|
ระหว่างคำ มีความรู้สึก
ไม่ว่าจะมีอะไรเคยเกิดขึ้นมาก่อน ตอนนี้มันผ่านไปแล้ว...วางซะ ทุกอย่างเริ่มต้นที่นี่
ยามสับสนในความเป็นไป ให้รู้ตัวว่าอยู่ที่ใดในหนทาง ให้รู้ว่า ทางออกนั้นมีจริง
ยามสิ้นหวังเปล่าเปลี่ยวท้อแท้ ให้รู้ไว้ว่า เธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว เพราะทุกคนทำให้เธออยู่ที่นี่ เวลานี้
ยามเศร้าโศกเสียใจจ่อมจมอยู่ในห้วงทุกข์ ให้รู้ตัวว่า เธอคือใคร เธอคือพยานแห่งความสุข
เธอคือผู้สืบทอดความทรงจำแห่งความรัก แม้บางครั้งคนคุ้นเคยจะจากร้างลากันไปไกล ก็ให้จดจำวันเวลาแห่งความสุขนั้นตลอดไป
Create Date : 29 เมษายน 2548 |
Last Update : 1 พฤษภาคม 2548 15:43:43 น. |
|
4 comments
|
Counter : 350 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ดวงตาตะวัน วันที่: 29 เมษายน 2548 เวลา:9:06:40 น. |
|
|
|
โดย: รักดี วันที่: 29 เมษายน 2548 เวลา:10:34:12 น. |
|
|
|
โดย: คนหวังดี IP: 125.24.139.13 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:21:57:21 น. |
|
|
|
| |
|
ระหว่างทาง มีความฝัน : บทกวีที่แต่งเอง ระหว่างวัน มีความจำ : ภาพยนตร์และเพลงที่ชื่นชอบ ระหว่างคำ มีความนัย : ถ้อยคำ พร่ำบ่น เรื่อยเปื่อย ระหว่างใจ มีความจริง : หนังสือและข้อความที่สะสมไว้ ในทุกสิ่ง มีหนทาง : บางสิ่งในความทรงจำ
|
|
|
|
|
|
|
คำตอบอยู่ที่จุดเริ่มต้น
จุดเริ่มต้นที่เป็นวัฎจักรไม่สิ้นสุด
โลกนี้ไม่ได้กำเนิดจากความว่างเปล่า
แต่กำเนิดจากความไม่มี ไม่เป็น
ไม่มีบางสิ่ง ไม่เป็นบางสิ่ง ไม่ว่างเปล่า
ในแต่ละวันที่ผ่านไป เราต่างดำเนินชีวิตไป
โดยสะสมความทรงจำผ่านเรื่องราวนับไม่ถ้วน
โดยพยายามลืมว่าสักวันชีวิตต้องสิ้นสุด
หลงไปกับความคิดความฝัน ความกังวลใจที่ผ่านมาในสื่อต่างๆ
สองมือถือครองรัก โลภ โกรธ หลงไว้เป็นปึกไม่ยอมปล่อยให้หลุดจากมือ
ไม่เชื่อว่า ความสุขที่แท้จริงคือ การไม่หนี ไม่สู้ ไม่มี ไม่เป็น