ช้างตูอยู่ไหน? ..หมู่บ้านช้างตากลาง สุรินทร์
ขอยืมคำพูดของพี่จา มาเสียหน่อย งานนี้ไม่ใช่ช้างของคนใดคนหนึ่ง แต่เป็นช้างของคนไทยทุกคนที่ควรอนุรักษ์เอาไว้
เสร็จงานจากสุรินทร์ก็มุ่งหน้าสู่ร้อยเอ็ด เลยขอแวะเที่ยวชมหมู่บ้านช้างกันสักหน่อย งานนี้มีรีเควสท์มาจากตั๊ก น้องที่ทำงานด้วยกัน
ที่นี่ชื่อหมู่บ้านช้างตากลาง หรือบ้านตากลาง
ตั้งอยู่ที่บ้านตากลาง ตำบลกระโพ อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์
อยู่ห่างจากตัวเมืองสุรินทร์ 58 กม. ถนนไม่ใหญ่ แต่รถก็ไม่เยอะ ขับอึดใจเดียวก็ถึง
...
หมู่บ้านข้างบ้านตากลาง ตั้งอยู่ที่บ้านตากลาง ตำบลกระโพ อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ ห่างจากตัวเมืองสุรินทร์ 58 กิโลเมตร ชาวบ้านตากลางส่วนใหญ่เป็นชาวกวย ในอดีตมีอาชีพในการคล้องช้างป่าเพื่อมาฝึกไว้ใช้งาน และเป็นสัตว์เลี้ยงประจำครอบครัว โดยในปัจจุบันชาวบ้านหันมาเลี้ยงช้าง และฝึกช้างเพื่อร่วมแสดงงานประจำปีของจังหวัด ลักษณะการเลี้ยงช้างของที่นี่ จะให้ความสัมพันธ์เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน จังหวัดสุรินทร์ได้จัดสร้างพิพิธภัณฑ์ช้าง หรือศูนย์คลศึกษาขึ้นในหมู่บ้าน เพื่อเก็บรวบรวมประวัติความเป็นมาเกี่ยวกับช้าง ข้อมูลเกี่ยวกับช้างและอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ใช้ในการคล้องช้าง ซึ่งสามารถเข้าชมได้ทุกวัน ส่วนการแสดงช้างนั้นจะจัดให้ชุมวันละ 2 รอบ (เช้า-บ่าย) อีกท้งยังมีบ้านพักแบบโฮมสเตย์ สามารถติดต่อเข้าชมการแสดงช้างและเข้าพักได้ที่ศูนย์คชศึกษา โทร. 0 4451 7161, 081 879 2773 องค์การบริหารส่วนตำบลกระโพ โทร. 0 4450 3703 หรือกำนันตำบลกระโพ อำเภอท่าตูม โทร 087 260 7821 ที่มา surin.mots.go.th
..
น่าเสียดายที่พวกเรามาถึงช้าเกินไปไม่ทันได้ชมการแสดงช้าง แต่ก็เอาเถอะ เดินเล่นชมน้องช้างกันเสียหน่อย ก็ยังดี
เจอแม่กับลูกยืนคลอเคลียกันอยู่ไม่ไกล
ตัวลูกสูงได้ขนาดหน้าอกผมได้ ท่าทางขี้เล่นน่าดู ควาญยื่นแท่งอ้อยมาสองมัดให้ผมกับตั๊ก ส่วนตั๊กก็ควักเงินยื่นกลับไป
ช้างพวกนี้ดูน่ารักไร้เดียงสา ดีแล้วที่พวกมันมีที่อยู่ที่ปลอดภัย ไม่ต้องเร่ร่อนเข้าเมือง เสี่ยงกับการเกิดอุบัติเหตุ
แต่แม้จะได้อยู่ในหมู่บ้านช้าง ปัญหาอีกอย่างที่ต้องเจอก็คือ เรื่องค่าอาหาร
ในแต่ละวัน ช้างแต่ละเชือกต้องการอาหารประมาณ 150 กก. ต่อวัน (อาหารได้แก่ หญ้า ไผ่ หวาย อ้อย กล้วย เป็นต้น) และดื่มน้ำประมาณ 200 ลิตรต่อวัน
ผมฟังดูแล้วก็อึ้ง จะต้องกินอ้อยไปกี่ร้อยกี่พันแท่งถึงจะอิ่ม!?
ซึ่งค่าอาหารส่วนหนึ่งก็มาจากนักท่องเที่ยวอย่างพวกเรานี่เอง
..
เดินเล่นต่อ เจออีกเชือก ควาญบอกว่าเชือกนี้มีอายุมากกว่าร้อยปีแล้ว ถูกหรือผิดก็ไม่รู้ แต่ดูแล้วอาการไม่สู้ดีนัก
"ตามันบอด" ควาญบอกตามมา ได้ฟังแล้วก็รู้สึกสงสารขึ้นมาทันที
..
บรรยากาศหลังงานโชว์เสร็จสงบ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าช่วงโชว์จะคึกคักมากน้อยแค่ไหน แต่ดูช้างตอนนี้ค่อนข้างผ่อนคลายดี รวมไปถึงตัวเล็กที่เข้ามาทักทายกับพวกเราเป็นอย่างดี
พยายามจะถ่ายใกล้ๆ แต่ไม่นานก็ต้องถอย ก็เล่นเอางวงมารัดมือแบบนี้จะถ่ายได้ยังไง
ขณะที่ฝ่ายลูกกำลังต้อนรับขับสู้นักท่องเที่ยว ฝ่ายแม่ก็ไม่ได้มีทีท่าสนใจ ยืนเคี้ยวใบตองอยู่หงับๆ อยู่ตามลำพัง
..
ก่อนจากกันพวกเราซื้ออ้อยแท่งให้ช้างกินอีกรอบ ก็ได้แต่หวังว่าอนาคตพวกมันจะมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ไม่ต้องเร่ร่อน ตระเวนหากินอยู่ในเมือง เดินบนถนนร้อนๆ เสี่ยงจะโดนรถชนอีกต่อไป
| Create Date : 07 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 7 พฤศจิกายน 2553 17:55:27 น. |
|
32 comments
|
| Counter : 1623 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
