่อ...วันนี้กลิ่นละมุด หึ่งเชียว ไดฯ เรา เหมือนจะ hang hang แบบนี้ ถ้าเป็นผู้หญิงมีอายุสักนิดนึงก็คงจะดี เพราะว่าจะได้...สวย...ไม่สร่าง 555 ^^ เหล้ากินกันได้นะ...แค่พอดีๆ กินนิดหน่อยกระตุ้นเลือดลม หุหุ อย่ากินมากไปก็พอ จากที่ได้ยินอยู่บ่อยๆ ว่าในทุกสิ่งที่ไม่ดีย่อมมีดีอยู่ด้วย ต้องหยิบมาใช้ให้เป็น กินเหล้าได้...แต่อย่าให้เหล้ามากินเราซะหละ^^ ... ช่วงนี้อะไรๆ ก็ต้องใช้นวัตกรรมกันหมด แต่ดูโฆษณาอันนึงแล้วก็ตะหงิดๆ ไอ้ที่ว่าจะทำขาวเม็ดเดียวอิ่ม แนวคิดดูดีเชียว...มาประม าณอุปกรณ์โดเรม่อน กินเม็ดเดียวไปพองเต็มท้อง...อิ่มได้เลย แต่โฆษณาทำออกมากลายเป็นเมล็ดยักษ์ ข้าวเมล็ดเท่านั้น ...ต้นจะขนาดไหน แล้วจะกิน จะหุงยังไงหละเนี่ย...ยุ่งยากมั้ยหละ จะกินแต่ละที่ต้องเอา มาทุบ มาบด - -" หรือว่าทำโฆษณามาจะเอาแค่ ขำขำ... คิดดี แต่สื่อออกมาได้ "ไม่ถึง"...มันก็เท่านั้น ... พอเปลี่ยนมาอัพน้อยวัน...นี่ เรื่องจะเขียนเพียบเลย - -" วันอาทิตย์ ดู Twilight show (ช่วงนี้ชักดูทีวีเยอะเชียว - -") ศิลปิน ทท. มา คนที่ร้องเพลงตูม...ตูม... (ฉันชอบอะไรที่มันตูมๆ) อ่ะ มาออกรายการ ไม่พาดพิงถึงนักร้องเยอะดีกว่า แค ่อยากจะบอกว่าฟังเพลง "ยอม" ที่เธอร้องแล้วเศร้ามาก ไม่ใช่อินไปกับเพลงนะ พี่นพ... ร้องดีที่สุดอยู่แล้ว... เพราะส่วนตัวก็ชอบฟังแต่เพลงในเวอร์ชั่นเดิม มีไม่กี่เพลงหรอกที่ทำใหม่แล้วจะชอบ... ที่ เศร้า...ก็เพราะ พึ่งเห็นผลของสงครามในรูปแบบที่ใช้เม็ดเงิน... แล้วก็กระดาษที่มีตัวอักษรไม่กี่ตัว... เข้าห้ำหั่น...ผู้ที่ด้อยกว่า ปลาใหญ่กินปลาเล็ก...ที่พลั้งพลาด เฮ่อ... แถมท้าย: พึ่งจะรู้สเปคตัวเอง ว่าชอบ ขาวๆ หมวยๆ + มีลักยิ้ม ใครใจดี...จัดให้...จักขอบคุณพระคุณอย่างสูง ^_______________^ และกับคำถามที่ว่าชอบอวัยวะส่วนไหนของร่างกายมากที่สุด ตอนนี้รู้แล้วว่าชอบอะไรจริงๆ ลักยิ้ม...สามอันของเราเนี่ย หุหุ มาพร้อมกับรอยยิ้ม เป็นอะไรที่ happy happy ดีออก good1uck 25 มิ.ย. 2548 เวลา 16:16 น.   Create Date : 24 สิงหาคม 2548     Last Update : 24 สิงหาคม 2548 17:54:33 น. Counter : 340 Pageviews.   0 comment Share Tweet

