|
|
The Drive of Life 17
จากตอนที่แล้ว หว่าเจิ้นปังกลับฮ่องกงมาง้อเหว่งเส้าฟง
ครั้งแรกไม่สำเร็จ เจิ้นปังก็ยังมีแผนสอง ว่าแล้วก็ส่งเมล์มาให้ กะว่ายังไงเส้าฟงก็ต้องเปิดอ่านล่ะน่า
"ผมรู้ว่าผมทำให้คุณต้องเดือดร้อน ไม่ว่าผมจะทำอะไรก็คงชดเชยให้คุณไม่ได้
แต่ผมก็อยากบอกคุณว่าผมขอโทษ ผมอยากให้คุณรับรู้ว่า
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมก็พร้อมจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ
คุณเป็นคนที่ผมแคร์มากที่สุด ไม่ว่าความล้มเหลวจะทำให้เรารู้สึกแย่แค่ไหน
สิ่งสำคัญคือเราต้องลุกขึ้นให้ได้ ผมจะไม่ยอมแพ้ และก็หวังว่าคุณจะไม่ยอมแพ้เช่นกัน
เรามาสู้ไปด้วยกันเถอะนะ ผมจะให้กำลังใจคุณเสมอ ผมคิดถึงคุณ"
รู้ใจจริงๆ ส่งดอกไม้มาง้อ ยังเป็นดอกไม้ธนบัตร ถ้าเป็นของจริง เส้าฟงยิ่งชอบ
แค่นั้นยังไม่พอ กลัวง้อไม่สำเร็จ
ตัวบินกลับไปเมืองจีนแล้ว ยังส่งดอกไม้ธนบัตรของจริงมาให้
แหม กลิ่นเงินนี่มันหอมชื่นจายยยเส้าฟงจริงๆ
โตนเส้าฟงหักคอให้ซื้อผ้าปูที่นอนเยอะแยะ เลยต้องเอามาฝากฟ่งปิงหยี่กับอึ้งจี้เหม็ง
แต่ดันลืมใบเสร็จที่มีชื่อเส้าฟงให้โดนจับได้ซะนี่ โธ่เอ๊ย นึกว่ารักลูกน้อง
ที่แท้ก็ทำเพื่อจีบหญิงน่ะเอง เชอะ ทำตัวเป็นพ่อบุญทุ่มไปเหอะ
แจกไปตั้งเยอะ ยังเหลือฝากอารองกับซินซินอีกด้วย
ซินซินเค้ายุ่งเรียนคอมพิวเตอร์อยู่ อย่าไปกวนเค้าเล้ย
หึงแล้วพาลเหรอจ๊ะ ปิงหยี่
ฟ่งปิงหยี่ชื่นชมหลี่ซินซินที่เรียนรู้เร็ว มีน้ำใจ และขยัน ไม่เหมือนหว่าเจิ้นหมั่นซะเลย
หลี่ซินซินรีบแก้ตัวแทนเจิ้นหมั่น เฮ้อ ก็มีแต่ซินซินคนเดียวแหละที่เห็นความดีของหมอนั่น
ก้ออ่ะนะ คนที่ตัวเองรัก ยังไงก็ต้องดีวันยั่งค่ำ
ตอนนี้ เจิ้นหมั่นเห็นซินซินเป็นน้องสาว ก็ไม่ได้หมายความว่าคนเราจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้ซะหน่อย
แม้จะไม่ชอบเจิ้นหมั่นเท่าไหร่ แต่เห็นแก่ซินซินหรอกนะ ้เด๋วปิงหยี่จัดให้
หว่าหมั่นหงและหว่าเจิ้นปังตกลงใจที่จะนำแผนการเปิดโรงงานยี่สิบสี่ชั่วโมงมาใช้โดยเร็วที่สุด
คุณตารู้สึกว่าลูกเขยโดนเจิ้นปังล้างสมองไปซะแล้ว
เจิ้นหมั่นมีอะไรสู้เจิ้นปังไม่ได้ ทำไมไม่สนับสนุนลูกตัวเอง แทนที่จะไปสนับสนุนหลาน
