|
Face To Fate ตอน 26
จากตอนที่แล้ว เจ้าสำนักเสิ่นลงมือสังหารฮูหยินเพื่อปกปิดความชั่วของตนเอง แถมยังใส่ร้ายว่าฮูหยินบอกตนเองก่อนตายว่าหลี่ปูยีเป็นคนลงมือ บรรดาเจ้าสำนักเห็นผ้าเช็ดหน้าของหลี่ปูยีจึงพลอยหลงเชื่อกันไปหมด
เจ้าสำนัก Ngan-tong สอบปากคำเยียนเยี่ยไหล เมื่อนางไม่ยอมปริปากบอกว่าหลี่ปูยี กับท่านหมอหล่ายซ่อนตัวอยู่ที่ไหน เค้ากลับลงมือเหี้ยมโหดตัดเอ็นมือเอ็นเท้านาง
เยียนเยี่ยไหล: นี่หรือ ฝ่ายธรรมะ ลงมืออำมหิตเหมือนไม่ใช่คน เจ้าสำนัก Ngan-tong: สารภาพมาซะดีๆ เยียนเยี่ยไหลแสร้งทำทีทนทรมานไม่ไหว ฉวยโอกาสที่เจ้าสำนัก Ngan-tong เผลอ กัดใบหูของเค้า
ท่านหมอหล่ายมาช่วยไม่ทัน ดูจากสีหน้าท่านหมอหล่ายแล้ว เห็นทีเจ้าสำนัก Ngan-tong จะอายุไม่ยืน หล่ายเหยิกยี: ข้าจะสับเจ้าให้เป็นหมื่นชิ้น
หลี่ปูยี: ใจเย็นไว้ เราต้องช่วยแม่นางเยียนก่อน
เจ้าสำนักเสิ่นนำศพฮูหยินกลับมาพอดี หลี่ปูยีพูดไม่ออกเมื่อเห็นฮูหยินเสิ่นต้องตายเพราะตน เค้าให้ท่านหมอหล่ายพาแม่นางเยียนหนีไปก่อน
ท่านหมอหล่ายโดนสำนักฝ่ายธรรมะล้อมจับ เยียนเยี่ยไหล: พี่หล่าย ท่านรีบหนี หล่ายเหยิกยี: ข้าไม่มีวันทิ้งเจ้า อดทนไว้ พวกเจ้ามันพวกกลับกลอก หากพวกเราต้องตาย ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมด
ขณะกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด เกอซูเทียนก็ปรากฏตัวขึ้น ฝ่ายธรรมะพากันหนีกระเจิดกระเจิง แค่นี้ก็กลัวซะแระ
หล่ายเหยิกยี: เจ้าต้องการอะไร เกอซูเทียน: ข้าแค่อยากช่วยพวกเจ้า หล่ายเหยิกยี: ไม่ต้องมาทำเป็นใจดี ถ้าเจ้ากับเสิ่นซิงหนานไม่รวมหัวกันแต่แรก นางก็คงไม่ต้องเป็นเช่นนี้ เกอซูเทียน: เจ้าต้องโทษหลี่ปูยี มันอยากวุ่นวายไม่เข้าเรื่องเอง ถ้าเจ้าอยากให้นางรอด ข้าเท่านั้นที่ช่วยเจ้าได้ อาการของนางต้องใช้เวลาในการรักษา ข้าสามารถสอนให้เจ้ารักษาชีวิตนางไว้ จะได้มีเวลาในการรักษาอาการของนาง หล่ายเหยิกยี: คิดเกลี้ยกล่อมให้ข้าเข้าพรรคงั้นหรือ อย่าเสียเวลาเลย
ข้างฝ่ายหลี่ปูยีเห็นดอกกล้วยไม้แล้วก็ให้สะท้อนใจ อดคิดถึงฮูหยินเสิ่นไม่ได้ นางเป็นดอกกล้วยไม้ในใจของเค้าเสมอ
เยี่ยม่งเซอะสำรวจวังสวรรค์จนจ้าวค้างคาวเริ่มสงสัย นางจึงบ่ายเบี่ยงหาเรื่องออกไปเที่ยวนอกวัง
เมื่อไปถึงหมู่บ้านเชิงเขา นางพบว่าชาวบ้านถูกเหลยต้าหู่หัวหน้าหน่วยเสือข่มขู่รีดไถเก็บค่าคุ้มครอง