In-bound หลายต่อหลายครั้งที่เราอาจจะเจอคำถามนี้ คำถามที่ถามว่าคุณเป็นคนที่ไหนเหรอ? เป็นคำถามแรกๆ ที่อาจจะถามกัน หลังจากเมื่อรู้ชื่อเสียงเรียงนามแล้ว ก็ไม่ต้องคิดกันมาก ตอบกันไปตามสถานที่อยู่ สถานที่เกิด บ้านพ่อ/แม่ กันไปตามเรื่อง ถ้าถามผม ก็ต้องตอบว่าคนกรุงเทพฯ สิ อยุ่มาตั้งกี่ปีแล้ว เกิดก็เกิดที่นี่ แต่ถ้าให้ถามใจผมแล้ว มันคงย้อนถามกลับมาว่า รู้จักกรุงเทพดีแล้วเหรอ? และมีหลายครั้ง ที่เพื่อนแซวๆ กัน เราก็บอกไปว่า เราเป็นเด็กต่างจังหวัด เพราะว่าไม่เข้า...ไม่ค่อยรู้จักกรุงเทพซักเท่าไหร่ นัดกันที่แปลกๆ ยังต้องคอยถามทางมันอยู่เนืองๆ มันก็บอกว่า ออกจากบ้านบ้าง ก็ออกนะ แต่ว่า อยู่แต่แถวๆ บ้าน ไง เหอๆ ก็มีเรียนมหาลัยนี่แหละ ที่ทำให้ได้รู้จักกรุงเทพชั้นในมากขึ้น วัดพระแก้วก็มาแต่ตอนเด็กๆ สนามหลวงก็มาปีละครั้งได้ มาตอนจะไปฝึกที่เขาชนไก่ไง...คิดอะไรกัน เคยมีความคิดที่ว่าอยากเรียนมหาลัยที่ใกล้ๆ บ้าน ทำให้ไม่เลือกมหาลัยนึงไป ด้วยความที่คิดว่ามันไกล แต่ไปๆ มาๆ ไหง ได้มาเรียนไกลกว่าที่นั่นอีกหละเนี่ย ><" ฮะฮะ ... เราโตมาก็อยู่แต่ฝั่งตะวันออกกับฝั่งเหนือของกรุงเทพ มีชีวิตช่วงนึงที่ต้องไปแถวบางนาบ่อยๆ ก็ทำให้คุ้นกับเส้นสุขุมวิท (ในเวลากลางวัน) มากขึ้น นี่ถ้าไม่มีรถไฟฟ้าเนี่ย พวกสีลม สาทร อาจจะไปไม่เป็นกันเลย ไม่รู้ว่าอีกหน่อยชีพจรจะลงเท้าให้ได้ไปทำงานอยู่แถวไหนแน่ อยากทำงานใกล้บ้าน ก็ไม่มี...ไม่ได้... เข้าเมือง...นั่งรถทีสามชั่วโมง ไปเช้า...กลับดึก หมดเวลาบนถนน ไปเกือบ 1/4 ของวัน หมดช่วงพักร้อนแล้วมั้ง ช่วงพักที่หนีจากปัญหาการจราจล เอ๊ย... จราจร ไม่ต้องเจอทุกวี่ทุกวัน เฮ้อ... แค่เมื่อวานเข้าเมืองไปสมัครงาน...กลับบ้านมาแทบหมดแรง นั่งรถตู้แน่นซะ นั่งไปก็คิดถึงเวลาเห็นรถขนสัตว์เข้าโรงเชือด พวกวัว หมู ไก่ อารมณ์เดียวกันเลย อัดกันเข้าไปให้แน่นๆ เราก็ทนๆ กันไป จะกลับบ้านนี่ แต่พวกมันสิ...อยู่แต่ในกรงตั้งแต่เกิด พอจะต้องตายดันเอามายัดๆ ไว้ด้วยกันอีก - -" แต่ที่หนักกว่านั้น เคยเห็นตอนขากลับ แยกชิ้นส่วนมาเสร็จสรรพครับ กลับมาในคันเดิมแหละ คันที่ขนมา ไม่รู้ว่าจะได้ล้างอะไรออกไปบ้างรึยังนะ ขี้ เยี่ยว อ่า... มีใครกินข้าวอยู่รึเปล่าเนี่ย ลืมไปๆ เหอๆ กินข้าวให้อร่อยละกัน ^^ ... แต่ถ้าบอกใครเค้าไปว่าเราเป็นคนแถวบ้าน ก็ตอบไม่ได้เต็มปากอีก ก็เพราะว่า ไม่ค่อยจะรู้อะไรเกี่ยวกับแถวนี้ซักเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่ก็เคยเป็นจังหวัดมาก่อน ที่เที่ยวเจ๋งๆ ร้านอาหารร้านอร่อยๆ ก็ไม่ค่อยจะรู้จักซักเท่าไหร่ (รึว่ามันไม่มีวะ?) คนกรุงเดี๋ยวนี้เที่ยวแต่ห้าง เสาร์อาทิตย์ไม่มีไรทำก็ไปดูหนัง อยากเป็นคนต่างจังหวัดจังแฮะ :) +++++ ว้า... วันนี้เขียนไม่มันเลย จิตใจว้าวุ่น...