Lost in Paradise
2,022 กิโลเมตร นั่นคือตัวเลขของการเดินทางขึ้นไปและกลับจากทางเหนือของประเทศไทย
ตามถนนหมายเลข 32 มุ่งสู่หมาย 1, 108 และ 106 ตามลำดับ
ปลายทางอยู่ที่แม่ฮ่องสอน อ่างเก็บน้ำปางอุ๋ง หนึ่งในโครงการในพระราชดำริของในหลวงของพวกเรา
เพื่อพัฒนาคุณภาพของคนที่อาศัยอยู่แนวตะเข็บชายแดนไทย-พม่า จุดมุ่งหมายเพื่อให้พวกชาวไทยใหญ่
ที่อาศัยอยู่บริเวณนั้น มีความเข้มแข็งพอที่จะเลี้ยงตัวเอง
แล้วไม่หันไปทำการค้ายาเสพติดกับประเทศเพื่อนบ้านของเรา
การจะไปที่ปางอุ๋งนั้น ต้องไปติดต่อขอใบผ่าน เพื่อเข้าที่พัก เนื่องจากจำกัดนักท่องเที่ยว
ได้ที่ตัวเมืองบริเวณศูนย์ศิลปชีพของแม่ฮ่องสอน
แล้วจึงขับรถต่อขึ้นไปทางหมู่บ้านรักไทย แล้วแยกซ้ายเพื่อมุ่งสู่หมู่บ้านรวมไทยอีกราว 6 กิโลเมตร
ตลอดเส้นทางหลังจากผ่านอำเภอเถินมา เส้นทางคดเคี้ยว พันโค้งรออยู่ข้างหน้า ถ้ารู้มาก่อน คงไม่ขับรถไปเองแน่ๆ
แต่ตลอดเส้นทางที่ขับผ่าน ตั้งแต่อำเถอเถินจังหวัดลำพูน ผ่านลำปางที่ฮอด เข้าสู่แม่ฮ่องสอน ตลอดเส้นทางนั้น
สวยงามมาก ยิ่งช่วงเวลายามเช้าที่แสงอาทิตย์ ส่องผ่านม่านหมอกหนาวที่ปกคลุมตลอดทั่วทุกพื้นที่
เปรียบเสมือนผ้าไหมขาวๆที่กางรอรับแสงแดดอุ่นๆยามเช้า
แต่ไม่แนะนำให้มองเพลิน ไม่งั้นจะเข้าโค้งที่รออยู่ข้างหน้าไม่ทัน
ภาพทุ่งหญ้า ยามเมื่อพระอาทิตย์เริ่มออกมาต้อนรับนักท่องเที่ยว ที่ขับมาอย่างอ่อนล้าตลอดทั้งคืน
ผมจอดรถริมทางเพื่อออกไปยืดเส้น ยืดสายริมทางเพื่อตอบรับแสงอาทิตย์ยามเช้าบ้าง
(จริงๆคือเมื่อยมากกกก อยากลุกเดิน)
ถึงแม้พระอาทิตย์จะผ่านพ้นเส้นขอบฟ้าในเวลาสาย แต่ม่านหมอกก็ยังไม่จางหายไป
ยังคงโอบล้อมเส้นทางที่เดินทางผ่าน
ใกล้เที่ยงแวะทานข้าว เติมน้ำมันให้ทั้งคนและรถ แถวๆออบหลวง อีกหนึ่งในอุทยานแห่งชาติ ที่มีลักษณะคล้าย
Grand Canyon ของอเมริกา แต่เล็กกว่ากันเยอะ จุดนี้เหมาะแก่การนั่งพักผ่อน เดินเล่น เพื่่อเติมพลังให้กับการ
เดินทางในเส้นทางที่เหลือ
ถึงปางอุ๋งก็เกือบค่ำของอีกวัน เส้นทางแค่ 300 กิโลเมตรกว่าๆ จากลำพูน แต่ใช้เวลาขับมามากกว่า 600 กิโลเมตร
จากกรุงเทพฯ เป็นตัวบ่งบอกถึงความคดเคี้ยวของเส้นทางได้เป็นอย่างดี กับความเร็วเฉลี่ยเพียง 60 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
แต่ลำปางหนาวมาก เอ้ย ปางอุ๋งหนาวมาก ยามเช้าไม่ถึง 10 องศา เมื่อคืนที่ไปถึง โชคดีได้คนแคระทั้ง 6 (เด็กชาวไทยใหญ่)
ช่วยกันกางเต้นท์ หิ้วของ ชวนคุย ก่อฟืน พาเล่นโคมลอย ฯลฯ เป็นความสุขที่อยากจะทำงานผ่าน VPN จากที่ปางอุ๋งมากๆ
อาชีพหลักๆของคนที่นี่คือการบริการ และขายของแก่นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวชม และเข้าพัก การพาล่องน้ำในอ่างเก็บน้ำ ในราคา 2 คน 150 บาท
ได้บรรยากาศยามเช้า คล้ายๆ ถีบเรือเล่นในสวนลุม แต่หนาวกว่า และที่สำคัญเสียวกว่ามาก
สายๆโบกมือลาปางอุ๋ง และเด็กๆชาวไทยใหญ่ที่ช่วยกันเก็บเต็นท์ และขนของมาส่งที่รถ
พร้อมข้อความที่ช่วยกันเขียนบนผืนฝุ่นที่เกาะกุมรถ ว่า "รัก"
พวกเขาต้องการเพื่อนมากกว่าเงินทองที่หาได้ แต่ผมก็ให้ไปคนละ 5 บาท (ป๋ามากๆ)
พร้อมกับเลี้ยงข้าวเช้า และแจกขนมโดยที่พวกเขาไม่ได้ขอสักคน
ก่อนออกจากเส้นทางหมู่บ้านรวมไทย แวะพอกหน้าด้วยโคลน (เพิ่มความดำ - -") ซึ่งเป็นโคลนธรรมชาติ
ที่ออกมาพร้อมกับน้ำพุร้อน ซึ่งโคลนแบบนี้มีเพียง 3 แห่งในโลกคือที่เดดซีในอิรัก โรมาเนีย และไทย (ภูมิใจจัง)
ไปถึงตัวเมืองปายราวๆบ่าย คนเยอะ แดดร้อน รถติด นั่นคือทั้งหมดที่ผมนึกออกเกี่ยวกับปาย
| Create Date : 08 ธันวาคม 2551 |
| Last Update : 16 สิงหาคม 2552 21:39:13 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 2395 Pageviews. |
|
 |
|
นับถือๆ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อยากไปบ้างจังเลยค่า