หยุดเทะเลาะ แม่ง ซะทีได้ไหม คำเตือน วันนี้อาจมีคำ ผรุสวาจาโผล่มาเยอะหน่อย แต่คนมันกำลังโกรธมาก มาย ขออ้างอิง คำพูดของแม่ค้าแถวท่าพระจันทร์ "อย่างที่ในหลวงท่านทรงว่าแหละ ใครจะชนะ สุดท้ายบ้านเมืองก็ย่ำแย่ทั้ง นั้น" ข้าพเจ้าไม่ได้ชอบ ลุงหมัก ลุงโนบิตะเสื้อเหลือง ลุงทักกี้ ข้าพเจ้ามอง คนจนกำลังจะตาย เศรษฐกิจกำลังจะล่ม ปัญหาสังคม ฆ่าแม่งกันทุกวัน ไฟใต้กำลังโหมลุกอีกครั้ง ศพแล้วศพเล่าที่ต้องสูญเสียไป สุขภาพจิตของประชากรไทยตั้งแต่เด็กอนุบาลยันคนแก่บ้านพักคนชรา การทุจริตคอรัปชั่น ข้าวยากหมากแพง เชี้ยเอ้ย แล้วพวกมรึงมาทำห่าอะไรอยู่ ทะเลาะแมร่งยังกะเด็กๆแย่งของกัน ตีกันเหมือนพวกเด็กช่างกลด้อยพัฒนา สมองฝ่อ ถนนหลวงสร้างจาก ภาษี บรรพบุรุษกรูนะว้อย ไม่ใช่ถนนส่วนบุคคลในหมู่บ้าน จะยึดก็ยึดกันวะงั้น ทำเนียบรัฐบาล ถ้าจะยึดทำไมไม่ยึดตอนคนเขาอยุ่กันฟะ แล้วกระชากคอเสื้อมาถามกันแมร่งตรงๆกันไปเลย "เฮ้ยไอ้ชมพู่ มรึงรับเงินไอ้ฟักแม้วมาเท่าไหร่ฟระ" แน่จริงทำดิ ถุย ชัยชนะ อ้วกจะแตกแหวกตลาด น่าภูมิใจชิบ แล้วไอ้พวกมือไม่หาย แต่กรูรู้กรูด่าทุกเรื่องไว้ก่อนอีก ถ้าเก่งแต่ปาก ก็ไปชิมไปด่าไปเหมือนเดิมเหอะ พูดอะไรขอให้พูดแต่ ข้อเท็จไม่เอาเอาแต่ความจริง ด่าออกหน้าไว้ก่อน เชี้ย เอ้ย ถึงชีเน่หมดไปเป็นโรงงานมันก็ไม่เนียนนะลุง แล้วไอ้พวกกรูรู้กรูเห็นอีก มรึงอีกตัวดีแต่ปาก เอาโครตเหง้าสักกะหลาดมาทำรัฐ 9 เปื้อน กรูว่ากรูยอมมรึงมากแล้วนะ นิหาเรื่อง ที่บ้านเขียนนิยายเป็นงานอดิเรกเหรอ ชอบจริงๆตีนกวนน้ำเนี่ย ถ้ามึงเจ๋งจริง มรึงมาเลย มรึงลุยเลย ไม่ต้องอ้างแหล่งข่าว กรูไม่รู้จักแหล่งข่าวมึง บ้านกรูไม่ได้อยู่ซอยเดียวกับมัน อย่าดีแต่ให้สัมภาษณ์สื่อ อ้อ กรูเคยเรียนจริยธรรมมาวะ ถึงกรูจะมีมิตรแท้ แต่ถ้ามิตรแท้กรูแล้ว กรูก็ไม่ช่วย กรูยอมผิดคำพูดกับเพื่อน ดีกว่าตายไปไม่มีแม้แผ่นดินกลบหน้า ปล. กรูไม่ได้เสียใจที่กรูเกิดบนแผ่นดินไทย แต่กรูเสียใจว่าทำไมเพื่อนร่วมชาติต้องมาทะเลาะกันเอง ปล.2 บ้านหนองอีหว้าฝากแจ้งมา ไอ้ทุยแถวนั้นบอกให้เอาโคลนที่ขโมยจากแถวปลักแช่ตัวมันไปมาคืนด้วย มันร้อน และกำลังหงุดหงิดมาก   Create Date : 22 มิถุนายน 2551     Last Update : 22 มิถุนายน 2551 20:53:42 น. Counter : 330 Pageviews.   1 comment Share Tweet

Rayong the MemoRy ....งาน..หลอน จู่ๆก็เกิดเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้   กลัว   กลัวมาก   กลัวที่สุด   มันหลอนขึ้นมาซะงั้นทั้งที่อีกไม่กี่วันก็ต้องไประยองอีกแล้ว ภาพหลอนเมื่อ 2 เดือนก่อนมันกลับมาอีกแล้ว เครียดวะ   กลัวทั้งงานทั้งคน รู้สึกเราจะไว้ใจใครไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว   ทุกคนมีมีดในมือ พร้อมจะแทงเราได้ทุกเมื่อ สังคมมันเป็นอย่างนี้ใช่ไหมเนี่ย   อาการเรายังไม่สมประกอบ ยังต้องกระเตงน้องไปด้วยอีก 1   แล้วเราจะไหวไหม แค่วันนี้ยังโดดเรียนเลย เพราะไม่ไหววะ ตอนนี้มันเครียด อยากกินยากล่อมประสาทมากมาย แต่รู้ว่ามันคงไม่ดี ทำยังไงมันจะผ่านไปได้วะ   Free TextEditor   Create Date : 14 มิถุนายน 2551     Last Update : 14 มิถุนายน 2551 18:46:44 น. Counter : 280 Pageviews.   0 comment Share Tweet

