|
|
|
Crime Brulee -Nancy Fairbanks-
คาโรไลน์ บลู แม่บ้านวัยสี่สิบที่เบื่อชีวิตการทำงานในบ้าน หลังจากลูกๆ ของเธอย้ายออกไปเรียนมหาวิทยาลัย เธอจึงตัดสินใจรับเขียนหนังสือเกี่ยวกับการท่องเที่ยว-อาหาร โชคดีที่เจสัน สามีของเธอเพิ่งได้รับการทาบทามให้เดินทางไปสัมมนาทางวิชาการ(เขาเป็นอาจารย์สอนวิชาทางด้านเคมีในมหาวิทยาลัย) ที่นิว ออร์ลีนส์ เธอจึงถือโอกาสติดตามเขาไปด้วย เพื่อเขียนหนังสือ และฉวยเวลาที่เหลือพบปะเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ โดยเฉพาะจูเลี่ยน แมคมานัส เพื่อนสนิทคนเดียวของเธอ...
คืนแรกในนิว ออร์ลีนส์ แคโรไลน์วางแผนจัดงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนเก่าๆ ทว่างานกลับจบลงด้วยการ walk out ของจูเลี่ยน และการตามติดมาด้วยการหายตัวอย่างลึกลับ แคโรไลน์ดูจะเป็นคนเดียวที่ห่วงว่าเพื่อนสนิทจะเป็นอะไร ตรงข้ามกับนีล สามีของเธอที่เฉยชามาก หนำซ้ำยังหาว่าเธอเป็นชู้กับเพื่อนอาจารย์ด้วยกันเสียอีก
ยิ่งแคโรไลน์ตามหาสาเหตุการหายตัวลึกลับของจูเลี่ยนเท่าไร เธอก็ถูกดูดให้ตกลงไปในปลักตมของความยุ่งยากมากมาย และอาหารอร่อยปากที่แทรกเข้ามาเป็นกระษัยให้เธอได้ลิ้มลองเอาไปเขียนหนังสือ...
จุดเด่นของเรื่องชุดนี้ (นี่เป็นเล่มแรกของชุดครับ) คือการผนวกเอาเรื่องอาหาร-ท่องเที่ยวเข้ากับเรื่องสืบสวนสอบสวนแบบเบาๆ ลงตัวด้วยการทำทีเหมือนนิยายเป็นหนังสือของแคโรไลน์เองอีกต่างหาก น่าสนใจดี
แต่ถ้าถามถึงเรื่องในนิยาย อืมมม์ ผมว่ามันไม่ค่อยสนุกนะ ไม่น่าติดตาม และเฉลยง่ายๆ แบบไม่ลุ้นเท่าไร
สำหรับผม คนที่ชอบนิยายสืบสวน น่าจะให้ได้แค่ 70-75% แต่ถ้าบวกกับคะแนนเรื่องอาหาร-ท่องเที่ยวแล้ว เพิ่มให้อีก 5% แล้วกัน เป็น 80 % ครับ!!!
ปล. เล่มหน้า แคโรไลน์จะพาไปร่อนชิมอาหารในปารีสครับ....
| Create Date : 01 ธันวาคม 2548 | | |
| Last Update : 1 ธันวาคม 2548 9:45:45 น. |
| Counter : 327 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
คนนี้แหละ...ใช่เลย (Ralph's Party) -ลิซ่า จิวเวลล์ เขียน ชนาฉัตร ปราการะนันท์ แปล-
จากนิยาย Ralph's party ที่อื้อฉาวที่สุดในกระทู้แนะนำหนังสือใน //www.pantip.com ซึ่งสำนักพิมพ์หนึ่งเคยตีพิมพ์ออกมาและกลายเป็นหนังสือเวียนที่สมาชิกในกระทู้นั้นๆ ได้อ่านและก่นด่ากันถ้วนทั่ว คราวนี้บลิสนำมาตีพิมพ์ใหม่อย่างถูกลิขสิทธิ์ และถูกใจหลายคนครับ...
เรื่องราวความรักชุลมุนชุลเกระหว่างหนุ่มสาวหกคน ราล์ฟ ศิลปินถังแตกกับสมิท เพื่อนหนุ่มผู้ร่ำรวยแต่ไร้รัก เจ็มหรือเจไมม่า รูมเมทคนใหม่ของสองหนุ่ม และคาร์ลกับชีวอน คู่สามีภรรยาที่ระหองระแหงกัน รวมไปถึงเชอรี สาวสุด sexy ที่เป็นตัวแปรระหว่างคู่นั้นคู่นี้...