เจ้ินหมั่นได้ฟังแล้วยิ่งเขม่นเจิ้นปังเข้าไปอีก
เจ้าพ่อร้อยโปรเจ็ค Ngai Tin-hang กล่อมผู้ถือหุ้นจนยอมให้เขาลงทุนในธุรกิจยานยนต์
ไม่ต้องพูดมากความ แค่เอาเงินมาล่อก็สำเร็จแล้ว
ตลาดเมืองจีนกว้างใหญ่ ขายรถยนต์ได้ปีละหลายหมื่นล้านเชียวนะ
แต่จะตั้งโรงงานผลิตรถยนต์ในจีน ต้องมีใบอนุญาตไม่ใช่หรือ
โอ๊ย มีเงินซะอย่าง จะซื้อโรงงานเดิม หรือร่วมทุนก็สบาย
Ngai Tin-hang รู้่ว่าหว่องซิ่วฟั่นคิดถึงน้องชาย
เขาทำเซอร์ไพรซ์ด้วยการตามหาหว่องซิ่วเหลิงจนเจอ
หหว่องซิ่วเหลิงไปไต้หวันไม่ประสบความสำเร็จ เลยไม่กล้ากลับมาหาพี่สาว
จึงเดินทางไปบราซิล และตั้งตัวได้สำเร็จ
ดีนะที่ตอนเศรษฐกิจตกต่ำ ไม่ได้อยู่ฮ่องกง ไม่งั้นป่านนี้ คงแย่ไปแล้ว
หว่องซิ่วเหลิงตัดสินใจกลับมาอยู่ฮ่องกง ยังไงที่นี่ก็เป็นบ้าน
หมั่นไส้ Ngai Tin-hang อ่ะ วุ้ย แทงม้าไปไม่มากไม่น้อย แค่ครึ่งล้านเหรียญเอ๊ง
ถึงเสียก็แฮปปี้ เสียเงินแต่ได้ทำบุญเข้าการกุศล ชิล ชิล
ยังค่ะ เท่านั้นยังไม่พอ Ngai Tin-hang ยังมีเซอร์ไพรส์ให้หว่องซิ่วฟั่นอีก
ม้าแข่ง Pink Lady ตัวนี้แหละที่ Ngai Tin-hang ซื้อให้หว่องซิ่วฟั่น
ไม่รู้ว่าได้เจอน้องชาย กับได้ม้าแข่ง อันไหนจะเซอร์ไพรส์กว่ากัน
เฮ้อ คนมันดวงขึ้นอ่ะนะ ซื้อม้าแข่งยังชนะเล้ย
แล้วหว่าหมั่นเซ็กจะเอาอะไรไปสู้กับเขาล่ะเนี่ย
Ngai Tin Hang พบกับหวิงปิ้วที่สนามม้า
หว่องซิ่วเหลิงไม่รู้ว่าทั้งคู่เป็นญาติกัน แถมยังหมั่นไส้ที่หวิงปิ้วทำงานกับหว่าหมั่นฮอน
เลยอดไม่ได้ที่จะกระแนะกระแหน นามสกุลเหมือนกัน ทำไมแตกต่างกันได้ขนาดนี้
พอได้รู้จาก Ngai Tin Hang ว่าทั้งคู่เป็นญาติกัน
อย่าว่าแต่หว่องซิ่วเหลิงจะอึ้งเลย หว่องซิ่วฟั่นก็ยังแคลงใจว่าทำไมเธอไม่เคยรู้มาก่อน
หวิงปิ้วกลับถึงบ้านก็เห็นข่าว Ngai Tin-hang ในทีวีพอดี
แม่อยากให้พ่อช่วยพูดกับน้องชาย ให้รับหวิงปิ้วเขาทำงาน
แต่หวิงปิ้วอยากทำงานกับหว่าหมั่นฮอนมากกว่า
แม้ตอนนี้บริษัทยังเพิ่งเริ่มต้น อีกหน่อยต้องได้ผลตอบแทนในฐานะหุ้นส่วนบริษัทแน่
หว่องซิ่วฟั่นเห็น Ngai Tin-hang งีบหลับ จึงดับไฟให้
ที่ไหนได้ Tin-hang พื้นเสียใส่
ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ว่ากลัวที่มืด รู้จักกันมาเกือบยี่สิบปี