รอยร้าวเล็กๆ คำพูดของคนเราเนี่ยมันมีอานุภาพยิ่งกว่าอาวุธทุกอย่างบนโลกใบนี้จริงๆนะ   บางครั้งเรา "หลุด"ด้วยความไม่ตั้งใจหรืออะไรก็ตามแต่ เอาเป็นว่าไม่ได้มีเจตนาอย่างที่พูดละกัน   กลายเป็น "น้ำผึ้งหยดเดียว" สร้างเรื่องราวมากมาย     ตอนนี้ฉันกำลังคิดว่า กำลังเกิดรอยร้าวเล็กๆ จากเพื่อนร่วมงาน(ที่เหลืออยู่ไม่มีคน)ของฉันเอง     จาก คำพูดเนี่ยแหละ     ฉันไม่รู้จะประสานยังไง เพราะฉันเองก็ยอมรับว่าบางครั้งมันก็แรง เกินที่ คนที่ไม่เข้าใจต้นสายปลายเหตุนั้นจะเข้าใจ     ฉันก็หวังว่า มันก็คงเป็นแค่อีกเรื่องที่จะผ่านไปนะ     เพราะเรากำลังรบกับศัตรูหลายด้านอยู่แล้ว ถ้ามารบกันเองอีก     กระโดดชั้น 51 แล้วตายไปเลยดีกว่า Free TextEditor   Create Date : 19 พฤษภาคม 2551     Last Update : 19 พฤษภาคม 2551 21:12:30 น. Counter : 319 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ชีวิต Unrealized เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตชั้นวะ   ทำไมมันดูไร้สติ และทำงานไม่ได้เรื่องขนาดนี้   เหมือนทำงานไม่เป็น ประสานงานกับใครไม่ได้ ดูแย่ ทำให้ทีมแย่ รู้สึกแย่ๆ   ไม่รู้จะบอกยังไง ฉันเหนื่อย ฉันอยากพักมากมาย     ฉันได้แต่หวังว่าพรุ่งนี้จะดีขึ้น ดีขึ้น แต่ฉันก็ยังไร้สติสตังเหมือนเดิม   ไม่รู้จะทำยังไงดี   จริงๆนะ   ปล.จำเลยของชั้นอยู่ที่บัญชี Unrealized gain(loss) From Exchange Rate     ฉันผวามันพอๆกับBANKกับ Allowance  เลยทีเดียว     น่ากลัวจริงๆ Free TextEditor   Create Date : 11 พฤษภาคม 2551     Last Update : 11 พฤษภาคม 2551 11:09:26 น. Counter : 368 Pageviews.   1 comment Share Tweet

แรงงานแห่งชาติ (นี้ก็พอ) หลังจากต้องกลายเป็นAudit เร่ร่อน เพราะJOBประจำหลุดไปแล้ว ชีวิตของเราก็ลุ่มๆดอนๆมาเรื่อยๆ ทั้งมีเรื่องกับลูกค้า (สาบานได้ไม่ได้ด่าอะไรเขาเลย แค่ถามไม่ถูกจังหวะ เท่านั้นเอง) ทั้งเจอแต่job แย่ๆ ทั้งเจอกับสภาวะไร้ผู้นำ เพราะเขาลาออกกันไปหมด ลูกค้าก็ไม่ค่อยเชื่อถือให้ความร่วมมือ หมดยุคที่มาตรวจปั๊บ Detailอยู่ในมือปุ๊บเหมือนอยู่บ้านหลังเก่าของเราแล้ว พี่พรมาเม้นในHi๕ ว่า ได้เป็นกบนอกกะลาเสียทีนะ มันก็จริงของพี่ ที่ออกมาดูงานของคนอื่นว่ามันเน่าเฟะเละเทะขนาดไหน จนบางครั้งเรายังสงสัยว่า "Ethics"ที่เราเรียนมาทั้งหมด มันคงใช้อะไรไม่ได้ เลย มันก็แค่ธุรกิจ ที่ต้องดำเนินไปของมัน ในภาวะที่จิตใจย่ำแย่กับงานเอามากๆ เอาเข้าจริง มันก็คืองานบริการ ก็ไม่ต่างอะไรกับ...ที่ขึ้นอยู่กับเงินทั้งนั้น ยิ่งองค์กรยิ่งใหญ่ ความน่ารังเกียจมันก็ยิ่งเพิ่มขึ้น รู้สึกขยะแขยงและสะอิดสะเอียน เขาอดทนกันได้ยังไงนะ มีอยู่วันหนึ่งแม่บอกว่าทำงานราชการมาเกือบ 20 ปี ถึงได้เงินเท่ากับ เด็กทำงานเอกชนได้ ปี 2 ปี รายได้เธอดีกว่าเงินเดือนแม่อีก แต่แม่จ๋า ถ้าเงินมันดีจริงทำไมเขาถึงลาออกกันเป็น 300 คนภายในเวลาไม่ ถึง ปี ละจ้ะ   Create Date : 01 พฤษภาคม 2551     Last Update : 1 พฤษภาคม 2551 19:44:57 น. Counter : 246 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• Auditจิตตก
• ยาหยีพาเที่ยว
• สวยใสไม่ไร้สาระ
• Film MAnia ดูแล้วได้อะไร
• Financial Mangement
• ปราสาทสีขาวกลางซอย24
• ยินดีที่ได้รู้จักกันค่ะ
• ความสุขของหนอน
• MBA รุ่นใหญ่ หัวใจว้าวุ่น
• วิชาสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต วัยรุ่นตอนปลาย

• ฐิตธมฺโม
• กุน
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com