ตัวเรื่องเป็นไปตามสไตล์เรื่องรักผสมการเรียนรู้ตัวเองทั่วๆ ไปครับ สีสันของเรื่องอยู่ที่การสร้างตัวละครที่น่าสนใจของคนเขียน และฝีมือการเรียบเรียงภาษาของคนแปลที่น่าสนใจ แต่สำหรับผม...เรื่องมันธรรมดาไปหน่อย ตัวละครมากไปนิด กว่าจะดำเนินเรื่องไปถึงไคลแมกซ์ของเรื่องที่ตรงกับชื่อเรื่องภาษาอังกฤษก็เกือบจบแล้ว ดีที่ตอนจบสรุปเรื่องได้น่าสนใจและเป็นการจบที่ลงตัวครับ!
80% แล้วกันนะ...
| Create Date : 20 ตุลาคม 2548 | | |
| Last Update : 20 ตุลาคม 2548 11:03:38 น. |
| Counter : 675 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
น้ำค้างยามเช้า -กฤษณา อโศกสิน-
สะตี ม่ายสาวใหญ่วัย 49 มีโอกาสได้รับเลือกให้กลับไปเป็นนักศึกษาในสถาบันแห่งหนึ่งซึ่งคัดเลือกผู้บริหารจากหน่วยงานเอกชนและนักวิชาการ ข้าราชการจากกรม กระทรวงต่างๆ เข้ารับการอบรมวิชาการเมืองการปกครอง สะตีไม่รู้มาก่อนเลยว่าโอกาสครั้งนี้จะพลิกชีวิตเธอทั้งชีวิต ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องงาน หรือเรื่องส่วนตัว
ในเรื่องงาน หลังจากเรียนจบ สะตีได้คิดว่าเธอน่าจะทำอะไรให้เป็นประโยชน์ต่อชาติได้บ้าง จึงตัดสินใจลงสมัครเป็น ส.ว.
ในเรื่องส่วนตัว(ที่เป็นประเด็นหลักของนิยาย) สะตีได้พบและรู้จักกับระนาด อธิบดีหนุ่มใหญ่วัย 55 ผู้เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ แต่มีพันธะติดพันมีภรรยาอยู่แล้ว ระนาดเข้ามาวอแวและให้ความสนใจกับสะตี ทำให้ชีวิตของเธอซึ่งเป็นม่ายมานานกลับมามีชีวิตชีวาใหม่อีกครั้ง
ประเด็นหลักๆ ในเรื่องถูกผูกสร้างขึ้นมาจากสองโครงเรื่องใหญ่ๆ ครับ คือเรื่องการเรียนทางด้านการเมืองการปกครอง และเรื่องราวความรักของคนในวัยทอง ที่เมื่อรู้สึกรักอีกครั้งก็เหมือนมีน้ำอมฤตมาชุบให้หัวใจชุ่มฉ่ำ ทั้งสองโครงเรื่องประสานกันได้อย่างดีเยี่ยม และลงตัว ทำให้อ่านไปยิ้มไป และได้ความรู้เกี่ยวกับการเมืองการปกครองเป็นระยะๆ
ผมว่านิยายเรื่องนี้คล้ายๆ กับนิยายสุดโปรดของผม จากปลายปากกาของอาจารย์กฤษณาเหมือนกัน คือ "หนึ่งห้องหัวใจ" (ที่ผมอ่านแล้วอ่านอีก อ่านเท่าไรก็ไม่เบื่อ) แต่หนักกว่าและมีประเด็นทางการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้องแทนที่เรื่องครอบครัวกับหัวใจ
จุดเด่นของกฤษณา อโศกสินอยู่ที่การใช้ภาษารุ่มรวย แต่ลึกซึ้งและอบอุ่น อ่านไปก็รู้สึกอิ่มใจมากๆ โดยเฉพาะในตอนท้ายที่ระนาดเขียนอีเมลล์บอกความในใจของเขากับสะตี ใจความหลักๆ พูดถึงการที่คนเรามักต้องเลือกอะไรอย่างเดียวเสมอๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือการเลือกสิ่งที่ถูต้องกับสิ่งที่ถูกใจ แต่ทำไมเราถึงต้องทิ้งสิ่งที่ถูกใจแต่ไม่ถูกต้องไปเปล่าๆ ด้วย หากเรามีที่มีทางพอที่จะเก็บมันไว้ให้ถูกให้ควร...อ่านอีเมลล์จบ ผมก็รู้สึก HAPPY ตามสะตีไปด้วยเลยครับ...ที่ได้รู้ว่าคำตอบของเรื่องราวทั้งหมดจะจบแบบไหน เป็นการจบที่ดี ตรึงใจมากๆ