ขนาดให้นักสืบสืบมาหมดทุกเรื่องแล้ว ยังไม่รู้เลยว่า Tin-hang มีหลานชายกับเค้าด้วย
โดนตัดพ้อขนาดนี้ Ngai Tin-hang จึงรับปากจะเล่าเรื่องราวในอดีตให้ฟัง
ก่อนอื่นต้องไปที่แห่งหนึ่ง
Ngai Tin-hang พาหว่องซิ่วฟั่นไปรู้จักกับ Ngai Ling-tai พี่ชาย
โดยทำเป็นว่าเอารถไปตรวจสภาพที่อู่ของเขา
และกำชับให้ Ling-tai เอาไปส่งให้ด้วย
Ngai Tin-hang กับ Ngai Ling-tai เป็นพี่น้องต่างมารดา
แม่ของ Ngai Tin-hang เป็นเมียน้อย จึงถูกเมียหลวงเกลียดชัง
ตอนพ่อตาย ทั้งคู่ถูกไล่ออกจากบ้าน แทบไม่มีสมบัติติดตัว
น่าขำที่ตอนนี้ สถานภาพทั้งสองฝ่ายกลับสลับกันเสียนี่
ระหว่างที่ Ngai Tin-hang เล่าเรื่องสมัยก่อนเขาถูกลักพาตัว
เพราะคนร้ายเข้าใจผิดคิดว่าเขา คือ Ngai Ling-tai
ปรากฎว่า Ngai Ling-tai เช็คสภาพรถเสร็จแล้ว
กำลังขับรถมาส่ง และโดนคนร้ายลักพาตัวพอดี
หว่องซิ่วฟั่นเข้าใจว่าแม่ของ Ngai Ling-tai ยอมจ่ายค่าไถ่
Ngai Tin-hang จึงรอดมาได้ Tin-hang ยังไม่ยอมเฉลย
แต่ชวนเธอไปดูรถที่ตรวจสภาพเสร็จ
หว่องซิ่วฟั่นนึกว่า Ngai Tin-hang จะพาเธอไปไหน
ที่แท้ตอนถูกลักพาตัวไป เขาถูกขังไว้ท้ายรถ ทำให้เขากลัวที่มืดมาตลอด
เอ๋ มีซาวด์เอฟเฟ็คคนเคาะท้ายรถประกอบด้วยแฮะ
กลายเป็นว่า Ngai Tin-hang จับ Ngai Ling-tai ขังไว้ท้ายรถ
หว่องซิ่วฟั่นกลัว Ngai Ling-tai จะตายซะก่อน
แค่นี้ไม่ตายง่ายๆ หรอก สมัย Ngai Tin-hang โดนขังไว้ตั้งหลายวันยังรอดมาได้เลย
ตอนนั้น พอผู้ร้ายรู้ความจริงก็บังคับให้เขาโทรหา Ngai Ling-tai
Ngai Ling-tai กลับไม่ยอมรับโทรศัพท์
ตั้งแต่นั้นมาเขาจึงรู้ซึ้งว่าพี่ชายคนนี้ เห็นเงินสำคัญกว่าน้องชาย
แต่เอาเถอะ แค่นี้ก็พอหอมปากหอมคอแล้ว ไม่ได้คิดเอากันถึงตายหรอก ปล่อยก็ปล่อย
Ngai Ling-tai เข้าใจว่า Ngai Tin-hang ช่วยเขาจากคนร้าย
หวิงปิ้วอยากให้น้าชายจ้างบอดี้การ์ด เพราะเป็นห่วงกลัวว่าคนร้ายจะหวนกลับมาลักพาตัวซ้ำอีก
Ngai Tin-hang ฉวยโอกาสเหน็บว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนลักพาตัว
กลายเป็นว่า Ngai Ling-tai ไม่เคยรู้เรื่องที่ Ngai Tin-hang โดนลักพาตัว
ตอนนั้นเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล ดูดิ ยังมีแผลเป็นอยู่เลย