เยี่ยม่งเซอะ: ข้าไม่สนใจว่าเจ้าจะเป็นพ่อเสือหรือลูกเสือ ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าทำร้ายชาวบ้าน เหลยต้าหู่: เจ้ากล้าขวางพวกเราหรือ
ยังไม่ทันลงมือ จ้าวค้างคาวก็โผล่มาห้ามทัน ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร กล้าหาเรื่องกับคุณหนู มีกี่ชีวิตก็ไม่พอตายหรอก
เจ้าวังสวรรค์จัดงานเปิดตัวให้คุณหนู สาวกจะได้รู้จักหน้าตากันซะที จงรักภักดีต่อเจ้าวังสวรรค์ ก็ต้องจงรักภักดีต่อคุณหนูด้วย เกอซูเทียนสั่งประหารชีวิตหัวหน้าหน่วยเสือเพื่อให้เป็นเยี่ยงอย่าง
เยี่ยม่งเซอะเป็นคนแรกที่กล้าขัดคำสั่งเจ้าวังสวรรค์ เล่นเอาลูกพรรควิตกจริตกันเป็นแถว
เยี่ยม่งเซอะ: ลงโทษเช่นนี้ หนักเกินไป มีแต่พวกทรราชย์เท่านั้นที่ทำ เกอซูเทียน: หรือว่าเจ้ามีข้อเสนออื่น เยี่ยม่งเซอะ: ให้รางวัลกับผู้ที่สมควรได้รับ ลงโทษอย่างสมเหตุผล เกอซูเทียน: ดี งั้นเรื่องนี้ข้ายกให้เจ้าจัดการ แต่พวกเค้าเป็นคนของวังสวรรค์ มีแต่คนของวังสวรรค์ที่จะตัดสินชะตาของพวกเค้าได้ หากเจ้าอยากจะจัดการเรื่องนี้ เจ้าต้องทำในนามของรองเจ้าวัง เยี่ยม่งเซอะ: ข้าขอให้ท่านเจ้าวัง อนุญาตให้ข้าเป็นคนตัดสินโทษหน่วยเสือ
เมื่อม่งเซอะยอมเข้าพรรค เจ้าวังสวรรค์ย่อมดีใจ ยอมให้นางตัดสินโทษหน่วยเสือ ม่งเซอะให้คนของหน่วยเสือทำงานซ่อมแซมบ้านให้กับชาวบ้าน
จ้าวค้างคาว: ท่านเจ้าวังเป็นคนเข้มงวด แต่ท่านกลับอ่อนข้อให้คุณหนู เยี่ยม่งเซอะ: เจ้าจะพูดอะไรกันแน่ จ้าวค้างคาว: ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธท่านเจ้าวัง เยี่ยม่งเซอะ: ทำไม เพราะเค้าฆ่าทุกคนที่กล้าปฏิเสธเค้างั้นหรือ จ้าวค้างคาว: ถูกต้อง ท่านเจ้าวังรักและเอ็นดูคุณหนูมาก
เกอซูเทียนให้คนมาตามเยี่ยม่งเซอะไปพบ นางเข้าใจว่าเค้าจะเรียกนางมาดุด่าที่กล้าขัดใจ แต่เกอซูเทียนกลับไม่ว่านางซักคำ เค้าดีใจซะอีกที่ม่งเซอะรู้จักใช้อำนาจ
หมอปีศาจจูกัดบ้วนหลี่มารายงานข่าวที่เกิดขึ้นที่สำนักเขาปลาบิน เยี่ยม่งเซอะไม่อยากเชื่อว่าศิษย์น้อง กับฮูหยินเสิ่นจะถูกหลี่ปูยีสังหาร
เกอซูเทียน: เจ้าเชื่อหลี่ปูยีขนาดนี้ เค้าเคยบอกเจ้ามั้ยว่า เค้ากับพ่อเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกัน ด้วยเหตุนี้ ข้าจึงรู้ความลับผลึกหินลาวา
เยียนเยี่ยไหล: อาการข้าเป็นอย่างไรบ้าง หล่ายเหยิกยี: ไม่ต้องกังวล เจ้าไม่เป็นอะไรมาก เยียนเยี่ยไหล: ข้าจะตายใช่มั้ย หล่ายเหยิกยี: ไม่ เจ้าจะไม่เป็นไร เยียนเยี่ยไหล: อย่าหลอกข้าเลย ข้าอ่อนแอลงเรื่อยๆ ข้าใกล้ตายแล้วใช่มั้ย หล่ายเหยิกยี: อย่าลืมสิ ข้าเป็นหมอเทวดานะ ข้ามีวิธีรักษาเจ้าแน่
