|
|
|
|
|
|
วันนั้นที่ป้ายรถเมล์ เธอ ฉัน กับเรา..สาม..คน
12 พฤศจิกายน ความทรงจำหมุนวน เวียนมา 13 ปี เธอ ฉัน กับ เรา สามคน ป้ายรถเมล์แห่งหนึ่ง หน้าโรงเรียน .. ลมหนาว ยังคงโบกโชย พริ้วไหว พัดหัวใจ คนสองคนสะท้าน คนหนึ่งสั่นรินจากความรักที่มอบให้ไป ไม่เคยได้กลับมา คนหนึ่งหนาวใจ กับความรัก ที่ผลิบานขึ้น ชั่วพริบตาเพียงแค่ฝัน ดั่งวันวาน อีกหนึ่งมั่นคงดั่งภูผา ลมหนาวมิอาจกระชากหัวใจเธอให้หลุดลอย
สองหัวใจสั่นสะท้าน ยังคง สานความ สัมพันธ์ สิบปีผ่านมา ใจหนึ่งรักมั่น มิแปรเปลี่ยน เจ็บร้าวหัวใจ ไม่เคยได้รักตอบ อีกใจ รักมั่นเหมือนเดิม ดั่งเพื่อนแท้ ยามยาก มิสั่นคลอนไปจนตาย หากแต่สองใจมิอาจเผชิญกำแพงแห่งความทิ่มแทง ขัอขัดแย้งมิลงรอย รัก...เหมือนกัน........ต่างกัน..........รัก...แบบไหน รัก...เหมือนกัน..........ต่างกัน.........แค่...แฟน.. รัก...เหมือนกัน............ต่างกัน.........แค่....เพื่อน... รัก....เหมือนกัน............ต่างกัน..........แค่....ฐานะที่เรียกใช้.....
สุดท้ายกำแพงพังทลายลง ลมหนาวโบกโชยมาอีกครั้ง พัดผ่านซากกำแพง นำพาความหนาวเหน็บสู่หัวใจสองดวง
อีกหนึ่ง...ยังมั่นคงดั่งภูผา มิเคยหวั่นไหว.........เช่นเดิม.........
หนึ่งในสอง..คงรอ...เธอหวน..ณ..ที่..ตรงนี้....ลมหนาวพฤศจิกายน
Create Date : 20 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 9 มิถุนายน 2552 15:03:49 น. |
|
4 comments
|
Counter : 221 Pageviews. |
|
|
|
โดย: สายลมอิสระ วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:2:50:19 น. |
|
|
|
โดย: หน่อยอิง วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:07:48 น. |
|
|
|
โดย: virus_tak วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:17:33:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|