Group Blog
 
All Blogs
 
The Four สี่มือปราบพญายม ตอน 5





The Four สี่มือปราบพญายม ตอน 5



นักฆ่าแนฮ้วยต้องการภาพเขียนจาก Kuk Wan-yeung
แต่เขาปฏิเสธ แนฮ้วยจึงลงมืออย่างเลือดเย็น





ตุยเมี่ยขัดขวางแนฮ้วยไว้ทัน
ทั้งคู่ต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย ตุยเมี่ยต้องการแก้แค้นให้เซี่ยวเถ่า
ส่วนแนฮ้วยก็ทำตามคำสั่งผู้ว่าจ้าง





เกือบไปแล้วตุยเมี่ย จูกัวะซิงแซมาช่วยทันเส้นยาแดงผ่าแปด



ต่อให้เป็นจูกัวะ แนฮ้วยก็ไม่หวั่น ใครขวางทางต้องตาย
แนฮ้วยถูกคมทวนของจูกัวะ แต่ยังไม่ยอมล้มง่ายๆ อึดจริงๆ
สุดท้ายแนฮ้วยก็ต้องเป็นฝ่ายล่าถอยไป
ส่วน Kuk Wan-yeung อาศัยช่วงชุลมุนหลบหน้าไปก่อนแล้ว






ภาพเขียนยังไม่ได้มา จะถือว่าทำงานสำเร็จได้ยังไง
ถ้าไม่อยากเป็นนักโทษหลบหนีไปชั่วชีวิต ก็รีบตามหา Kuk Wan-yeung
แล้วเอาภาพเขียนมาให้ซะดีๆ




เซี่ยวตอบุตรสาวของขุนพลสยองขวัญ หัวหน้าสหพันธ์ เดินทางกลับจากเจียงหนาน
ถูกลอบสังหาร เพื่อล้างแค้นให้เจ้าสำนักบุปผา ผู้ติดตามนางถูกฆ่าตายหมด





นางหลบหนีไปซ่อนตัวในถ้ำ และได้พบกับแนฮ้วยโดยบังเอิญ
แนฮ้วยสังหารคนร้าย ช่วยนางเอาไว้ และจากไปโดยไม่พูดจา





เซี่ยวตอเก็บหยกของแนฮ้วยได้



เซี่ยวกุกเพิ่งจะพาลูกน้องมารับน้องสาว ไม่มาซะพรุ่งนี้เลยล่ะ



ขุนพลสยองขวัญอ้างว่าเจ้าสำนักบุปผา ทำความชั่วไว้มาก
ในฐานะผู้นำสหพันธ์ที่ต้องปกครอง 7 สำนัก 8 ค่าย 9 พรรค
ย่อมมีคนชั่วที่ไม่พอใจคิดล้างแค้นบ้างแหละ




คล้อยหลังเซี่ยวตอ ขุนพลสยองขวัญสั่งให้เซี่ยวกุก ตามล่าผู้ลอบสังหารทั้งหมดให้ได้
เซี่ยวกุกรายงานว่านักฆ่าที่ส่งไปจับตัว Kuk Wan-yeung ทำงานพลาด
เพราะถูกจูกัวะซิงแซขัดขวาง




ตุยเมี่ยตาม Kuk Wan-yeung ไปที่บ้านเก่าของเขา
ทั้งคู่ตกลงกันว่าจะนำภาพเขียนไปมอบให้จูกัวะ
หลังจากนั้นตุยเมี่ยจะขโมยภาพเขียนทั้งสี่ภาพมา
และทั้งคู่จะไปหาสมบัติด้วยกัน




เพิ่งขุดเจอภาพเขียน Kuk Wan-yeung ก็ถูกอาวุธลับเจ้าสำนักเสือบินจนเสียชีวิต




ในที่สุดภาพเขียนก็ได้มาครบทั้งสี่ภาพ
ตุยเมี่ยมีข้อแม้ หากหาสมบัติเจอ ต้องแบ่งให้ด้วยนะ
ว่าแล้วก็ลองเอาภาพเขียนมาเรียงต่อกัน ดูไม่เห็นรู้เรื่องเลย