ท่านหมอหล่ายคิดใช้เหล้า 100 พฤกษารักษาอาการบาดเจ็บของเยียนเยี่ยไหล
ที่ไหนได้จ้าวพฤกษากลับหักหลังวางยาในน้ำชาของหลี่ปูยี
การรักษาอยู่ในช่วงคับขัน พวกสำนัก Ngan Tong บุกเข้ามาทำร้ายทำร้ายท่านหมอหล่าย ทำให้เยียนเยี่ยไหลอาการทรุดหนัก
ท่านหมอหล่ายเข้าโหมดโหดแล้วน้า ใครมีส่วนทำร้ายเยี่ยไหลต้องตายให้หมด
ส่วนเจ้าสำนัก Ngan-Tong ต้องตายทรมานหน่อย ตัดเอ็นมือเอ็นเท้าให้เหมือนที่ทำกับเยี่ยไหลก่อนฆ่า โหดจริงๆ จ้าท่านหมอ
หลี่ปูยี: เจ้าจะไปไหน หล่ายเหยิกยี: ข้าจะไปหาน้ำพุแห่งชีวิต หลี่ปูยี: ไหนเจ้าว่ามันแห้งไปหมดแล้ว หล่ายเหยิกยี: น้ำพุแห่งชีวิตมีอยู่ในเลือดของมนุษย์ หากข้าใช้พลังมารได้ ข้าก็ควบคุมมันได้ หลี่ปูยี: อย่าไปเลย หล่ายเหยิกยี: พอแล้ว เรื่องจะไม่เป็นเช่นนี้ หากเจ้าไม่ใจอ่อนเช่นสตรี ที่เยี่ยไหลต้องพบกับความเจ็บปวดก็เป็นเพราะเจ้า
ตัวแทนจอมยุทธฝ่ายธรรมะที่จะเข้าร่วมการประลองมาถึงสำนักเขาปลาบิน เยี่ยชูเซินระแวงว่าพวกเค้าจะเป็นพวกเดียวกับหลี่ปูยี เจ้าสำนักเสิ่นยังเสเสร้งทำตัวเป็นคนดี ไม่มีหลักฐานก็ไม่ควรปรักปรำใคร แต่ต้องระมัดระวังให้มากไว้
แน่นอนบรรดาจอมยุทธที่มาย่อมเข้าข้างหลี่ปูยี พวกเค้าเชื่อว่ามีคนจงใจใส่ร้ายแน่ ทำให้เกิดความขัดแย้งกับศิษย์สำนักเขาปลาบินที่กำลังโกรธแค้นแทนศิษย์น้องเก้า และอาจารย์หญิง เจ้าสำนักเสิ่นต้องออกโรงเอง
เจ้าสำนักเสิ่น: ถ้าหลี่ปูยีถูกใส่ร้ายจริง ข้าคงตาฝาดไปมั้ง ข้าเห็นกับตา ตอนศิษย์เก้าตายในห้องขัง หลี่ปูยีก็ออกมาจากห้องขังนั้น ก่อนฮูหยินข้าจะสิ้นใจ นางเป็นคนบอกข้าเองว่าหลี่ปูยีเป็นคนทำร้ายนาง แม้ข้าจะซาบซึ้งที่พวกท่านยอมเป็นตัวแทนในการประลองยุทธครั้งนี้ แต่ข้าก็จะไม่อยากได้ยินใครมาพูดแก้ตัวแทนเจ้าโจรร้ายหลี่ปูยี
ยังไม่ทันจะทะเลาะกันถึงขั้นแตกหัก เยี่ยม่งเซอะก็เดินทางมาคำนับศพอาจารย์หญิงซะก่อน จะมีใครที่เชื่อมั่นในตัวหลี่ปูยียิ่งไปกว่านางอีก แต่ศิษย์สำนักเขาปลาบินย่อมไม่เชื่อนางอยู่แล้ว
เจ้าสำนักเสิ่นฉวยโอกาสเรียกคะแนนสงสาร
เจ้าสำนักเสิ่น: อาจารย์หญิงเจ้าบอกว่าดอกกล้วยไม้ มีความหมายถึงศักดิ์ศรีจอมยุทธ เวลาอาจารย์เหนื่อยล้า ก็มักจะหันมาชื่นชมมัน ดูแล้วก็เกิดกำลังใจที่จะสู้ต่อไป เสียดายที่อาจารย์หญิงเจ้าไม่อยู่แล้ว เยี่ยม่งเซอะ: อาจารย์เชื่อข้าเถอะ นี่ต้องไม่ใช่ฝีมือหลี่ปูยี ฝ่ายอธรรมต้องใส่ร้ายเค้า เพื่อให้พวกเราต่อสู้กันเอง จะได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ข้าจะต้องหาฆาตกรตัวจริงมาลงโทษให้ได้
