Nepal - Chapter 3: Phakding - Namche Bazaar
เวลาเดิน: 5 ชม.
ระยะทาง: 7 กม.
ความสูง: ขึ้น 1000 ม.! ลง 100 ม.
Phakding: 2610 ม.
Namche Bazaar: 3420 ม.
ลางร้าย AMS
ตื่นเช้ามาเก็บของเรียบร้อยฝากลูกหาบเสร็จก็ออกมาชมบรรยากาศภายนอก หิมะตกเมื่อคืน ทำเอาภูเขาขาวโพลนไปด้วยเกล็ดหิมะ
ดูงดงามแต่ก็หนาวเหน็บจับใจ
วันนี้ต้องเดินไต่ระดับจาก 2,600 ไป 3,400 เมตร หอบแดกแน่นอน ของจริงน่าจะเป็นวันนี้!
แรกๆ เดินตามบ้านเรือน ผ่านหมู่บ้าน Zamfute, Toktok, Benkar
ทางมีขึ้นสลับลง เรื่อยๆ ไม่เหนื่อยอะไรมากนัก
แต่กะดูแล้วว่าถ้าเมื่อวานมานอน Monjo ก็ไกลเอาเรื่องเหมือนกันแฮะ
มาถึง Monjo เวลาประมาณสิบโมงครึ่งถึงด่านอุทยาน Sagarmartha รอไกด์
มาติดต่อเรื่องบัตรผ่านสักพัก ขออนุญาตเรียบร้อยก็ได้เดินกันต่อ
ผ่านประตูรั้วไปก็จะเข้าสู่ Jorsale หนทางดิ่งลงสุดๆ (ตอนกลับเหนื่อยแน่)
จากนั้นทางก็เริ่มขึ้นสูงทีละนิดๆ
และก็เริ่มโหดขึ้นเรื่อยๆ สมาชิกเริ่มแตกแถวกันแล้ว ใครเร็วก็ไปก่อน ใครช้าก็ค่อยๆ ไป
รู้สึกจะต้องข้ามสะพาน 5 สะพานละมั้ง เดินมากๆ ก็เบลอ จำผิดจำถูก
ผมเดินตามสาวออสเตรเลียนคนนึง เห็นเธอสเตปดีมาก ก้าวฉับๆ สปีดไม่มีตก ท่าทางพึ่งได้ เลยขอก๊อปปี้รอยเท้าด้วยการเดินตามเป็นเงาตามตัว เดินแบบนี้ดี ไม่ต้องคิดหาแทร็คเดินเอง
แค่เดินตามที่เธอเดินก็พอ แต่หลังๆ ไม่ไหวละ สเตปเทพเกิน เดินตามไม่ทัน ต้องปล่อยให้เธอหายวับไปกับสายลม
ตอนนี้ก้มหน้าก้มตาเดิน พยายามไม่มองไปข้างบน เพราะจะท้อใจเอา คนอื่นไม่รู้หายไปไหนหมด ช่วงสุดท้ายก่อนจะถึงต้องควักเสื้อแจ็คเก็ตมาใส่กันหิมะ ก่อนจะพาตัวเองมาถึง
Namche Bazaar ด้วยสภาพอ่อนระโหยโรยแรง ด้วยเวลาที่เกือบจะบ่ายโมงแล้ว เห็นพี่วินัยรออยู่ ยืนรอสักพักหมออาเธอร์กับป๋าเสริฐก็ตามมา ไม่นานนักดีบีก็ตามมาสมทบ
และพาไปเข้าโรงแรม Nmaste Lodge คนอื่นเริ่มมาสมทบ รวมถึงหมอโอที่เดินเลยไปอีกฝั่งหนึ่งของเมืองก่อนหน้านี้
..
มองลอดกระจกออกไปเห็นหิมะตกหนักมาก สั่ง tuna sandwich มากิน เริ่มรู้สึกพะอืดพะอม กินไปได้ครึ่งนึง ที่เหลือให้หมอโอ อาการคลื่นไส้เริ่มถามหา
ช่วงบ่ายชวนกันไปชมวัดบนเขา (อีกแล้ว) ไปก็ไป แต่ได้แค่เดินตาม เพราะอาการเริ่มไม่ดีแล้ว
เดินๆ แล้วก็เวียนหัว เริ่มอยากจะอ้วก จนในที่สุดก็ได้ฤกษ์อ้วกครั้งที่หนึ่ง บนยอดเขา Namche Bazaar อะไรวะ แค่ระดับ 3,400 เมตรแพ้ความสูงแล้วเหรอวะเนี่ย
จะไหวมั้ยเนี่ย
แต่อ้วกแล้วดีขึ้น ในที่สุดก็เดินไปสมทบกับกลุ่มที่ลานฮ.ได้ แต่สักพักกลุ่มก็จะขึ้นไปดูบ้านหลังหนึ่งบนเขากันอีก (ฟิตจริงเว้ย) งานนี้ขอบายครับ เพราะเริ่มอยากจะอ้วกอีกแล้ว
เดินไปเดินมาแล้วก็ต้องขอยอมแพ้ถอยกรูดกับที่พักก่อน ได้อ้วกไปอีกที ตอนนี้รู้สึกหนาวไปหมด เข้าห้องแล้วกินยานอน แต่หนาวสั่นไปหมด หยิบเอา thermaplast มาแปะ
อกไว้แผ่นนึง แล้วก็นอนขดตัวในห้อง ถุงนอนกับเสื้อหนาวบางส่วนที่อยู่กับลูกหาบยังมาไม่ถึง เลยนอนนิ่งๆ ขดเป็นกุ้งตายอยู่บนเตียง รอคอยความหวัง..
สักพักนึง ไปขอยา Diamox มากินครึ่งเม็ด แล้วก็กลับไปขดต่อ
ชั่วโมงหนึ่งหลังจากนั้น พี่บุ๋มแวะมาที่ห้องบอกให้นั่งอย่านอน ก็เลยนั่งดู เออ หายใจดีกว่าเยอะเลย
..
หัวค่ำอาการดีขึ้น ออกมานั่งที่ห้องอาหาร บรรยากาศอบอุ่นกว่าห้องนอนเยอะ มีจุดไฟต้มน้ำทำให้ห้องอุ่นน่านอน สมาชิกส่วนใหญ่มารวมตัวกันที่ห้องนี้เพื่อรอกินอาหารเย็นกัน
มารู้อีกทีว่ามีคนป่วยเหมือนเราอยู่สามสี่คน (มีเพื่อนแล้ว)
บางคนอาการดีก็ไปอาบน้ำกันตามใจชอบ แต่ของเราขออาบรวบยอดเลยละกัน
แค่วันนี้ก็แย่แล้ว แล้วพรุ่งนี้จะไหวไหม?
จบตอนที่ 3
==================================================================================
| Create Date : 08 มิถุนายน 2554 |
| Last Update : 8 มิถุนายน 2554 22:33:13 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 745 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
ถึงกลับนอนขดเป็นกุ้งตาย 555 ท่าจะโหดมากๆ