กลุ้มอกกลุ้มใจ...หดหู่... อัพแล้วก็ไม่หาย - -" (บ่นนีสนึง ^^) เออ...ใช่! เมื่อวันเสาร์ได้รับการสถาปนาขึ้นรับตำแหน่ง หัวหน้าแก๊งค์ตัวออ ซะอย่างงั้น จะให้เราเป็นได้ไง พวกมันเสือๆ กันทั้งนั้น เป็นหัวหน้าก็ต้องยิ่งกว่ามันสิ อ๊าก...ไม่จริงๆๆ ออกจะดูเรียบร้อยขนาดนี้ ฮะฮะ - -" ไม่เอาอ่ะ อยู่แก๊งค์ไหนหัวหน้าแก๊งค์ตายเรียบ เป็นหัวหน้าเองก็แย่สิ...เดี๋ยวได้กลายเป็น...เสือลำบาก -*- วันนี้ก็ไปตระเวนของานเค้าทำ (ตามปกติ) รู้ทั้งรู้ว่าที่นี่มันรับสมัครแต่ตอนเช้า แต่เราดันมาช้าไปอีกแล้ว นึกว่าก่อนเที่ยงก็พอ ดันต้องก่อน 11 โมงอีก เฮ้อ...เล่นตัวจริงวุ๊ย แห้วแต่วัน ฤกษ์ไม่ดีเลยแฮะ ก็เลยไปแถว RCA แทน เกือบหลง...ไม่ค่อยได้มาตอนกลางวัน ^^ สมัครเสร็จไปอีกที่...ด้วยความว่างและความเซ็ง ไปดู Be with you ดีกว่า แต่ก็ดันออกไปแล้วอีก อดดูเลย T-T มี The Hotel เข้าแทน...มีหนังแต่ไม่มีรอบ - -" เอาเถอะ ไม่รู้จะหนุกรึเปล่าด้วย ไม่มีอะไรทำและไม่มีที่ไปซะแ ล้วเรา ><" เบื่อจังวุ๊ย... พอไม่มีเวลาก็อยากไปเที่ยว พอมีเวลาก็ ไม่มีใครว่างอีก...วุ๊ย - -" ให้มันได้อย่างงั้น พึ่งรู้ว่ารถปอ. ขึ้นราคา บาทนึง (ไปอยู่ไหนมา - -") มีตั๋วเลขคี่ให้เก็บต่อแล้ว เหอๆ เมื่อวานไปเล่นบาส แนวซุปเปอร์ซับอีกแล้ว ไปทีหลังชาวบ้านเค้า...ก็เรามีแรงแค่นี้นี่หว่า จากที่เคยเล่าๆ ไปแล้ว บทบาทในทีมจะเป็นประมาณตัวสำรองของตัวสำรองอีกที เพราะไม่ค่อยได้เรียกร้องจะลงเล่นเท่าไหร่ ตำแหน่งตัว 3 แต้มก็มีตัวยืนซะ 1 และมีผู้เล่นผู้จัดการทีม (แต่งตั้งตัวเอง - -") ก็เล่นตำแหน่งนี้ จะไปเล่นในตัวก็ไม่ใหญ่พอ แรงก็ไม่ค่อยจะมี เลี้ยงลูกก็ไม่เก่ง (ขี้เกียจตื่นมาให้นม ^^) เวลาไปแข่งได้ลงบ้างก็บุญแล้ว เหอๆ ที่ชอบเล่น SG ก็เพราะชอบมาตั้งแต่ตอนดูบาส โดยเฉพาะยิ่ง ชู๊ตช่วงท้ายเกม...