ตื่นมา 10 โมง
แล้วก็เอาหมอนปิดหน้า...นอนต่อ
ไม่ไหวง่วง คุยเพลินไปหน่อยเมื่อคืน...
จะนอนต่อก็มีคนมาที่บ้านอีก
เว้ย...วุ่นวายจัง คนจานอน T-T

วันนี้ก็ยังคงนับคะแนนกันต่อ
ไม่เสร็จซะที...
ไม่รู้น้องชายเราเป็นไงบ้าง
เห็นว่าต้องไปช่วยเค้านับคะแนนด้วย
ไม่ได้โทรหาซะนาน
ไม่เจอกันสองอาทิตย์แล้ว

เมื่อวานมีเรื่องที่คุยกันบางเรื่อง...
ที่ทำให้นึกถึงเรื่องที่ไม่ค่อยสนุก
พยายามจะเปลี่ยนวิธีคิดของตัวเอง
ให้คิดถึงแต่เรื่องดีๆแล้ว
แต่ยังไงเหรียญมันก็มีทั้งสองด้าน
ถ้าเลือกที่จะจำก็ต้องจำมันทั้งคู่
ไม่อย่างนั้นก็โยนมันทิ้งไป
...

เมื่อวันก่อนคุยกับแม่นิดหน่อยเรื่องเราตอนเด็กๆ
เพราะไปเกริ่นโครงการ...
เขียนไดอารี่ตัวเองย้อนหลังไปตั้งแต่ตอนเกิด
ตั้งใจมานานแล้วว่าอยากเขียน...
อยากจะเขียนเรื่องเพื่อนๆ ตอนที่อยู่ที่โรงเรียนด้วย
สำหรับเรื่องตอนเด็กๆ จริงๆ ก็ต้องเขียน
ก่อนที่คนที่จำเรื่องของเราตอนเด็กได้
จะลืมมันไป... หรือจะจากเราไป
ชีวิตคนเรามันไม่แน่ไม่นอน

Uncertainty is the only thing to be sure of

"ตัวตนของข้าพเจ้าในความทรงจำของ..."
แต่คงวุ่นวายน่าดู ท่าทางจะต้องหาข้อมูลเยอะ
เพราะตอนเด็กๆ ที่บ้านเป็นศูนย์กลางของญาติพี่น้อง
ที่มาเรียนที่กรุงเทพ

น้าๆ อาๆ เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก
ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมา
บางคนพอแม่เล่าให้ฟัง ก็งงๆ
ทำไมเราจำไม่เห็นได้เลยว่าเคยมาอยู่บ้านเราด้วย
ก็อย่างว่า...ก่อน 5 ขวบ เค้าว่าจะจำอะไรไม่ค่อยได้นี่
เกี่ยวอะไรกับการเติบโตของสมองรึเปล่าหว่า
หยุดโตแล้วค่อยจำอะไรได้??

อ๊ะ..ชักจะออกทะเล
กลับมาๆ

คาดว่าต้องเก็บข้อมูลเยอะมากกว่าจะเอามาเขียนได้
จะได้เขียนมั้ยน้า... ไว้ไปคุยๆ กับน้าๆ แล้วอัดมาเลย หุหุ

แม่เล่าว่าตอนเด็กเราน่ารักมาก มีระเบียบ
โตมาเริ่มแย่ ฮะฮะ ไม่มีระเบียบ
แต่ตอนนี้แม่ชักรู้สึกว่าตึงเกินไป
อย่างว่าคงจริงจังมากไปหน่อย

เออ..ใช่ตอนไปงานศพคุณตาเมื่อพฤษจิกาปีกลาย
เพื่อนของน้าที่เป็นซินแสเห็นหน้าเราปุ๊บ
ก็บอกเลยว่าเราเป็นคนที่นิยมความสมบูรณ์แบบ
ไม่รู้ดูตรงไหน??
จำไม่ได้ว่าพูดอะไรอ่ะนะ แต่มันก็ perfectionist นั่นแหละ

ทำไมกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้ก็ไม่รู้
แต่ก็ดี ตอนเป็นนายกแล้วจะได้ไม่มีอะไรให้เอามาเล่นงานได้
555

เป็นคำตอบของหลายๆ คำถามของทั้งตัวเองและคนอื่น
...

การเมืองไม่รู้จะคุยอะไร
เอาเรื่องความรักละกัน
ความรักมีทั้ง หวานๆ ขมๆ แอบๆ ฯลฯ
ด้านมืดๆ คงไม่ชอบกัน
เอาด้านสว่างละกัน

เอาเรื่องคนที่ไปแอบชอบดีกว่า (น้าน หูผึ่งกันใหญ่)
หุหุ

(ขอแอบนึกถึงอีกซักวันอย่างว่ากันนะ)

มันเป็นเรื่องเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว
ระหว่างที่ผ่านช่วงปีแรกของการเรียนไปอย่างน่าเบื่อ
ทำไมคนน่ารักๆ หายไปไหนหมดเนี่ย
ที่มีก็มีแฟนกันหมดแล้ว T-T
ขาดแรงจูงใจในการไปเรียน ฮะฮะ