เยี่ยม่งเซอะมอบแผนที่วังสวรรค์ที่นางทำขึ้นให้กับเจ้าสำนักเสิ่น เจ้าสำนักเสิ่นขอให้นางช่วยขโมยตะเกียงสวรรค์ ซึ่งว่ากันว่า หากจัดวางถูกต้องตามหลักฮวงจุ้ย โดยตั้ง ณ จุดประตูมังกร อาณาจักรนั้นจะยั่งยืนนับร้อยปี ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ อย่างน้อย หากเกอซูเทียนต้องสูญเสียตะเกียงสวรรค์ ย่อมบั่นทอนความเชื่อมั่นของเค้าลงไปได้บ้าง
ศิษย์สำนักเขาปลาบินอ้างว่าต้องการป้องกันคนลอบทำร้าย กักบริเวณเหล่าจอมยุทธทั้งหลายให้อยู่แต่ในห้อง เจินเต้าหยินจะออกไปเดินเล่นซักหน่อยก็ไม่ได้ เกือบจะอาละวาดซะแล้ว ดีที่เยี่ยม่งเซอะเห็นเหตุการณ์ซะก่อน นางจึงชวนเค้าไปดื่มด้วยกัน
เหล่าจอมยุทธได้โอกาสบ่นให้ม่งเซอะฟังกันใหญ่ ถึงยังไงพวกเค้าก็ไม่เชื่ออยู่ดีว่าหลี่ปูยีจะเป็นคนทรยศ แต่จะออกไปสืบก็ไม่สะดวก เพราะต้องเตรียมตัวเข้าประลองยุทธ ม่งเซอะจึงอาสารับหน้าที่นี้เอง
หลี่ปูยีรู้สึกท้อแท้ที่ไม่อาจทำตามคำสั่งเสียของอาจารย์ เค้าจึงย้อนกลับไปหลบเลียแผลใจยังสำนักที่บัดนี้รกร้าง
ท่านหมอหล่ายนำศีรษะเจ้าสำนัก Ngan Tong ไปมอบให้เกอซูเทียน
หล่ายเหยิกยี: หากท่านยอมรักษาเยี่ยไหลจะให้ข้าทำอะไรก็ได้ เกอซูเทียน: ได้ ข้ามีเตียงน้ำแข็งที่จะช่วยรักษาสภาพร่างกายนางไว้ หล่ายเหยิกยี: เตียงล่ะ เกอซูเทียน: ไม่ต้องรีบร้อน เจ้าต้องใช้เวลาในการรักษานาง
เพื่อแสดงความจริงใจในการเข้าร่วมพรรค เกอซูเทียนมอบหมายให้ท่านหมอหล่ายสังหารหลวงจีนผู้คอยเกลี้ยกล่อมให้ลูกพรรคมารกลับใจ
หลวงจีนที่ท่านหมอหล่ายต้องกำจัด เป็นอาจารย์ของหลวงจีนอยากตาย
หลวงจีน: ทายาทหมอเทวดากลับมีประกายตาที่เกลียดชัง และเคียดแค้น ดูท่าเจ้าคงถูกพลังมารเข้าครอบงำ หล่ายเหยิกยี: ธรรมะ หรืออธรรม ข้าไม่สน ข้ารู้เพียงแต่ว่าเกอซูเทียนต้องการชีวิตท่าน
ท่านอาจารย์ขอให้ท่านหมอหล่ายละเว้นชีวิตผู้อื่น
หล่ายเหยิกยี: หนึ่งชีวิตแลกหลายชีวิต เป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่ามาก หลวงจีน: อาตมาเพียงอยากลดทอนบาปของเจ้าลงไปบ้าง ทัณฑ์จากสวรรค์อาจจะช้า แต่ไม่เคยละเว้นผู้ใด สำนึกตัวตอนนี้ ยังไม่สาย หล่ายเหยิกยี: หนึ่งชีวิตแลกหลายชีวิต เป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่ามาก หลวงจีน: อาตมาเพียงอยากลดทอนบาปของเจ้าลงไปบ้าง