ส่วนข้อด้อยของนิยายเล่มนี้ก็น่าจะเหมือนกับนิยายของกฤษณา อโศกสินทั้งหมด นั่นคืออาจารย์กฤษณามักไม่เขียนเรื่องเบาๆ แต่ชอบเขียนเรื่องหนักๆ ชวนให้ขบคิด ซึ่งไม่ถูกใจคอนักอ่านที่ชอบนิยายรักกระจุ๋มกระจิ๋มนัก(มีเพื่อนอาจารย์หลายคนมาถามผมว่าสนุกไหม พอผมบอกเรื่องเครียดๆ นะ ทุกคนแทบจะทำหน้าแบบถอดใจกันทั้งนั้นอ่ะครับ...ฮ่าๆๆ)
ถ้าจำไม่ผิด อาจารย์กฤษณาเขียนนิยายที่เกี่ยวกับหญิงวัยทองที่ตกหลุมรักอีกเรื่องหนึ่ง ประเด็นคล้ายๆ กันแต่เล่มนั้นหนักไปในทางลุ่มหลง ชื่อเรื่องน้ำค้างกลางดึก (ผมเคยอ่านแล้วแต่จำไม่ได้ ไว้ไปรื้อมาอ่านใหม่แล้วจะมารีวิวนะครับ)
ทิ้งท้ายด้วยประโยคที่ผมชอบมากๆ จากนิยายเรื่องนี้หน่อยครับ...
"ความรักก็เป็นโรคชนิดหนึ่งเช่นกัน เมื่อสมหวังก็หลั่งสารเอ็นโดฟินออกมา ครั้นผิดหวังตรอมตรมก็หลั่งสารอะดรินาลินเป็นฮอร์โมนที่ทำให้เกิดความเครียดออกมา เราจึงเต็มไปด้วยความทุกข์และความเหงา..." อืมม์...เข้ากันกับชีวิตตอนนี้เลยครับ!
90% ให้ได้เลยจริงๆ ครับ!
| Create Date : 14 ตุลาคม 2548 | | |
| Last Update : 14 ตุลาคม 2548 10:46:32 น. |
| Counter : 1916 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
Killer Heels : Molly Forrester Mystery Series -Sheryl J.Anderson-
นิยายสุดเปรี้ยวที่ผสมผสานเรื่องตลกขบขันของชีวิตสาวในนิวยอร์กแบบ Sex and the city กับเรื่องสืบสวนสไตล์นักสืบจำเป็น เรื่องหลักๆ เปิดฉับด้วยฉากฆาตกรรมผสมหฤหรรษ์เมื่อมอลลี่ ฟอร์เรสเตอร์ นักเขียนคอลัมน์ตอบปัญหาในนิตยสาร Zeitgeist (มันอ่านว่าอะไรฟะเนี่ย?) พาเพื่อนสาวคาสซาดี้เข้ามาที่ออฟฟิศ หวังจะโชว์งานศิลปะที่ออฟฟิศซื้อมาตั้งประดับสำนักงานเล่นขำๆ กลายเป็นว่าเธอกลับต้องพบศพของเทดดี้ เรย์โนลส์ ฝ่ายโฆษณาของนิตยสารนอนจมกองเลือดเพราะถูกเชือดคออยู่ในออฟฟิศแทน ซ้ำร้ายเธอยังต้องเสียรองเท้ายี่ห้อจิมมี่ ชูส์คู่โปรดเนื่องจากรองเท้าเจ้ากรรมย่ำไปบนกองเลือดแทนเสียอีก
มอลลี่มองว่าการฆาตกรรมครั้งนี้น่าจะช่วยทำให้เธอเขียนบทความข่าวเพื่อพัฒนาพาตัวเองก้าวหน้าขึ้นไปอีกขั้นก็ได้ เธอจึงปวารณาตัวเองเข้าเป็นอาสาสมัครนักสืบ(จอมปลอม) โดยมีเพื่อนสาวอย่างคาสซาดี้ และทริเชียเป็นลูกลุ้น และมีตำรวจหนุ่มอย่างไคล์ เอ๊ดเวิร์ด ผู้มีนัยน์ตาสีฟ้าใสเป็นกับแกล้ม...