เว๊ร เวร หลงเข้าใจผิดพี่ชายมาตั้งนมนาน
จะให้กลับไปสนิทสนมจี๋จ๋ารักกันแบบพี่น้องมันคงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ
หว่องซิ่วฟั่นไม่เข้าใจ สำหรับเธอแล้ว ความสัมพันธ์พี่น้องเป็นสิ่งที่มีค่ามาก
Ngai Tin-hang ไม่เหมือนกัน ครอบครัวไม่มีความหมายกับเขา
คนเราเกิดมาเพียงลำพัง ตายก็ตายเพียงลำพัง
หว่องซิ่วฟั่น: แล้วพวกเราล่ะ
Ngai Tin-hang: ผมชอบอยู่กับคุณ ผมถึงดีกับคุณ
หว่องซิ่วฟั่น: ไม่ใช่อย่างนั้นนะ มันเป็นเรื่องของความรู้สึก คุณไม่เข้าใจหรือ
ถ้าฉันไม่ชอบคุณ ฉันทำไม่ดีกับคุณ แต่คุณยังคงดีกับฉัน นั่นแหละคือความรู้สึก
Ngai Tin-hang: ผมไม่คิดอย่างนั้น ถ้าคุณไม่อยากอยู่กับผม ผมก็ไม่บังคับ
คุณไม่จำเป็นต้องฝืนใจ ผมจะไปปักกิ่งซักสองสามวัน คุณอยู่นี่ ก็คิดดูให้ดี
ไม่ได้เจอกันตั้งนาน มัวแต่งานยุ่ง
หว่าเจิ้นหมั่นชวนซินซินไปกินข้าวเย็นด้วยกัน
ซินซินจะรับปากแล้วเชียว ฟ่งปิงหยี่รีบสะกัดดาวรุ่ง
อ้างว่าซินซินมีเดท
หว่าเจิ้นหมั่น: เดทกับใคร ปกติเธอไม่ออกไปเที่ยวไหนตอนกลางค่ำกลางคืนนี่
ฟ่งปิงหยี่: ไม่ได้ไปเที่ยว แต่ไปเดท เก็ทป่ะ
หว่าเจิ้นหมั่น: ถ้าไม่สนิทมาก ก็อย่าไปเลย
ฟ่งปิงหยี่: ไม่ได้ไปเที่ยว แต่ไปเดท เก็ทป่ะ
หลี่ซินซิน: ขอโทษนะ วันนี้ ขั้นคงไปกินข้าวเย็นกับเธอไม่ได้หรอก
ฟ่งปิงหยี่: คราวหน้า หัดนัดล่วงหน้าซะบ้างล่ะ
หลี่ซินซินไม่ค่อยสบายใจ นาน นาน หว่าเจิ้นหมั่นจะนัดเธอซักที
ฟ่งปิงหยี่รับรองว่า ถ้าเจิ้นหมั่นชอบเธอล่ะก็ ไม่เกิน 3 นาที รับรองตามมาแน่
พูดไม่ทันจาดคำก็มาโน่นแล้ว
หว่าเจิ้นหมั่น: ตกลงคืนนี้เธอจะไปพบใครกันแน่
ฟ่งปิงหยี่: อ๋อ ซินซินจะไปเดทกับ กับ เจิ้นปังไง (อ้าว ซวยอีกแระ เจิ้นปัง)
ฟ่งปิงหยี่มั่วนิ่มว่าเจิ้นปังไปซื้อน้ำส้มให้ซินซิน
แถมยังเอาเสื้อนอกเจิ้นปังมาให้ซินซินใส่
เจิ้นปังได้แต่งง จะถามก็ไม่ทัน มีโทรศัพท์เข้ามาซะก่อน
หว่าเจิ้นหมั่น: เธอจะเดทกับเจ้าคนเสียนิสัยนั่นเหรอ
ฟ่งปิงหยี่: เจิ้นปังไม่ดีตรงไหน ตระกูลก็ดี การศึกษาก็สูง
สาวๆ ที่นี่ก็ว่าเค้าทั้งหล่อ ทั้งเท่
หว่าเจิ้นหมั่น: เสือผู้หญิงสิไม่ว่า เธอคิดอะไรของเธอ
หมอนั่นมีผู้หญิงตั้งมากมาย เธอก็แค่สาวโรงงาน เขาจะจริงใจกับเธอรึไง