จูกัวะซิงแซให้ทิชิ่วลอกภาพเขียนออกมาวางซ้อนกัน
จึงเห็นภาพทั้งหมดได้ ซึ่งคนที่อ่านแผนที่ได้ก็เป็นบ้อเช้งอีกเช่นเคย
คนอะไร ทำไมฉลาดอย่างนี้หนอ
ในภาพเขียนมีภาพกำแพงเมือง Po Chai ซึ่งอยู่ทางใต้ของเมือง Bin
เป็นต้นกำเนิดแม่น้ำ Choi ริมฝั่งแม่น้ำมีเจดีย์สร้างสมัยราชวงศ์ถัง เรียกว่าเจดีย์สันติ





ตุยเมี่ยเร่งร้อนจะไปให้ถึงเจดีย์ก่อนใคร
จึงหงุดหงิดที่เห็นบ้อเช้งเดินทางอย่างใจเย็น

บ้อเช้ง: วิ่งเร็วจะมีประโยชน์อะไร ถ้ามีสมองเฉื่อยช้าอย่างเจ้า
ตุยเมี่ย: เจ้า
ทิชิ่ว: ไม่เอาน่า อย่าทะเลาะกัน ยังไงเราก็เป็นสหาย
บ้อเช้ง/ตุยเมี่ย: เขาไม่ใช่สหายข้า

ทีเงี้ยใจตรงกันขึ้นมาเชียว






เมื่อเดินทางไปถึงเจดียสันติ ซึ่งมีเจดีย์ทั้งหมดสามองค์
ตุยเมี่ยกับทิชิ่วแยกย้ายกันสำรวจเจดีย์
บ้อเช้งดูภาพเขียนแล้ว ไม่คิดว่าสมบัติจะอยู่ในเจดีย์

ทิชิ่ว: แล้วท่านรู้หรือว่าสมบัติอยู่ที่ใด
บ้อเช้ง: รู้สิ ก็ข้าบอกแล้วว่าวิ่งเร็วไม่มีประโยชน์

ปริศนาซ่อนอยู่ในภาพเขียน เมื่ออ่านตัวอักษรบนป้ายหน้าเจดีย์ตามลำดับในภาพ
ได้ความหมายว่า ให้ดูเงาเจดีย์ตอนบ่ายโมง

อะไรจะบังเอิญปานนั้น ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงพอดี






ขุดไปขุดมาไม่ยักเจอสมบัติ เจอแต่ง้าวเล่มหนึ่ง

ทิิชิ่ว: นี่คงเป็นปริศนาอีกชิ้นหนึ่ง
บ้อเช้ง: เจ้าก็เรียนรู้แล้วนี่





สำนักฟ้ามาดักปล้นง้าวกันซึ่งหน้า

Lam Yeuk-fei: มอบง้าวมาแล้วข้าจะไว้ชีวิตพวกท่าน
ตุยเมี่ย: เห็นมั้ย เจ้าน่ะอยากชักช้า พวกเขาถึงตามทัน

สองคนนี่จะเหน็บแนมกันอีกนานมั้ย





ตกลงกันดีๆ ไม่ได้ก็ต้องใช้กำลังเข้าตัดสิน
ตุยเมี่ยขอเผ่นก่อนเพื่อน แต่ก็พลาดพลั้งทำง้าวหลุดมือ
ตกไปอยู่ในมือ Lam Yeuk-fei





เซี่ยวกุกดักรอขมายต่อ เขาทำร้าย Lam Yeuk-fei จนเกือบตกหน้าผา
ทิชิ่วช่วยนางไว้ได้ทัน





