จะสุขจะทุกข์ เราก็อยู่ด้วยกันมาครบ 1 ปีแล้วนะ
จริงๆ วันที่ครบ 1 ปีคือวันที่ 25 ตุลาคม 2552 ที่ผ่านมา แต่ว่ามีความขี้เกียจมากมาย แม้ว่าจะว่างงาน ส่วนใหญ่ก็จะเปิดดูกระทู้แล้วก็บรรดา Blog ต่างๆ แต่ไม่ยอมเขียนของตัวเองซักที Smiley เอาหละฤกษ์งามยามดีหละขอเขียน (บ่น) ซักหน่อยก็แล้วกัน

ตอนที่ประกาศหาบ้านให้พี่พาย ก็รู้อยู่แล้วพี่พายมีโรคซ่อนเร้นมาด้วย แต่ดวงตากลมโตสีเหลืองอำพันมันทำให้หัวใจของฉันนั้นหวั่นไหว Smiley อิ อิ ก็เลยต้องให้พี่พายย้ายมาอยู่ด้วยกันโดยสัญญาว่าจะดูแลเธอไม่ว่ายามสุขหรือ ทุกข์ ยามมีหรือยามจน ยามเจ็บป่วยหรือสบายดี ตั้งแต่รับพี่พายมาทำให้ต้องศึกษานิสัยที่แท้จริงของพี่พายใหม่ทั้งหมด เพราะว่าสิ่งต่างๆ ที่เจ้าของเดิมบอกเล่าให้ฟัง มันชั่งไม่ใช่พี่พายตอนที่อยู่ด้วยกันเลย พี่พายเป็นแมวขี้เหงา เอาใจยาก ไม่ไว้ใจใคร แต่ถ้ารักจริงพี่พายหวังแต่งนะ ไม่ยอมให้ไปไหน ไปไหนมาไหนต้องบอกกล่าว ถ้าไม่บอกมีงอน



พี่พายมีนิสัยคล้ายกับเรามาก มีโลกส่วนตัวสูงแต่ก็ต้องการได้รับความสนใจสูงด้วย นอนด้วยกันบนเตียงเดียวกัน พี่พายจะมีความสุขมาก นอนหงายท้องหงายใส้ แต่อย่าไปแตะตัวหล่อนเชียวนะ มีบ่นแล้วก็นอนคุ้ดคู้อีก แต่ก็สักพักเดียวแหละเธอก็จะนอนหงานท้องใหม่ น่ารักดี ตอนแรกเราจะนอนเตียงเล็ก 3.5 ฟุต พี่พายก็ชอบมานอน แล้วตัวเธอยาวมากแล้วชอบนอนขว้างเตียง ไอ้เราก็ตัวอ้วนมากนอน ครึ่งหนึ่งของเตียงเล็กก็แย่แล้ว นี้ต้องค่อยนอนให้เล็กๆแคบๆ ที่สุดเพื่อไม่ให้นอนทับหล่อนอีก ตอนนี้ก็เลยพากันย้ายไปนอนเตียงใหญ่ สบายขึ้นมาอีกนิดนึง เราก็ยกพาห่มที่พี่พายชอบนอนให้เป็นของส่วนตัวของเธอ ส่วนเราก็ไปซื้อผ้าห่มแพรถูกๆ มาใช้ ปรากฎว่าตอนนี้เธอมานอนแย่งพาแพรของเราอีก



ทุกๆ คืนพี่พายจะต้องคอยมาเรียกให้ไปนอนได้แล้ว ยิ่งกว่าแม่เราอีก ร้องจนต้องเข้านอนตามความปรารถนาของเธอ หลังๆ เราก็เราดื้อกับเธอบ้างไม่ยอมไปนอนเธอก็เปลี่ยนวิธีโดยขึ้นมาเบียดๆ โต๊ะที่เรานั่งเล่นคอมฯ จนต้องจัดพื้นที่ให้เธอนั่ง ตอนหลังเธอต้องการนอน แล้วคิดซิค่ะว่าพี่พายตัวยาวๆ จะนอนบนโต๊ะเล็กๆ แต่เราต้องการเล่นคอมฯ ต่อก็เลยต้องจัดพื้นที่ให้เธอนอนเยียดได้อย่างเต็มที่่อีก แต่เราก็ดีใจที่พี่พายรู้สึกสบายใจกับการที่อยู่ด้วยกัน เวลาเล่นพี่พายจะชวนไปเล่นบนเตียงซะส่วนใหญ่ เธอชอบที่จะเล่นไล่จับไม่แหย่แมวโดยเอาพาหม่เป็นที่ซ่อนตัวแล้วให้เราคอยเหวี่ยงไม้ไปทางซ้าย-ขวา แต่ซักพักก็เลิก ขี้เกียจจริงๆ เล่น Like mommy, like daughter.