ระวังเถอะ จะโดนเขาหลอกไม่รู้ตัว
หลี่ซินซิน: ชั้นจะโดนใครหลอกก็เรื่องของชั่น ไม่เกี่ยวกับเธอ
เธอดีแต่ว่าคนอื่นนิสัยเสีย เธอนั่นแหละไม่เคยคิดถึงใจคนอื่น
น่าน พูดจนซินซินโกรธเลย เป็นไงล่ะ
จำไว้นะ ยัยปิงหยี่ตัวแสบ ส่งสายตาอาฆาตน่ากลัวเชียว
เจิ้นปังก็ยังไม่รู้เรื่อง รู้ราวต่อไป 
หว่องซิ่วเหลิงมาหา Ngai Tin-hang เพื่อร่วมทำธุรกิจกับชาวบราซิล
รูปแบบก็คุ้นๆ เหมือนที่กำลังมีในเมืองไทยปัจจุบัน
นั่นคือ ลงโฆษณา ทำประชาสัมพันธ์ให้ใหญ่โต หลอกคนให้สมัครสมาชิกท่องเที่ยวกับโรงแรม
โดยต้องจ่ายเงินค่าสมัครคนละ 100,000 เหรียญ
ไม่ต้องจองโรงแรมอะไรให้ พอถึงเวลาก็อ้างว่าห้องเต็มไปซะ
สมาชิกสามารถทำกำไรจากการขายต่อบัตรสมาชิก
Ngai Tin-hang ฉุนขาด ธุรกิจหลอกลวงประชาชนอย่างนี้ไม่ทำเด็ดขาด
หนอย แล้วทีหลอกเจิ้นปังล่ะยะ
Ngai Tin-hang ให้ลูกน้องตรวจสอบหาโรงงานที่ต้องการการร่วมลงทุน
ดันมาเจอโรงงาน Chang-lu Fu-chaun ของหว่าหมั่นหงเข้าจนได้ มีหวังยุ่งกันใหญ่อีกแระ
Ngai Tin-hang นัดหมายหว่าเจิ้นหมั่นมาเพื่อสั่งรถยนต์ 10,000 คัน
เจิ้นหมั่นตื่นเต้นดีใจถ้าได้ออเดอร์ล็อตนี้ โรงงานสบายแน่
แต่เงื่อนไขที่ต้องส่งมอบภายใน 1 เดือนเนี่ยสิ จะทำได้หรือ
แถมถ้าส่งไม่ทันจะต้องโดนปรับ 50% อีกต่างหาก
เจิ้นหมั่นอยากจะขอยืดระยะเวลาเป็นหกเดือน Ngai Tin-hang ไม่ยอม
เขาให้เวลาในการตัดสินใจ 1 อาทิตย์
Ngai Tin-hang ตั้งใจที่จะทดสอบโรงงาน Chang-lu Fu-chuan
หากส่งมอบรถยนต์ 10,000 คันได้ภายใน 1 เดือน แปลว่าโรงงานนี้เหมาะที่จะลงทุน
แต่ถ้าส่งมอบไม่ทัน ก็ยังปรับเงินได้ เรียกว่าได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง
หว่าเจิ้นปังไม่เห็นด้วยกับสัญญาฉบับนี้ เพราะไม่ไว้ใจ Ngai Tin-hang
ถึงราคาที่ได้จะสูงขึ้น 10% แต่ค่าปรับก็โหดสุดเช่นกัน
เจิ้นปังเชื่อว่า Tin-hang ให้ราคาสูงเพื่อหลอกให้ทำสัญญา
เสร็จแล้วก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้ส่งมอบรถได้ทันตามกำหนด
หว่าหมั่นหงเห็นว่านี่เป็นโอกาสดี ไหน ไหนก็ยังมีเวลาตัดสินใจอีก 7 วัน
ขอคิดหาวิธีดูก่อนละกัน
หว่าเจิ้นปังคิดหนัก เขารู้ว่าศักยภาพของโรงงานสามารถผลิตรถได้ 120,000 คนต่อปี