เจ้าสำนัก Lam ไม่ต้องการสมบัติใดๆ เพียงต้องการป้ายอาญาสิทธิ์บัญชาทั่วหล้าเท่านั้น
ด้วยฝีมือของเจ้าสำนัก Lam บ้อเช้งเชื่อว่า ต่อให้มีป้ายอาญาสิทธิ์ ก็ใช่ว่าทุกคนจะเชื่อฟังคำสั่ง
เจ้าสำนัก Lam ลงมือ แต่บ้อเช้งหลบได้เฉียดฉิว
เจ้าสำนักฟ้าชืนชมในความเก่งกาจของบ้อเช้ง มีแต่ Lam Yeuk-fei ที่ไม่ยอมรับ
เห็นแก่ทิช่ิวช่วยชีวิต Yeuk-fei เจ้าสำนัก Lam ยอมถอนตัวไม่แย่งชิงป้ายอาญาสิทธิ์นี้อีก






ทิชิ่วโกรธตัวเองที่ปล่อยให้เซี่ยวกุกขมายง้าวไปได้

ทิชื่ว: แม่นางหลิน ข้าไม่มีอารมณ์จะสู้กับท่าน
Lam Yeuk-fei: ที่เซี่ยวกุกขโมยง้าวไปได้ เพราะท่านมัวแต่ช่วยข้า
ท่านมีสิทธิ์จะโกรธข้า ท่านจะด่าข้า ตีข้าก็ได้ ข้าจะไม่โต้ตอบ
ทิขิ่ว: ข้าไม่ได้อยากด่าท่าน หรือตีท่าน ข้าแค่รู้สึกไม่ดีที่ทำให้ท่านอาผิดหวัง
Lam Yeuk-fei: ไม่ใช่ความผิดของท่าน เป็นความผิดของข้าเอง





Lam Yeuk-fei คุกเข่าคำนับทิชิ่ว

ทิชิ่ว: ข้าไม่ได้โกรธท่านซะหน่อย อย่าทำเช่นนี้เลย
Lam Yeuk-fei: ที่ข้าคำนับท่าน เพราะอยากให้ท่านรับข้าเป็นศิษย์
ข้าไม่เคยชนะท่านเลย แถมยังต้องให้ท่านคอยช่วยอยู่เรื่อย
รับข้าเป็นศิษย์ สอนวรยุทธ์ให้ข้า ซักวันข้าจะเอาชนะท่าน
ทิชิ่ว: ข้าเป็นอาจารย์ท่านไม่ได้หรอก





สงสัยพี่บ้อเช้งจะโมโหหึง รีบออกมาเป็น กขค.

บ้อเช้ง: สองคนทำอะไรอยู่ เรื่องอื่นไว้พูดกันวันหลัง ข้ามีอะไรสำคัญจะบอก
Lam Yeuk-fei: เรื่องอะไรสำคัญนักหนา
บ้อเช้ง: ข้าไขปริศนาบนง้าวได้แล้ว




บ้อเช้งพบว่าง้าวเล่มดังกล่าวผลิตจากเหล็กบริสุทธิ์ ซึ่งแปลกมาก
Lam Yeuk-fei ไม่เข้าใจว่าแปลกยังไง

ทิชิ่ว: เหล็กบริสุทธิ์ทำอาวุธไม่ได้ มันจะไม่คม และไม่แข็งแรง
อาวุธต้องผลิตจากเหล็กผสม
Lam Yeuk-fei: อาจารย์ ท่านเก่งจัง
ทิชิ่ว: ใครเป็นอาจารย์ท่าน พ่อข้าเป็นช่างตีเหล็ก ข้าย่อมรู้

บ้อเช้งจึงเห็นว่าง้าวเล่มนี้น่าจะเป็นง้าวประดับสำหรับรูปปั้นในวัดมากกว่า





กลุ่มบ้อเช้งเดินทางไปยังวัดนายพล Li ซึ่งในรัศมีร้อยลี้ มีเพียงวัดนี้ที่สร้างสมัยราชวงศ์ถัง
แถมที่ง้าวมีข้อความ รัชสมัยPo Ying ปีที่ 1 ซึ่งหมายความว่าง้าวเล่มนี้สร้างสมัยฮ่องเต้ Li Hang
เมื่อทดลองใส่พลองแทนง้าว ก็เห็นว่าปลายง้าวชี้ไปที่ภาพวาดกระบวนยุทธ์ แต่กระบวนท่านั้นดูแปลกนัก





