|
Face To Fate ตอน 17
จากตอนที่แล้ว หลี่ปูยีได้พบกับเกอซูเทียนเจ้าวังสวรรค์ต้องการได้กระบี่ฟ้า เพราะอำนาจของกระบี่สามารถช่วยเค้าครอบครองยุทธภพได้ หากหลี่ปูยีคิดขัดขวาง ก็ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง
เกอซูเทียนเก่งกาจกว่าที่หลี่ปูยีคิด เค้าใช้ภาพหลอนทำให้หลี่ปูยีรู้สึกเหมือนสู้กับตัวเอง ในที่สุดหลี่ปูยีก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เกอซูเทียนคิดตัดรากถอนโคน แต่พลังของผลึกหินอัคนี สลายพลังยุทธของเค้า
หลี่ปูยีมัวไปสู้กับเกอซูเทียนเปิดโอกาสให้ท่านหมอหล่ายได้ช่วยสาวงามอีกแระ
เยี่ยม่งเซอะ: ขอบคุณที่ช่วยข้าอีกครั้ง หล่ายเหยิกยี: ยังไงเจ้าก็ต้องตอบแทนข้าอยู่ดี
ท่านหมอหล่ายไม่ลำเอียงนะ ช่วยทั้งชายและหญิง
อาการของหลี่ปูยีไม่สาหัส เพราะสลบไปจึงไม่รู้ว่าทำไมเกอซูเทียนไม่ฆ่าเค้า
เมื่อไม่มีเกอซูเทียนก่อกวนกุ๊ฟงว่านก็ทิ้งกระบี่ฟ้าได้สำเร็จ
เพื่อปณิธานของกุ๊ฟงเชียนที่ต้องการผดุงคุณธรรม กุ๊ฟงว่านจึงตัดสินใจเข้าร่วมการประลอง เค้าพังผนังถ้ำเพื่อฝังโครงกระดูก ทำให้ได้พบกับฟอสซิลมังกร
หลี่ปูยี: หรือว่าตำนานมังกรที่อาศัยอยู่ใกล้น้ำพุดำเป็นความจริง หล่ายเหยิกยี: ฟันมังกรเป็นหนึ่งในเจ็ดสุดยอด ในที่สุดก็พบสิ่งที่พี่ใหญ่ต้องการแล้ว
ท่านหมอหล่ายตีปริศนาสุดท้าย ซุป 5 สุภาพบุรุษ ออก หล่ายเหยิกยี: ข้าเคยได้ยินซุป 4 สุภาพบุรุษ ซุป 6 สุภาพบุรุษ ไม่เคยได้ยินซุป 5 สุภาพบุรุษมาก่อน สมุนไพรที่ใช้ปรุงซุป 6 สุภาพบุรุษนั้นมีอยู่ 2 ตัวที่ไม่เหมือนซุป 4 สุภาพบุรุษ ตัวหนึ่งหาได้จากที่มณฑลกวางตุ้งเท่านั้น ส่วนอีกตัวมีที่เมือง Ng Dhung มณฑลกวางตุ้ง หลี่ปูยี: เจ้าหมายความว่า จอมยุทธเซี่ยงกับฮูหยินอยู่ที่นั้น
ท่านหมอหล่ายขอตัว จะเอาฟันมังกรกลับไปให้พี่ใหญ่ก่อน เสร็จธุระแล้วจะรีบตามไป
หล่ายเหยิกยี: ข้าจะกลับไปดูเสี่ยวซานหน่อย หลวงจีนอยากตาย: ข้าว่าเจ้าหมายถึงแม่นางเยียนมากกว่า
อ้าว คุยกันอยู่ดีๆ ไปซะแล้ว แหม ท่านหมอยังนึกว่าโดนอำ
หลวงจีนอยากตายไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่เจอลูกสาวแล้วชักไม่อยากตายขึ้นมา เกือบหลุดปากบอกความจริงออกไปแล้ว แต่หลี่ปูยีขวางไว้ซะก่อน
