• ละอองน้ำค้าง
• วันหมาหอนๆๆๆๆ
• จัดการเพลงบน Bloggang
• บทความ + ความรู้สึก
• ศูนย์กลาง_ความรัก
• Princess Hours
• มีอะไรก็ไส่เข้าไป
• soung

บทความกับความรัก อย่าฝืนใจรักถ้ามันไม่ใช่...ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะคบกับใครสักคน เพียงเพราะอยากจะมีใครสักคน อย่าเปลี่ยนตัวเอง เพียงเพื่อให้เขามารักเพราะจะทำได้ไม่นาน วันนึงคุณจะรู้สึกเหนื่อยเพราะความรักที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง อย่าหลงในรสชาติของความรักจนลืมชีวิตประจำวันของตัวเองหรือสูญเสียความเป็นส่วนตัว คนที่พร้อมจะอยู่กับคุณ โดยที่คุณไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตเลย คนที่พร้อมจะเดินหน้าเมื่อคุณเดินหน้า คนที่ไม่ยอมให้คุณเดินตามหลัง...ขอเพียงเดินข้างกัน คนที่ไม่บังคับให้คุณทำอะไรในแบบที่คุณไม่ชอบ คนที่ไว้ใจ ให้อภัย ให้โอกาส ซื่อสัตย์และให้เกียรติคุณ นั่นแหละคือคนที่รักคุณจริง จงถนอมคนเหล่านี้ไว้ อย่าปล่อยให้เค้าเดินไปจากคุณเพราะคุณจะเสียใจ หากเค้าเปลี่ยนไปหยิบยื่นความโชคดีที่ควรจะเป็นของคุณไปให้คนอื่น อย่าปล่อยให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราหลุดลอยไป เพราะจะทำให้เรารู้ว่า...เราโชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ได้รู้จักความรัก อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งมีน้ำตา ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งกำลังหัวเราะ อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนนึงพูด ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการฟัง ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน อย่าให้ใครคนใดคนหนึ่งหยิบยื่น แต่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการ ความอดทนจะทำให้อุปสรรคต่างๆผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ความพยายามจะทำให้เราสองคนยังอยู่ ความไว้ใจจะทำให้รักของเรามั่นคง ความเสมอต้นและเสมอปลายจะทำให้ความรักของเราสวยงาม และสุดท้าย...ความรัก จะก่อตัวขึ้นเป็นความผูกพัน สิ่งเหล่านี้จะเป็นสายใยบางๆของความรัก กลายเป็นเชือกเส้นหนา ที่จะผูกคนสองคนไว้ด้วยกัน มันจะเป็นเชือกที่จะมัดเราไว้ด้วยกัน เป็นเชือกที่ทำให้เราไม่อึดอัดและเราจะไม่ดิ้นรน ที่จะพยายามหลุดออกจากเชือกเส้นนี้ ....from น้องลูกแก้ว....   Create Date : 29 สิงหาคม 2549     Last Update : 29 สิงหาคม 2549 11:59:28 น. Counter : 396 Pageviews.   4 comment Share Tweet

แด่ เพื่อนด้วยใจสงบ ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามา.. ให้ซึมซับรับรู้ ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามา.. ให้รู้จักมักคุ้น แต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น อย่างน้อยคงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก "ไม่ธรรมดา" ที่จะนึกถึง เรียกว่าเป็น "ความพิเศษ" ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ ก็ในเมื่อคำว่า "พิเศษ" หมายถึงความจำเพาะ ความแปลกแยก ความดีงาม ความอบอุ่นในหัวใจ กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด ให้ "ความรู้สึกดีดี" จากจิตใจที่ดีดี ให้ "ความอาทรถึง" จากจิตใจที่นึกถึง ให้ "ความห่วง" จากจิตใจที่เป็นห่วง ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี แต่มี "สติ" ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่ "คุกกรุ่น" ให้ไปเลย ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้ แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง "ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม" และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง ก็จงหยุดพักตรึกตรอง อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด "สิ่งดีดี" จนกระจัดกระจาย เพราะ "การให้ความหมาย" ไม่ใช่ "การตั้งความหวัง" คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกัน แต่คนสองคน "จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน" เพราะการตั้งความหวังมักนำพาซึ่ง "การเรียกร้อง" "ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ" โดยที่ไม่รู้ตัว มันร้อนนัก หนาวนัก และไม่เป็นสุข เราต้องไม่ลืมปรับอุณหภูมิจิตใจ เอาไว้ที่องศาอุ่นๆ หากเริ่มรู้สึกตัวว่า ความร้อนเริ่มทวีขึ้น เราต้องค่อยๆเดินออกมาสูดอากาศเย็น หากตรงกันข้ามเราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาว มาหาไอแดดเช่นกัน และอย่าลืมว่า "ความพิเศษ" ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นพิเศษมาก หรือพิเศษสุด หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียว ทั้งเราและเขาอาจจะมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ พิเศษในเรื่องนั้น พิเศษในเรื่องนี้ ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา เราก็ย่อมเลือกให้ความพิเศษกับใครก็ได้ ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมา จงให้ "ความพิเศษ" เป็นชีวิตชีวา เป็นแววตาที่แจ่มใส เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้ ไม่วิ่งหนี แต่ไม่วิ่งตาม ไม่หักห้าม แต่ไม่กระโจนใส่ ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหว แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจ และเอื้ออาทร จงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง เป็นความชุ่มชื่น สดใส เช่นสายน้ำ เป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา เป็นสีเขียวของใบไม้ ที่เย็นที่ตาและที่ใจ และที่ตรงนี้ จะอีกนานเท่าใด ไม่ว่า "คนพิเศษ" คนนั้นจะอยู่ใกล้หรือต้องจากกันไกล ความพิเศษ" นั้นก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม ที่ซึ่งหัวใจข้างซ้ายอยู่ตรงกัน   Create Date : 29 สิงหาคม 2549     Last Update : 4 กันยายน 2549 18:49:04 น. Counter : 168 Pageviews.   1 comment Share Tweet