หนนี้
ความจริงหนนี้ก็นับว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้ทดสอบระบบการดำเนินการผลิต 24 ชั่วโมง
ปิงหยี่ข้องใจว่า ที่กลัวเนี่ย เป็นเพราะหนที่แล้ว พลาดท่าให้กับ Ngai Tin-hang ใช่มั้ยล่ะ
อย่าเอาเรื่องนี้มาทำลายโอกาสของโรงงานเลย
คิดถึงเสือ เสือก็มา
Ngai Tin-hang ลงทุนมากล่อมหว่าเจิ้นปังด้วยตัวเอง
ยังไงเจิ้นปังก็ขอปฏิเสธ
Ngai Tin-hang: ชั้นคิดอยู่แล้วว่าเธอต้องปฏิเสธ
หว่าเจิ้นปัง: รู้แล้วยังจะมาถามทำไม
Ngai Tin-hang: ชั้นอยากจะให้โอกาสเธอตัดสินใจให้ดีๆ อีกครั้ง
หว่าเจิ้นปัง: คุณคิดว่าคุณเป็นใคร
Ngai Tin-hang: ชั้นแค่อยากรู้ว่าหว่าเจิ้นปังจะฟื้นตัวได้มั้ย
ไม่ใช่ว่าล้มครั้งเดียว ก็เลยหมดความมั่นใจ
หว่าเจิ้นปัง: เสียใจด้วย ผมจะไม่เปิดโอกาสให้คุณมาทำลายโรงงานของเรา
Ngai Tin-hang: เธอเข้าใจผิดแล้ว ชั้นไม่ได้คิดร้ายกับเธอนะ
ชั้นแค่อยากเจรจาธุรกิจด้วย หากชั้นคิดเล่นงานตระกูลหว่าจริงๆ
เธอจะไม่มีโอกาสมาต่อปากต่อคำชั้นอย่างนี้หรอก
หว่าเจิ้นปัง: ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ
Ngai Tin-hang: เชื้อไม่ทิ้งแถว ขึ้ขลาดทั้งพ่อทั้งลูก
หว่าเจิ้นปัง: พูดอะไร
Ngai Tin-hang: แบบนี้สิ ค่อยเหมือนหว่าเจิ้นปังหน่อย
หว่องซิ่วเหลิงรู้ว่า Ngai Tin-hang ถึงขนาดจัดฉากลักพาตัวพี่ชายตัวเองได้ ก็ชักกังวล
ไม่รู้ว่าที่ตัวเองไปกวนใจ Ngai Tin-hang เนี่ย จะโดนอะไรบ้าง
คิดมากน่า Tin-hang เค้าดีกับพี่จะตาย
เฮ้อ เค้าก็ดีกับพี่คนเดียวอ่ะดิ
เอาเหอะ ยังไงพี่สาวมีความสุข ซิ่งเหลิงก็โอเค
ไม่ทันไร ซิ่วเหลิงก็โดนลักพาตัวไปต่อหน้าต่อตาซิ่วฟั่น
หว่องซิ่วฟั่นรีบไปแจ้งความ ตำรวจสงสัยว่าหว่องซิ่วเหลิงจะไปมีเรื่องกับใครหรือเปล่า
ซิ่วฟั่นนึกถึงเรื่องที่น้องชายเล่า ก็สงสัยว่าจะเป็นฝีมือ Ngai Tin-hang
หว่องซิ่วฟั่นกลับไปขอร้อง Ngai Tin-hang ให้ปล่อยตัวน้องชาย
หว่องซิ่วฟั่น: ซิ่วเหลิงเป็นญาติคนเดียวของชั้น ปล่อยเขาไปเถอะ
ไม่ว่าเขาจะทำผิดอะไร ชั้นจะสั่งสอนเขาเอง เห็นแก่ชั้นเถอะนะ
Ngai Tin-hang: ผมจะบอกคุณให้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับน้องชายคุณ
เค้าก็สมควรโดนแล้ว