หลวงจีนอยากตาย: ทำไมเจ้าไม่ยอมให้ข้าบอกนางล่ะ หลี่ปูยี: หมอหล่ายบอกว่าเจ้าไม่ตายง่ายๆ หรอก หลวงจีนอยากตาย: อ้าว เหรอ ดีนะ ถ้าเจ้าไม่ห้าม ข้าคงบอกนางไปแล้วว่าข้าเป็นบิดาของนาง หากม่งเซอะรู้เข้า ไม่รู้ว่านางจะทำใจให้อภัยและยอมรับข้าได้รึเปล่า เจ้าต้องช่วยข้าเก็บความลับนี้ไว้นะ
สายไปแล้วล่ะ ม่งเซอะแอบได้ยินทั้งคู่พูดกันซะแล้ว
ตอนแรก ม่งเซอะก็สับสน มีพ่อเป็นหลวงจีนเนี่ยนะ เฮ้อ ทำใจยากเหมือนกัน ต่อมานางได้ช่วยเด็กคนหนึ่งตามหาพ่อจนพบ นางจึงคิดได้ว่าการได้เจอพ่ออีกครั้ง อาจจะเป็นสิ่งที่สวรรค์กำหนดมา มีพ่อก็ยังดีกว่าไม่มีนี่นะ
เยี่ยม่งเซอะกลับไปเอาอกเอาใจหลวงจีนอยากตาย ทำให้เค้าดีใจมาก
หลี่ปูยี: เจ้ามองนางแบบนี้ ระวังนางจะหาว่าเจ้าเป็นพวกโรคจิตนะ หลวงจีนอยากตาย: เจ้าไม่เข้าใจความรู้สึกข้าหรอก
เยี่ยม่งเซอะอ้างว่านางลืมผ้าเช็ดหน้าไว้ ให้ทั้งคู่ล่วงหน้าไปก่อน นางจะตามไปทีหลัง
ที่แท้ ม่งเซอะไปเยี่ยมหลุมศพมารดาเพื่อบอกกล่าวว่าในที่สุดนางก็ได้พบกับบิดาแล้ว
ระหว่างเกอซูเทียนนั่งสมาธิรักษาอาการ เค้าหวนนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตที่เห็นการเปลี่ยนแปลงบนท้องฟ้า จึงรู้ว่าธรรมะจะตกต่ำ อธรรมจะรุ่งเรือง เค้าจึงสวามิภักดิ์ต่อพรรคมาร และเปลี่ยนชื่อเป็นเกอซูเทียน
เกอซูเทียนต่อสู้กับฝ่ายธรรมะอย่างจริงจัง ทำให้เจ้าวังไว้วางใจ ให้สืบทอดตำแหน่งและมอบคัมภีร์สุดยอดวรยุทธ์มารให้เค้า วิชานี้ฝึกแล้วเลิกไม่ได้ ต้องฝึกต่อเนื่องเป็นเวลา 12 ปี เมื่อฝึกถึงขั้นสุดท้าย จะมีช่วงเวลาที่อ่อนแอที่สุด เมื่อผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้ จะฝึกสำเร็จพลังมารขั้น 12 แม้แต่ผลึกหินอัคนีก็ทำอะไรไม่ได้ รอก่อนเถอะหลี่ปูยี
เกอซูเทียนไปไหว้สุสาน Miu Siu Yuk
หลวงจีนอยากตายเอาดวงของเยี่ยม่งเซอะมาให้หลี่ปูยีช่วยทำนาย ตามดวงของนางแล้ว บิดานางต้องชอบการฆ่าฟัน เป็นผู้มีอำนาจและโหดเหี้ยม ไม่น่าใช่หลวงจีนอยากตาย
ท่านหมอหล่ายนำฟันมังกรกลับมาทำให้พี่ใหญ่มีความหวัง เสี่ยวซานก็อาการดีขึ้น
เสี่ยวซาน: ขอบคุณที่ช่วยรักษาข้า หล่ายเหยิกยี: เป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว (แหม เมื่อก่อนไม่เห็นพูดยังงี้เล้ย) เสี่ยวซาน: ต่อไปข้าจะเป็นหมอรักษาคนไข้ให้ได้
เสี่ยวซานให้ผลไม้เชื่อมกับหล่ายเหยิกยี เค้ารู้ทันทีว่าคนที่ส่งผลไม้เชื่อมมาคือผู้ที่วางยาเสี่ยวซาน
