Jack-A-Little-Monster
ทัวร์สนามฟุตบอล English Premier League

หลายปีก่อนมีโอกาสเดินทางไปอังกฤษเป็นครั้งแรก สมัยยังหนุ่มเอ๊าะๆ เลยไฟแรง ลากกระเป๋าใบโต ดุ่มๆ เที่ยวไล่ตั้งแต่มิวนิค ไปเบอร์ลิน นั่งรถไฟไปอัมสเตอร์ดัม ปิดท้ายทริปด้วยการบินไปอังกฤษ..

สมัยนี้คงทำไม่ได้แล้ว

ทั้งด้วยสังขารและฐานะทางการเงิน รวมถึงสถานะของเรา

..

จอง Youth Hostel เอาไว้ที่ลอนดอน ได้ไปพักกับคนจีน 2 คนซึ่งก็ไม่เคยเจอหน้ากันเลย ตั้งแต่เช็คอิน ยันเช็คเอาท์ เหมือนห้องนี้เป็นห้องเก็บสัมภาระซะมากกว่า

ทริปลอนดอน ก็เป็นทริปที่ไปเที่ยวตาม tourist attractions ยอดฮิตต่างๆ นั่นแหละ

ขี้เกียจสาธยาย เพราะทุกๆ คนก็ไปกันมาแล้วทั้งนั้น

ทริปวันนี้เลยเจาะกลุ่มแฟนบอลพรีเมียร์ลีกเสียหน่อย ตัวผมเองก็ชอบฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว แม้ว่าทีมอังกฤษจะไม่ใช่ทีมโปรดของผม แต่ก็รู้สึกดีเสมอที่ได้ไปเยือนสนามฟุตบอล

ว่ากันถึงสนามบอลในลอนดอน ก็มีกันอยู่มากมายหลายทีม แต่ผมประเดิมสนามแรกของทริปนี้ด้วยการไปเยือน Highbury ของอาร์เซนอล





น่าเสียดายที่วันนี้เค้าไม่เปิดให้เข้าชมสนามได้





ผมทำได้แต่เพียงชำเลืองมอง หาช่องประตูที่พอจะมองเห็นข้างในได้ ดูๆ แล้วสนามมันไม่ใหญ่โตนัก แต่ดูขลังดีนะในความรู้สึก





ซื้อของที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆ แล้วก็มุ่งหน้าไปยังสนามถัดไป..เชลซี

..

Oh, No! ผมกระแดะอุทานในใจอีกครั้ง หลังจากรู้ว่าวันนี้เค้าก็ไม่ให้เข้าสนาม Stamford bridge ของเชลซี





โทษใครได้ นอกจากตัวเองไม่ศึกษาข้อมูลก่อนว่าวันไหนเปิด วันไหนปิด สนามที่ตัวเองแอบเชียร์อยู่เล็กๆ ในยุคใหม่ที่มีสตาร์ทยอยกันมาตั้งแต่ รุด กุลลิท วิอัลลี่ โซล่า..ผมไม่สามารถเข้าไปได้แล้วสิเนี่ย





ได้แต่เก็บภาพถ่ายกับของฝากเหมือนอาร์เซนอลเท่านั้นเอง

..

แผนการที่จะกลับมา 2 สนามนี้ใหม่ก็เป็นไปไม่ได้ เพราะวันรุ่งขึ้นผมต้องเดินทางต่อไปยังเมืองแมนเชสเตอร์ เอาวะ ได้ไปดูสนามผีแดงก็ยังดี

ผมจองรถ Megabus เอาไว้จากเมืองไทยแล้ว เป็นรถ 2 ชั้นหน้าตารถเมล์บ้านเค้านั่นเอง เบาะนั่งก็ปรับเอนไม่ได้ แต่อย่าได้แคร์ จากลอนดอนไปแมนเชสเตอร์ผมจ่ายแค่ 0.50 ปอนด์เท่านั้นเอง! คุ้มแบบนี้หาไม่ได้อีกแล้ว

..

หลังจากที่ได้ชมเมืองแมนเชสเตอร์จนทั่วแล้ว ก็ถึงคราวไปเยือน Old Trafford กันบ้าง





บรรยากาศต่างกับสนามสองสนามแรกในลอนดอนลิบลับ ผู้คนค่อนข้างมาก แถมขนาดของสนามนี่มันใหญ่โตอลังการดีแท้





ผมซื้อตั๋วเข้าชมเสร็จก็รอคิว เพราะเค้าจัดทัวร์เป็นรอบๆ

ถึงเวลาก็เข้าไปกันเป็นกลุ่มๆ มีไกด์แนะนำห้องนู้น ห้องนี้ เช่น ห้องซ้อม ห้องพักรับรอง ห้องแถลงข่าว จนมาถึงไฮไลท์ก็คือได้ขึ้นอัฒจันทร์ชมความสวยงามของสนาม ส่วนพื้นสนามไม่มีโอกาสจะได้ลงไปเด็ดขาด ได้แต่ชื่นชมอยู่ห่างๆ





นี่เอง..ผีแดง..สนามที่มีแฟนบอลชาวไทยมากมายให้การสนับสนุนอยู่

..

มาเยือนแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดแล้วไม่ไปแมนเชสเตอร์ ซิตี้ มันก็คงยังไงๆ อยู่

ผมไปเยือนซิตี้กราวนด์ ในวันที่ฟ้าหม่น มีฝนตกปรอยๆ ไม่หนัก แต่ก็ทำให้เปียกได้





ต้องบอกว่าบรรยากาศของทั้งสองสนามต่างกันมากมาย สนามนี้เงียบเชียบ นักท่องเที่ยวนับคนได้เลย แน่นอนว่าอันดับของสองทีมมันก็แตกต่างกันมาก





แต่ในความคิดเห็นของผมแล้ว ผมชอบสนามของแมนฯซิตี้ มากกว่า แม้จะไม่มีเหตุผลมารองรับก็ตาม





..