บ้อเช้งจึงให้กระบี่เงิน กระบี่ทอง ลองรำกระบี่ตามภาพ
ปรากฎว่า ออกมาเป็นข้อความ เดินทางไปทางตะวันตก 100 ลี้
ขุมทรัพย์อยู่ในบ้านลับในป่า





ขนาดเซี่ยวกุกได้ง้าวไปแล้ว ยังตีความเรื่องวัดผิด จึงส่งลูกน้องไปวัดอื่น
แต่ขุนพลสยองขวัญไม่กังวล เขารู้จากสายว่าบ้อเช้งไปที่วัดนายพล Li
ถึงเวลาใช้แผนสองแล้ว




ในที่สุดก็ถึงจุดหมาย บ้อเช้งสังเกตเห็นว่าผนังฝั่งที่มีภาพเขียนมีห้องลับซ่อนอยู่




เพียงหมัดเดียวของทิชิ่ว ก็ทลายผนังได้



ห้องสมบัติวางกับดักเอาไว้ แค่เดินผ่านกับดักจะทำงาน
แม้แต่ตุยเมี่ยที่มีวิชาตัวเบาสูงส่งก็ผ่านไปไม่ได้




บนพื้นมีตารางเหมือนกระดานหมากรุก ขอใช้สมองนิดนึงนะ
บ้อเช้งนึกถึงกระดานหมากรุกบนภาพฝาผนัง
หากจะผ่านเข้าไปได้ต้องเดินตามกระดานหมากรุกนั้น

ตุยเมี่ยเกี่ยงให้ทิชิ่วเข้าไปก่อน ก็ไหนอยากเข้าไปเป็นคนแรกไง
บ้อเช้งส่งสายตาให้ทิชิ่วผลักตุยเมี่ยเข้าไปก่อน





ตุยเมี่ยเดินตามที่บ้อเช้งกำหนด จนผ่านไปสำเร็จ



สมบัติเยอะแยะ เกิดมาไม่เคยเห็น ตุยเมี่ยขอแฮ้บซักแท่งสองแท่งไม่ได้หรือไง



เจอแล้วป้ายทองคำที่ตามหา บ้อเช้งเตือนตุยเมี่ย อย่าเพิ่งแตะ ระวังกับดัก




ตัวอันตรายตามมาจนได้

แนฮ้วย: ส่งป้ายอาญาสิทธิ์มาให้ข้า
บ้อเช้ง: ฝันไปเถอะ
แนฮ้วย: อย่าบังคับให้ข้าต้องฆ่าเจ้า
ทิชิ่ว: 3 ต่อ 1 เจ้าห่วงตัวเองดีกว่า
บ้อเช้ง: แค่ข้าคนเดียวก็ล้มเขาได้
แนฮ้วย: งั้นเจ้าสามคนต้องตาย





ทั้งสี่ต่อสู้กันจนห้องสมบัติถล่ม
แนฮ้วยพลาดท่าให้กับบ้อเช้งและทิชิ่วจนได้รับบาดเจ็บ
แต่ไม่ยอมรามือง่ายๆ





ข้างในสู้กันอย่างดุเดือด ตุยเมี่ยเกือบซิวปัายอาญาสิทธิ์หนีไปคนเดียวแล้ว
ดีที่ยังมีสำนึกกลับมาช่วย
แนฮ้วยพลาดท่าโดนกับดัก หลบธนูไม่พ้น






ตุยเมี่ยยังไม่วายสะเพร่า ทำกล่องตกเห็นป้ายอาญาสิทธิ์ข้างไน
มา ให้บ้อเช้งเก็บเอง ขืนให้ตุยเมี่ยเก็บมีหวังเจอฮุบแหง