หว่องซิ่วฟั่น: คุณร้ายกาจขนาดนี้เลยเหรอ คุณมันไม่ใช่คน
หว่องซิ่วเหลิงกลับบ้านมาพอดี ซิ่วฟั่นจึงรู้ความจริง
ซิ่วเหลิงติดหนี้พนัน เจ้าหนี้มาตามทวง
Ngai Tin-hang ช่วยชำระหนี้ให้ เจ้าหนี้จึงยอมปล่อยตัวกลับมา
หว่องซิ่วฟั่นตามมาขอโทษ Ngai Tin-hang
Ngai Tin-hang: ก่อนผมไปปักกิ่ง ผมบอกให้คุณตัดสินใจให้ดี คุณตัดสินใจแล้วหรือยัง
ช่างเหอะ ผมมีบ้านที่ถนน Plantation คุณไปอยู่ที่นั่นได้ ผมใส่ชื่อคุณไว้แล้ว
คิดซะว่าเป็นของขวัญจากผม
หว่องซิ่วฟั่น: คุณจะไล่ชั้นเหรอ
Ngai Tin-hang: ก็ไหนคุณว่าไม่อยากเห็นหน้าผมอีก
หว่องซิ่วฟั่น: แล้วทำไมคุณยังดีกับชั้นอยู่ล่ะ
Ngai Tin-hang: อาจจะเป็นความรู้สึกที่คุณพูดถึง
ไม่ว่าจะอย่างไร ผมจะรักคุณเสมอ
ไม่มีใครปฏิเสธผมได้ บางทีคุณเป็นคนเดียวที่ผมยอมให้ทำ
หว่องซิ่วฟั่น: Tin-hang ชั้นสัญญา ไม่ว่าคุณจะทำอะไร
ชั้นจะไม่มีวันทิ้งคุณ
| Create Date : 31 มีนาคม 2551 |
| Last Update : 6 เมษายน 2551 12:24:37 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 906 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.161.29 วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:13:22:57 น. |
|
|
|
โดย: Jungkame (Jamekung  ) วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:13:42:14 น. |
|
|
|
| โดย: midori (momoka ) วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:17:41:06 น. |
|
|
|
| โดย: LEE IP: 58.9.140.91 วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:17:51:06 น. |
|
|
|
| โดย: ple IP: 125.24.0.233 วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:15:02:22 น. |
|
|
|
| โดย: magarita30 วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:0:30:18 น. |
|
|
|
| โดย: Jungkame (Jamekung ) วันที่: 13 เมษายน 2551 เวลา:3:40:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ถ้าเป็นดอกไม้ธรรมดาเส้าฟงคงเฉยๆ อ่ะนะ
แต่นี่ดอกไม้ธนบัตร เส้าฟงยิ้มซะหวานเชียวค่ะ
เรื่องราวในอดีตของ Ngai Tin-hang อ่านแล้วก็น่าสงสารนะ
โดนรังแกแต่เด็ก โตมาถึงกลายเป็นผู้ใหญ่มีปัญหา