พลิกกลับมาชนะ วินาทีสุดท้าย ประทับใจมากๆ ตอนนี้เล่นกันไปเล่นก ันมา กลายเป็นว่าเพื่อนๆ จะคอยปั้นให้เป็นตัวปิดเกมเรื่อย แล้วถ้าเป็นลูกสุดท้ายก็ไ ม่ค่อยจะพลาดเท่าไหร่ ประมาณว่าเป็นตัวขโมยซีนไปแล้ว ท ั้งเกมชู๊ตไม่ลงเลย ยิงทิ้งยิงขว้าง แต่มาเก็บลูกสุดท้ายได้ก็มีเฮแล้ว ^____________^ กลายเป็น super sub คอยปิดเกมไปแล้วเรา พอมันปั้นมาให้ก็ยิงลงเป็นส่วนใหญ่อีกนะ เหอๆ แต่ก็นะ... จะยังได้มาเล่นบาสกะพวกมันไปถึงเมื่อไหร่หนอ... ถ้าทำงานก็คงไม่ค่อยจะได้มาแล้ว เฮ้อ... ถึงเวลาที่จะไปขั้นต่อไปแล้วสิเ รา... ... เวลาที่ต้องการใคร...ทำไมไม่เห็นม ีใครเลย ก็อย่างว่า เวลาแบบนี้ใครจะว่างกัน เกิดก็เกิดมาคนเดียว...เวลาตายก็คง ไม่มีใครไปด้วย อยู่คนเดียวมาตั้งนานยังไม่ชินอีกเหรอวะ ... ณ วันเหงาๆ (เฝ้าบ้านยาวอีกอาทิตย์อีกแล้วตู ><") สุดท้ายก็กลับมาตายรัง อยู่กับคอม อยู่กับเกม ที่ยังรอเราอยู่เสมอ... เอิ่ม...เลี้ยงน้อง หมาบ้างดีมั้ยเนี่ย เหอๆ เลี้ยงหมาแล้วจะได้รู้สึกว่า เรายังมีใครสนใจ... ยังมีคนรอ... ใช่รึเปล่า? เห็นเลี้ยงกันจัง คิดอีกแบบ ก็เหมือนมีกรรมเนอะ ...ต้องมาคอยเช็ดขี้ เช็ดเยี่ยว ให้หมา... เหอๆ :) good1uck 22 มิ.ย. 2548 เวลา 19:00 น.   Create Date : 24 สิงหาคม 2548     Last Update : 24 สิงหาคม 2548 17:50:29 น. Counter : 336 Pageviews.   0 comment Share Tweet

A Day เป็นอีกวันนึงที่ต้องบันทึกเอาไว้ว่ามีครบทุกอารมณ์ในลักษณะที่เด่นชัดมาก เล่นเอาเหนื่อยเลย... โดนใบเหลืองแต่เช้า ข้อหาเที่ยวเยอะ ๐_0 ล่าสุดนี่มัน 25 เดือนที่แล้วไม่ใช่เหรอ อาทิตย์ที่แล้วไม่นับสิ นั่นงานแต่งงานเพื่อน - -" ติดโรคมาจากกรรมการคอนเฟดเดอเรชั่นส์ คัพ รึเปล่า 3 ลูกโทษในนัดเดียว... เป็นการให้กำลังใจที่ดีมากสำหรับวันนี้... -___-" "..." แล้วก็ได้ลองทำในสิ่งที่คิดอยากจะทำ แค่ได้ทำก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว ใช่...สำเร็จไปด้วยความตื่นเต้น แต่รู้นะว่า...ทำได้ไม่ดีเท่าไหร่ -___-" เราไม่ได้ทำอะไรโดยไม่ได้ปรึกษาใครซะหน่อย "..." จะไปดูหนังกับเพื่อนก็ไม่มีรอบอีก เลยกินข้าวกันแทน รีบๆ กินข้าวร้อนๆ กับ ชาร้อนๆ นี่เรียกเหงื่อได้ดีจริงๆ "..." วันนี้รู้สึกเฮฮาเกินเหตุรึเปล่า รู้สึกว่าตัวเองพูดมาก ปกติจะเป็นได้เมื่อเติมสารละลาย ที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ลงในท้องนี่หว่า แต่ก็ไม่ใช่ทุกครั้งที่กินหรอก "..." ไปเจอผองเพื่อนที่ร่วมอดหลับอดนอนทำงานกันมา สมาชิกแก๊งค์ตัวออ คนที่...