เรื่อลำน้อยแห่งท้องทะเลกว้าง หากวิถีชีวิตคนเรานั้นเปรียบเสมือนท้องทะเลอันกว้างใหญ่ที่ไกลสุดสายตา และตัวเรานั้นเปรียบเสมือนเป็นเรือลำน้อยที่ล่องลอยอย่างไม่รู้ทิศรู้ทางอยู่ในท้องทะเลอันกว้างใหญ่ ซึ่งบางคราหลงทาง หรือบางคราท้องทะเลมีคลื่นลมเพียงเบาบาง หรือบางคราท้องทะเลสงบนิ่ง หรือบางคราเจอะเจอกับมรสุมคลื่นลมพายุที่รุนแรง "เรือ" ต้องเฝ้าพยายามฝ่าฟันกับอุปสรรคต่างๆ ที่ "ทะเล" เป็นผู้กระทำไปให้ "เรือ" บางลำจมหายไปในท้องทะเล และได้แต่คิดว่า "นี่คือลมพายุที่รุนแรงที่สุดเท่าที่ฉันได้เจอมา" ซึ่ง "เรือ" เองก็ไม่รู้เช่นกันว่าจะใช้อะไรเป็นสิ่งที่วัดว่า "คลื่นที่ตนได้เจอะเจอคือคลื่นที่รุนแรงที่สุด" เช่นเดียวกันกับที่ได้เปรียบไว้ว่าเรือลำน้อยเปรียบเสมือนกับตัวเรา อย่ามองว่าตัวเราได้เจอะเจอกับเรื่องที่ร้ายแรงที่สุด และเราไม่สามารถผ่านพ้นมันไปได้ เหมือนอย่างที่เรือลำน้อยได้เจอะเจอกับมรสุมคลื่นลมพายุที่รุนแรง และยอมที่จะจมลงในทะเลแทนที่จะต่อสู้ต่อไป เหตุการณ์ที่เราได้เจออาจจะเป็นเพียงแค่คลื่นลืมเพียงเบาบางของท้องทะเลอันกว้างใหญ่ หรืออาจจะเป็นเพียงแค่การสงบนิ่งของท้องทะเลเท่านั้น คลื่นลมต่างๆที่เกิดขึ้นจากทะเล ก็เปรียบเสมือนกับปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นกับวิถีชีวิตของคนเรา "คลื่นลมมีไว้เพื่อให้เรือแล่นผ่านแรงลมไปให้ได้" เช่นเดียวกัน "ปัญหามีไว้เพื่อให้เราแก้ไขและผ่านไปให้ได้" เรือไม่สามารถหยั่งรู้ได้ว่าต้องเจอกับคลื่นลมมรสุมพายุหนักร้ายแรงแค่ไหน ชีวิตคนก็เช่นเดียวกันที่ไม่สามารถหยั่งรู้ได้เลยว่าต้องเจอกับปัญหามากมายหรือยากเย็นเพียงไหน "หากไม่รู้จักเจ็บปวด.. ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ" คุณจะเลือกเป็นแบบไหน ฟันฝ่าแรงลมต่อไป หรือเลือกที่จะยอมจมลงในท้องทะเลอันกว้างใหญ่แห่งนั้น   Create Date : 29 สิงหาคม 2549     Last Update : 29 สิงหาคม 2549 11:39:12 น. Counter : 359 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• jd_spn
• =^AngEliNg^=
• R^oy_kam
• kokoo_129
• ป้าหนอน
• บุษบามินตรา
• ฏิปาสินี
• minemy
• ปุณณัตถ์
• ป้ามด
• {showname2}
• xero
• หนึ่งจันทร์พันดาว
• ดาวเหงา_Lonely Star
• Webmaster - BlogGang

• คนไม่มีสิทธิ์
• BlogGang.com