เมื่อวันที่ 25 ตุลา เป็นวันที่พี่พายต้องไปฉีดยาครบรอบปี และเป็นวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันนัดปรกติที่ต้องพาพี่พายไปตรวจที่โรงพยาบาลสัตว์เกษตร ก็เลยให้คุณหมอฉีดวัคซีนให้ด้วยเลย วันนั้นจริงๆ พี่พายก็ตัวลุมๆ อยู่นิดหน่อยแต่เราดูไม่เป็นเพราะโดยปรกติเราเองก็เป็นคนตัวร้อนอยู่แล้วก็เลยไม่แน่ใจว่าพี่พายตัวร้อนหรือเป็นเราเองที่ตัวร้อน แต่คุณหมอก็วัดไข้และผลเลือดพี่พายมีค่าเม็ดเลือดขาวต่ำกว่าปรกติ และค่าไตก็ไม่ปรกติ แต่ก็ยังฉีดวัคซีนให้ พอพี่พายกลับมาบ้านตัวยังร้อนอยู่แต่ก็ยังมาร้องให้เราเข้าไปนอนตามปรกติ แต่มีซืมๆ บ้าง แต่ก็คิดว่าเค้าคงเหมือนแมวทั่วไป ปรากฏว่าพี่พายก็ยังตัวร้อนอยู่จนถึงวันเสาร์ ก็เลยตัดสินใจพาไปพบคุณหมอพรรณจิต ที่คลินิก คุณหมอใจดีมาก โทรฯ ไป รพส. เกษตรเพื่อขอให้ดูประวัติพี่พาย แล้วก็สั่งให้งด AZT และ ยาอื่นๆ เพราะเม็ดเลือดขาวผิดปรกติ ให้ยาอื่นๆ มาอีกนิดหน่อย ค่ายาค่าตรวจ 350 บาท แต่ค่าแท็กซี่ไปกลับ 400 บาท อาจารย์หมอนัดให้ไปพบที่ รพส.เกษตร ในวันอังคาร หรือพฤหัส ที่อาจารย์ขึ้นตรวจ ได้ใบนัดจากอาจารย์หมอ ก็พาพี่พายไปที่ รพส. เกษตรในอีก 2 อาทิตย์ เจออาจารย์พรรณจิต แต่ไม่ได้ตรวจกับอาจารย์เพราะอาจารย์ยุ่งมาก แต่อาจารย์พันทิชาก็เก่งและใจดีกับแมวๆ มากๆ เลย การไปพบหมอครั้งนี้เป็นครั้งที่พี่พายได้ประสบการณ์ใหม่คือโดนให้น้ำเกลือ ตอนที่จะเจาะแขนให้น้ำเกลือพี่พายดื้อจะมาหาเราอย่างเดียวเลย เราก็เลยต้องขอออกไปและให้อาจารย์จัดการได้เต็มที่ ส่วนเราก็ลงไป Shopping ที่ Golden Place ซะ 3 ชม. แต่ตอนนี้ไม่มีที่ให้ Shop แล้วหละ เศร้าจริงๆ เลย

หลังจากให้น้ำเกลือไป 3 ชม. เราก็กลับบ้าน พี่พายไข้ลดแต่วันรุ่งขึ้นก็มีไข้อีก เราก็เลยลองต้มน้ำตะไคร้ให้กิน รู้สึกว่าไข้น้องจะลดลงดีมาก แต่จะมีปัญหาเรื่องท้องผูกนิดหน่อย ก็ต้องให้ยาช่วยระบาย เป็นบางครั้ง ตอนนั้นพี่พายยังมีปัญหาเรื่องเม็ดเลือดขาวอยู่ แต่ค่าไตปรกติแล้ว (เคล็ดลับเรื่องค่าไตคือ เราจับพี่พายป้อนน้ำทุุกครั้งที่มีโอกาส และป้อนทั้งวันด้วย ) คุณหมอนัดพบอีกครั้งใน 2 อาทิตย์ถัดไป