ล่าสุดไปห้องมันแล้วเจอ... รองเท้าเด็กนักเรียนผู้หญิงอ่ะแหละ มันกลายเป็นพวกสะสมรองเท้าผู้หญิงไปแล้วเหรอเนี่ย 555 ไม่เข้าใจนิดนึงว่า ทำไมชอบเอาสมบัติมาทิ้งไว้ตามที่ต่างๆ กัน เช่น ในรถ ที่หอ ฯลฯ ที่สามารถทิ้งหลักฐานไว้ได้ แสดงความเป็นเจ้าของเหรอครับ คุณผู้หญิงทั้งหลาย? "..." สนุกสนานเฮฮา...แหกปากคุยกันแข่งกับเสียงเพลง ที่มีเพื่อนคนนึงบ่นว่า เพลงเชี้ยอะไรเนี่ย... จริงๆ มาเลี้ยงส่ง น่าจะเป็นที่ๆ คุยกันได้นานๆ แต่เอาเถอะ ตามใจคนจะไปไกล...หน่อย แต่ความสุขมักไม่ยั่งยืน ค่อยๆ เพิ่มๆๆ แล้วมันก็ถึงจุดสูงสุด มันก็ต้องลดต่ำลง...ต่ำลง... เวลาผ่านไป...พึ่งสังเกตุได้ว่า เพื่อนที่อยู่รอบข้าง ไม่มีใครที่มาคนเดียวแล้ว...นอกจากเรา -___-" หัวเดียวกระเทียมลีบ อ่อ มีคนนึงอุตส่าห์ ขอ ภรรเมีย มาเที่ยวได้ ...แต่ต้องกลับบ้านก่อนเที่ยงคืนนะ :) ขำๆ มาคิดเอาได้ตอนที่เริ่มกรึ่มๆ ความเฮฮาที่มีอยู่ระเหยหายไปตอนไหน...ไม่ทันตั้งตัว เรามาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย? - * - เอาเถอะ... คงจะใกล้ครั้งสุดท้ายแล้วหละ...ที่มาเที่ยวแนวนี้ มาให้หัวเหม็นบุหรี่เล่น ศีล 5 รักษาไม่ได้ซักที... สุรามาเป็นระยะระยะ -___-" เพื่อนตัวหลักๆ ของแต่ละกลุ่มที่คบๆ กันอยู่ก็จะไปเมืองนอกกันหมด ตอนนั้นคงเงียบเหงาน่าดู...เรา เฮ้อ... "..." ชั่วแว๊บเดียวเท่านั้น อารมณ์เปลี่ยนไปเลย ไวจนปรับใจไม่ทัน มองไปรอบๆ ตัว เฮ้ย... คล้ายกับตัวอย่างหนังที่ยืนดูกับเพื่อนเมื่อตอนค่ำๆ เลยนี่หว่า เรื่อง "นรก" ไง 555 ดิ้นกันกระแด่วๆ -___-" "..." แล้วก็ปลงๆ กับชีวิต จุดหมายของแต่ละคนก็ต่างกัน ถึงจะมีจุดหมายเดียวกัน ทางที่จะไปให้ถึงได้ก็ไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน ทางตรง ทางอ้อม ทางเลี่ยงเมือง ทางยกระดับ เลือกกันเอา...ตามชอบ แล้วเรากำลังปีนเขาลูกไหนอยู่เนี่ย? อย่าว่ายังงั้นเลย ยอดเขามันอยู่ตรงไหนเนี่ย?...มองไม่เห็น "..." วันนี้ไปสมัครงานมา เจอคำถามยากอีกแล้ว ความสามารถพิเศษ..................?..................... อยากจะบอกว่า ไม่มี มันก็ดูโง่ๆ ยังไงไม่รู้สิ ผม "สามารถ" ได้แค่เท่าๆ กับคนอื่นนี่แหละ ไม่ได้มีอะไรแปลกแยก แตกต่างอะไรจากใครเท่าไหร่ สมัยนี้ยากนะที่จะโดดเด่นขึ้นมาได้ อะไรๆ มันก็เข้าถึงได้ง่าย...