ร่าเริงได้ไม่กี่วันความรู้สึกเดิมๆเข้ามาแทรกซึมอีกแล้ว เบื่อ เซ็ง เหนื่อย...แต่ต้องอยู่ให้ได้ มีความเหงาเป็นเพื่อนนี่แหละทำให้เราเข้มแข็งขึ้น อยู่กับตัวเองได้คิดอะไรมากขึ้น แต่ในบางครั้งความเหงาก็ทำให้เราเสียน้ำตาได้เหมือนกัน...

การที่ได้มาซึ่งบางอย่างก็ต้องแลกกับบางอย่างเป็นธรรมดา ไม่มีอะไรได้มาเปล่าๆถึงแม้จะไม่ได้แลกด้วยสิ่งของหรือเงินทองก็ตาม บางครั้งเราต้องยอมสละความสุขของตัวเองเพื่อให้ได้มาซึ่งความสุขของคนที่เรารัก...แต่จงภูมิใจเถิดว่าอย่างน้อยเราก็ทำให้คนที่เรารักมีความสุข

มีโอกาสได้เข้าไปอ่านบทความนึง น่าสนใจเลยนำมาให้อ่านกัน ขออนุญาตนำมาให้อ่านกันนะคะ

วิธีพิชิตความเหงา

เขียนโดย คุณธนวัฒน์ สวัสดิ์แก้ว

ธรรมชาติ ของมนุษย์เป็นสัตว์สังคม จึงต้องอยู่กันเป็นสังคมมีเพื่อนมีฝูงเป็นธรรมดา หากเราอยู่คนเดียวสภาวะความเหงาก็เกิดขึ้น ความเหงาจึงเกิดจากการอยู่คนเดียว แต่แท้จริงแม้เราอยู่คนเดียวก็ไม่เหงาเพราะเราก็คุยกับตนเอง คุยว่าวันนี้เรามีข้อบกพร่องอะไรบ้าง คุยว่าเราจะแก้ไขข้อบกพร่องอย่างไรบ้าง แล้วหมั่นทบทวนแก้ไข เราก็จะเพลินเพลินอยู่กับการแก้ไขข้อบกพร่องของตนเอง เมื่อเราแก้ไขข้อบกพร่องได้ จิตของเราก็จะบริสุทธิ์ นำสมาธิที่บริสุทธิ์มาแผ่เมตตา สมองเราก็จะมีแต่ความว่าง ความว่างที่มีจะขยายระยะเวลาออกไปในตั้งได้นานขึ้น ๆ แล้วเราก็จะไม่เหงา โดยเฉพาะการฝึกการเป็นผู้ให้ เราก็จะมีความสุขจากการเป็นผู้ให้แทนการหาเพื่อน เราก็จะไม่เหงา

สภาวะ ความเหงาเกิดจากความต้องการตอบสนองกิเลสของเราอย่างหนึ่งด้วยการหาเพื่อน คุย การพูดคุยในแง่หนึ่งก็ทำให้เกิดความเพลิดเพลิน แต่ในอีกแง่หนึ่งทำให้สิ่งใดที่เรามีอยู่ในรูปของอนุสัยและสันดานของเราเพิ่มขึ้น ซึ่งมีทั้งดีและไม่ดี ทุกอย่างจึงต้องเดินทางสายกลาง เรายังต้องพูดคุยกับคนในสังคม แต่แทนที่เราจะคุยเฉย ๆ หรือคุยเพื่อหาความเพลินเพลินจากการพูดคุยเป็นหลัก แต่มองว่าความเพลิดเพลินจากการคุยนี้เป็นผลพลอยได้

สาเหตุ ที่ทำให้เราเหงาอีกประการหนึ่ง คือเมื่อเราอยู่คนเดียวทำให้เราคิดฟุ้งซ่าน เมื่อเรามีความฟุ้งซ่านจะทำให้เราเกิดความอยากระบาย เมื่อเราอยากระบายทุกข์ความเหงาจึงเกิด หากเราดับความฟุ้งซ่านได้ เราก็จะไม่มีทุกข์ที่จะให้ไประบายกับใคร เราก็จะเพลิดเพลินอยู่กับความว่างในขณะทำสมาธินั่นประการหนึ่ง ประการที่สองแม้เราคิดมาก ความคิดนั้นจะไม่ทำให้เราเหงา แต่เป็นความคิดที่นำมาลำดับเหตุการณ์แล้วถึงจุดหนึ่งเมื่อเราแตกฉานใน เหตุการณ์นั้น ๆ เราก็ได้ธรรมมะ แล้วหากมีเรื่องในทำนองเดิมให้เก็บมาคิดอีก ถ้าพิสูจน์ออกมาแล้วว่าเหตุการณ์ทำนองเดิมทำให้เกิดเหตุการณ์ลักษณะเดิมซ้ำ ๆ แสดงว่านั่นเป็นสัจธรรมนำไปปฏิบัติหรือไม่นำไปปฏิบัติได้เลย ตามลักษณะคำตอบของสิ่งนั้นว่าเป็นคุณหรือเป็นโทษตามที่เราคิดและประมวลผลออกมา

"มาถึงตรงนี้ ผู้อ่านสามารถนำวิธีการนี้ไปใช้ได้ โดยสิ่งที่ต้องระมัดระวัง คือการไม่เข้าข้างตนเอง เพราะการเข้าข้างตนเองจะได้ผลเบี่ยงเบนเป็นอุปทานไม่สามารถนำมาใช้เป็นข้อ อ้างอิงได้ เมื่อเราได้ธรรมมะที่เป็นสัจธรรมนำมาใช้มากขึ้นเท่าไร เราก็จะได้เปรียบและนำตนไปให้ไกลจากความทุกข์ได้มากขึ้นเท่านั้น"

ความเหงาไม่ใช่เป็นสิ่งที่น่ากลัวอีกต่อไป เพียงแต่เราต้องรู้จักที่จะอยู่กับความเหงาอย่างไรให้มีความสุข

อย่าให้ความรู้สึกเหงาเข้ามาทำลายหรือตัดสินชีวิตของเรา ตราบใดที่เรายังเป็นมนุษย์มีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตัวเอง

เพราะบางคนตัดสินใจบางอย่างไปเพียงเพราะแค่ความเหงา แล้วสุดท้ายต้องมานั่งเสียใจภายหลัง

ฉะนั้นอย่ากลัวที่จะเหงา อย่ากลัวที่จะอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

และเมื่อถึงวันนั้นคุณอาจบอกตัวเองว่า ขอบคุณความเหงาที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น...

Free TextEditor

Create Date : 09 กันยายน 2552
Last Update : 18 กันยายน 2552 14:57:53 น.		3 comments
Counter : 573 Pageviews.
Share Tweet