จบจากเมืองแมนเชสเตอร์แล้ว ก็ต้องไปเยือนทีมคู่รักคู่แค้นอย่างหงส์แดงกันบ้าง





จริงๆ แล้วไม่ได้ตั้งใจจะไปเยือนเลย แต่ไหนๆ แล้วทริปนี้ดูกลายๆ จะเป็นทัวร์เยือนสนามบอล ก็เลยไปซะหน่อย

ไปถึงเมืองลิเวอร์พูล ดูแปลกตากว่าเมืองอื่นๆ ที่เคยไปมา เมืองดูเก่าๆ โทรมๆ สนามแอนฟิลด์นี่มองจากด้านหน้าแล้วไม่น่าเข้าอย่างแรง

ผมซื้อบัตรเสร็จก็ได้เข้าชมเลย ได้ไปรวมกลุ่มอยู่กับนักท่องเที่ยวชาวอังกฤษ ไกด์ก็เริ่มพาชมห้องนู้นห้องนี้





และที่นี่เอง ที่ทำให้ผมเสียเซลฟ์ในเรื่องภาษาอังกฤษ

ผมไม่เข้าใจที่ไกด์พูดเลยแม้แต่นิดเดียว

ตำราอะไรที่เราร่ำเรียนมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เงี่ยหูฟัง ตั้งใจฟังยังไง ก็ไม่เข้าใจ

รู้สึกเสียดายความรู้ แถมกระสับกระส่ายที่เห็นคนอื่นเค้าหัวเราะรับมุขกับไกด์กันดี





ไกด์พาพวกเราชมห้องแต่งตัวที่มีเสื้อนักบอลแขวนไว้ตามจุดต่างๆ





ห้องซ้อมที่ทีมเหย้ากับทีมเยือนต่างกันสิ้นดี ทีมเหย้าซึ่งก็คือทีมลิเวอร์พูลเอง สนามซ้อมภายในมีหญ้าเทียมปูสวยงาม มีอ่างอาบน้ำ จากุซซี่ ห้องนวด ขณะที่ห้องทีมเยือนเป็นพื้นปูนแถมไม่ค่อยมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกอะไรเลย





..

เยือนแอนฟิลด์แล้วไม่ไปเยือนเอเวอร์ตัน เดี๋ยวเค้าเสียใจแย่ ก็เลยจับรถมุ่งหน้าไปยัง Goodison Park สนามของเจ้าทอฟฟี่ สีน้ำเงิน





บรรยากาศต่างกับสนามอื่นๆ ราวฟ้ากับเหว ที่นี่ไม่มีเปิดทัวร์เข้าชมสนาม แถมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ไม่เห็นมี ผมมาถึงก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่เข้าชมสนามไม่ได้ เลยเดินดูรอบๆ

แล้วก็ชำเลืองไปเห็นประตูรั้วมันแง้มๆ อยู่ ไม่ได้ล็อคด้วย.. เอาวะ ขอเข้าไปดูหน่อย

เปิดเข้าไปก็เจอสนามหญ้าสีเขียวอยู่ตรงหน้าเลย ปกติสนามหญ้าที่อื่นนี่โอกาสลงไปได้มีน้อยมาก แต่คงเป็นเพราะสนามนี้มันเล็กมาก เข้าไปปุ๊บก็เจออยู่ตรงหน้า





มีคนเอเชียอยู่ 2 คนกำลังถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน ผมมองซ้ายขวาแล้วไม่มีเจ้าหน้าที่มาดูแลเลยแม้แต่น้อย ก็เลย..

เอาวะ ขอสัมผัสหญ้าที่นี่หน่อย ลองไปเหยียบสนามดู





ความรู้สึกคือ.. มันก็เหมือนหญ้าที่อื่นนั่นแหละ

แต่ก็ตื่นเต้นดี ที่ได้มายืนบนสนามเอฟเวอร์ตัน

ผมวานให้คนเอเชียถ่ายรูปให้ผมหนึ่งใบ ก่อนจะถ่ายให้พวกเขาใบหนึ่ง แล้วก็เดินมีความสุขออกมา

ทริปสนามฟุตบอลเลยจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งกับสนามที่เล็กที่สุด แต่กลายเป็นว่าได้ทำในสิ่งที่ต้องการมากที่สุด



Create Date : 09 มีนาคม 2553
Last Update : 9 มีนาคม 2553 11:00:55 น. 5 comments
Counter : 2708 Pageviews.
Share

 
แวะมาทักทายยามเช้าๆ ค่ะ ^____^



โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:11:55:03 น.  

 
เป็นเรื่องฝันของหลายคนที่ชื่นชอบฟุตบอลเลยน่ะ


โดย: macaroon IP: 203.144.144.164 วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:12:01:17 น.  

 
อิจฉาตาร้อนผ่าวเลย


โดย: แฟนผี IP: 58.8.66.250 วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:13:51:33 น.  

 
สุดยอดเลยค่ะพี่ ว่าแต่สนามเป็นไงบ้าง นิ่มป่ะ
ปอลอลิง
รูปนี้ดูเด็กดีแฮะ


โดย: kwan_3023 วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:7:15:04 น.  

 
อยากไปทัวร์สนามฟุตบอลบ้างจังค่ะ


โดย: The Best of Me วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:23:04:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เม่าดอยตุง
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

นับๆ ดูแล้วยังเหลืออีกหลายอุทยานเลยที่ยังไม่ได้ไป ว่าแล้วก็กางแผนที่ ออกเดินทางพิชิตอุทยานกันต่อไป..
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เม่าดอยตุง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.