เท่าเทียมกัน...(เกือบหมด) อีกอันก็ ความใฝ่ฝันในชีวิต..................?..................... อีกแล้วๆ ความฝัน มีกับเค้าบ้างมั้ย...รึว่ามีมาก...จนเกินไป... ตื่นๆๆๆ ความใฝ่ฝัน....ความเพ้อฝัน... ต่างกันที่การลงมือและความพยายามใช่มั้ย? "..." ชักยาวแล้ว พอดีกว่า... ภารกิจงานการที่ต้องทำก็รออยู่ วันก่อนพูดเรื่องเพื่อนสนิทใช่มั้ย นิยามจะเป็นยังไงไม่รู้หละ รู้อย่างเดียวว่าเพื่อนที่เจอกันวันนี้...เข้าข่ายทุกคน ^^ +++++ ทุกๆ ครั้งที่ไปเที่ยวจะคิดเสมอว่า มันคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว...ก็จะมีใจสนุกไปได้จนงานเลิก... แต่แล้ว...ก็ยังได้ไปให้หัวเหม็น(ไปอีกสองวัน) อยู่เนืองๆ -___-" ว่าแต่คนดมนี่น่าจะตายก่อนนะ เพราะเราไม่มีก้น...กรอง - * - ทุกคนอาจจะคิดได้...แต่ไม่สามารถทำได้กันทุกคน... โดยเฉพาะไอ้เรื่องดีๆ เนี่ย -___-" ... ผลการการชันสูตร: หลักฐานที่พบในที่เกิดเหตุ ส่วนใหญ่จะเป็น "ชิ้นส่วน" ที่ตกอยู่ หรือบางครั้งก็จงใจทิ้งไว้ (แกมบังคับ) ได้แก่ ตุ๊กตา ของน่ารักคิกขุต่างๆ รองเท้า เครื่องใน! ฯลฯ จะเห็นได้ว่าของต่างๆ เหล่านี้ เป็นของที่ไม่มีความจำเป็นต่อชีวิตประจำวันมากนัก (ทิ้งไว้ก็ไม่เดือดร้อน...ว่างั้นเหอะ) แต่ถ้าเป็นอุปกรณ์ที่มีความจำเป็นต่อชีวิต เช่น กระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์มือถือ การบ้าน งานการต่างๆ สิ่งเหล่านี้หากถูกทิ้งไว้ รับประกันได้ว่า "คนร้าย" จะย้อนกลับมาอีก...เร็วๆ นี้ XD good1uck 19 มิ.ย. 2548 เวลา 16:11 น.   Create Date : 24 สิงหาคม 2548     Last Update : 24 สิงหาคม 2548 17:07:22 น. Counter : 374 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• h-h
• Webmaster - BlogGang

• Bangkok Post
• Dailynews
• Manager
• Matichon
• Nation Multimedia
• Siamrath
• Siamsport
• Thaipost
• Thairath
• Thannews
• BrandAge
• Marketeer
• Positioning
• Thailand Opportunities
• Thammasat Economic Journal
• hotels.pattayajunction.com - โรงแรมพัทยา
• hotels.chiangmaijunction.com - โรงแรมเชียงใหม่
• hotels.phuketjunction.com - โรงแรมภูเก็ต
• BlogGang.com