หล่ายเหยิกยี: ข้าเกลียดพวกหลบๆ ซ่อนๆ ที่สุด ยังไม่ไสหัวออกมาอีก จูกัดบ้วนหลี่: จะอารมณ์เสียไปทำไม เราเป็นสหายกันไม่ใช่หรือ หล่ายเหยิกยี: ข้าไม่อารมณ์เสียกับคนอย่างเจ้าหรอก จูกัดบ้วนหลี่: ข้ายอมรับว่าข้าเป็นคนวางยาเสี่ยวซานเอง แต่ข้าไม่มีทางเลือก ไม่ทำเช่นนี้จะทดสอบเจ้าได้อย่างไร ข้าอยากให้เจ้าช่วยรักษาแม่ของข้า หลายปีก่อนนางโดนคนวางยาพิษ นางไม่รู้สึกตัวตั้งแต่นั้นมา ข้าทำทุกวิถีทางก็รักษานางไม่หาย
หล่ายเหยิกยี: เจ้าจึงชุบผลไม้เชื่อมด้วยเลือดของนาง ทำให้เสี่ยวซานถูกพิษ จูกัดบ้วนหลี่: ขอโทษด้วย ที่ข้าทำไปก็เพื่อแม่ของข้า หล่ายเหยิกยี: แล้วเจ้าเคยคิดบ้างมั้ยว่า ถ้าข้ารักษาเสี่ยวซานไม่ได้ เค้าจะต้องตาย จูกัดบ้วนหลี่: แต่เค้าก็ไม่เป็นไรนี่ นั่นแสดงว่าข้าคิดถูก หล่ายเหยิกยี: ข้าไม่จำเป็นต้องรักษาแม่ของเจ้า จูกัดบ้วนหลี่: ข้ามีข้อแลกเปลี่ยน ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังหา 7 สุดยอด ข้ามีน้ำค้างกลางคืนกับไฟภูเขาหิมะ หากเจ้ารักษาแม่ข้าหาย ข้าจะมอบให้เจ้า
ท่านหมอหล่ายยอมรักษามารดาของจูกัดบ้วนหลี่ นางถูกยาพิษมานานหลายปี จึงต้องฝังเข็มอย่างต่อเนื่อง
หมอปีศาจเรียกตัวหัวหน้าหน่วยทั้งสี่มาสอบถามเรื่องหลิวฝ่านหยีและกำชับให้พวกเค้านำตัวกลับมาให้ได้ ไม่เช่นนั้นจะรายงานเกอซูเทียน
มารดาของจูกัดบ้วนหลี่ฟื้นคืนสติ ดีใจได้เดี๋ยวเดียว ก็อาการทรุดหนัก ต้องเป็นฝีมือของหล่ายเหยิกยีแน่
หล่ายเหยิกหลงเตือนท่านหมอหล่ายให้ระวังจูกัดบ้วนหลี่ แต่ท่านหมอเชื่อว่าเค้าเป็นห่วงมารดาจริงๆ หากท่านหมอรักษามารดาของเค้าหาย เชื่อว่าเค้าจะมอบสองในเจ็ดสุดยอดให้แน่นอน
จูกัดบ้วนหลี่เข้าใจว่าโดนท่านหมอหล่ายหักหลัง จึงจับตัวเยียนเยี่ยไหลไป
จูกัดบ้วนหลี่: ข้าจะให้เจ้ารู้รสชาติการสูญเสียคนที่รักบ้างล่ะ ถ้าเจ้ารักษาแม่ข้าไม่หาย นางคนนี้ต้องตาย
ท่านหมอหล่ายจับชีพจรของมารดาหมอปีศาจ รู้สึกประหลาดใจ
หล่ายเหยิกยี: มีใครแตะต้องนางรึเปล่า จูกัดบ้วนหลี่: มีแต่เจ้ากับข้า หล่ายเหยิกยี: ประหลาดมาก นี่อาจเป็นชะตาลิขิต ข้าจนปัญญาจะรักษา จูกัดบ้วนหลี่: แต่เจ้าเป็นหมอเทวดา หล่ายเหยิกยี: เจ้าก็เป็นหมอปีศาจ แล้วไง จูกัดบ้วนหลี่: ถ้าเจ้าไม่รักษานาง อย่าหวังจะไปได้
จูกัดบ้วนหลี่คิดลงมือ แต่โทษทีท่านหมอหล่ายเร็วกว่า