พูดไปก็ไม่เข้าหู ท่านหมอหล่ายยืนกรานที่จะลงมือ เพียงเสียงระฆังดังหนึ่งครั้งสิ้นสุด ก็รู้ผลแพ้ชนะ อาจารย์หลวงจีนอยากตาย ยอมสละชีวิตตนเอง ทั้งที่เป็นฝ่ายมีฝีมือเหนือกว่า หล่ายเหยิกยีรู้สึกเคารพในตัวท่านอาจารย์ยิ่งนัก
ท่านหมอหล่ายลงมือฝึกพลังมารเพื่อทำให้เลือดโคจรหมุนเวียนกลายเป็นน้ำพุชีวิต ซึ่งไม่เพียงจะช่วยรักษาโรคแก่ก่อนวัยให้ท่านหมอ ยังช่วยรักษาอาการเยียนเยี่ยไหลอีกด้วย
หล่ายเหยิกยี: ขอให้ช่วยเจ้าได้ ข้ายินดีที่จะให้มือเปื้อนเลือด
เยี่ยม่งเซอะฉวยโอกาสชิ่งจากสองหัวหน้าหน่วย ทั้งคู่ไม่กล้าขัดขวาง เพราะขยาดจากการที่หัวหน้าหน่วยเสือเกือบโดนประหาร
นางพบกับหลวงจีนอยากตาย ที่กำลังตามหาหลี่ปูยีเช่นกัน ทั้งสองคนต่างไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับท่านหมอหล่าย และหลี่ปูยี ทำไมอยู่ดีดีท่านหมอหล่ายถึงหันไปฝักใฝ่ฝ่ายมารได้ ม่งเซอะเดาได้แม่นยำว่างานนี้ต้องเกี่ยวข้องกับแม่นางเยียนแน่นอน หลวงจีนอยากตายพอจะเดาได้ว่าหลี่ปูยีหนีไปซ่อนตัวที่ไหน
หลวงจีนอยากตายและเยี่ยม่งเซอะตามตัวหลี่ปูยีพบ แต่เค้ากลับท้อแท้ทอดอาลัย และไม่สนใจที่จะรับรู้เรื่องราวยุทธภพ
เยี่ยม่งเซอะ: ท่านไม่ใช่หลี่ปูยีที่ข้ารู้จัก หลี่ปูยี: เจ้าพูดถูกแล้ว เมื่อก่อนข้าคิดว่าคนเราสามารถควบคุมทุกอย่างได้ ข้าคิดว่าข้าจะยับยั้งฝ่ายอธรรมไม่ให้เหิมเกริม และปกป้องฝ่ายธรรมะไม่ให้ล่มสลาย แต่ผลลัพธ์เป็นอย่างไร เจ้าก็เห็นกับตาแล้ว เยี่ยม่งเซอะ: พี่หลี่ หลี่ปูยี: อย่าพยายามเกลี้ยกล่อมข้าเลย ข้าทำพลาดตั้งแต่รับปากว่าจะช่วยตามหาตัวแทนเข้าร่วมงานประลอง โชคชะตาได้ถูกกำหนดไว้แล้ว เยี่ยม่งเซอะ: แต่ท่านมักจะบอกว่า ท่านจะไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตานี่นา หลวงจีนอยากตาย: เจ้าเป็นหมอดู เจ้าดูดวงชะตาตัวเองบ้างรึเปล่า หลี่ปูยี: ดูสิ อายุขัยข้าใกล้สิ้นสุดแล้ว
Create Date : 13 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 23 ธันวาคม 2550 17:05:33 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1393 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เมษ์ (Kungga ) วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:28:11 น. |
|
|
|
โดย: midori IP: 124.120.201.161 วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:29:36 น. |
|
|
|
โดย: nuttysan IP: 124.121.2.78 วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:55:17 น. |
|
|
|
| |
|
|