พอตุยเมี่ยรู้ว่าคนที่มีป้ายนี้จะอยากจะขออะไรฮ่องเต้ต้องรับปาก
ก็เกิดอยากจะได้ขึ้นมาทีเดียว
ไม่รู้หรือไงว่าคนนอกที่รู้เรื่องนี้ต้องตาย
ถ้าไม่อยากตายล่ะก็ มาเป็นมือปราบในสังกัดสิ
โดนขู่บังคับอย่างนี้ ตุยเมี่ยก็ต้องจำใจยอมรับ






จูกัวะไม่ว่างใจ ขอเห็นศพแนฮ้วยหน่อย
เอาล่ะสิ ปรากฎว่าแนฮ้วยหนีรอดไปได้





เซี่ยวตอกลับไปที่ถ้ำเพื่อคืนหยกให้แนฮ้วย
จึงพบเขารับบาดเจ็บกลับมา





จูกัวะซิงแซตามรอยแนฮ้วยมาถึงถ้ำ เพื่อสังหารเขา
แต่เซี่ยวตอขัดขวาง ในความคิดของนาง แนฮ้วยไม่ใช่คนไม่ดีซักหน่อย




เมื่อจูกัวะซิงแซเห็นหยกของแนฮ้วย ก็ยอมยั้งมือไว้ชีวิต




ฮ่องเต้พอพระทัยที่จูกัวะซิงแซนำป้ายอาญาสิทธิ์คืนมาได้สำเร็จ
จึงอนุญาตให้ตั้งกองปราบขี้นใหม่ แม้ฉั่วเกียจะไม่พอใจก็ไม่สามารถทำอะไรได้





ทิชิ่วดีใจที่ได้เป็นมือปราบสมความตั้งใจ
ส่วนตุยเมี่ยกลับเซ็ง ถ้าไม่บังคับล่ะก็ ไม่เป็นให้โง่หรอก





สามมือปราบเห็นแนฮ้วยมาเหยียบถึงถิ่น คิดว่ามาล้างแค้นซะอีก




จูกัวะแนะนำมือปราบคนที่ 4 แนฮ้วย









Create Date : 10 ตุลาคม 2551
Last Update : 8 ธันวาคม 2551 21:55:23 น. 3 comments
Counter : 2156 Pageviews.

 
แวะมาอ่านคคนแรก 555

เรื่องนี้สนุกกว่าที่คาด รึว่าเป็นเพราะเราชอบแนวนี้หว่า
ตามตอนต่อไป


โดย: midori IP: 124.121.222.221 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:22:08:46 น.  

 
พี่เพลงดูสิ แนฮ้วยกลัวบ้อเช้งจะปันใจกลับมา ถึงขนาดจะฆ่าตุยเมี่ยเลยเหรอเนี่ย ยังดีนะเนี่ยที่ตุยเมี่ยโชคดี 5555

แต่ตอนนี้โชว์ความฉลาดของพี่บ้อเช้งจริงๆ นะเนี่ย ทั้งฉลาดทั้งสุขุม ตอนนี้ต้องเทคะแนนให้พี่บ้อเช้งจริงๆ :-)


โดย: Cipher IP: 58.8.146.140 วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:23:00:09 น.  

 
มาอ่านแล้วจ้า ช้าไปนิดแต่ก็มาแล้วนะ

รู้สึกว่าท่านจูกั๊วะเนี่ย เหมาะกับการเป็นเจ้าของฮาเล็มจริงๆ

ดูซิใช้ยุทธวิธีกล่อมหนุ่มๆ มาเป็นมือปราบในสังกัดได้อย่างแยบยล งานนี้แม่ยกเชียร์หนุ่มไหนให้บ้อเช้ง ก็ระวังท่านจูกั๊วะไว้ให้ดีๆ นะคะ


โดย: O-yohyo วันที่: 18 ตุลาคม 2551 เวลา:13:55:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

magarita30
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add magarita30's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.