Group Blog
 
All Blogs
 
สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า....เพื่อน

 

       มีเรื่องที่ค่อนข้างจะเซอร์ไพรซ์อยู่ 2 เรื่องหลังจากที่ได้ดูหนังเรื่องเกรียน ฟิคชั่น จบไปไม่ถึง 24 ชั่วโมง เรื่องแรกคือไม่นึกว่าหนังเรื่องนี้จะมีอะไรมากกว่า teaser ตัวอย่างที่ออกอากาศมา เรียกได้ว่าเป็นคนละเรื่องกันเลย  แต่อีกเรื่องนี่สิที่เซอร์ไพรซ์มากกว่า นั่นก็คือ "เพื่อนสมัย ม.6 ที่ไม่เคยเจอและติดต่อกันมาเป็นสิบปี" โทรมาหา แถมเบอร์ที่โทรมาหาดันเป็นเบอร์โทรใหม่ล่าสุดที่เพิ่งเปิดเบอร์ได้ไม่ถึงสัปดาห์และยังไม่เคยให้เบอร์ใครเลย ถ้าเป็การซื้อหวยคงต้องเรียกได้ว่าถูกรางวัลแจ็คพ็อตอย่างแรง!!!

       หลังจากที่ได้รับเชิญแกมขู่บังคับให้เข้า group line ห้อง 6/6 เพื่อนมากหน้าหลายตานับสิบที่ไม่เคยได้ติดต่อกันก็ส่งเสียงเจื้อยแจ้วระลึกความหลังและไต่ถามความก้าวหน้ากันในปัจจุบันอย่างสนิทสนมคุ้นเคยและไม่เคอะเขิน ราวกับว่าไอ้ห้อง 6/6 นี้มันเพิ่่งเรียนจบกันไปเมื่อวาน แม้จะมีเรื่องของกาลเวลามาคั่นอยู่บ้าง แต่กลิ่นไอเดิมๆก็ยังไม่เคยจางหายไป

       เพื่อนบางคนเป็นคนที่ออกจะเกเรแต่วันนี้เป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์....

       เพื่อนบางคนที่หน้าตาสวยงามฝันอยากจะเป็นแอร์โฮสเตส เธอได้เป็นสมใจและกลายเป็นคุณแม่ลูกสอง.....

       เพื่อนบางคนใฝ่ฝันอยากจะเป็นพ่อครัวและตอนนี้ก็ได้เป็นเจ้าองกิจการร้าขายโจ๊ก.....

       เพื่อนบางคนรักสวย รักงาม ตอนนี้เธอได้เป็นเจ้าของร้านขายเสื้อผ้า.......

       และอีกหลายๆคนในหมู่ผองเพื่อนที่กำลังเดินตามความฝันของตัวเอง บางคนได้เป็นอย่างที่ฝัน บางคนพลิกผันจากที่ฝัน แต่นั่นก็คงไม่สำคัญ เพราะถึงอย่างไร เราทุกคนก็ยังคงมีความหวัง เพราะความหวังและความฝันนั้นจะเป็นแรงผลักดันให้ชีวิตคนเราดำเนินกันต่อไป

       การพบกันกับเพื่อนเก่าในครั้งนี้คงเปรียบเสมือนยาชูกำลัง ยาวิเศษ ที่ช่วยทำให้ชีวิตของเราชาว ม.6/6 ได้มีแรง มีกำลังสู้กับชีวิตต่อไป เพราะต่อจากนี้ไปหากยามใดที่เราท้อแท้ เราผิดหวัง เราต้องการกำลังใจก็จงรู้ไว้ว่ายังมีเพื่อน ม. 6/6 เพื่อนที่เคยครั้งหนึ่งเคยด่าพ่อ ล้อแม่กัน เพื่อนที่ครั้งหนึ่งเคยไล่เตะตูด แอบเปิดกระโปรงกัน เพื่อนที่ครั้งหนึ่งเคยลอกข้อสอบ โดดเรียน ด้วยกัน จะเป็นกำลังใจ จะเป็นคนคอยให้คำปรึกาาเราอยู่เหมือนครั้งสมัยที่เรีย แม้ว่าทุกวันนี้เพื่อนๆ เหล่านั้นจะโตมีหน้าที่รับผิดชอบกันหมดแล้วก็ตามที แต่เมื่ออยู่รวมกลุ่มกัน คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าพวกเราก็ยังคงเป็นเด็กเหมือนเดิม

       ผมเองชั่วชีวิตเป็นคนที่มีเพื่อนน้อย เป็นคนที่เพื่อนไม่เคยติดต่อหาได้เลย ผมเป็นคนที่อาจจะเพ้อฝันกับคำพูดอันแสนสวยหรูของคำว่าเพื่อนแต่ไม่เคยปักใจที่จะเชื่อว่ามันเป็นความจริง แต่วันนี้ผมเชื่อสนิืทใจแล้วครับว่ามันเป็นเช่นนั้นจริงๆ เพราะ

"ไม่ว่าเราจะอยู่ไกลสักแค่ไหน แต่เพื่อนจะเป็นคนที่ตามหาเราเจอเสมอ"

       ขออุทิศ entry นี้ให้กับ "ยอด" และ "หลา" เพื่อน ม.6/6 ของทุกคน ขอให้เพื่อนบินหลาไปสู่ยอดเขาแห่งความสุขนิรันดร์กาล.....

 




Create Date : 24 เมษายน 2556
Last Update : 24 เมษายน 2556 11:32:15 น. 1 comments
Counter : 919 Pageviews.

 
มิตรภาพ....ความทรงจำ คิดถึงทีไรยิ้มๆเสมอค่ะ


โดย: น้ำเคียงดิน วันที่: 29 เมษายน 2556 เวลา:21:35:06 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สายมูเขารู้กัน
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add สายมูเขารู้กัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.