ถึงวันนัดพาพี่พายไปตรวจเลือดอีกครั้ง คราวนี้ทุกอย่างเป็นปรกติเรียบร้อย แต่คุณหมอยังสั่งงดยาทุกตัวของพี่พายรวมทั้ง AZT ด้วย แล้วกินวิตาิมิน B รวมอย่างเดียว

ตอนนี้พี่พายแข่งแรงดี ณ วันที่เขียน Blog (9 ธ.ค. 2552) พี่พายกำลังเป็น Heat!!!!! ร้องบอก หาสามี หาสามี ทั้งวัน สงสารพี่พายก็สงสาร แต่หัวเราะและแซวพี่พายตลอดว่า ที่นี้ไม่มีสามีนะคะ พี่พายต้องอดทน ต้องสู้ๆ นะลูก อย่าไปติดถึงมัน ท่องนะโม นะโม นะลูก (เป็นแม่ที่นิสัยแ่ย่มากจริงๆ ) เอาหละบันทึก 1st year Anniversary for Honey Pie คงจบลงแ่ค่นี้ก่อนนะแล้วจะมา Update ใหม่




Create Date : 09 ธันวาคม 2552
Last Update : 9 ธันวาคม 2552 14:40:48 น.
Counter : 517 Pageviews.

7 comments
  
รูปสุดท้ายเนี่ย ยังทำหน้างง ๆ นะคะ ไม่รู้ว่าโดนแกล้งหรือไง 55+
โดย: peeshin วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:16:01:56 น.
  
หน้าตาน่ารักมากค่ะ
คงขี้เล่นน่าดูเลย
โดย: ก้อนหิน (cator ) วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:18:51:58 น.
  
รูปสุดท้าย ทำไปได้
โดย: เด็กบ่อน้ำร้อน วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:19:14:50 น.
  
จีจี ยังจำกันได้อยู่ไหมจ๊ะ
จีจีสบายดีนะ แนนนี่กับคอลินสบายดีจ้ะ อ้วนท้วนสมบูรณ์กันทั้งคู่

คิดถึงจีจีเสมอนะจ๊ะ แวะไปทักทายแนนนี่ที่บล๊อกบ้างนะ จะได้รู้ว่าจีจีสุขสบายดี

โดย: แนนนี่ IP: 124.180.83.54 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:19:22:31 น.
  
ดีใจจัง ที่จีจีแวะไปทักทาย

แนนนี่เองก็ตกงานมาเกือบปี ช่วงตกงานก็เรียนจนจบ ได้ diploma ( คงต้องขอขอบคุณที่ตกงาน เพราะไม่งั้นก็คงไม่จบ เพราะไม่มีเวลาทำการบ้าน ) แต่ตอนนี้แนนนี่ได้งานแระ

จีจีอดทนนะจ๊ะ ค่อย ๆ หางานไป เรามีดีกับตัวกลัวอะไร งานอาจจะหายาก แต่คงไม่ยากเกินไป
คริสมาสนี้เราสองคนยังไม่ไปเมืองไทย แต่คิด ๆ ไว้จะไปต้นปี อยากเจอจีจีเสมอนะคะ คิดถึงช่วงวันเก่า ๆ ที่เราไปไหน ๆ ด้วยกัน ถึงแม้ว่าจะไม่มากครั้งก็ตาม เวลาผ่านไปเร็วมาก เกือบ 10 ปีแล้วนะจ๊ะ

แนนนี่ทำงานฝีมือเพราะรัก มันช่วยเรื่องผ่อนคลายด้วยจ้ะ สมัยอยู่เมืองไทย ไม่มีเวลาทำงานพวกนี้เลย มาอยู่นี่เลยทำใหญ่เลย
จีจีอย่าปล่อยให้ฝุ่นจับจักรนะจ๊ะ ลองเอามาหัดเย็บให้เป็นเส้นตรงให้ได้นะ

รักษาสุขภาพด้วยจ้า
โดย: แนนนี่ IP: 58.165.89.161 วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:3:33:06 น.
  
น่ารักมากค่า
โดย: auau_pi วันที่: 20 ธันวาคม 2552 เวลา:9:56:32 น.
  
โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:56:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

<< FatCatSlimDog -GG >>
Location :
อุดรธานี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



Single old lady who love to travel and nature. She is searching for her destiny all her life and still searching.. don't know when will she stop and have a happy peaceful world..