จูกัดบ้วนหลี่: จะฆ่าข้าก็ฆ่าเลย แต่เจ้าจะไม่มีวันได้เจอเยียนเยี่ยไหลอีก หล่ายเหยิกยี: นางอยู่ไหน จูกัดบ้วนหลี่: อยู่ไหน ข้าคนเดียวที่รู้ สองชีวิตอยู่ในมือเจ้า ถ้าแม่ข้าตาย หญิงที่เจ้ารักก็ต้องตายด้วย คิดดูให้ดีแล้วกัน
หล่ายเหยิกหลงตามมาช่วยน้องชาย
หล่ายเหยิกยี: พี่ใหญ่อย่ายุ่งเรื่องนี้เลย พี่จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย ข้าลองทุกวิธีแล้ว ข้าไม่เชื่อในปาฏิหารย์ หล่ายเหยิกหลง: จำที่พี่เคยพูดได้มั้ย หมอต้องไม่ยอมแพ้ เราต้องทำให้ดีที่สุด
หล่ายเหยิกหลงจับชีพจรมารดาหมอปีศาจ แล้วพบว่านางถูกวางยาซ้ำ เมื่อตรวจร่างกายดูพบว่าที่ขมับของนางมีร่องรอยถูกทำร้าย คนร้ายใช้นกเข้ามาวางยา จึงเล็ดรอดสายตาของหมอปีศาจเข้ามาได้ หล่ายเหยิกหลงเสนอวิธีให้ฟอกเลือดนาง เพื่อขับพิษออกให้หมด
การรักษาได้ผล แต่หล่ายเหยิกหลงก็ต้องสูญเสียพลังไปมาก
ท่านหมอหล่ายนำพี่ใหญ่กลับมารักษา แต่พี่ใหญ่รู้ตัวว่าไม่รอดแน่
จูกัดบ้วนหลี่ยอมปล่อยเยียนเยี่ยไหลกลับมา แต่ก็ต้องแลกด้วยชีวิตของหล่ายเหยิกหลง
หล่ายเหยิกยี: พี่ใหญ่ พี่ต้องไม่เป็นอะไรนะ หล่ายเหยิกหลง: เราช่วยชีวิตคนไว้ได้ เยี่ยไหลก็ปลอดภัย เราไม่ทำให้ตระกูลต้องเสียชื่อ ข้าไม่จำเป็นต้องมีอายุยืนยาว เพราะข้าใช้มันอย่างมีคุณค่าที่สุดแล้ว รับปากข้า เจ้าจะต้องอยู่ต่อไป
พี่ใหญ่ตายซะแล้ว
เยียนเยี่ยไหล: พี่ใหญ่จากไปแล้ว ท่านอย่าโศกเศร้าไปเลย หล่ายเหยิกยี: หุบปาก ไปให้พ้น ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้า
เยี่ยไหลเป็นห่วงท่านหมอ จึงรออยู่หน้ากระท่อมจนเช้า ท่านหมอกลายเป็นหมอผมขาวไปซะแล้ว
Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2550 |
Last Update : 23 ธันวาคม 2550 9:25:27 น. |
|
5 comments
|
Counter : 1410 Pageviews. |
|
|
|
โดย: midori IP: 124.120.209.199 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:45:23 น. |
|
|
|
โดย: O-yohyo IP: 58.9.156.227 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:50:04 น. |
|
|
|
โดย: เฉินฉูฉู่ IP: 58.136.72.82 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:56:52 น. |
|
|
|
โดย: เฉินฉูฉู่ IP: 58.136.51.157 วันที่: 12 มีนาคม 2550 เวลา:22:07:25 น. |
|
|
|
โดย: เมษ์ (Kungga ) วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:16:33:26 น. |
|
|
|
| |
|
|