แล้วเธอก็เข้ามาในชีวิตผมคับ
เข้ามาเป็นแสงสว่างในชีวิต
เป็นดังหยาดน้ำทิพย์ ชะโลมใจที่แห้งผากของผม...
(สำนวนเน่าๆอย่างงี้ ชอบกันหละซี่ :p)
ก็คณะมันเล็กอ่ะนะ
เดินผ่านไปผ่านมาก็เจอกันบ้าง
แม้ว่าเราจะไปมหาลัยไม่เยอะก็ตาม
บางวิชาไม่เคยเข้า ไม่ก็นับครั้งได้
ขนาดว่าช่วงนึงจะมีแต่คนทักว่าไม่เจอกันนานเลยนะ - -"
(แต่ก็แปลกวิชาที่เข้าน้อย เกรดดีกว่าวิชาที่เข้าเยอะ เหอๆ)

มองอยู่เป็นเทอม
ก็เริ่มมีข่าวมาเข้าหู
เริ่มจากชื่อก่อน เธอชื่อ อ. (นามสมมุติ)
ขอเรียกว่าน้องอ.ละกัน
เธอเรียนภาคภาษาอังกฤษคับ
เลยไม่มีโอกาสได้รู้จักกัน

ต่อมาเพื่อนๆ เริ่มมีคนมองเห็นความน่ารักของน้องเค้า
แล้วก็เริ่มมีการเปิดตัวว่าชอบน้อง อ.
โดยเพื่อนรุ่นน้อง น้องชายของผมเอง - -"
(ที่มาสนิทกันก็เพราะคุยเรื่องน้อง อ. เนี่ยแหละ)
ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่าน้อง อ. ต้องมีแฟนแล้วแน่ๆ
แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยแต่งตัวอะไรเท่าไหร่
หมายถึงว่า ไม่ได้แต่ตัวโชว์นั่นโชว์นี่อ่ะนะ
ไม่ใช่ไม่ค่อยใส่อะไร - -"
น่ารักแบบเรียบร้อยๆ

แต่ก็มีแอบอิจฉามันเล็กๆ ตอนที่เห็นเค้าคุยกัน

คนต่อมาก็คือ
เพื่อนซี้ผู้ร่วมชะตากรรมในการอดหลับอดนอนกันมา
ปกติมันเที่ยวเยอะ ชอบแนวเปรี้ยวๆ หน่อย
ไม่รู้มันนึกไง มาร่วมวงด้วย
มันบอกอยากได้แฟนน่ารักเรียบร้อย
แต่กูเห็นมึงไปหาเอาตามผับมันจะเจอมั้ย หื๊อ?
คนนี้รอจังหวะ รอโอกาส
จนสร้างมันขึ้นมาเองแต่ก็ดันพลาด - -"
ไม่รู้จะว่าไงดีวะ มึงซวยเอง

และเป็นมันนี่เองที่เอาข้อมูลน้อง อ. มาถวายถึงที่
มีแฟนแล้วจริงๆ ด้วย ว่าแล้ว...
(อ้ายเราก็แอบมองต่อไป...มองอย่างเดียว)
แอบชอบแค่หน้าตาอ่ะนะแต่ไม่รู้ว่านิสัยเป็นยังไง
สังขาลไม่เที่ยง เดี๋ยวก็เหี่ยวหมด
อะไรที่เคยตึงก็จะหย่อน ที่เคยหย่อนก็จะตึง

มีข่าวว่าแต่ก่อนน้อง อ. เปรี้ยวมาก
แต่งตัวแบบว่า อื้อหือ...อู๊วว์...
นึกภาพไม่ออกจริงๆ
แต่ข่าวอีกแหล่งก็บอกว่าไม่จริงหรอก
เค้าก็เป็นของเค้าแบบนี้แหละ
เรียบร้อยน่ารัก ใสซื่อบริสุทธิ์
ข่าวนี่เชื่ออะไรไม่ค่อยได้เท่าไหร่

ปากคนเราอยากพูดอะไรก็พูดกันไป
ดีที่เราไม่ค่อยมีใครพูดถึงเท่าไหร่
(มีแต่ข่าวว่าเด็กเยอะ คนนั้นคนนี้บอกมา
ไหนวะ? ไหน? ไม่เห็นมีซักคน T-T)
ก็อย่างที่เค้าว่า บ้านเรา...อย่าทำตัวเด่นจะเป็นภัย
เห็นมาเยอะแล้ว - -"
...

อ่านดูแล้ว...ไม่มีอะไรเลยใช่ป่ะ
ก็บอกแต่แล้วไงว่าแอบอยู่ มันจะมีเรื่องอะไรให้ตื่นเต้นหละ ;p

แต่แค่ได้คิดถึงเรื่องที่ไม่ได้ทำให้ไม่สบายใจ
ก็รู้สึกดีแล้ว
...

เขียนยาว เสียเวลาไปสองชั่งโมง - -"

♪ ใครอ่านจบ อ่านมาแต่ต้น...ขอให้ยกมือขึ้น ♫

good1uck
8 ก.พ. 2548 เวลา 14:09 น.

Create Date : 24 สิงหาคม 2548
Last Update : 24 สิงหาคม 2548 4:10:28 น.		0 comments
Counter : 259 Pageviews.
Share Tweet