มอลลี่พาตัวเองเข้าไปเกี่ยวพันกับสัมพันธ์สวาทของเทดดี้โดยไม่รู้ตัว เธอได้รับรู้ว่าหลังฉากที่เก่งกาจและคล่องแคล่วของเทดดี้นั้นคือความเลวร้ายและความเห็นแก่ตัวแถมยังมีเรื่องชู้สาวเข้ามาวุ่นวายอีกมากมาย แต่นั่นไม่ได้ชวนให้ตื่นตระหนกเท่ากับท้ายที่สุดแล้วการทำตัวเป็นนักสืบจำเป็นก็เกือบทำให้เธอเอาชีวิตไม่รอดเสียแล้ว
อ่านเพลินดีครับ เป็นนิยายที่ผสมเรื่องขำๆ กับเรื่องสืบสวนได้ดี สำนวนก็จิกกัดสังคมโดยเฉพาะแวดวงสื่อสิ่งพิมพ์ได้อย่างจั๋งหนับ (คนเขียนเป็นคนเขียนบทซีรี่ส์ดังๆ อย่าง Charmed มาก่อนด้วยครับ)
ผมมีข้อสังเกตอย่างหนึ่งว่านิยายแนวสืบสวนประมาณนี้นอกจากนางเอกของเราจะเป็นนักสืบจำเป็นที่มักจะเอาชีวิตไปเสี่ยงกับเรื่องสืบสวนแล้ว มักจะต้องมีพระเอกเป็นตำรวจที่ดูแลคดีเสียทุกที ชุด Passport to peril นั่นก็เรื่องหนึ่งแล้ว...
เล่มนี้เป็นเล่มแรกของชุดนะครับ เล่มสอง Killer Cocktails ก็ออกแล้ว แต่ยังเป็นปกแข็งอยู่ เลยยังไม่อยากซื้อมาเก็บให้หนักกองอ่ะครับ ฮี่ๆๆๆ
90% แล้วกันนะครับ!
| Create Date : 11 ตุลาคม 2548 | | |
| Last Update : 11 ตุลาคม 2548 10:12:15 น. |
| Counter : 412 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
The Game เกมร้อยวิญญาณ -ข้าเจ้า-
งานเขียนของนักเรียนชั้นมัธยม 5 โรงเรียนบางปะกอกวิทยา ซึ่งน่าสนใจตั้งแต่ภาพหน้าปก ไล่ไปจนถึงคำโปรยหลังปก และนี่เป็นงานชุดใหม่ของ SIC ที่หันมานำเสนอเรื่องราวที่เขียนขึ้นจากเด็กๆ เยาวชนรุ่นใหม่ในฐานะนักเขียนรุ่นเยาว์(เหมือนตอนที่ปั้น Dr.Pop นั่นแหละ)
เรื่องราวในเกมร้อยวิญญาณ เล่าถึงเกมสยองที่เด็กนักเรียนสาวสี่คนปะติดปะต่อเรื่องเล่าขานในโรงเรียนกับกระดาษที่ตนเจอ ทั้งแก้วกาญจน์ ชลธิชา หยาดทิพย์ และนารีเก็บความอยากรู้อยากเห็นของตนไม่อยู่ ทำให้พวกเธอตัดสินใจทดลองเล่นเกมที่ว่า เกมซึ่งต้องอัญเชิญวิญญาณคนตายในโรงเรียนมาร่วมเล่นด้วย ก่อนที่จะต้องออกไปเสาะหาวิญญาณสัมภเวสีอีก 99 ตนให้ครบตามกำหนด 21 วันไม่อย่างนั้นต้องแลกด้วยชีวิต
ต้องยอมรับครับว่าน้อง(กลั้นใจเรียกเป็นน้องเลยอ่ะ เพราะน้องเขาเด็กจริงๆ ทำเอาผมเป็นตาเฒ่าไปเลย แหะๆๆ) เขาเขียนได้ดี น่ากลัวและน่าติดตามดี สำบัดสำนวนก็ใช้ได้ ชวนขนหัวลุกได้ไม่ยั้ง แม้หลายตอนยังไม่ค่อยมีเหตุผล หรืออ่านแล้วงงๆ ว่ายังไง และที่เป็นปัญหาที่ผมไม่ชอบที่สุดก็คือการสลับมุมมองการเล่าเรื่องไปยังตัวละครตัวนั้นตัวนี้มากเกินไปหน่อย เล่นเอาคนอ่านงงเต้กไปนิดนึง...
85% ให้เต็มที่เลยครับ!
| Create Date : 05 ตุลาคม 2548 | | |
| Last Update : 5 ตุลาคม 2548 15:18:31 น. |
| Counter : 3678 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [